woensdag 31 maart 2010

Naar Goede Vrijdag: De kruisiging van Christus en onze rol daarin

Het is verbazingwekkend om te zien hoeveel mensen op de een of andere manier betrokken waren bij de kruisdood van onze Heer Jezus Christus. Een specifieke groep die Lucas noemt zijn ‘de mensen’, of ‘het volk’. (Grieks: laos) Het lijkt wel dat alles wat op die Goede Vrijdag gebeurde, in detail werd bezien door ‘de mensen’, of ‘het volk’.

Eerst zien we dat ‘het volk’ riep om de kruisiging van Christus. ‘Pilatus riep de hogepriesters en de leiders en het volk bij zich. [Die] begonnen met zijn allen luidkeels te schreeuwen [...] “Kruisig hem! Kruisig hem!”. [Ze] bleven luidkeels eisen dat hij gekruisigd zou worden, en met hun geschreeuw wonnen ze het pleit.’(Lucas 23:13,18,21,23) De menigte speelde dus een actieve rol in de moord op Jezus.

Maar tijdens het gebeuren, werden ze stiller. De leiders, de misdadigers aan de andere kruisen en de Romeinse soldaten zijn actieve ‘acteurs’ in wat er gebeurt, maar we zien het volk dan alleen nog als toeschouwer. ‘Het volk stond toe te kijken.’ (Lukas 23:35)

Het Griekse woord dat voor dit toekijken, of beschouwen, wordt gebruikt, is theoria. Ons woord theoretiseren is daaraan verwant. De mensen bekeken het schouwspel, en vroegen zich af wat dit te betekenen had. Ze theoretiseerden erover.

Nog wat later, en we zien de menigte opnieuw: ‘De mensen die voor het schouwspel samengekomen waren en de gebeurtenissen hadden gadegeslagen, keerden terug naar huis, terwijl ze zich op de borst sloegen.’ (Lucas 23:48)

Aanvankelijk was het volk bijeengekomen om zich aan het schouwspel te vergapen; het Griekse woord theoria betekent ook schouwspel. Ze waren gekomen voor de show, maar terwijl ze keken, begon door te dringen dat het drama dat zich afspeelde, hun eigen leven aanging. Ze begonnen te klagen en zich op de borst te slaan. Het was alsof ze bij een moderne toneelstuk aanwezig waren waar de toeschouwers een eigen rol moeten spelen.

De mensen veranderden van toeschouwers in deelnemers, toen ze beseften dat ze betrokken waren bij wat zich daar afspeelde. Ze hadden geschreeuwd om zijn kruisdood, dus ze zagen nu het gevolg van hun eigen daden. En de mensen zagen dat het niet goed was.

Elk jaar staan we in de Kerk stil bij ditzelfde schouwspel op Goede Vrijdag. In wezen doen we dat elke keer als we het Heilig Avondmaal, of de Eucharistie, vieren. Dat is een schouwspel waardoor we van toeschouwers veranderen in participanten.

Wie het drama beziet, wordt altijd een deelnemer. Misschien word je erdoor aangesproken, of juist niet, je keert je ervan af, of je wordt boos. Misschien spot je zelfs, net als de toeschouwers bij de kruisiging aanvankelijk deden.

Het geloof maakt ons een met de mensen bij dat kruis, met de mensen die verantwoordelijk waren voor de dood van Christus; mensen die geleidelijk gingen beseffen dat ze insiders waren, geen outsiders, van het drama dat ze bekeken. Christus, de Koning van het heelal, de Zoon van de Schepper is vermoord, en ik deed eraan mee. Ik wilde zijn kruisiging. Ik had zijn kruisdood nodig. We zijn medeverantwoordelijk voor het kosmische spektakel, want door onze zonden werd hij gedood.

Ons geloof verbindt ons door tijd en ruimte met die gebeurtenis; het doet ons kijken, en inzien dat we onze eigen rol spelen in het drama dat zich ontvouwt voor onze ogen. Maar ons geloof in Christus maakt ook dat we de oogst binnenhalen van verlossing. Het drama was gruwelijk, en door ons, maar het is ook voor ons. Het opende de deur naar een relatie met de Schepper, en dat maakt ons eeuwig dankbaar. Dat is niet zomaar theoria, een schouwspel dat buiten ons omgaat, maar de kosmische werkelijkheid waaraan we deel hebben. God zij dank!

Krimi-psychiater Kröber: celibaat leidt niet tot pedofilie

De kans dat je van zoenen zwanger wordt, is groter dan dat je pedofiel wordt door het celibaat, zegt Hans-Ludwig Kröber. Hij is een Duitse psychiater die bekend is om zijn betrokkenheid bij misdaadzaken. Hij werd geïnterviewd door het Duitse blad Cicero over dit thema.

Van belang is, dat Kröber van huis uit Luthers is, en dat hij zegt niet in God te geloven. Hij heeft dus geen reden om de Rooms Katholieke Kerk of het celibaat te verdedigen. Ik geloof wel in God en ben een priester, maar in de Anglicaans kerk. Ik ben geheel geen voorstander van het celibaat. Maar niet omdat dit tot kindermisbruik zou leiden - want dat doet het helemaal niet, zegt Kröber.

Kindermisbruik is een gruwelijk, en wie dat doet moet zwaar gestraft. Maar de domme onderbuikredenering dat celibaat wel tot kindermisbruik moet leiden, en dat de kerk in zijn geheel dus schuldig is vanwege dat celibaat, hangt me de keel uit. Welke media gaan dit nou eens eerlijk en stevig aanpakken? Er is sprake van vooroordelen onder onze merendeels seculiere media. Wie durft er hardop te zeggen: we hebben ons vergist, het celibaat is geen oorzaak van kindermisbruik? Onze aandacht voor de RK kerk is wel wat eenzijdig?

Op de vraag waarom mensen pedofiel worden, zegt Kröber: ‘In ieder geval worden mensen in hun ontwikkelingsfase pedofiel, en niet doordat ze het lange tijd zonder seks moeten doen. Statistisch gezien is de kans groter dat je van zoenen zwanger wordt, dan pedofiel door het celibaat.’

Het celibaat leidt volgens hem dus niet tot kindermisbruik. Maar het zou toch kunnen dat pedofielen meer tot het priesterambt worden getrokken? In dat geval zou het aantal slachtoffers door vunzige priesters wel hoog moeten zijn. Kröber wijst erop dit beslist niet het geval is. Hij wijst op een onderzoek door het Duitse weekblad Der Spiegel. Dat heeft aangetoond dat er sinds 1995 in totaal minstens 94 gevallen zijn waarbij sprake zou zijn van misbruik van kinderen door Roomse priesters of leken.
Als Der Spiegel dus met 94 verdachten komt in 15 jaar tijd, dan is dat voor iemand die een beetje bekend is op het terrein van de criminologie, een verbluffend laag aantal. Het feitelijke risico van seksueel misbruik in instellingen van de katholieke kerk is dus veel kleiner dan ik aanvankelijk vermoedde. Per jaar worden ongeveer 15.000 gevallen van kindermisbruik aan de politie gemeld.
Dat zijn voor diezelfde periode dus 225.000 gevallen. Waarvan 94 in de context van Roomse instellingen.

Dus is het aantal gevallen van ‘kerkelijk’ kindermisbruik in Duitsland relatief en in absolute zin zeer laag. Kröber meent dat de grote aandacht in Duitsland voor misbruik in de kerk niet met de omvang van de problematiek samenhangt, maar met antikerkelijke gevoelens in de samenleving en in de media. Lees het hier zelf nog eens na in Cicero.

Ruzie met man van veiligheidsdienst op Cairo Airport

Ik was blij geland te zijn, en door de douane. HOERA weer in Egypte. Het ging snel, rond half twee in de nacht ben ik klaar. Mijn vaste chauffeur, F. wachtte me als altijd vrolijk op. Komen we bij zijn auto en zit ik er koud in, dan komt er zo'n plain clothes meneer naar hem toe om zijn autopapieren.

Die lui willen altijd geld. Mijn chauffeur doet daar nooit aan mee, en die man zeurt maar door. Dus stap ik uit de auto, en ik maak een foto van hem als hij met de papieren wegloopt. Dat doet hij alleen maar in de hoop dat F. achter hem aan holt om te smeken om zijn papieren en om hem een euro in de hand te duwen.

Ik heb er even geen zin in, en ga tegen die man zeggen dat ik dit een belachelijk welkom vind in Egypte.
'Wie ben je eigenlijk', vraag ik.
'Ik ben van de algemene recherche' (voor de kenners: Mubahhath al-Aam)
'Ja? bewijs maar', zeg ik. 'Laat je kaart zien.'
'Hier is die', zegt de man.
'Okee, ik zal er een foto van maken', en ik pak mijn camera erbij om het kaartje te fotograferen. Er lopen zoveel kerels met fake verhaaltjes rond....
Als door een horzel gestoken probeert de vent mijn camera te grijpen, en ik schreeuw hem wat terug. Nooit geintimideerd worden, Jos...
'Kom maar mee naar mijn officier', zegt hij, en we lopen achter hem aan, het vliegveld weer in. @#$%
'Je wilt zeker geld vangen he? Je krijgt niks', zeg ik hem niet helemaal in de liefde van de Heer...
Weer in het vliegveld lopen we langs wat kantoren, waar geen officier te bekennen is. Dus geeft onze kwelgeest de autopapieren terug.

Als we willen wegrijden staat hij daar weer. Om nog eens te melden dat hij alle recht heeft om Egypte te beschermen. Net wat we nodig hebben...
Terwijl we wegrijden bijt mijn chauffeur hem nog lachend toe: 'haha, we hebben een foto van je gemaakt...'

Een uurtje later stap ik voldaan mijn bed in. Maar die arme man op het vliegveld, onderbetaald, een rotbaan, die moet nog uren werken.

dinsdag 30 maart 2010

Afscheid nemen is een beetje sterven :-)

Vandaag, onderweg tussen Engeland en Egypte, had ik het sublieme voorrecht de kinderen van Alex en Danielle Strengholt (mijn twee neefjes Daan en Sam, en nichtje Josje) naast me op de bank te hebben zitten. Ik heb een emailafhandelenwatdiesmeerzijdagje achter de rug, en de vader van deze drie sublieme kinderen brengt me over een minuut of wat naar station Amersfoort.

Op station Amersfoort trek ik twee superdochters Stephanie en Rosemarie die nu hun grootmoeder in Amersfoort bezoeken, en die ook naar station Amersfoort komen om samen op te trekken naar de Schiphol. Ik vertrek dan naar Cairo met de KLM rond 9 uur vanavond.

