Wie niets voelt is het niet waard te leven

Wat een onredelijk en smakeloos bericht lees ik nu op nu.nl. Daar wordt gemeld dat Britse wetenschappers van mening zijn dat een menselijke foetus de eerste 24 weken geen pijn voelt. Volgens de studie zijn de zenuwverbindingen in de hersenen met 24 weken nog niet voldoende ontwikkeld om pijn te voelen. Oké, tot dusver de feiten. Ik wil aannemen dat dit klopt. Hier overigens een GRAPHIC plaatje van een kind dat na 24 weken is geaborteerd. Ik zet de foto hier maar even niet neer.

Maar dan de conclusies uit deze feiten: ‘Er zou dan ook geen reden zijn om de Britse abortuswetgeving te wijzigen, is hun conclusie’, aldus dit bericht. Er wordt bij gezegd dat de studie, uitgevoerd in opdracht van de regering ‘een grote tegenslag voor anti-abortusactivisten’ is. Die willen dat de huidige tijdslimiet van 24 weken om abortus te plegen wordt beperkt.

Me dunkt, geen serieuze persoon die tegen abortus is, zal ‘pijn’ of ‘gevoel’ tot criterium maken; Voor wie tegen abortus zijn, is de menselijkheid van het ontluikende leven als zodanig het criterium. Dus heeft dit onderzoek geen enkele betekenis voor de abortuspraktijk of het verzet er tegen.

Maar ik begrijp dat vanuit de optiek van de genoemde wetenschappers dat als de foetus wel gevoelens van pijn zou hebben, de abortuspraktijk zou moeten worden aangepast? Dat is een heel interessante gedachte van die onderzoekers (of de journalist). Want als een ander onderzoek zou aantonen dat een foetus wel iets voelt? Dan is abortus ineens weer verkeerd? ‘Gevoel’ wordt hier tot criterium voor menselijkheid gemaakt.

Een onredelijke suggestie, en wat mij betreft een zeer verwerpelijke omdat het de mens dehumaniseert. Gevoel, of pijn, hebben ook honden, katten, wellicht muggen en mieren. Die moeten dus beter behandeld worden dan een menselijke foetus, want die foetus is geen mens zolang het geen gevoel heeft? In de suggestie dat ‘pijn’ een criterium zou zijn voor het al dan niet aanvaarden van abortus, zit ook de smakeloze gedachte besloten dat een mens niet meer van belang is als hij niets meer voelt.

Hoe is dat met mensen in coma? Met zeer zieke ouderen? Totaal demente bejaarden? Als die geen fysiek gevoel hebben, is hun leven dan niet menselijk meer? Tragisch is dat we weten dat er inderdaad nogal wat mensen zo denken. En met dat criterium verlagen we de mens tot de honden en mieren die ik al noemde. Wie niet meer voelt, kunnen we zonder gewetensbezwaar wegdoen, want de wetenschap zegt het.