vrijdag 23 juli 2010

Er even een week tussenuit - Toscane in Italie


Het heeft er alle schijn van dat het huis waar we de komende week zitten, vanaf morgenavond tot 1 augustus, geen internet heeft. Dus verplicht echt vakantie. Heerlijk! Voor wie langs wil komen, we hebben een zwembad. Hier info over de lokatie. Zie jullie over een week weer.... uitgerust hoop ik!

Heertje: 'PvdA-managers maken er vaker een potje van'

Econoom Arnold Heertje zei vandaag in het EO radioprogramma Dit is de Dag dat de PvdA opvallend vaak betrokken is bij zaken die fout gaan. Managers van scholen, zorginstellingen en woningcorporaties die wanbeleid voeren zijn dikwijls lid van de PvdA, aldus Heertje, zelf lid van die partij. Maar heeft Heertje wel objectieve criteria op grond waarvan hij dit kan vaststellen? Het lijkt me moeilijk om dit zo te concluderen.

Vooral de managers moesten het ontgelden bij Heertje. Ze zijn ‘de ene dag directeur zijn van een jeugdinstelling en de volgende dag van een woningcorporatie. […] Zij hebben geen enkele inhoudelijke kennis en denken alleen maar aan hun eigen carière. Ze komen binnen, zorgen voor schaalvergroting, voor bureaucratie en produceren alleen maar langere wachtlijsten,’ zei Heertje. Job Cohen zou zich volgens Heertje laten meeslepen door financiële praatjes. ‘Hij focust zich te weinig op de inhoud.’

Gesteld dat Heertje gelijk heeft met zijn commentaar dat PvdA-bestuurders er vaker dan anderen een potje van maken, dan zou interessant zijn om antwoord te krijgen op de vraag hoe dat dan komt. Heertjes opmerking dat ‘de PvdA het contact met de gewone man kwijt’ is, lijkt me geen verklaring.

Bron: De Telegraaf (www.telegraaf.nl)

De heerlijkste Arabische muziek: Fairuz (74)

Als ik Arabische muziek wil beluisteren, snel ik steevast naar Nihad Haddad, beter bekend als Fairuz. Deze 74-jarige dame uit Libanon weet als geen ander de Arabieren gevangen te houden in haar zuivere en delicate zang. Vooral tijdens de Libanese burgeroorlog (1975-1990) was ze razend populair, mede omdat ze geen keus maakte voor een partij maar bleef zingen over het ene, verenigde, mooie Libanon.

Fairuz zingt over de liefde, over de terugkeer van de Palestijnen, over schoonheid, over het dorpsleven in Libanon. Ze weet met haar muziek en teksten enorme nostalgie te creëren naar een Arabische wereld van vroeger; een wereld die waarschijnlijk nooit bestond, maar die te midden van de ellende van tegenwoordig steeds mooier lijkt te worden.

Fairuz is in staat volle zalen te trekken met haar optredens die zonder enige opsmuk zijn. Ze staat, beweegt nauwelijks, maar ze zingt ‘als een nachtegaal’.

Fairuz woont in Beirut. Ze treedt niet meer op, ze geeft geen interviews meer, maar wel zingt ze jaarlijks de liturgie van Pasen in haar Grieks-orthodoxe Kerk. Intussen schijnt ze wel met een nieuw album bezig te zijn. Meteen kopen, zeker weten!

Vannacht naar Italie

Vannacht gaan we met de auto naar Italie, naar het stadje Lucca tussen Pisa en Florence (foto). Een rit van 1250 kilometer. Jaja, elke twee uur stoppen we een kwartiertje. We rijden via Duitsland en Zwitserland. Geld om onderweg in een hotel te gaan hebben we niet, dus hebben we maar gekozen voor doorrijden.

Een Engels gezin dat we kennen uit Egypte (ze woonden daar rond 1995 maar wonen sindsdien weer in London) heeft een groot huis gehuurd (met zwembad) waar me met twee gezinnen in passen. Of we daar internet hebben? Ik ben bang van niet. Op 1 augustus, over een week dus, zijn we weer terug. Op 3 augustus vertrek ik met Justine weer naar Egypte, terwijl Adrienne nog twee weken langer in het vaderland blijft.

Beetje mijmeren over de kerk

Wat is de gemeente van Jezus Christus? Gewoon een vergadering van mensen die in Hem geloven? Ik denk van niet.

Je kan natuurlijk wijzen op de belofte van Jezus: ‘waar twee of drie vergaderd zijn in mijn naam, daar ben ik in hun midden.’ Maar het lijkt me ten onrechte om dat als geïsoleerd feit prioriteit te geven boven al het andere dat de bijbel en de vroege kerkleiders over het Kerk-zijn te zeggen hadden.

Wie de Kerk alleen ziet ‘van onderaf’ mist belangrijke aspecten van wat de Kerk is, denk ik. De bijbel en de vroege kerk hebben veel meer aandacht voor een visie op de Kerk ‘van bovenaf’. Het is het ‘Lichaam van Christus’. Het constituerende feit is niet dat er twee of drie bijeen zijn, maar dat Hij aanwezig is. Hij is de eigenaar van Zijn lichaam. Dat is geen subjectieve kwestie, alsof het afhankelijk zou zijn van de vraag of die twee of drie deze week wel of niet zin hebben om te vergaderen en te geloven. De Kerk is in objectieve zin Zijn lichaam.