Twee voornoemde dochters komen halverwege april naar Cairo om de verjaardag van hun kleine zueje te vieren. Ik ben dan ook weer terug in Cairo, want tussendoor moet ik ook nog even naar de USA. Zucht al dat reizen.

Vanaf zomer 2010: De kogel is door de kerk

Welaan, eindelijk is duidelijk wat mijn nieuwe baan gaat worden. Deze zomer draag ik mijn huidige mediabedrijven in Cairo over aan een opvolger, en ik ga als priester werken in de Anglicaanse All Saints kathedraal van Cairo.

Ik werd priester in 2008, en deed in die hoedanigheid parttime werk in de kerk, zoals preken en de diensten leiden. Dat deed ik vooral in mijn wijkgemeente, St John's in Maadi, en in mindere mate in de kathedraal van Cairo. Maar vanaf deze zomer zal ik de bisschop en de priester van de Engelstalige diensten in de kathedraal op fulltime basis gaan bijstaan in de opbouw van de Engelse kerken die in de kathedraal bijeenkomen. Daarnaast zal ik een rol spelen bij het planten van een paar nieuwe kerken buiten Cairo. Tevens zal ik enige betrokkenheid hebben bij de Egyptische en de Soedanese kerken in de kathedraal.

Een andere stevige klus wordt mijn betrokkenheid bij de Alexandria School of Theology. Naast bestuurslid en docent aan die opleiding, zal ik gaan zorgen dat de opleiding ook beschikbaar gaat worden in Tunesië, Algerije en Libië.

En ja, misschien ga ik ook wel iets doen aan de websites ;-)

'Bewaar ons, die in uw dienst staan...'












Aanvaard mijn dank
voor nacht en dag,
voor voedsel en mijn thuis.
Wees onze gast nu, smeek ik u,
en blijf bij ons in huis

Dank voor d’ aarde
van zee en land,
voor ‘t plekje waar ik sta,
voor wie ik raak met hart en hand,
elk mens met wie ik ga.

Met vijanden rondom,
in nood roep ik: kom nu!
Ik ben maar klein
maar heerlijk groot bent u:
U antwoordt in mijn pijn.

Mijn hart is vurig
door uw warme liefd’.
Ik bezing uw pracht
want uw licht doorklieft
de donkerte van mijn nacht.

O Heer, wees gast en gids
voor wie hier eerder waren,
en ook voor wie nog komen gaan
maar bovenal, wil ons bewaren
die in uw dienst nu staan.

(c) www.keltischegebeden.nl

maandag 29 maart 2010

Zorgverleners willen verplichte sterilisatie van 'licht verstandelijk beperkten'

De Telegraaf meldt:
"Ouders die licht verstandelijk beperkt zijn en niet voor hun kinderen kunnen zorgen, zouden gedwongen moeten worden tot anticonceptie. Dat vindt 62 procent van de mensen die deelnamen aan een enquête die Rondom 10 uitvoerde en waaraan het tv-programma zaterdagavond aandacht besteedt. Via onder meer enkele vakbonden benaderde het programma negenhonderd mensen die beroepshalve te maken hebben met het begeleiden van licht verstandelijke beperkte ouders of hun kinderen."
Lees ik dat goed? Lekker zeg, die zorgverleners. Een ruime meerderheid vindt dat ouders met een lichte verstandelijke beperking en die niet voor hun kinderen kunnen zorgen, verplicht anticonceptie moeten gebruiken.

Jawohl! Onze verlichte samenleving weet wel wat goed voor ons is! De experts zullen bepalen hoe mensen moeten leven. Nee dank u.
Wie bepaalt wat 'licht verstandelijk beperkt' is?
Wie bepaalt wat 'niet kunnen opvoeden' betekent?

Dit ruikt naar verplichte sterilisatie.

Juist zorgverleners moeten beseffen dat ze een plicht tot bescherming van hun clienten hebben, en een deel van die bescherming heeft te maken met de rechten van mensen met een verstandelijke beperking. Een zorgzame samenleving besluit niet voor andere mensen hoe die hun leven moeten inrichten, en gaat zeker niet morrelen aan het lichaam van mensen die bescherming verdienen. Zulke mensen verdienen respect, en hulp, en zo nodig ook hulp bij het grootbrengen van hun kinderen. Dat daar problematische kanten aan zitten, dat snapt zelfs iemand die verstandelijk beperkt is. Maar verplicht en tegen hun zin ingrijpen in hun lichaam, dat vind ik een schandelijke gedachte.

Op zijn blog zegt Carel Vignes:

Ik werk in een omgeving waar ik vaak te maken heb met ouders en kinderen, ik kan de lezer vertellen dat er ook veel ‘normale’ ouders zijn die niet bijster goed zijn in het opvoeden van hun kinderen. Moet dan iedereen maar – als waren ze dieren – naar de sterilisatiekliniek worden gestuurd? En als ze weigeren? Mensen met een IQ van 70 à 80 zijn misschien niet de slimsten, maar hebben wel een eigen wil en kunnen hun ongenoegen uiten en daar naar handelen. Als ze weigeren zich te laten steriliseren, gaan we ze dan vervolgen? Opsluiten? In een concentratiekamp stoppen misschien? Of gewoon alvast euthanaseren? Als we het ‘minderwaardigen’ verbieden om ‘lebensunwertes leben’ voort te brengen dan is het uitroeien van de klasse van minderwaardigen een logische tweede stap: we hebben toch ál bepaald dat ze ‘geen menswaardig leven kunnen leiden’!

Hogere waarden in actie. Vindt u het nog steeds zo fijn dat de christelijke geloofstradities structureel worden uitgebannen uit het publieke leven? De consequenties beginnen zich in ieder geval duidelijk af te tekenen.

zondag 28 maart 2010

Preken, Taize en saxofoon in een baptistengemeente in de UK

Vandaag gepreekt in een prachtig dorpje in Engeland. Ik was uitgenodigd in een baptistengemeente, omdat ik toch in de buurt was. Leuke mensen. Opvallend veel ouderen, dat ben ik niet gewend in Egypte waar het in de kerken barst van de jeugd. Ik spreek toch altijd al wat te snel, dus moest er nu extra op letten. Vast weer mislukt...

Opvallend ook: hoewel het Palmpasen is, hadden de kinderen in hun eigen kinderdienst het verhaal van het huis op de rots (Matteüs 7) behandeld. En liturgisch, wat moet ik zeggen. Geen schuldbelijdenis, geen vergeving... Wel een mooi pastoraal gebed voor de verdrukte kerk wereldwijd.

Ik genoot van saxofoon die het zingen van een prachtig Taize-lied begeleidde. Hier een stukje film daarvan, en ook een korter filmpje van achteruit de kerk genomen.



vrijdag 26 maart 2010

No pain no gain - de boodschap van Palmpasen

Zondag is palmpasen; dan vieren we de intocht van Jezus Christus op een ezel in Jeruzalem, een week voor hij zou sterven aan een kruis. Deze week werd door de menigten juichend ingeleid: Jezus zou het land wel eens even ontdoen van zijn Romeinse bezetters. Vandaar dat ze de palmtakken van het Loofhuttenfeest er vast maar bij pakten.

Het volk wilde verlossing zonder kruis. Zoals veel christenen ook hopen op een heerlijk makkelijk leven met God, zonder kruis te dragen. En, waarde vrinden, dat bestaat niet. Jezus volgen is een package-deal. Je krijgt Hem en zijn overwinning over zonde, duivel, en wereld, alleen in samenhang met kruisdragen. No pain no gain. Zondag preek ik hierover in een baptistengemeente in Engeland. Hier de preek alvast.

Probleem voor Alexander Pechtold... wat is de erfenis van Hans van Mierlo?

Alexander Pechtold heeft wel een probleempje, lijkt me. Jarenlang zag hij zichzelf als de erfgenaam van het gedachtengoed van onze onlangs overleden vaderlandse atheist en de grote voorman van het intellectuele nihilisme, Hans van Mierlo. Wat is de erfenis van Van Mierlo voor Pechtold?

Bij Pauw en Witteman vertelde Pechtold op 13 maart dat de uitvaart van zijn Grote Voorbeeld in kleine kring zou plaatsvinden, maar eh... het werd uiteindelijk een echte Roomse Katholieke Uitvaartmis! Jawel, Van Mierlo werd groots en christelijk begraven, niks 'in kleine kring'. Maar wat kon Pechtold anders doen dan dat maar verzwijgen bij Pauw en Witteman? Een kerkelijke begrafenis... Dat ondergraaft alles waar D66 voor staat! Hans van Mierlo die zich christelijk liet begraven...

Van Mierlo zal dus ook het laatste oliesel hebben ontvangen. Jawel waarde vrienden. Dat noemde Pechtold dus een begrafenis in kleine kring. Hij kon niet echt van de daken roepen dat de oprichter van D66, boegbeeld van antikerkelijk Nederland, tenslotte weer in de Kerk terecht kwam waar hij als baby was gedoopt.

Heeft Van Mierlo daarmee, op de valreep, een lange neus naar zijn oude makkers van D66 gemaakt? Je mag toch op zijn minst vermoeden dat Van Mierlo in zijn laatste tijd afstand heeft genomen van zijn antikerkelijke houding. Over zijn persoonlijk geloof weet ik niks, en ik wil ook geen sterfbedbekering suggereren. Maar de vraag is wel gerechtvaardigd, of Van Mierlo met zijn laatste moment in de Kerk, bij zijn dood, niet heeft laten zien dat zijn leven vol afkeer van de kerk, een fase was die hij achter zich had gelaten. Misschien is hij wel heengegaan in vrede. Om Pechtold achter te laten met de moeilijke vraag wat dan de 'erfenis' van Van Mierlo is.
[Met dank aan Catholica]

donderdag 25 maart 2010

Stop toch met het lezen van al die boeken!

Dagelijks vullen we ons hoofd en hart met nieuwe informatie. Boeken lezen doe ik bij de vleet. De hoeveelheid op de planken blijft maar groeien, en om de zoveel tijd besluit ik om weer eens een metertje of twee weg te doen. Dat kost me eigenlijk niet veel pijn, want intussen blijft de gebruikte planklengte toch wel toenemen.

Ik ben door de jaren steeds kritischer geworden op wat ik lees. Het leven is te kort om tijd te verknallen. Ik geef toe, ik consumeer de nodige pulp, maar dat is meer voor op het toilet dus dat is de tijd juist nuttig gebruiken. Maar nu bedoel ik echte boeken. Daarin ben ik veel kritischer geworden.

