'Hufterigheid van aanstellerige homosexuelen'

Gisteren in de auto tussen Veenendaal en Utrecht hoorde ik op de radio een reportage over de homo-demonstranten die zóóóó boos waren dat ze in de Sint Jan in Den Bosch geen communie mochten ontvangen. Een van de dames kraaide dat het een schande is dat de kerk haar geen hostie wilde geven. ‘Wat is dit voor vreselijk kerk! Hoe durft de kerk dit te doen!’

Antoine Bodar, zelf een priester met homosexuele gevoelens, zei tegen het ANP dat hij zich mateloos ergert: "Ik vind deze rel typisch een uiting van de Nederlandse hufterigheid. In Nederland is een vergroving gaande. We kennen alleen nog rechten, onze plichten zijn we vergeten. In dit geval is het alsof homoseksuelen roepen: ik wil een hostie en ik wil hem nu. Ik ben niet de enige die zich begint te ergeren aan dat aanstellerige. De homoseksuele medemens is nu ongeveer de allerheiligste koe van Nederland.''

Waarom meent het COC dat de kerk een plicht zou hebben zich aan te passen aan de eisen van de homobeweging? Eigenaardig. De kerk dwingt de homobeweging toch ook niet om haar standpunten te veranderen? En wat bezielde PvdA-partijvoorzitter Lilianne Ploumen om tot een demonstratie op te roepen? Ik stel voor dat de RK kerk haar CDA leden oproept om voortaan PvdA-bijeenkomsten te verstoren omdat die lui geen CDA stemmen. Wat is die Ploumen voor een mens?

Ik ben blij dat de RK kerk de rug recht houdt. Bodar verwoordde het mooi. Hij adviseert priesters om te zeggen: ‘Meneer, u staat hier in een roze pak voor mijn neus met een grote roze driehoek in de hand, ik stel voor dat u niet ter communie gaat. U kunt wel een zegen krijgen. Nogmaals, ter communie gaan heeft te maken met een bepaald zondebesef. Voor veel mensen is dat abracadabra. Het is een mentaliteit geworden dat Onze Lieve Heer alles wel goed vindt. [De priester] is een tandeloze welzijnswerker geworden.''