Jezus Christus heeft apostelen aangesteld, en die hebben in opdracht van Christus op hun beurt hun eigen opvolgers aangesteld, enzovoort. Dat is de Kerk. In die gemeenschap van apostelen en hun opvolgers is de boodschap van het evangelie bewaard; in die gemeenschap worden ook de sacramenten gevierd. In die gemeenschap biedt Christus zichzelf aan de mensen aan in de Eucharistie.

Een belangrijk kenmerk van de Kerk is het katholieke aspect ervan. Dat oorspronkelijk Griekse woord komt van ‘kata’ en ‘holos’, ‘betreffende het geheel’. De eerste keer dat de kerk katholiek wordt genoemd in de christelijke literatuur is bij Ignatius, bisschop van Antiochie vanaf 69 na Christus, en een leerling van Johannes. Een man met gezag dus waar het gaat om de christelijke leer. Hij schrijft in een brief aan de gemeente in Smyrna, rond het jaar 115: ‘Als de bisschop verschijnt, moet de hele gemeente aanwezig zijn, net zoals waar Jezus Christus is, de katholieke kerk is.'

Deze aanduiding voor katholiek bij Ignatius lijkt te duiden op de gehele kerk, met een geografische betekenis. Alle christenen overal in de wereld. Opvallend is dat hij het gebruikt in de context van gehoorzaamheid aan Christus en diens bisschoppen. Bovendien: hij zegt niet dat waar een stel gelovigen bijeen is, Christus ook is. Hij zegt het omgekeerde: Waar Christus is, is de kerk.

Bisschop Cyrillus van Jeruzalem, aangesteld in het jaar 348, was naar het lijkt de eerste die de term katholiek heel formeel ging gebruiken, zowel in zijn geloofsbelijdenis als in de catechese die hij gaf. In zijn 18de catechese zegt hij [mijn vertaling]:
De kerk wordt katholiek genoemd , omdat zij over de gehele wereld bestaat van het ene einde der aarde tot het andere; en omdat zij totaal en compleet alle leringen onderwijst die ter kennis van de mensen moeten komen […] en omdat zij gehele menselijk geslacht, regeerders en geregeerden, geleerden en eenvoudigen, aan de ware Godsverering onderwerpt; en omdat zij alle soorten van zonden […] tesamen (letterlijk: op katholieke wijze) heelt en geneest, en in zichzelf alle soorten bezit van wat men deugd noemt, in werken en woorden en allerlei geestelijke gaven.

Voor Cyrillus was het begrip katholiciteit dus nogal breed. Het ging hem om de wereldkerk, om alle standen en rangen in de samenleving, om de breedte van de christelijke boodschap, en om de volheid van het christelijke leven. In die zin is het woord katholiek ook in de geloofsbelijdenissen van de kerk terecht gekomen.

Een plaatselijke gemeenschap van gelovige mensen is dus pas Kerk, als die in gemeenschap staat met Christus en met diens apostelen en hun opvolgers. Dat maakt de kerk katholiek. Dat geeft de plaatselijke gemeente dus ook een wereldwijd aspect. Als de twee of drie die gelovig bij elkaar zijn daaraan voldoen, zijn ze volop Lichaam van Christus.

Voor mij betekent dit, dat ik me nimmer kan afscheiden van mijn Koptisch Orthodoxe, mijn evangelische, mijn Rooms Katholieke broeders en zusters. De Paus in Rome of de Patriarch in Cairo kunnen wel van mening zijn dat ik als evangelicale Anglikaan de plank missla, maar dat zal me er niet van weerhouden ze als mijn broeders en als voluit Kerk van Christus te erkennen.

[De foto bij deze blog is van de viering van de Eucharistie in een Koptisch Orthodoxe Kerk in Cairo]

donderdag 22 juli 2010

Leden van Ger Gem in Nederland mogen alleen Kliksafe

Hoe sektarisch zijn de Gereformeerde Gemeenten in Nederland (GGiN)? Leden van dat kerkgenootschap riskeren tuchtmaatregelen als ze een andere internetprovider nemen dan Kliksafe, meldt De Wachter Sions, het kerkblad van de GGiN. Kliksafe biedt volgens de kerk het meest beveiligd internet aan. Het kerkgenootschap zal de kerkenraden van de gemeenten helpen om hun kerkleden te overtuigen. Als leden van de kerk toch andere providers gebruiken moeten kerkenraden ,,vervolgstappen in de kerkelijke behandeling'' in overweging nemen. In 2007 verbood de kerk zijn leden om ongefilterd toegang tot het internet te zoeken.

Emotie: Nieuwe metgezel voor komende jaren

De komende jaren heb ik een nieuwe metgezel; mijn vorige MacBook heeft het wel gehad na jaren trouwe dienst. Het koste me 4 uur om via de Firewire de ziel van de ouwe trouw computer in de nieuwe MacBook Pro te blazen. Wel beroerd om uren naast je computer te zitten en er niks mee te kunnen doen. Dus maar naar de Tour de France zitten kijken. Ook venijnig duur zijn die Mac's. Maar je krijgt er zoveel moois voor. Die kameraadschap.

Lingepoli: ook tandenborstels en toiletpapier weg

Naar aanleiding van de Lingepolikliniek in Leerdam die om moslims niet te mishagen een paar schilderijen met varkens daarop liet verwijderen (zie artikel in De Telegraaf), heb ik nog een tip aan die zorginstelling. Doe alle tandenborstels weg. Tandenborstels kunnen moslims ernstig mishagen. Nee, ik doe hier niet smalend over. Feit is, dat de Islam leert dat je voor het reinigen van je gebit, een siwak (afbeelding) moet gebruiken. Een stokje, of een twijgje van de Salvadora Persica boom.