Wat me vooral tegenstaat zijn al die moderne boeken die me hun ideeën willen aanprijzen die ‘totaal nieuw’ zijn. Hoeveel ervan zal blijken nuttig te zijn? Neem alle management pulp. Meters heb ik ervan, en hijgerig moet ik dit jaar weer wat ‘laatste ideeën’ aanschaffen? Ik peins er niet meer over. Het boeit me niet meer, want over een jaar is er weer een nieuwe goeroe. En hoeveel van die ‘christelijke boeken’ kan een mens aan, en zijn geloof behouden? Sorry hoor, broeders uitgevers, maar tenzij het om degelijke bijbelcommentaren gaat en boeken van een echt gehalte, ik hoef het niet meer.

Ja, ik word een ouwe kerel waarschijnlijk. Maar geef mij maar oude boeken die de tand des tijds al hebben doorstaan, die al hebben bewezen dat ze waardevol en van belang zijn. Geef mij maar Plato, Paulus, Athanasius, Augustinus, zo vanuit de eerste hand. Maar ook Bunyan, of Chesterton (foto). Boeken die van belang zijn, en die hun sporen in de geschiedenis hebben nagelaten.

Ik heb ook steeds minder interesse in boeken over zulke schrijvers. Die zijn vaak veel moeilijker te snappen dan die oorspronkelijke schrijvers. En kunnen dat soort boeken me dichter brengen bij het begrijpen van die oude mannen die de pen ter hand namen, dan boeken van die mannen zelf? Nee natuurlijk.

Tijd om aan de voorjaarsschoonmaak van mijn boekenplanken te beginnen, om weer een paar meter weg te doen. Meer van die klassiekers lezen, en minder over die klassiekers.

Ik kan niets bewijzen, maar er is iets aan zijn ogen en zijn stem

Een christen is iemand die naar Christus wijst en zegt: ‘Ik kan niets bewijzen, maar er is iets aan zijn ogen en zijn stem. Er is iets met de manier waarop hij z’n hoofd houdt, z’n handen, de manier waarop hij z’n kruis draagt – de manier waarop hij mij draagt.’
Frederick Buechner, lezing vandaag op www.keltischegebeden.nl

dinsdag 23 maart 2010

Kan je christen zijn en niet in Drie-eenheid geloven?

In de context van mijn ‘outcoming’ over mijn paleo-orthodoxie ontspon zich een gesprek over het belang van Drie-eenheid. Enkele broeders die zich ongetwijfeld volop evangelisch noemen, betwijfelen die leer, of verwerpen het. Waarom iemand me zei: dan zijn ze post-evangelisch.

Hoe kan je christen zijn en de leer van de Drie-eenheid niet aanhangen? Zijn Jehova’s Getuigen en Unitariërs dan christen? Waarom zijn moslims dan geen christen? Had de oude kerk het dus volledig mis toen het Arius en soortgelijke heren het ‘anathema’ voor de voeten gooide?

Ik denk dat de oude kerk het niet mis had, en dat het de Drie-eenheid op zuiver Bijbelse gronden beleed. God is één, bestaande uit Vader, Zoon en Heilige Geest. Onze visie op God is toch het hart van het Christelijke geloof? Iemand die ontkent dat God in Jezus Christus mens werd, is dat een Christen?

Met de boot van Oostende naar Ramsgate

Gisteren met de boot van Oostende (Belgie, voor onze niet zo geniale topologen) naar Ramsgate (in zuidoost Engeland, voor dezelfde categorie mensen). Ik heb zulke tripjes al best vaak gemaakt, maar blijf de aankomst altijd spectaculair vinden. Uit het niets doemt langzaam de kust op, en dan zie je bij Ramsgate die mooie huizen daar boven op de promenade. Daarna nog 2 uur in auto naar Londen, precies spitsuur en veel regen. Dat was weer minder.

zaterdag 20 maart 2010

Gezellig diner met kinderen + aanhang in Utrecht

Vanavond at ik met Rosemarie (die met die rossige haardracht), en Stephanie (blonder, maar alleen qua haarkleur) en Jouke T. (verloofde van Stephanie) in een eetcafe aan het Wilhelminapark in Utrecht. Gezellig! Wat heb ik toch een heerlijke dochters en Jouke-Thiemo is een prima aanwinst voor de familie. Dank jullie dat de ouwe man mee uit mocht!

Mijn outcoming: ik ben Paleo-Orthodox.

Jarenlang lezen, denken, praten, discussiëren, luisteren, hebben me doen beseffen dat ik paleo-orthodox ben. Nee, dat is geen ziekte. Niet dat die term erg prettig in het gehoor vindt, maar zo is het nu eenmaal. Paleo-orthodox. En ik schaam me er niet voor.

O ja, nu moet ik natuurlijk ook zeggen wat ik ermee bedoel. ☺

Natuurlijk, je kunt even kijken op Wikipedia
En op de blog Paradoxology
En hier een pagina met heel veel verwijzingen

Paleo-orthodoxy is de overtuiging dat het consensuele begrijpen van het geloof van de kerkvaders de basis moet zijn voor ons begrijpen van de bijbel en het christelijk geloof. De manier waarop in de eerste eeuwen na de apostelen door de leiders van de kerk naar hun christelijk geloof werd gekeken, is voor ons normatief in ons verstaan van de bijbel. Hier een rijtje met wat consekwenties die ik daar zelf uit trek.

1) We kijken bij ons exegese van de bijbel goed naar wat de theologen van de oude kerk zeiden.
2) Als wij menen dat in ons geloven en denken moeten afwijken van de consensus in de oude kerk, dan moeten we wel ijzersterke argumenten hebben, maar mijn initiele reactie zal altijd zijn: dat klopt niet.
3) We beleven de ware christelijke eenheid met een ieder die zo gelooft, ongeacht bij welke kerk hij of zij hoort.
4) We besteden in ons geloof aandacht aan hoe de kerk door de eeuwen de consensus over wat echt belangrijk is, heeft bewaard.
5) We besteden aandacht aan de kerkvaders van de eerste eeuwen, en aanvaarden de uitspraken van de oecumenische kerkvergaderingen. Daarbij zijn vergaderingen van voor de breuken in de kerk van meer belang dan latere, omdat die steeds minder oecumenisch werden.
6) We maken geen thema’s van belang die voor de kerkvaders niet van belang waren, en zeker niet op een manier die gelovigen van elkaar scheidt. We zoeken naar wat bindt.
7) Consensueel geloof legt bewust nadruk op ‘Quod ubique, quod semper, quod ab omnibus’. Dat betekent ‘Wat overal, altijd en door iedereen (werd geloofd)’ (Criterium voor het ware oecumenische en katholieke geloof van Vincentius van Lerins, een Gallische christen die in 445 na Chr. stierf)

Palmpasen: waarom die palmtakken?

Toen Jezus op zijn ezel naar Jeruzalem afdaalde van de olijfberg, was de stad chaotisch druk met pelgrimsgangers uit heel Israel en de Romeinse wereld. Volgens Josephus waren er niet, zoals gebruikelijk, 100.000en maar 2 miljoen mensen in en om de stad. Dat moet heel feestelijk zijn geweest. Wie lette op de vreselijke stank van de enorme aantallen schapen die de stad werden binnengebracht? En dat een paar dagen de stank van de dood alles zou overheersen, als die dieren zouden worden geslacht en moesten leegbloeden? Wat een smerige vliegenboel met het zijn geweest.

Bij de intocht in Jeruzalem riepen de meutes mensen in feestsfeer: ‘Hosanna, gezegend hij die komt in de naam van de Heer’. Dat citaat uit Psalm 118 paste goed bij het paasfeest dat de Joden in Jeruzalem vierden. In de tempel werd tijdens dat feest dagelijks Psalm 113-118 gezongen, het zgn. Hallel. Dat de meutes deze woorden gebruikten om de komst van Jezus te vieren geeft aan dat ze beseften dat hij door God gezonden was.

Maar gezonden voor wat? Niemand bracht de komst van Jezus naar Jeruzalem in verband met de bloedige offers die in de stad zouden worden gebracht. De palmtakken werden erbij gepakt, de palmtakken die in het volksbewustzijn in de eerste plaats hoorden bij het Loofhuttenfeest. Op dat feest werd trouwens ook ‘Hosanna, gezegend hij die komt in de naam van de Heer’ bij herhaling in de tempel gezongen.

Jezus kwam naar Jeruzalem om zijn volk te verlossen. De menigten onderweg naar Jeruzalem zagen hem als de bevrijder, degene die de Romeinen de stad zou uitjagen. In Zacharia 9:8-10 wordt de komst van een bevrijder op een ezel in Jeruzalem aangekondigd, een bevrijder die de Tempel (pars pro toto voor Jeruzalem, en het hele land) zou bevrijden van zijn onderdrukkers.

Israel bracht de bevrijding van de Messias in verband met het Loofhuttenfeest. Voor Jezus begon dat echter met Pasen. Daarom waren de takken van de palmbomen bij de intocht in Jeruzalem zo ongepast. Heel feestelijke wuifden de menigten hem toe, op de dag dat zijn route naar de kruisdood begon. De menigte juichte enthousiast, hoopte op verlossing zonder offer. Jezus weende.

Dezelfde enthousiaste menigte riep trouwens een paar dagen om de kruisiging van Jezus.

vrijdag 19 maart 2010

Meteen uit winkelen en eten met Rosemarie

Vanmorgen om 8 uur landde ik op Schiphol; Rosemarie en Jouke-Thiemo haalden me met de auto op. Nadat we Jouke-Thiemo thuis brachten, zijn Rosemarie en ik gaan winkelen in Amersfoort, en daarna hebben we bij V&D een klein hapje genuttigd. Zooooo fijn weer bij Roosje te zijn. Dat verdient een kort fimpje...

donderdag 18 maart 2010

Graham Kendrick en John Piper - allebei in Cairo

Ik heb net mijn dochter Justine (15) naar een concert van Graham Kendrick (foto) gebracht; die zingt straks op het terrein van onze kerk in Maadi (Cairo). Niet echt mijn ding. Zelfde dochter bezocht twee weken geleden een kerk in Heliopolis (ook Cairo) waar John Piper preekte. Veel meer mijn ding. Helemaal 'mijn ding', is mijn dochter, die oecumenischer is dan haar vader ;-)

John Piper was in Cairo ter voorbereiding van de Lausanne conferentie in Zuid Afrika. Graham Kendrick is hier omdat hij jaarlijks een cursus geeft over 'how to lead worship professionally' of zoiets.

Donderdagmiddaggevoel in Egypte

Het lijkt wel of hier op kantoor niemand wat doet vandaag. Wat een hangjongeren. Goeje help, het is weer weekend hoor. Moet je ze op een rijtje zien kleppen - ik ga er maar even naast zitten. Het leutert en lacht en praat maar aan.

Veel Egyptenaren zijn toch al, hoe zeg ik het netjes, wat eh eh verbaal ingesteld, maar als het weer weekend is, wat een verbale diaree. En ondanks dat, intussen zijn wel wat posters gemaakt, uitnodigingen, een advertentie. Een paar websites zijn bijna klaar, rekeningen de deur uit, er is aan een logo voor een Nederlands bedrijf gewerkt. Maar wat kunnen ze hier rondhangen...

En omdat het zondag moederdag is, hebben we aan de keukenprinses Howeida (foto hieronder) een kado gegeven, een mixer of zo... ze moedert altijd zo fijn over ons. En ik ga nu naar huis, weekend, en vannacht vlieg ik naar mijn dochters in Utrecht!

Twitterbijbel: Jakobus 2:-1-26 voor Twitteraars

Op Twitter kan je met elkaar communiceren via 140 tekens per bericht. Elke morgen plaats ik een berichtje van 140 tekens of net daaronder over de brief van Jakobus uit het Nieuwe Testament. Vandaag was hoofdstuk 2 klaar. Daarom hier dat hele hoofdstuk. Eerder plaatste ik op mijn blog ook Jakobus 1 voor Twitteraars.
Maar nu, Jakobus 2:

Jak 2:1 – Geloof dat de mens Jezus tegelijk de Heer is, maakt dat we andere mensen ook niet alleen op hun uiterlijk kunnen beoordelen.

Jak 2:2 – Hoe ga je in de kerk om met de rijke zakenlui (goed voor de collecte!) en de uitkeringstrekkers die niks te makken hebben?

Jak 2:3 – Hebben zakenlui in de kerk meeste kans om in de kerkenraad te komen? En uitkeringstrekkers mogen de koster met schoonmaak helpen?

Jak 2:4 – Laat je oordeel over mensen niet worden bepaald door hun rijkdom. Iemands auto of bankrekening maakt hem geen ander mens toch?

Jak 2:5 – God heeft extra plezier in het geven van hemelse rijkdom aan wie op aarde beslist tekort komt. De materieel armen maakt hij rijk.

Jak 2:6 – Hoe kan je nou neerkijken op mensen die minder hebben! Van hen heb je nooit last; van de welgestelden heb je meer te verduren.

Jak 2:7 – Wie rijk zijn moeten extra voorzichtig zijn; het blijkt dat juist vaak rijken de oorzaak zijn dat de naam van God wordt misbruikt.

Jak 2:8 – Uitgangspunt moet zijn: houd van anderen als van jezelf. Je wilt zelf toch ook niet op uiterlijkheden worden beoordeeld?

Jak 2:9 – Je zondigt tegen Gods wetten als je andere mensen op hun ‘eerste indruk’ beoordeeld. Je moet immers van ze houden als van jezelf!

Jak 2:10 – Je kan niet voor 99% Gods wetten houden. Als je op één terrein van de wetgeving zondigt, overtreedt je alle geboden.

Jak 2:11 – Wie zegt dat hij geen overspel pleegt, maar wel een moordenaar is, toont daarmee aan dat hij een overtreder is van de hele wet.

Jak 2:12 – Zowel in je woorden als je daden dien je te leven naar de wet – die je vrij maakt van oppervlakkige beoordelingen van anderen.

Jak 2:13 – Wie onbarmhartig oordeelt over andere mensen – en vooral de armen minacht - moet een onbarmhartig oordeel van God verwachten.

Jak 2:14 – Echt geloof uit zich in daarbij passende daden. Wie beweert te geloven maar er niet naar handelt, heeft geen reddend geloof.

Jak 2:15 – Echt geloof bewijs je met daden jegens die mensen die alleen met grote moeite kunnen rondkomen; die hun gezin nauwelijks voeden.

Jak 2:16 – Als je een arme die hulp nodig heeft alleen het best wenst, bega je een grote zonde. Zo’n wens is zinloos, ‘n schande in feite.

Jak 2:17 – Geloof dat zich niet bewijst door mensen gelijk te behandelen en armen daadwerkelijk te helpen, is zo nep dat het je niet redt.

Jak 2:18 – Geloven zonder de daden die daarbij horen, is ondenkbaar. Juist je daden laten zien dat je gelooft en wat dat geloof inhoudt.

Jak 2:19 – Geloven dat er maar één God is, is goed. Maar dit overigens geheel correcte geloof zegt niks. Zelfs de duivel gelooft in God.

Jak 2:20 – Wie meent dat geloof zonder de daarbij horende gehoorzaamheid zinvol is, slaat de plank volledig mis.

Jak 2:21 – De gehoorzame daad van Abraham (dat hij Isaak wilde offeren) werd door God als rechtvaardige daad toegerekend. Dat ging om actie!

Jak 2:22 – Geloof en daden zijn als onze twee handen. Zonder de daden is het geloof onthand. Door daden wordt het geloof compleet.

Jak 2:23 – Abraham’s vertrouwen op God (hij wilde Isaak offeren) maakte hem rechtvaardig en ‘n vriend van God. Geloof en daden horen samen.

Jak 2:24 – Niet alleen het geloof, maar geloof met acties zijn dus de basis voor iemands rechtvaardiging.

Jak 2:25 – Rachab (zie het OT) hielp Israelitische spionnen ontsnappen. Vanwege die daad wordt ze een rechtvaardige genoemd.

Jak 2:26 – Het geloof is als het menselijk lichaam; dat is morsdood als het geen ziel heeft. Zo heeft geloof daden nodig om te leven.

Skype onder druk in Egypte

Egypt staat niet langer toe dat mobiele telefoonnetwerken via het internet internationale telefonie toelaten. Skype en soortgelijke diensten moeten door de mobiele netwerken worden geblokkeerd. Dit is waarschijnlijk omdat de monopolist voor de traditionele landlijnen, Telecom Egypt, zijn winsten op internationale telefonie ernstig ziet slinken. Maar dit besluit moet ook worden gezien tegen het licht van de veiligheidsdiensten in Egypte die gaarne toezicht kunnen houden op international telefoonverkeer in verband met radicale oppositiebewegingen.

De drie mobiele telefonieaanbieder van Egypt, Mobinil, Etisalat and Vodafone, die toegang tot het internet aanbieden via de mobiele telefoon, de USB stick en andere mobiele modems, leggen zich voorlopig bij deze restrictie neer. Wie via een vaste internetverbindingen Skype gebruikt hoeft voorlopig niet te vrezen, want al die verbindingen lopen via de enige legale route, namelijk Telecom Egypt. Het is niet ondenkbaar dat Egypte ook dit in de toekomst zal verbieden.

woensdag 17 maart 2010

Hadden wij in Nederland maar meer lui als St Patrick

Er zijn rond St Patrick (387-461) veel legenden ontstaan, maar zeker is dat hij een belangrijke rol speelde bij de introductie van het christelijke geloof in Ierland. Van hem bezitten we de oudste Britse christelijke literatuur.

St Patrick is geboren aan de westkust van Engeland of Schotland. Op 16-jarige leeftijd werd hij door Ierse piraten gevangen genomen en 6 jaar lang als slaaf gebruikt. Terwijl hij op de kudde van zijn meester paste, leerde hij bidden. In zijn autobiografie zegt hij dat hij dagelijks wel 100 keer bad. ‘Ik verbleef vooral in bossen en op de berg, en voor de dag aanbrak werd ik al bewogen tot gebed, of het nu sneeuwde en vroor of regende.... want de Geest was actief in me.’

Uiteindelijk ontsnapte hij, hij vond zijn familie terug, en hij werd priester. De paus stuurde hem als zendeling terug naar Ierland, waar hij het bisdom Armagh opzette. Hij ging dus dienen in het land dat hem zo slecht had behandeld, als een echte volgeling van Christus die ook was gekomen om te dienen en niet om gediend te worden. Nederland heeft zulke mannen en vrouwen nodig!

Dat heerlijke 'heden'

De Heilige Geest zegt immers, ‘Horen jullie vandaag zijn stem…’ (Heb 3:7)
We gaan naar de basisschool omdat we naar de middelbare school moeten, en daar halen we goede cijfers want we willen studeren, en dat doen we voor een goede baan. We voeden onze kinderen op zodat ze later goede christenen zijn en ook weer in ons spoor volgen van hard werken voor later.

Gelukkig hebben we een goede baan, want we hebben later een goed pensioen nodig. Veel mensen leven alsof nu niet bestaat. Gevormd door het verleden zien we naar de toekomst, en we vergeten dat God ook vandaag geschapen heeft. Hij is de schepper van alles wat bestaat en hij onderhoudt zijn schepping, dus ook dit heel speciale moment: het nu.

Als we onszelf nou eens even niet zien als product van ons verleden en als onderweg naar de toekomst, kunnen we misschien eens wat bijkomen van het gejaag waardoor we telkens dat nu lijken te missen.

God draagt de geschiedenis en hij draagt jou door die geschiedenis. Op elk moment, ook nu, is hij bij je, en dit moment is niet in de eerste plaats van belang als voorbereiding op morgen, maar dit moment, nu, vandaag, is van enorm belang omdat je vandaag in relatie tot God staat.

Die gedachte maakt enorm veel uit! Studeer ik voor later? Of studeer ik omdat ik op dit moment God wil eren door mijn verstand (dat hij schiep) te ontplooien? Zit ik me te ergeren in de file op weg naar mijn werk, of zit ik in de auto en geniet ik nu van de muziek en de tijd om even stil te zijn? Ga ik op vakantie om me te verkwikken aan die tijd en verder niks, of zie ik het vooral als opladen voor mijn werk erna? Maak ik de keuken schoon omdat ik straks bezoek krijg, of is het een moment dat God schiep waarin ik hem kan eren met hoe ik mijn werk doe?

Ieder moment staat in een directe relatie tot de God van de tijd. Het verleden is voorbij, de toekomst moet nog komen, en alleen nu kan je God ontmoeten, door van dit moment een tijdstip van dienst en lof aan hem te maken.

Loek Essers: heeft Strengholt zelf wat op te biechten?

Leuk op de man spelen door Loek Essers (foto). ZIE HIER. Hij vraagt zich af of ik (op het gebied van kindermisbruik) iets op te biechten heb. Essers is een journalist, en studeert geloof ik ook nog journalistiek in Utrecht. Hij kan er niet tegen dat ik suggereer om maar eens te zien hoeveel sexueel misbruik in die beroepsgroep plaatsvindt, en heeft als uitsmijter dat ik, die in media werk, misschien zelf wat op de kerfstok heb.