Niemand minder dan al-Boekhari is onze bron: “De boodschapper van God (vrede en zegeningen van Allah over hem) zei: ‘De siwak reinigt de mond en behaagt de Heer’.

Ook de hadith van Abu Hoerayrah onderstreept het gewicht van het gebruik van een takje om je tanden schoon te maken. volgens hem zei de profeet: “Ware het niet dat ik de dingen niet te moeilijk wil maken voor mijn oemmah (natie), dan zou ik opdracht geven dat de siwak voor elke gebed moet worden gebruikt.” Zowel Boekhari als Moeslim rapporteren dit.

Dat het echt van eminent belang is in de dienst aan Allah om maar niet een plastic lorretje van Jordan of zoiets moderns te gebruiken, blijkt uit de vele malen dat de ahadith de siwak noemen, en dat de volgelingen van de profeet ook leren hoe vaak ze het geval moeten gebruiken. Dat zal ik u nu besparen. Maar wel belangrijk om te onderstrepen, Abdoellah ibn Masoed verklaarde: "ik had de gewoonte om siwak stokjes van de Arak boom (Salvadore Persica) te verzamelen voor de Boodschapper van Allah.”

Als die Araktwijgjes niet beschikbaar zijn, mogen andere takjes gebruikt. Maar alleen als laatste oplossing. En helemaal onderaan, als het echt niet anders kan, zijn desnoods moderne tandenborstels acceptabel. Maar die zijn niet de norm, en een echte moslims behaagt zijn Allah en diens Profeet pas waarlijk met een siwak. Weg dus de tandenborstel, en bestel je siwak's online. Hier kan dat.

Tenslotte, de siwak moet met de rechterhand worden gebruikt volgens de meeste geleerden. Dat is omdat de Profeet bij het aantrekken van de schoenen, bij het afdalen van de kameel en bij zichzelf wassen, altijd de voorrang gaf aan de rechterkant, aldus zijn lievelingsvrouw Aisha. Hij huwde haar toen ze 7 was, en bedreef de liefde voor het eerst toen ze 9 was. Zij kende de profeet dus als geen ander en wist beter dan wie dan ook wat de Profeet behaagde.

De Islam ziet het gebruik van de siwak als verering van God. Dus beste mensen van de Lingepoli, weg met de tandenborstels. En nog een kleinigheidje, een belangrijke reden waarom de Siwak met de rechterhand moet worden gebruikt volgens de meeste geleerden, is omdat de linkerhand te maken heeft met vuil. En eredienst aan God kan je niet met die linkerhand volbrengen. Om het maar helder te zeggen: Met je linkerhand maak je je achterwerk schoon, met gladde stenen, volgens de Islam. Dus toiletpapier hoort niet thuis in de Lingepolikliniek. Weg met die rollen Edet. HIER kan je zien wat de Islam leert rond toiletgang. Ik verzin het heus niet!

Heeft de Lingepoli trouwens linkshandige mensen in dienst, dan adviseer ik om die niet rechtstreeks met patiënten te laten werken. Dat kan echt niet, want moslims zouden zich eraan kunnen storen.

(bron: o.a. Telegraaf.nl)

Lingepoli in Leerdam en de dhimmi-status

Je zou bijna gaan geloven in de analyse dat we ons in Europa als dhimmi’s van de kleine islamitische minderheid gedragen, als je ziet wat voor stomme besluiten sommigen nemen. Neem nou de Lingepolikliniek in Leerdam.

Drie schilderijen van kunstenares Sylvia Bosch zijn verwijderd uit de Lingepolikliniek in Leerdam omdat er varkens op staan, waar islamieten mee geconfronteerd kunnen worden. Een patiënt, die zelf geen moslim is, diende een klacht in over de schilderijen omdat hij islamieten confrontaties met de varkens wil besparen. De leiding van de zorginstelling besloot daarop direct de schilderijen te verwijderen, en heeft verklaard dat de schilderijen zijn weggehaald omdat alle bezoekers zich op hun gemak moeten voelen in de instelling. Nu zou de expositie eind juli toch aflopen, maar de Lingekliniek nam actie. Goed mensen, want de boze moslims kwamen vast al aangemarcheerd.

Nog een tip voor de Lingekliniek. Moslims voelen zich erg onprettig als dames geen hoofddoekje op hebben. En doe uw gouden trouwringen af; de profeet heeft gezegd dat ringen van zilver moeten zijn. En kunt u ook even controleren of de toiletpotten niet in de richting van Mekka zijn geplaatst. Moslims mogen niet in de richting van die stad zitten met hun ontblote achterwerk.

(bron: Telegraaf.nl)

Weet het ANP waar het echte graf van Jezus was

Het ANP leert me dat de autoriteiten in Israël overwegen om niet meer toe te staan dat christelijke toeristen zich in de rivier de Jordaan laten dopen. De rivier is te vervuild omdat het als open riool wordt gebruikt terwijl het waterstroompje steeds kleiner wordt. Ongeveer 100.000 christenen laten zich jaarlijks bij Qasar al-Yahud dopen. Het ANP zegt er in zijn verslag bij: “Volgens de Bijbel werd Jezus hier gedoopt door Johannes de Doper.” Een knappe jongen bij het ANP die me kan aanwijzen waar de bijbel me vertelt dat Jezus bij Qasar al-Yahud werd gedoopt.