Wil ik het RK straatje schoonvegen? Nee, dat zou ondoenlijk zijn. In elke kerk treffen we zonde aan, en dat ontkennen is niet slechts dom en onwaar, maar ook onchristelijk. We kennen onze neiging tot zonde. Kindermisbruik is een vreselijk kwaad, en moet overal aangepakt, ja uiteraard ook, en wel in de eerste plaats, in de Kerk. Maar ik ben het gehuichel van de rest van de samenleving ook wat zat. Dat domme vingerwijzen alsof de slechtheid altijd bij de ander zit. En o wat een lol hebben we, lekker de kerk aan de schandpaal nagelen, dat achterlijke instituut dat niet eens meegaat met de waan van de dag!

Essers lijkt van het soort journalisten die gewoon van mening zijn dat de RK kerk aan de schandpaal moet. Het mooie journalistieke principe van hoor en wederhoor, objectiviteit, zorgvuldig je bronnen wegen, dat is er zo te zien niet bij. Hij neemt bovendien zomaar aan dat ik zelf Rooms Katholiek ben. Hij noemt me zelfs een pater ;-) en dat is iets wat alleen mijn drie dochters doen!

Gebed in de ochtend

Hier ben ik, Heer,
- gekomen ter volvoering van uw wil.
Hier ben ik, Heer,
- in uw aanwezigheid zwijg ik stil.

Uit www.keltischegebeden.nl

dinsdag 16 maart 2010

NRC verdient lof: nu is duidelijk hoe grootschalig sexueel misbruik in RK internaten was

Het NRC verdient een pluim voor hun onthullende artikel op 16 maart over sexueel misbruik in rooms katholieke instellingen door leden van katholieke ordes. Een eerlijk artikel, omdat het de feiten op een rij zet. Wat is het geval, Het NRC meldt dat 190 oudleerlingen van van katholieke internaten en seminaries de krant hebben geinformeerd over hoe ze sexueel of anders zijn misbruikt. Ik citeer een paar gedeeltes:
Gemeld zijn (al dan niet in combinatie) 27 gevallen van mishandeling, 170 gevallen van seksueel misbruik en 12 gevallen van ernstig seksueel misbruik (zoals verkrachting).

De beschuldigden waren, of zijn, lid van 44 ordes of congregaties. De geestelijken werkten in 86 internaten , seminaries (priesteropleidingen) en scholen verspreid over 62 gemeenten, vooral in Brabant, Limburg en Gelderland. Een tiental paters en broeders werkte in een parochie of in het jeugdwerk.

De oudste melding betreft een Tilburgse frater die in 1935 in de onderbroekjes van leerlingen zat. De jongste melding stamt uit 2000 en gaat over een pater in Enschede, uit zijn functie gezet na seksueel misbruik. Uit een inventarisatie blijkt dat het misbruik vooral plaats vond in de jaren zestig (88 meldingen) en vijftig (64).
Wat mogen we dus constateren? Over een periode van 40-50 jaar, zijn er in totaal 182 gevallen van sexueel misbruik gemeld in 86 internaten etc. Om het anders te zeggen, per internaat zijn er in 40-50 jaar 2 gevallen. Waar houden de media zich in vredesnaam mee bezig. Prachtig dat het NRC dit nu zo helder heeft blootgelegd.

Opvallend ook: na alle commotie gaat het gelukkig maar om 12 gevallen van verkrachtingen IN TOTAAL. Over een periode van 50 jaar. Alle andere vormen van sexueel misbruik zijn ook vreselijk en totaal verwerpelijk. Maar waar het gaat om echt sexueel geweld: 12 gevallen.

En bedenk hierbij, er zijn dus ook heel veel RK instellingen waar helemaal geen misbruik heeft plaatsgevonden in de tientallen jaren waarover we spreken.

CIP.nl interviewt me over de RK Kerk en sexueel misbruik

Ik zwaar vereerd... CIP.nl interviewde me. Hier wat die vanmorgen afdrukt naar aanleiding van mijn bloggen over de media-aandacht voor sexueel misbruik binnen de Rooms Katholieke Kerk:

"Aantal gevallen seksueel misbruik in kerk is relatief laag"
"Waar is het onderzoek naar seksueel misbruik in zwembaden?"

"Mijn eerste reactie op het misbruik schandaal in de Rooms Katholieke Kerk was net als bij de meeste mensen: wat een ellende speelt zich daar af. Ik ben zelf een Anglikaan, en geen Rooms Katholiek," vertelt Jos Strengholt. "Maar wat maakt dat uit in dit geval? Het gaat om een probleem in de kerk van Jezus Christus, en ik ervaar dat ook als mijn eigen probleem. De zaak is uitermate pijnlijk. En ook werd me weer duidelijk dat het veel wijzer is om open en eerlijk uit te komen voor je fouten dan te proberen de zonden te bedekken. Uiteindelijk komt het toch wel uit."

"Als je beschuldigd wordt van aantoonbare zonden in eigen boezem, moet je dat natuurlijk belijden, en aan slachtoffers excuses aanbieden. Maar tegelijk, het moet hen ook niet zo gek laten maken dat ze nooit eens ronduit durven zeggen: 'bij ons is het lang zo erg niet als in andere organisaties. Zodra de Rooms Katholieke kerk dat zegt, lijkt het of de zonde in eigen huis niet serieus neemt. Maar het is wel degelijk zo dat het aantal gevallen opvallend laag is binnen de kerk.'

"Laat me vooropstellen, ik vind het goed dat media aandacht hebben voor deze zaak. De kerk noemt zich het lichaam van Jezus Christus, en dat is nogal een pretentie. Als daar dus ernstige gevallen van zonde voorkomen, vind ik het niet vreemd dat de media de kerk herinneren aan de eigen doelstellingen. Maar wat ik zeer irritant van de meeste media vindt, is dat ze nooit eens duidelijk en eerlijk laten zien dat het aantal gevallen van sekseel misbruik relatief laag is in de kerk. Onlangs werd een badmeester op grootschalig sekseel misbruik betrapt. Waar is het onderzoek naar seksueel misbruik in zwembaden? Waarom geen onderzoek naar seksueel misbruik door journalisten? Ik heb een vermoeden dat dat de Rooms Katholieke kerk in een heel mooi daglicht zou plaatsten."

Strengholt: "Journalisten moeten eerlijk zijn, en ik zie dat gewoon niet. Er wordt aangedikt, overdreven, en de zaak wordt niet in context geplaatst. De onderzoeken gaan over een periode van tientallen jaren, en waar komen ze dan mee? Honderden gevallen. Misschien komt het neer op tientallen gevallen per jaar in Nederland. Elk geval is verschrikkelijk, maar een beetje journalist hoort de vraag te stellen: hoe komt het eindelijk dat dit zo extreem weinig gevallen zijn vergeleken met misbruik in de rest van de samenleving."

Aanval

"Ik heb wel de indruk dat het christelijk geloof hiermee wordt aangevallen," vertelt Jos. "Maar dat kan je nooit aantonen lijkt me. In elk geval vind ik de selectiviteit van de media zo enorm, dat je wel het gevoel krijgt dat juist de kerk het weer mag ontgelden. Ik vind dat de christelijke media best een steviger positie mogen innemen om te laten zien dat, met alle fouten van de kerk, dat instituut een stralend voorbeeld is in de samenleving. Ik daag christelijke journalisten dus uit, kom eens met een serieuze vergelijking van seksueel misbruik tussen de kerk en de samenleving in zijn geheel. Of met sportclubs.

Alle christenen worden de dupe van het misbruik schandaal, stelt Strengholt. "Je hoeft geen Rooms Katholiek te zijn om te erkennen dat als die kerk wordt aangevallen, alle christenen daarmee te maken hebben."

"Aan niet christenen moeten we eerlijk laten zien dat christenen niet pretenderen volmaakt te kunnen zijn. Onze leer van de erfzonde wordt treffend bewezen. Zelfs mensen die anders willen leven, hebben daar soms grote moeite mee. Onze christelijke criteria zijn hoog – zo hoog als Jezus Christus ze legt, maar we hebben allemaal moeite met de wil van God te doen. We zijn in onze relatie tot God afhankelijk van zijn genade. Het schandaal biedt weinig kansen voor de kerk, vrees ik. Want ongelovigen zullen dit als een mooie gelegenheid zien om hun ongeloof weer een pluim te geven. Dat is dan wel een heel irrationele conclusie, want ik denk echt dat een serieuze vergelijking zal laten zien dat je in de kerk opvallend weinig gevallen hebt vergeleken met in de samenleving als geheel."

NCRV: hostie bespotten, leuke satire toch?

De NCRV kreeg het nogal te verduren, onder andere via een Open Brief, nadat in zijn programma Man bijt Hond de spot werd gedreven met de hostie. Heel interessant dat de NCRV, altijd een grote mond over respect en oecumene en zo, er geen enkel probleem in zag om de RK kerk ernstig te ontrieven. Maar ach, dat hebben onze Katholieke vrienden dan toch echt verkeerd begrepen. Want, waarde vrienden, het ging om... lichte satire! Begrijp dat dan! Dit schreef de NCRV op de website van Man bijt Hond:
Naar aanleiding van ons item 'Heilige Hosti' is er protest gekomen uit de rooms-katholieke hoek. De NCRV geeft graag een reactie op de open brief die ze vandaag (15 maart 2010) ontving:

Man bijt hond is een licht-satirisch programma. Het legt met een lach en een traan gebeurtenissen in het nieuws onder een vergrootglas. De bedoeling is te prikkelen en discussie op te roepen. Dat is immers eigen aan satire.

De (hernieuwde) discussie over de positie van praktiserende homoseksuele mensen in de kerk leidde tot een felle demonstratie. En één ding was duidelijk: de demonstratie in de kerk van Den Boschwas pijnlijk voor de kerk, maar ze was dat evenzeer voor de betrokken homoseksuele gelovigen. Dit was voor de redactie van Man bijt hond reden er aandacht aan te besteden, op de geheel eigen herkenbare wijze.

De NCRV heeft ook in andere programma's aandacht besteed aan dit onderwerp. Zo vond in het radioprogramma Schepper & Co een uitvoerig gesprek plaats tussen Henk Krol, hoofdredacteur van de Gay Krant en presentator Yko van der Goot over de plaats van homoseksuele gelovigen in de kerk. In een dergelijk gesprek is uiteraard ruimte om meer kanten van een kwestie als deze te belichten. Dit alles in de hoop dat mensen recht wordt gedaan, ongeacht hun seksuele geaardheid.

Voor de NCRV zijn gelijkwaardigheid en verdraagzaamheid belangrijke uitgangspunten die terug te vinden zijn in onze programma’s, elk op hun eigen wijze.
Gelijkwaardigheid en verdraagzaamheid, daar gaat het om dus. En dat staat de NCRV toe om 'licht satirisch' de hostie te bespotten waarvan de RK kerk gelooft dat dit het werkelijke lichaam van Christus is.