Het Koninkrijk Jordanië beweert dat Jezus juist aan de kant van Jordanië doopte en heeft daar een toeristische trekpleister van gemaakt (foto). Ook Jordanie noemt zich graag het ‘Heilige Land’, want Jezus was in Jordanië, net als Mozes en Elia. De Kopten in Egypte zien hun land trouwens ook als ‘Heilige Land’. Het volk Israel was er, Mozes, Jeremia, de berg Sinai is in Egypte, en voor de Kopten vooral van belang, Jezus trok met zijn ‘vader’ en moeder drie jaar door het land, op de vlucht voor Herodes.

Jordanie heeft trouwens wel een punt wat betreft de doopplaats in de Jordanie. Zowel Johannes 1:28 als Johannes 10:40-42 zeggen expliciet dat de doop aan de overkant van de Jordaan plaatsvond, niet aan de huidige Israelische kant dus. Maar aangezien de Jordaan als rivier bijzonder smal is, en Israel en Jordanie het water delen, zouden ze misschien kunnen besluiten dat de doop globaal gesproken in het midden plaatsvond. Nou nee natuurlijk, dat kan niet. Toerisme boven alles!

Israel, Jordanië en Egypte kan je niet bepaald landen noemen die warm lopen voor de christelijke boodschap, maar de historische resten van het christendom uit de oudheid worden maar wat graag gebruikt in het kader van het toerisme. Mooi dat het ANP ons nu weet te vertellen waar de echte plaatsen zijn. Misschien ook handig als we horen waar het echte graf van Jezus is.

woensdag 21 juli 2010

Allah of God? Houdt die discussie nooit op?

Deze week kreeg ik weer eens een briefje van iemand die betoogde dat het toch wel erg is dat Christenen in de Arabische wereld het over Allah hebben als ze het over de God van de Bijbel hebben. Dat kan toch niet, het gaat toch om een heel andere God? Hoe kunnen Arabische Christenen nou de naam gebruiken die de Islam ook gebruikt. En was dat onder de Arabieren niet de Maangod?

Als de Allah van de Koran nou een heel andere God is dan de Elohim, of Theos, die in de Bijbel wordt genoemd, mogen Christenen in de Arabische wereld de klank ‘Allah’ dan niet gebruiken om er de God van de Bijbel mee aan te duiden?

Lang voor de Islam ontstond, was er al een Arabische kerk in Syrie, Jordanie, Egypte, Jemen, Bahrein, Koeweit, Saoedie Arabie. Die landen bestonden toen allemaal nog niet, maar er waren wel Arabische kerken in die landen. Zelfs in het hart van wat nu Saoedie Arabie is, waren hele stammen bekeerd tot het christelijk geloof, lang voordat Mohammed de Islam bedacht.

Die Arabieren spraken in hun huis of tent Arabisch, maar hun kerken hadden een liturgie in het Aramees. De Aramese bijbel gebruikte voor Elohim en Theos het woord Alaha. Als die Arabieren thuis waren, hadden ze het – in het Arabisch - over Allah. Dat was nu eenmaal de naam die Arabische Christenen voor God gebruikten. Dat Mohammed dat woord ook ging gebruiken voor de God zoals hij zich die voorstelde is toch geen reden voor christenen om die naam dan maar niet meer te gebruiken? Ze weten precies wie ze ermee bedoelen. De vader van Jezus Christus.

Beweren dat Arabische christenen de naam Allah niet moeten gebruiken heeft dus iets heel eigenaardigs. Het is bovendien extreem: alle Arabisch Bijbelvertalingen van Joden en Christenen hebben altijd voor het woord Allah gekozen als vertaling van Elohim en Theos. Door alle eeuwen heeft de kerk en de synagoge dit vertaalwerk zorgvuldig gedaan. En nu zouden er een paar Hollanders zijn die ze even vertellen dat dit helemaal verkeerd is omdat het de naam is van God in de Islam? Hybris is dat.

Jan Martijn, Jos Martinus en de Kerkvaders lossen al uw problemen op

Vanmiddag op bezoek geweest bij Jan Martijn Abrahamse in zijn verzorgingshuis in Zeist. Nou ja, daar woont hij met vrouw en baby boven. Jan studeert theologie aan de VU in Amsterdam – en tot ons plezier delen we een passie in Patristiek. Dus hebben we de problemen van Kerk en wereld opgelost aan de hand van Ignatius, Clemens van Rome en Justinus Martyr. Wie vragen of problemen heeft kan altijd bij ons terecht. De Kerkvaders geven u antwoord!

Jan heeft een mooie MA-thesis geschreven over de herwaardering der katholiciteit en de eenheid der kerk en hij is nu bezig met een tweede thesis, over Jezus' identiteit. Een heerlijke studeerkamer heeft Jan trouwens, voordat ik na drie mokken koffie wegholde moest ik daar nog efkens de sfeer snuiven.

VARA wil personeel dat samenleving weerspiegelt

De VARA zoekt een nieuwe 'ervaren redacteur', valt te lezen op VillaMedia. Leuke baan lijkt me. En wat lees ik daarbij?
De VARA streeft naar een personeelsbestand dat een afspiegeling vormt van de maatschappij. Reacties van mensen met verschillende culturele achtergronden ziet de VARA graag tegemoet.

Een afspiegeling van de maatschappij? Dan alleen wat betreft huidskleur neem ik aan, en doe er een paar moslims bij ook. Maar ik verwacht niet dat de VARA zijn eigen woorden serieus neemt en christen aanneemt voor deze rol? Dus krijg je wel een erg eenzijdige afspiegeling van de samenleving. Serieuze Turkse moslims, prima. Goede redacteuren die naar hun Surinaamse Hindoetempelgaan, okee. Maar een blanke Hollander die op zondag in de kerk zit, dat lijkt me onwaarschijnlijk.