Ik ben zelf ook een grote voorstander van 'gelijkwaardigheid en verdraagzaamheid'. Maar dan wel begrepen vanuit een bijbels-christelijk denkraam. Dat denkraam is de NCRV al lang kwijt, dus wat zeur ik eigenlijk, begrip voor de boosheid van veel Rooms Katholieken kan je eigenlijk helemaal niet verwachten bij de NCRV.

maandag 15 maart 2010

Kanjers van EenVandaag doen ook aan echte onderzoeksjournalistiek

Wow. Ook EenVandaag is erin geslaagd! Goed zo, jongens! Moet je lezen wat ze te melden hebben:
Seksueel misbruik door katholieke geestelijken is niet beperkt gebleven tot jeugdinternaten. Ook op gewone lagere scholen, middelbare scholen, op katholieke sport- en hobbyvereinigingen, in pastories en zelfs in ziekenhuizen zijn veel kinderen en tieners slachtoffer geworden van paters, fraters en pastoors. Dat blijkt uit eigen onderzoek onder ruim 6000 katholieken, die deel uit maken van het EenVandaag Opiniepanel.

Bijna 300 ondervraagden zijn zelf slachtoffer geworden. En voor twee op de drie speelde het misbruik zich af niet binnen, maar buiten een instelling. In emotionele reacties vertellen zij over hun ervaringen, die zij soms tientallen jaren voor zichzelf gehouden hebben.
Jawel, harde journalistiek. Wat is dat toch, dat juist al die Roomse instellingen met sexueel misbruik te maken hebben? Gek, zou niemand bij EenVandaag op het idee komen om eens alle verschillende sportclubs, zwembaden, omroepen (!), dagbladen, onder de loupe te nemen?

300 gevallen onder 6000 mensen? Nou ja, BIJNA 300, en RUIM 6000. Laten we maar zeggen, 295 en 6200? Vooral niet nauwkeurig zijn, want bijna 300 en ruim 6000 klinkt erger, dus beter.... En veel van deze vreselijke ervaringen zijn van tientallen jaren geleden. Ah... dat maakt het al weer een heel ander verhaal he? Vreemd ook: Het lijkt net of dat ver onder het landelijk gemiddelde licht? Knappe journalisten hoor. Vergeten gewoon hun werk goed te doen, bevangen wellicht door de geest van deze eeuw. De geest uit de afgrond.

En ja hoor, het celibaat wordt er weer bijgehaald, alsof er samenhang bestaat. Hoe stupide zijn we bij EenVandaag? Het is al zo duidelijk aangetoond dat er GEEN relatie is tussen kindermisbruik en celibaat, dat je je afvraagt wat deze journalisten meenden te moeten bewijzen. Helaas lijkt de onderbuik te regeren.

Waarom het zo'n kabaal is op mijn kantoor

Het kan hier zo'n vreselijk kabaal zijn; natuurlijk, met 20 miljoen mensen op een kluitje zorgt voor genoeg herrie. Een tijdje terug had de New York Times een artikel waarin werd gezegd dat het gemiddelde geluidsniveau in Cairo 85 decibel is, dat is het geluid van een goederentrein die je op 5 meter passeert. Nu kan ik dat niet controleren, maar een herrie is het hier zeker. In ons geval, kijk maar naar dit filmpje wat zich aan twee kanten van ons kantoor voordoet. Pracht lokatie, heel mooi pal naast metrostation, maar dat komt tegen een kostprijs...

Pausje pesten een hobby van Nederlandse media?

In de Duitse media, o.a. in Die Zeit, is gemeld dat een priester die zich eerder aan kinderen had vergrepen, was aangesteld in het bisdom München und Freising waar Ratzinger, de huidige paus Benedictus XVI, toen Aartsbisschop was. Dit werd breeduit in de Nederlandse pers gemeld. Hoera! Er was weer een nieuwe beerput gevonden. Echte harde onderzoeksjournalistiek, jongens en meisjes van de pers!

Maar waarom is het ANP zo selectief in hoe het de berichtgeving uit Duitsland vertaald? In de Duitse pers werd expliciet gezegd dat niet de huidige Paus maar Generaalvicaris Gehrard Gruber verantwoordelijk was voor de aanstelling van de bewuste priester. Sterker, die Gruber nam openlijk de verantwoordelijkheid op zich, en heeft zijn excuus aangeboden. De huidige paus was dus niet verantwoordelijk; hij was van de historie van misbruik door de bewuste priester niet eens op de hoogte gesteld.

Onze objectieve vaderlandse persbureau ANP schrijft ook dat Ratzinger nog Aartsbisschop was op het moment dat de misbruikende priester na veroordeling en gevangenschap weer terugkeerde in het pastoraat (dankzij vicaris Gruber). Dit gebeurde in 1986. Maar in het Duitse persbericht van Die Zeit blijkt dat Kardinaal Ratzinger toen al vier jaar weg was als Aartsbisschop en in die tijd al verbleef in het Vaticaan als Prefect voor de Congregatie voor de Geloofsleer.

Met andere woorden: de eerste keer dat de misbruikende priester werd ingezet werd bepaald door vicaris Gruber, de tweede keer ook, maar toen was Ratzinger allang weg uit München und Freising, schrijft Ego Sum Catholica Romana. Op die blog lees ik:
Ergens heeft er in de Nederlandse persdienst een gummer of knipper zitten werken die de ontlastende verklaringen in de Duitse persdienst heeft zitten verwijderen. Er kan maar één conclusie worden getrokken: er zijn perfide leugenaars in de Nederlandse pers actief geweest (ANP?) die het blazoen van de Paus wilden besmeuren.
Ik ben niet Rooms, wel Katholiek :-) maar erger me groen en geel aan Nederlandse media die de RK kerk bewust lijken te willen onderuit halen. Gelukkig heeft onze Heer beloofd dat de poorten van de hel dat niet kunnen, dus zullen ook onze heidense media daarin niet slagen.

Heidense media? In het programma Man Bijt Hond van de NCRV (weet iemand nog waar die C voor staat?) werd de RK kerk bewust op de ziel getrapt door zeer oneerbiedig met de hostie om te gaan. HIER kunt u dat programma nog eens bekijken. De OPEN BRIEF van een grote groep Rooms-Katholieken aan de NCRV is het lezen waard. De NCRV moet zich schamen over dit schofferen van de kerk. O wat zijn we oecumenisch he?

En zie eens wat een slappe slappe reactie van de NCRV:
Naar aanleiding van ons item 'Heilige Hosti' is er protest gekomen uit de rooms-katholieke hoek. De NCRV geeft graag een reactie op de open brief die ze vandaag (15 maart 2010) ontving:

Man bijt hond is een licht-satirisch programma. Het legt met een lach en een traan gebeurtenissen in het nieuws onder een vergrootglas. De bedoeling is te prikkelen en discussie op te roepen. Dat is immers eigen aan satire.

De (hernieuwde) discussie over de positie van praktiserende homoseksuele mensen in de kerk leidde tot een felle demonstratie. En één ding was duidelijk: de demonstratie in de kerk van Den Bosch was pijnlijk voor de kerk, maar ze was dat evenzeer voor de betrokken homoseksuele gelovigen. Dit was voor de redactie van Man bijt hond reden er aandacht aan te besteden, op de geheel eigen herkenbare wijze.

De NCRV heeft ook in andere programma's aandacht besteed aan dit onderwerp. Zo vond in het radioprogramma Schepper & Co een uitvoerig gesprek plaats tussen Henk Krol, hoofdredacteur van de Gay Krant en presentator Yko van der Goot over de plaats van homoseksuele gelovigen in de kerk. In een dergelijk gesprek is uiteraard ruimte om meer kanten van een kwestie als deze te belichten. Dit alles in de hoop dat mensen recht wordt gedaan, ongeacht hun seksuele geaardheid.

Voor de NCRV zijn gelijkwaardigheid en verdraagzaamheid belangrijke uitgangspunten die terug te vinden zijn in onze programma’s, elk op hun eigen wijze.

zondag 14 maart 2010

Nieuwe baan in Egypte

13 jaar geleden begon ik de Egyptische bedrijfjes die nu jaarlijks honderden TV programma’s en websites maken. Toen ik 43 werd, besloot ik dat ik rond mijn 50ste met iets nieuws zou willen beginnnen, zowel omdat ik dan waarschijnlijk niks nieuws meer bij te dragen heb, en ook omdat ik dan dringend aan een nieuwe uitdaging toe zou zijn.

Ik ben 51, en nu is het zover! 30 juni is mijn laatste werkdag bij mijn huidige werk; We zijn bezig een nieuwe eigenaar te vinden, en ik ben bezig nieuw werk te zoeken in Egypte.

Mensen vragen soms bezorgd aan Adriënne of ik mijn ‘baby’ wel kan loslaten. Ja, dat kan ik! Er is niets mooier dan te zien dat iets wat je hebt opgezet, zonder je inbreng verder kan. Als ouders van fysieke kinderen zou het ook vreemd zijn als je er niet tegen kan dat je kind volwassen wordt, toch?

Wat ga ik doen? Ik beloof dat ik dit spoedig alhier zal onthullen. Heb nog een paar dagen geduld...

HET VELD: Oase voor mijn ziel








HET VELD


Elke vloek wordt tot een zegen
voor de mensen van Gods keus.
Niets houdt zijn belofte tegen,
hij schenkt ons zijn goedheid, heus,
zelfs al strijdt de vijand zwaar,
Jezus maakt al Gods beloften waar.

Jezus is de oase voor mijn ziel
op plaatsen waar nooit regen viel.
Overvloedig geeft hij, boven mate
vult Hij d’eens zo lege vaten,
giet zijn water op de grond
levend water vloeit in ‘t rond.

Zie het land, vol droogt’ en puin.
Hij maakt het een frisse tuin;
vreugd’ en vrucht, en geen gezucht.
Licht doorbreekt het duister,
hoog en laag ontspringt het water
in ‘s Vaders veld klinkt het geklater.

Satan probeert, maar kàn niet slagen,
de hel zal Gods werk geen moment vertragen.
Duisternis vlucht waar ‘t licht is aangedaan;
God bevestigt zijn hemel in ons bestaan.
in onze harten, en op deze plaats,
zien we het stralen van zijn gelaat.
Bij Rechters 1:14-15, Numeri 24:1-10, Psalm 126:3-4

www.keltischegebeden.nl

zaterdag 13 maart 2010

Arabieren kunnen maar moeilijk fouten erkennen en sorry zeggen

In een Arabische cultuur is het bijna onmogelijk om toe te geven dat je een fout maakt. Dat tast de eer en de manlijkheid aan. Dat blijkt wel weer eens uit de nasleep van de voetbaloorlog tussen Egypte en Algerije in 2009, waarbij Egypte ten koste van Algerije werd uitgeschakeld voor deelname aan het WK in Zuid Afrika, later dit jaar.