Ik heb de indruk us dat de VARA met afspiegeling van de maatschappij alleen denkt aan etnische afkomst. Dus: de blanke Nederlanders die geen duidelijke christelijke geloofsovertuiging hebben, en allochtonen met wat voor religie dan ook. Interessante 'afspiegeling' van de samenleving krijg je daardoor.

E-books in Nederland: nog kwestie van tijd

Amazon.com heeft de afgelopen tijd 43% meer e-books dan hardcovers verkocht. Voor elke 100 papieren boeken werden 143 e-books verkocht. Omdat Amazon geen melding maakte van het aantal verkochte paperbacks is het vermoeden dat daarvan nog veel meer werden verkocht dan van de e-books. Maar als de hardcovers, toch een enorme inkomstenbron voor de uitgevers, het minder goed doen dan e-books, mag je toch vermoeden dat e-books hun take-off hebben.

Dat de verkoop van e-books in Nederland nog niet zo vlot, lijkt me daarom vooral een kwestie van tijd. In Nederland werden van januari tot en met april 100.000 e-books verkocht, maar gezien de internationale handel zal het met e-books wel goed komen in Nederland.

Misschien moet ik er dus ook maar aan gaan geloven. Treurig, want ik wil de geur van boeken niet kwijt. Eerst maar eens proberen met tweedehands e-boeken? :-)

dinsdag 20 juli 2010

O nee, dochters, jullie zijn nog veel te jong

Niet voor die winkel blijven staan, dochters. Jullie maken me nerveus. Later, nu niet svp...

Ik ging vanmorgen even winkelen met Rosemarie (19) en Justine (16) en met Kelvin Klaudeman, een Canadese vrind van ons die in Egypte onze kinderen heeft lesgegeven. Zijn vrouw Heather, ook een sublieme teacher van onze kinderen, ging niet mee: het schaapje sprong van de week op de trampoline bij het huis waar we logeren en verstuikte haar voet op een lelijke manier. Kelvin en Heather staan hieronder op foto's, de een aan de Cappucino, de ander liggend op de bank. Dit voor hun vele vrienden in Nederland! Ze waren voor de bruiloft van Stephanie uit Canada overgekomen. Zo schattig van ze!

Terwijl de dochters kleren kochten, maakten Kelvin en ik wat foto's van de stad. Wat is Amersfoort toch mooi. Van 1994-1997 woonden we daar in het Soesterkwartier. Meestal als we even op vakantie in Nederland zijn logeren we in of dichtbij Amersfoort. lekker de sfeer snuiven in de binnenstad vind ik heel leuk. Maar niet met de dochters de kledingzaken in, dank u.

Moebarak van Egypte is stervende. Ja nou?

De geruchten in Egypte dat president Moebarak kanker heeft aan de maag en de pancreas nemen toe. Ook internationaal wordt erover gesproken, bijvoorbeeld door Amerikaanse en andere Westerse inlichtingendiensten. Maar in dictaturen weet je het nooit. Pas als de kist de grond in gaat is het een feit.

The Washington Times citeert westerse experts, die zeggen: "ziek!" Maar in Egypte wordt dit door de overheid ontkent. "Kerngezond!"

In maart van Moebarak in Duitsland voor wat een galblaasoperatie werd genoemd. Die duurde enorm lang. Maar ja, de beste man is 82 jaar oud. Kort daarna vloog hij naar Italie en Algerije voor staatsbezoeken.

Een ervaren amerikaanse intelligence officer sprak wijze woorden in The Washington Times:
We weten dat hij stervende is, maar we weten niet wanneer hij zal doodgaan.

Dat zijn diepe woorden van onze amerikaanse expert. Hetzelde is waar voor mij, voor u lieve lezer, ja voor alle mensen. De man besefte de diepgang van zijn eigen woorden en voegde eraan toe:
Je kunt heel lang bezig zijn met sterven, trouwens.

Paus Benedictus XVI in gevaar in Engeland?

Een lid van het Britse parlement, MP Khalid Mahmood vreest voor geweld bij de openluchtmis van de Paus in Engeland en vraagt de overheid om erg voorzichtig te zijn. Dit omdat een islamitische publicatie, The Islamic Standard, moslims heeft opgeroepen om naar die mis te gaan om katholieken te bekeren en ‘om de Paus in duidelijke termen te zeggen wat moslims vinden van zijn kwade kwaadsprekerij over de laatste Profeet van God en diens boodschap’.

Mahmood, die MP, zegt in Engelse kranten: "Deze zogenaamde moslims doen alles wat ze kunnen om geweld uit te lokken." The Islamic Standard schrijft:
A change of venue gives Birmingham Muslims a chance to tell the Pope just what they think of him after his insults against the Prophet Muhammad. As well as this chance to challenge these evil words of this evil Pope, over 80,000 Catholics from all over the UK are also expected to attend the open air ceremony..We hope Muslims can be there to meet him as well and to also call people away from the shirk of worshipping the dead like the Catholics do, calling out to them for help and intercession.The Birmingham event however brings the pope and who worship him into direct contact with the the large Muslim population of Birmingham and offers them the perfect chance to learn about Islam and for the Muslims to forbid the Munkar of worshipping dead men and following the dictates of the sodomite child molesting Church of Rome.

We at the Islamic Standard hope the Muslims of Birmingham take this duel opportunity to give Da'wah to these 80,000 travelling disbelievers, whilst at the same time telling the Pope in no uncertain terms what Muslims think of his evil slanders against the last Prophet of God and his message.

maandag 19 juli 2010

Wordt Maxime Verhagen de lachende winnaar?