De voorzitter van de Egyptische voetbalbond, Samir Zaher (foto), heeft gezegd dat zijn voetbalbond niet van plan is om verontschuldigingen aan te bieden aan Algerije. Algerije eist dit, omdat Egypte niet voldoende had gedaan om te voorkomen dat de bus met Algerijnse spelers door boze Egyptische fans werd aangevallen bij aankomst in Cairo. Daarbij raakten een paar Algerijnse spellers lichtgewond. Toen dat gebeurde, ontkende de voetbalbond dat er iets was misgegaan; de Algerijnen zouden de hele zaak in scene hebben gezet.

Egypte won daags daarna de wedstrijd met 2-0, maar dat leidde tot een volledig gelijke stand in de poule. In Khartoem werd toen de beslissingswedstrijd gespeeld, die Egypte met 1-0 verloor. Egypte beweert dat na die wedstrijd in Khartoem ook kwalijke zaken plaatsvonden; Egyptische fans zouden zijn aangevallen door Algerijnse fans. Soedan ontkent dat er zich problemen hebben voorgedaan.

‘Ik weiger een verontschuldiging aan Algerije aan te bieden’, zei Zaher aan filgoal.com. ‘Ik doe dat alleen als [Algerije] dat ook doet voor wat in Soedan gebeurde.’ Daarmee geeft hij implciet aan dat in Cairo de zaak inderdaad uit de hand liep, maar dat toegeven, nee natuurlijk. Zaher heeft de FIFA gevraagd ook de gang van zaken in Soedan bij het onderzoek te betrekken, en volgens hem gebeurt dat ook. Hij meent dat dit ervoor zal zorgen dat Egypte ‘uiteindelijk een compromis zal bereiken met Algerije, waardoor niemand zijn verontschuldigingen hoeft aan te bieden.’ Zo gaat dat onder Arabieren. Als een stam een misdaad tegen de ander begaat, wordt dat ‘goedgemaakt’ door een wederdaad. Daarna kan er zand over de kwestie – verontschuldigingen aanbieden zal men nooit doen.

Zaher denkt dat de bemiddelaar tussen Egypte en Algerije, Mohamed Bin Hammam van de Aziatische voetbalfederatie, voor elkaar krijgt dat er zand over de zaak gaat. Maar voorlopig is het nog niet zover. Algerije eist nog steeds verontschuldigingen, en het lijkt dat de FIFA het met dit standpunt eens is. Rapporten hier in de Egypte zeggen dat Egypte waarschijnlijk door de FIFA wordt gestraft, wellicht door punten in reductie te brengen voor de komende WK kwalificaties.

Zaher gelooft daar niet zo in, en gaat er van uit dat ook Algerije berispt zal worden door FIFA voor wangedrag van supporters in Khartoem. Zodat de stand 1-1 is, en we voortgaan of er niks gebeurd is; er is dan weer een balans gevonden.

Ik ben niet nederig of eenvoudig van hart

Wat zal ik u zeggen over mijn ziel? Die is nog zo ongeveer zoals u hem al kende; er is nog steeds veel werk aan de winkel bij het leren van nederigheid, gehoorzaamheid, mildheid; en dan ook nog mediteren, en vele andere dingen; ik heb de indruk, als het om mijn ziel gaat, dat ik eerder verlies dan win; ik moet deze tragische zekerheid erkennen: er is maar één ding dat me weerhoudt om dit trieste feit toe te geven, en dat is mijn enorme verlangen dat het niet waar is.
Ik ben niet nederig of eenvoudig van hart. Ik heb een enorm stuk papier nodig om alles op te sommen waarvan ik te weinig heb, en alles waarvan ik te veel heb!
Charles de Foucauld

In de maand april staan elke dag teksten van Charles de Foucauld centraal in www.keltischegebeden.nl.

Het Katholiek Nieuwsblad vertelt het e.e.a. over Charles de Foucauld, die als missionaris in Algerije werkte. In 2005 werd hij zalig verklaard.

There's a crack in everything

Vandaag ga ik weer eens wat stevig werken aan mijn boekje over de tweede brief van Paulus aan de Korinthiers. Die vind ik zo schitterend, en zo to the point voor de situatie van de kerk vandaag. Leonard Cohen zong het - There's a crack in everything (zie zijn lied Anthem hiernaast in de videobalk), en dat is een mooi motto voor deze brief van Paulus. Niets is volmaakt, maar door de 'crack' die in alles zit, kan het licht binnenstromen.

Vandaag ga ik voor mezelf op een rijtje zetten wat een vijftal (van de 30+) commentaren die ik gebruik, over het eerste hoofdstuk te zeggen hebben. Dit wordt een lang proces...

vrijdag 12 maart 2010

We komen graag in contact met slachtoffers van seksueel misbruik door medewerkers van RTL

Een ieder die de afgelopen 10 jaar sexueel is misbruikt door een medewerker van RTL, wil je je svp bij mij melden? Vertrouwelijkheid is gegarandeerd. We willen onderzoeken hoe hoog het percentage is van mannen en vrowuen die bij RTL werken, die daders zijn van sexueel misbruik.

Ik kom op het idee door dit bericht op de website www.rtlnieuws.nl
RTL Nieuws wil graag in contact komen met slachtoffers van seksueel misbruik binnen de (RK) kerk. De informatie wordt strikt vertrouwelijk behandeld. Om contact op te nemen, kun je gebruikmaken van onderstaand formulier. Een direct mailtje sturen kan ook naar Roland Strijker.
Nee, ik bedoel dit niet serieus. Maar wat een halzen zijn journalisten soms.

donderdag 11 maart 2010

Wie wil van de zomer (juli) in ons huis in Cairo? GEGARANDEERD GEEN REGEN

Alleen al de tuin (zie filmpje) is het waard... Wie wil deze zomer, in de maand juli, alleen of met anderen van ons huis in Maadi (Cairo) gebruik maken? Vier slaapkamers, huishoudster, airconditioning, lekker ruim. Een heerlijk huis voor een heerlijke vakantie. Zeker geen regen, veeeel zon, 2 uur van Rode Zee, half uur van piramiden, enorm mooie ervaring! In de tuin een zwembadje (2 x 3 meter). Heerlijk in de avond met een biertje in de hand. Ik geef telefoonnummer van bierwinkel die thuisbezorgd erbij...

Schuldbelijdenis heeft omgeving van aanvaarding nodig

Henri Nouwen zegt dat de tafel, waar mensen samen eten, een diepe vorm van gemeenschap met elkaar schept. Dat was precies waarom Jezus zoveel kritiek van Farizeers kreeg voor het sameneten met allerhande gespuis. Eten met slechte mensen doe je toch niet? Morgen en zondag preek ik hierover; juist een omgeving van aanvaarding en liefde is de voorwaarde voor eerlijk zijn over jezelf. Die preek is HIER te downloaden. En mocht je dat niet interesseren, dan heb je hier in elk geval een foto van mij in mijn jurkje. Bij de eettafel waar de preek ook over gaat.

Het is warm in Cairo.... en het is pas voorjaar

Vandaag preek afmaken voor morgen en zondag

Morgenochtend preek ik in de kathedraal in Zamalek, een eiland in het hart van Cairo. Teksten die ik moet gebruiken zijn Psalm 32 en Lukas 15:1-3, 11-32. Ik heb me voorgenomen nadruk te leggen op het eten dat Jezus zo vaak met 'booswichten' deed. Samen eten is een moment van communiteit. Geen wonder dat Jezus van de vrome broeders in Israel veel kritiek kreeg. Met slechte mensen ga je toch niet om?

Na de preek vieren we, als elke week, holy communion. Dan is Jezus opnieuw bereid met minder dan volmaakte mensen te eten. Sterker nog, hij staat zelf op het menu omwille van ons, zondaars.

woensdag 10 maart 2010

Dr Paul Barnett: Openbaring - Het Lam volgen en aanbidden (ii)

De Alexandria School of Theology (AST) in Egypte organiseerde gisteravond een lezing over het laatste bijbelboek, Openbaring, door Rev Dr Paul Barnett. (zie foto) Hij is voormalig bisschop van Noord Sydney (Australie) en nog steeds professor in Nieuwe Testament. In een eerdere blog gaf ik een deel van zijn lezing weer. Hier deel ii.

1) Het boek Openbaring is Trinitarisch: Openb 1:4-5. Cf 1:8, 11:17, 16:5

2) Christocentrisch:
• God EN Christus: Ik ben de eerste en de laatste 1:8, 1:17, 21:6, 22:13
• Wit haar: Openb 1:14, cf Dan 7:9
• Delen een enkelvoudige voornaamwoord: 11:15, 22:3-4
• God zal komen, en Christus zal komen: 1:7-8, 3:11, 4:8, 11:17, 16:5, 16:15, 22:7, 12, 17, 20.
• Christus wordt vereerd – maar alleen God mag worden vereerd!: 5:8
• Verlosser van zijn Volk – hem komt eer en heerschappij toe. Dat behoort aan God! 1:5
• Geslacht Lam is de messias – heeft macht om geschiedenis voort te leiden, 28x Lam in het boek. Hij is Heer der Heren omdat hij is geslacht. Dit is het hart van onze religie – De triomf van God is in het kruis - 5:5, 5:9-10

3) Christus' roeping aan ons, zijn heiligen
a) We volgen het lam, waarheen hij ook gaat. Dat is onze opdracht. Moeilijke jaren tot zijn wederkomst. We volgen hem ook in die moeilijke tijden. Openb 14:1-6. Het getal 144,000 is symbolisch. 12x12x1000. Er zijn heel wat meer christenen dan die letterlijke 144,000

b) Overwinnen. Deze mensen hebben veel problemen; de kerken waren klein, er waren ketterijen, vermenging met heidendom, verdrukking, en een slechts cultuur om hen heen.
• syncretisme – Openb 2-3
• slechtheid van omringende cultuur – Openb 9:20-21, 21:8, 22:11
• verering van de macht van het beest – Rome, de enige supermacht. Overal beelden van de keizer die vereerd moest worden – Openb 13
• heiligen moeten de stad Babylon verlaten –Openb 17

Christus is de overwinnaar 5:5, Openb 16, 19, 17:4
In Christus zijn ook wij overwinnaars: 2:7,11,17,26, 3:5,12,21, 12:11, 21:7

c) God en het Lam vereren, niet de draak
Enorme tempel voor Domitianus (81-96) in Efese; hij was Dominus et Deus.
Openb 12: draak is op aarde geworpen – probeert Gods volk in Palestina te verwoesten.
Openb 13: komt naar Asia als beest uit de zee. Symbool van Romeinse vloot.
Beest uit de aarde: plaatselijke Romeins-Aziatische religie.
Religie en politiek geheel vermengd.