Peilingen laten zien dat de VVD kiezers massaal naar de PVV vluchten omdat ze bang zijn voor een links kabinet met Rutte aan het hoofd. De VVD zou nu van 31 naar 23 zetels zakken, terwijl de PVV naar 35 stijgt. Neem daarbij dat de VVD-top toch al tegen een Paars-Plus kabinet gekant is. Dus durf ik de voorspelling wel aan dat de besprekingen deze week zullen worden gestaakt. Mark Rutte wil geen politieke zelfmoord plegen, juist nu hij zo enorm heeft gescoord bij de verkiezingen. Op 10 juli heb ik hier al een voorspelling aan gewijd. Maar Rutte moest volgens mij wel met deze farce van besprekingen doorgaan, om de eenvoudige reden dat hij Cohen moet laten zien dat hij eerlijk openstond voor een Paars-Plus kabinet. Als dat alles gefaald heeft, gaat Rutte terug naar Cohen en vraagt hem: 'Zullen dan toch maar eens met het CDA gaan praten?'

Oei oei, als dat gaat gebeuren, dat mag je gerust zeggen dat de grote verliezer van de verkiezingen als de grote winnaar uit de kabinetsformatie komt. Zonder het CDA is Nederland onregeerbaar.

zondag 18 juli 2010

Heerlijk Zierikzee, Middelburg en Domburg

Vanmorgen preekte ik in de Christengemeente in Zierikzee. Een enthousiaste evangelische gemeente vol jongeren. Heel leuk om van tevoren en na afloop met een aantal van hen te spreken.

Daarna verder naar Middelburg, waar we Niels en Irma bezochten. We spraken over het avondmaal, homoseksualiteit, Lukas 15, Israel en Romeinen 11, hoe we verstandig met ons geld omgaan, en we deden dat zowel bij hun thuis als op het strand in Domburg. Heerlijk weer, een heerlijke dag, en nu weer veilig in ons tijdelijke thuis in Hoevelaken. Hier wat kiekjes van Zeeland. Wat een schitterende provincie!

zaterdag 17 juli 2010

Hier mijn doctoraalscriptie over Binationalisme en Zionisme

In 1987 schreef ik mijn doctoraalscriptie voor Geschiedenis in Utrecht. Een paar weken terug was in bij een Sabeel Nederland bijeenkomst in het Dienstencentrum van de PKN, en daar ontmoette ik zowaar een meneer die grote belangstelling voor mijn oude scriptie heeft – hij wil dat ik voor een boek dat hij samenstelt een hoofdstukje schrijf.

Mijn scriptie laat onder meer laat zien hoe de Zionistische beweging, inclusief David Ben-Gurion (foto 1) aanvankelijk niet geïnteresseerd was in het oprichten van een Joodse staat. Onder de Zionisten was aanvankelijk veel interesse voor het samenleven van Joden en Palestijnen in één Palestina. Martin Buber (foto rechts) en Judah Magnes (foto links) waren bijvoorbeeld Zionisten maar dan wel principieel voorstanders van twee naties in één land. Dit werd het Binationalisme genoemd. Tussen 1939 en 1942 veranderde veel; in mijn scriptie laat ik zien waarom en hoe het de hardliners onder de Zionisten de agenda gingen bepalen. En voor wie dat hele werkstuk wil lezen, HIER DE PDF ervan.

Zondag 18 juli preken in Zierikzee: Joh 20-19-23

Morgenochtend, zondag 18 juli, preek ik om 10 uur in de Christengemeente te Zierikzee. Ik zal het hebben over Johannes 20:19-23. Daar staat:
Op de avond van die eerste dag van de week waren de leerlingen bij elkaar; ze hadden de deuren afgesloten, omdat ze bang waren voor de Joden. Jezus kwam in hun midden staan en zei: ‘Ik wens jullie vrede!’
Na deze woorden toonde hij hun zijn handen en zijn zijde. De leerlingen waren blij omdat ze de Heer zagen.
Nog eens zei Jezus: ‘Ik wens jullie vrede! Zoals de Vader mij heeft uitgezonden, zo zend ik jullie uit.’
Na deze woorden blies hij over hen heen en zei: ‘Ontvang de heilige Geest.
Als jullie iemands zonden vergeven, dan zijn ze vergeven; vergeven jullie ze niet, dan zijn ze niet vergeven.’

Interesse in wat ik daarover te zeggen heb? Kom gerust langs als je in de buurt woont.

Adres:
Multifunctioneel Centrum (MFC)
De Huybertstraat 35 te Zierikzee

Routebeschrijving:
• via de N59 of N655 komt u in Zierikzee
• u komt op een grote rotonde
• via de rotonde neemt u de klinkerweg naar het busstation (Grachtweg)
• de derde straat links (Caustraat)
• bij de tweede kruising ziet u het multifunctioneel centrum (MFC)

Egypte aan de vooravond van een politieke aardbeving

Max Rodenbeck, een Egypte-journalist met tientallen jaren ervaring, schrijft in The Economist een prima artikel over Egypte. Egypte staat aan de rand van de afgrond. Een verwachting van een 'seismic shift' hangt in de lucht, zegt Rodenbeck. Dat is ook mijn ervaring. Hoewel het economisch veel beter gaat dan toen in in 1988 in Cairo kwam wonen, lijkt het of een verlamming van de politiek heeft meester gemaakt. De grote massa Egyptenaren is het zieke regime van de Oude Garde spuugzat. Het lijkt of iedereen wacht op het moment dat president Hosni Moeberak gaat hemelen; niemand weet wat daarna komt, maar grote verandering is wel zeker en daar snakt het land naar.

De diktatuur begon in 1952, toen het koningshuis van Faroek werd verjaagd. Nu denken veel Egyptenaren met vreugde terug aan die tijd met meer vrijheden en meer respect voor elkaar. De militaire diktatuur van de afgelopen 58 jaar heeft in wezen zijn eigen graf gegraven. Het heeft de afgelopen decennia gezorgd dat de bevolking steeds beter is opgeleid en er is ook sprake van echte economische vooruitgang, maar de heersers hebben geen ruimte voor politieke vrijheden geboden. Daardoor is een steeds grotere bevolkingsgroep ontstaan die zich niet meer verwant voelt met het oude, zeer corrupte, regime.

Het Nederlands Dagblad zakt door het ijs?

Abonnees van het Nederlands Dagblad in de provincies Groningen, Zeeland en Limburg hebben vandaag geen krant ontvangen. Het Nederlands Dagblad biedt hiervoor haar excuses aan, lees ik op de website. Wat moet de directie zich de haren uit het hoofd trekken. Het kan zich zoiets niet veroorloven.

De mensen die vandaag de krant niet krijgen, lezen dus niet dat juist in de editie van vandaag door de hoofdredactie excuses worden aangeboden voor het niet bezorgen van de krant in andere delen van het land acht dagen geleden. ‘Onze welgemeende excuses! Met de wens dat u en ons herhaling zoveel mogelijk bespaard mag worden’, schreef de hoofdredactie vanmorgen. Op dezelfde morgen gebeurt hetzelfde dus weer.

Vorige week was sprake van een stroomstoring bij de drukker. Wat was nu de oorzaak? In elk geval kregen de distributeurs de krant niet op tijd. Gezien de regio’s waar de krant te laat bij de distributeurs kwam, lijkt me evident dat de drukkerij opnieuw problemen had. Of hadden de drie vrachtwagens toevallig tegelijk panne? Lijkt me stug.

Wie zijn krant vandaag niet kreeg, kan dus in hetzelfde hoofdredactionele ‘excuus’ niet lezen dat het slecht gaat met de krant. Advertentie-inkomsten waren vorig jaar 25% lager dan in 2008. Personeel moest salaris inleveren, en er lijken een paar ontslagen te gaan vallen. Dat de krant al eerder besloot dat toegang tot de website in de nabije toekomst geld gaat kosten, zal wel zijn ingegeven door deze best extreme financiële nood. Een noodgreep die volgens mij niks opleveren zal.

Pastoor Paul Vlaar scoort, maar bisschop Punt ook

Ik ken pastoor Paul Vlaar (foto in goal) van Obdam niet; hij is door bisschop Jozef Punt (foto bij de paus) van Haarlem op non-actief gesteld. Maar ik heb zeker sympathie voor hem, zo op het eerste gezicht. Het lijkt me dat de man oprecht zoekt naar het vullen van zijn kerk. Wie kan daar bezwaar hebben tegen hebben? De reacties van zijn gemeenteleden zijn dan ook begrijpelijk. "Het is juist zo sterk van Vlaar dat hij dit soort enthousiasme weet te gebruiken om mensen naar de kerk te krijgen. Hier is de kerk vol, ergens anders is hij leeg.”

Bisschop Punt liet In een communiqué weten de pastoor te verwijten dat hij "in teksten en vormen onvoldoende recht heeft gedaan aan de heiligheid van de eucharistie". Voor de bisschop en zijn reactie heb ik ook begrip.

Waarmee we hier te maken hebben is de kwestie van contextualisatie. Hoe kan je het evangelie zo vorm geven in je cultuur, dat het mensen tot Christus trekt? Je zou kunnen zeggen, Vlaar helt meer naar het waarborgen van cultuur, Punt meer naar het waarborgen van het evangelie.

In het kader van mijn proefschrift (2008) heb ik wat ‘regels’ en ‘waarschuwingen’ opgesteld voor hoe je met moderne media op een verstandige manier het evangelie kan contextualiseren. Enkele daarvan passen ook wel bij deze ‘affaire Vlaar’. Die doen me het volgende constateren:

1. Vlaar heeft zich onvoldoende afgevraagd of zijn gewone kerkleden dit eigenlijk allemaal wel waarderen. Door zo extreem aandacht voor het voetbal te vragen maak je een deel van je gemeente echt niet blij. Niet iedereen houdt hiervan.
2. Vlaar heeft terecht aandacht gegeven aan het WK in de dienst, want als dienaar van het evangelie wil hij mensen bereiken in hun echte context. Je kan dit een holistische benadering van Vlaar noemen. Het evangelie gaat immers over alles wat ons bezig houdt?
3. De taal die Vlaar gebruikte was duidelijk de taal van de (meeste) kerkgangers. Wat een talent heeft deze man om aan te voelen wat de mensen bezighoudt, en om dat ook zo onder woorden te brengen dat de Obdammers naar hem luisteren!
4. Ik betwijfel of Christus en de Kerk door Vlaar in deze oranjedienst werden gepresenteerd op een manier die bij het evangelie past; hier zat denk ik terecht de zorg van de bisschop.
5. De vraag hoe het evangelie op een contextueel geschikte manier kan worden verkondigd moet niet door individuen maar door de gehele kerkgemeenschap worden beantwoord. Vlaar lijkt me in dit geval teveel als individualist te zijn opgetreden.
6. Contextualisatie moet niet voorbijgaan aan de noodzaak dat alles dat we doen in de kerk de eenheid van de wereldwijde kerk moet versterken. Los van de vraag wat de Kerk in Spanje van zijn Oranjemis vond, moet je ook constateren dat dit soort kerkdienst haaks staat op hoe door de eeuwen het geloof in de mis is gevierd. Hoewel ik in dat opzicht evengoed vragen heb bij het zegenen van de wielrenners bij de aanvang van het wielerseizoen.
7. Het evangelie moet wel ‘passen’ bij onze (voetbal-)cultuur maar het mag zijn profetische karakter niet kwijtraken. In dit geval van Vlaar werden Oranje en het WK m.i. teveel eer gegeven. Waar was de christelijke boodschap tegen de overdrijving?
8. Vorm en betekenis kunnen niet worden gescheiden. Welke betekenis houden symbolen in de kerk als de priester zomaar in het oranje verschijnt? Die vorm vertelt de kerkgangers dat alle andere dingen die we in de kerk doen ook maar een spelletje zijn.