Taal van eredienst is op elke pagina in het boek; veel liederen. De eredienst is heel serieus, niet alleen over ‘happy music’ zoals nu veel kerken doen.
Eredienst was kwestie van diepste overtuiging – over wat je echt geloofde.
Wie heeft er echt de macht, de keizer, of de gekruisigde Jezus? De eredienst ging over overtuigingen die met leven of dood te maken hadden. Het was een demonstratie van de diepste loyaliteit. Een enorme uitdaging aan ons dus. Wie heeft het ten diepste voor het zeggen?

4) Wie zijn de gezegenden?
Vergelijk met de Bergrede, Mat 5.
• 1:3 – wie de woorden hoort en bewaart en wie leest
• 14:13 - doden die in de Heer zijn gestorven
• 16:15 – wie waakt en zijn kleding rein bewaard
• 19:9 – wie tot het bruiloftsmaal van het lam zijn uitgenodigd.
• 20:6 – wie aan de eerste opstanding deel heeft.
• 22:7 – wie de woorden van dit boek hoort en bewaart.

Hoofd van Al Azhar, Sheik Tantawi, is overleden

De Egyptische religieuze leider van de Islam, Sheikh Mohamed Sayed Tantawi (81), die leiding geeft aan de meest prestigieuze islamitische universiteit ter wereld, Al Azhar, is in Saoedie Arabie overleden. Dat zijn vrouwen troost vinden in het idee dat Tantawi nu verenigd is met zijn geliefde profeet Mohammed.

Tantawi was een orthodoxe Soennitische moslim, die veel kritiek kreeg van radikale moslims omdat hij aan de leiband van de overheid zou lopen. Al Azhar, de islamitische universiteit, wordt door de Egyptische staat gefinancierd.

'Wilde' autorit van huis naar kantoor - straatbeeld in mijn wijk

Vanmorgen bracht Adrienne me even naar kantoor, zodat ze zelf de auto kan hebben voor wat inkopen bij Carrefour. Mooie gelegenheid om je te doen delen in het uitzicht tijdens de rit die nog geen drie minuten duurde. Veel volk op straat om 9 uur in de morgen hier! Als ik in Soest zou wonen zou ik je niet vermoeien met zo'n filmpje, maar mocht je het straatbeeld dat we hier in onze nette buitenwijk Maadi genieten in vogelvlucht willen zien, be my guest. Dit is een zeer nette wijk - en toch wat een zooi eigenlijk. Normaal zie ik dat niet zo, maar zo'n filmpje afkijkend, gaten in de straten, geen normaal trottoir dus iedereen loopt voor het gemak op de weg, chaotisch. Maar wel prettig :-)

dinsdag 9 maart 2010

Dr Paul Barnett: Het Boek Openbaring recht snijden (i)

De Alexandria School of Theology (AST) in Egypte organiseerde vanavond een lezing over het laatste bijbelboek, Openbaring, door Rev Dr Paul Barnett. (zie foto) Hij is voormalig bisschop van Noord Sydney (Australie) en nog steeds professor in Nieuwe Testament.

Openbaring lijkt wel favoriet te zijn van groepen aan de marges van het christendom. Sommigen baseren er de meest vreemde politieke opinies op, en ze tekenen vreemde en gecompliceerde kaarten. Dat moet ons niet afhouden van de studie van het boek. Het is wel deel van onze canon. Wie ernaar luistert wordt een zegen van God beloofd. (bijv. 1:3)

Wat zijn de 8 voorwaarden voor goed begrijpen?

1. Classificeer het boek correct. Het is een rondzendbrief gericht aan zeven gemeenten. We weten dat in die regio meer dan zeven kerken bestonden. Dat getal zeven duidt op compleetheid, en duidt erop dat het boek Openbaring voor de gehele kerk is.

2. Plaats het historisch. Het is gericht aan de Romeinse provincie Asia, wellicht geschreven tijdens het bestuur van keizer Domitianus tegen het eind van de 1ste eeuw. Hoe was het leven van de christenen toen? Vraag je dat af bij je exegese.

3. Leer de indeling van de brief te begrijpen.
• 1-3 gaat over Jezus en de zeven gemeenten.
• 4-5 gaat over eredienst in de hemel.
• 6-14 gaat over conflict, catastrofe en vervolging. Elk daarvan wordt voorgesteld in zeventallen.
• 15-20 gaat over de vernietiging van de vijanden van God
• 21-22 God woont bij ons
De zeven gemeenten zijn zeven bestaande gemeenten, geen periodes in de kerkgeschiedenis.

Wat gebeurt in hoofdstuk 6-14 is niet iets wat op volgorde gebeurt, maar iets wat gelijktijdig plaatsvindt; het beschrijft de moeilijke tijd tussen Pinksteren en de wederkomst van Christus, een tijd die wordt gekenmerkt door oorlogen, rampen, en verdrukkingen.

4.De codetaal.
A) Getallen. 7 is getal van volmaaktheid, 4 getal van hele wereld, 6 is getal van pretentie, van de mens, van de duivel, die aspireert naar de volmaaktheid van God. 10 is rond getal, en wordt vaak met andere tientallen vermenigvuldigd; staat voor groot aantal. 12 is getal van verlossing; 12 stammen, 12 apostelen; 12x12x1000 staat voor Gods verlosten. Al die getallen zijn symbolisch, niet letterlijk. Als we ze letterlijk nemen komen we in de problemen.
B) Kleuren. Belangrijkste kleur is wit; staat vooral voor overwinning.
C) Lichaamsdelen. Belangrijkste is oog; staat voor inzicht en begrip.
D) Dieren. Belangrijkste is adelaar; vliegt heel hoog

5. Gericht op Christus. Het is ten onrechte om te denken dat het boek over de toekomst alleen gaat. Het getuigenis van het Nieuwe Testament kijkt in essentie terug op Christus als het hart van de geschiedenis. We kijken naar de geschiedenis vanwege het verleden, vanwege de overwinning van Christus.
• 3:21 ‘... net zoals ik zelf overwonnen heb en samen met mijn Vader op zijn troon zit.’
• 12:10 ‘Nu zijn de redding, de macht en het koningschap van onze God werkelijkheid geworden, en de heerschappij van zijn messias.’

6. Spanning in het boek Openbaring - Christus heeft overwonnen, maar we worden voortdurend uitgedaagd door problemen. Dat is een spanning die we steeds in NT zien. Spanning tussen het reeds/nog niet.

7 . Let op de parallellismen.
Bij die wederkomst zien we de troon van God en het oordeel over alle mensen. Van hoofdstuk 12-22 zien we
• twee beesten: Lam van God, en beest uit de zee (Romeinse keizer)
• twee vrouwen: vroeg Joodse gemeenschap die geboorte aan messias geeft, en ook de hoer
• twee steden: stad van God en Babylon
• twee erediensten: eredienst van het Lam, en de eredienst van het beest.
Deze parallellen zijn ons om pastorale redenen gegeven. Het boek is vooral pastoraal; ter bemoediging. Bij wel beest horen we? Bij welke vrouw horen we, bruid van Chrstus of de hoer? Bij welke stad horen we? Welke gemeenschap van eredienst horen we bij?

8. Begrijp het millennium – 1000 jarig rijk.
Dit idee komt alleen in hoofdstuk 20 voor; net als alle getallen, dit is symbolisch. Niet nuttig om dit getal letterlijk te nemen. Het symboliseert een lange tijd.
Sommigen denken dat na de wederkomst deze periode van precies 1000 jaar zal aanbreken. Maar: De wederkomst wordt voor hoofdstuk 20 niet genoemd. Er is geen context van de wederkomst in hoofdstuk 20. De wederkomst is de climax – daarna nog 1000 jaar zou een echte anticlimax zijn.
Nieuwe hemel en nieuwe aarde breken aan bij wederkomst van Christus.
1000 jaar is symbolische; het is de periode tussen de eerste en tweede komst van Christus. Die periode komt tot eind als Hij wederkomt. Armageddon? Er wordt gesproken over legers die samentrekken, maar er is geen gevecht; de legers smelten weg bij de wederkomst.

Hoe omgaan met een concreet gedeelte? Bijv. Openb 11:1-5

1. Schep eerst structuur in de tekst – schrijf de tekst regel voor regel uit.
2. Kijk naar context – wat staat ervoor en erna.
3. Onderstreep alles in gedeelte wat je niet begrijpt, en gebruik dan naslagwerken
4. Wat betekende dit gedeelte voor de oorspronkelijke lezers?
5. Wat betekent het voor ons vandaag?

Drie simpele punten van structuur in de tekst:
1) meet de tempel maar niet het voorhof
2) mijn twee getuigen zullen 1260 dagen profeteren.
3) wie hen kwaad doen, worden gedood.

De betekenis wordt duidelijk als je naar de context kijkt. Het hoort bij de cyclus van de 7 trompetten, tussen de 6de en 7e trompet. Dat gaat over de profeet die moeite heeft met profeteren. De persoon wil niet meer profeteren, omdat het zo moeilijk is. God geeft hem een rol om te eten, zoet in zijn mond - want het is Woord van God, maar het is bitter in zijn maag – want het brengt het pijn, veel oppositie.
zelf

Problemen in het gedeelte kunnen we ten dele oplossen door naar de passage zelf te kijken. De tempel meten betekent het beschermen; immers, als het niet wordt gemeten, wordt het vernietigd, zoals met de voorhof der heidenen gebeurt. Wie of wat is de tempel? Ik denk, zegt Barnett, de christelijke gemeenschap.

Wie zijn de twee profeten? Twee kandelaars. En we weten dat die kandelaars over kerken gaan, uit de hoofdstukken 1-3. Dit gaat dus over twee kerken gaat. Onder de zeven gemeenten waren er maar twee geheel getrouw.

Wat begrepen de oorspronkelijk lezers dus waarschijnlijk? Dat ondanks de pijn, de profeet door moet gaan met profeteren zodat hij de kerken kan blijven bemoedigen om hun trouwe getuigenis.

Dat was toen de toepassing. En voor ons nu? Precies hetzelfde natuurlijk. Ondank de pijn voor de profeet moet hij doorgaan te profeteren, omdat alleen door het Woord van God de gemeenten doorgaan hem trouw te dienen.

Het boek Openbaring is in stevige kleuren geschilderd; we moeten wat afstand nemen, en de boodschap tot ons nemen. Als we goede principes voor exegese volgen, begrijpen we veel, en is het pastoraal bemoedigend voor de kerken. Het is als een langzaam kokende stuk vlees aan een bot; het vlees komt makkelijk van de botten, en er is veel goed vlees in het boek.