Alles bij elkaar zou ik concluderen dat bisschop Jozef Punt terecht heeft gezegd dat dit echt niet kan. Maar in zijn priester Paul Vlaar heeft hij een wel zeer getalenteerde man die de kerk moet koesteren. Maar Vlaar moet ook nog een paar dingen leren, en beter luisteren naar wat de hele kerk denkt en gelooft. Binnen de Kerk bestaat enorme behoefte aan zulke lui, maar dan moet Vlaar wel met respect binnen de bedding van die Kerk blijven. Een eerste stap lijkt me dat hij minder moet soleren.

vrijdag 16 juli 2010

Lesgeven over kerkvaders dit najaar

Ik hoorde net van de academic dean van de Alexandria School of Theology dat ik vanaf september tot december les mag gaan geven in Patristiek, over de kerkvaders dus. dat ga ik geven aan de vierdejaars in de opleiding. Nu moet ik me dus gaan haasten... uitzoeken bijvoorbeeld wat in het Arabisch beschikbaar is. Ik geef les in het Engels, maar kan die lui niet aandoen dat ze Engels moeten lezen.

Mijn eigen interesse gaat vooral uit naar de periode van 70-200 na Chr, en in de literatuur van die periode ben ik goed thuis. Maar daarnaast moet ik Justinus de Martelaar, Irenaeus, Origines, Tertullianus, Clemens van Alexandria, Augustinus en de Cappadocische Vaders voor het voetlicht plaatsen, en dat wordt pure hoofdpijn en nachten zonder slaap. Snel boeken bestellen.

Ik moet deze cursus in 16 x 90 minuten geven aan een groep studenten in Alexandrie, maar ook 16 x 90 minuten precies hetzelfde in Cairo. Die dislocatie is echt irritant, maar niks aan te doen.

donderdag 15 juli 2010

Uitnodiging: Vissen in de Rode Zee

De business director van mijn vorige bedrijf in Cairo is Fadi Taher, een aardig Rooms-Katholieke broeder. Op de foto is hij de vent links met het orange shirt. Zijn grote hobby is vissen op de Rode Zee. Regelmatig gaat hij een weekend het water om met een paar hengels, en dan gaat hij los... De vissen die hij aan het water onlokt zijn formidabel. Ik heb Fadi beloofd dat ik een keer met hem meega. Lijkt me erg leuk!

Christelijke radio in Palestijnse Gebieden

Op 24 december zal in het Palestijnse dorp Taybeh op de Westelijke Jordaanoever een christelijke radiozender van start gaan. De plaatselijke Rooms Katholieke priester, Fr Raed Abusahlia, die eerder woordvoerder van het Latijnse patriarchaat in Jeruzalem was, leidt dit station. Hij zegt dat het ‘een geluid van vrede, hoop, dialoog en verzoening’ zal zijn. Omdat Taybeh vrij hoog en centraal ligt, denkt Fr Raed het hele Latijnse bisdom in Jordanie, Israel en de Palestijnse gebieden te bereiken. Radio Vaticaan zal de nodige technische hulp leveren.

Fr Raed beoogt de zender open te stellen voor de andere kerken van het Heilige Land, en ook voor het Jodendom en de Islam. “We willen een brug zijn”, zegt Fr Raed, “want een Christen die geen brug is, is geen Christen.”

Het dorp Taybeh is overigens bekend om zijn bierbrouwerij en het brouwsel heet, wellicht niet heel onverwacht, Taybeh.

Foto's voor wie niet bij bruiloft van Stephanie kon zijn

Gisteren trouwde onze dochter Stephanie; hier een serie fotos van dat evenement. Eerst klaarmaken in Hoevelaken in een huis van vrienden dat we deze weken mogen gebruiken. Jouke-Thiemo kwam Stephanie daar ophalen om 8 uur (had hij haast of zo?) en nam haar mee naar het gemeentehuis in Utrecht. Daarna koffie om de hoek bij Broers, toen lopend naar een rondvaartboot. Bij de rondvaartboot stond een stel vrienden van Stephanie uit Canada, Australie, Engeland en Duitsland te wachten. Die kenden elkaar allemaal dus dat was een zeer vreugdevolle en luidruchtige reunie! Na de rondvaartboot verplaatsten we ons naar de tuinen van Holy Trinity, waar we ons met een barbecue en drankjes verpoosden. Toen om half 6 de dienst in de kerk (preek van Henk Medema), en daarna nog een feestje. Heel ontspannen en genoeglijk zo'n dag.