De kans dat je van zoenen zwanger wordt, is groter dan dat je pedofiel wordt door het celibaat, zegt Hans-Ludwig Kröber. Hij is een Duitse psychiater die bekend is om zijn betrokkenheid bij misdaadzaken. Hij werd geïnterviewd door het Duitse blad Cicero over dit thema.Van belang is, dat Kröber van huis uit Luthers is, en dat hij zegt niet in God te geloven. Hij heeft dus geen reden om de Rooms Katholieke Kerk of het celibaat te verdedigen. Ik geloof wel in God en ben een priester, maar in de Anglicaans kerk. Ik ben geheel geen voorstander van het celibaat. Maar niet omdat dit tot kindermisbruik zou leiden - want dat doet het helemaal niet, zegt Kröber.
Kindermisbruik is een gruwelijk, en wie dat doet moet zwaar gestraft. Maar de domme onderbuikredenering dat celibaat wel tot kindermisbruik moet leiden, en dat de kerk in zijn geheel dus schuldig is vanwege dat celibaat, hangt me de keel uit. Welke media gaan dit nou eens eerlijk en stevig aanpakken? Er is sprake van vooroordelen onder onze merendeels seculiere media. Wie durft er hardop te zeggen: we hebben ons vergist, het celibaat is geen oorzaak van kindermisbruik? Onze aandacht voor de RK kerk is wel wat eenzijdig?
Op de vraag waarom mensen pedofiel worden, zegt Kröber: ‘In ieder geval worden mensen in hun ontwikkelingsfase pedofiel, en niet doordat ze het lange tijd zonder seks moeten doen. Statistisch gezien is de kans groter dat je van zoenen zwanger wordt, dan pedofiel door het celibaat.’
Het celibaat leidt volgens hem dus niet tot kindermisbruik. Maar het zou toch kunnen dat pedofielen meer tot het priesterambt worden getrokken? In dat geval zou het aantal slachtoffers door vunzige priesters wel hoog moeten zijn. Kröber wijst erop dit beslist niet het geval is. Hij wijst op een onderzoek door het Duitse weekblad Der Spiegel. Dat heeft aangetoond dat er sinds 1995 in totaal minstens 94 gevallen zijn waarbij sprake zou zijn van misbruik van kinderen door Roomse priesters of leken.
Als Der Spiegel dus met 94 verdachten komt in 15 jaar tijd, dan is dat voor iemand die een beetje bekend is op het terrein van de criminologie, een verbluffend laag aantal. Het feitelijke risico van seksueel misbruik in instellingen van de katholieke kerk is dus veel kleiner dan ik aanvankelijk vermoedde. Per jaar worden ongeveer 15.000 gevallen van kindermisbruik aan de politie gemeld.Dat zijn voor diezelfde periode dus 225.000 gevallen. Waarvan 94 in de context van Roomse instellingen.
Dus is het aantal gevallen van ‘kerkelijk’ kindermisbruik in Duitsland relatief en in absolute zin zeer laag. Kröber meent dat de grote aandacht in Duitsland voor misbruik in de kerk niet met de omvang van de problematiek samenhangt, maar met antikerkelijke gevoelens in de samenleving en in de media. Lees het hier zelf nog eens na in Cicero.
1 opmerking:
Goed geschoten Jos.
Op de verjaardag van mijn dochter nota bene, hebben wij hier nog een zeer heftige discussie over gehad.
Recht tegenover mij zat mijn spottende zwager, die op onverteerbaar platvloerse wijze letterlijk alle nare vooroordelen uit de media oplepelde.
Blij dat ik onlangs in Antwerpen was geweest voor een 'crash course in Catholicism.' Op een gegeven moment zei ik ik dat Benedictus ook mijn Paus was. Je begrijpt wel dat zo'n verjaardag niet geheel alcoholvrij is, maar toch...
Ik moet er wel bij zeggen, dat ik het naar vond om in dagblad De Pers te moeten lezen, dat het midden vorige eeuw 'goed' gebruik was om betrapte priesters 'als straf' naar ontwikkelingslanden te sturen. Daar konden ze echter in veelal vrijelijk hun gang gaan met de bekende duistere praktijken. Door omkoping bleef men altijd wel uit handen van het veelal corrupte en slecht functionerende justitieel apparaat.
Kijk, de Kerk heeft natuurlijk een meer dan gemiddelde voorbeeldfunctie en een grote vertrouwenspositie. Vriend en vijand kunnen er niet omheen dat dat vertrouwen ernstig geschaad is, door de vele verhalen die nu loskomen. En dat cijfer in Der Spiegel is natuurlijk niet heilig hè. Als één geval wordt geteld en tegelijkertijd misbruik betreft over zeg een periode van gemiddeld vier jaar, dan is dat ook weer zoveel meer ernstig. En ik meen dat de cijfers in Nederland in ieder geval hoger liggen.
Misschien nog wel het meest trieste is dat de ouders er ook veelal niets van wilde weten en/of iets aan deden. Er was blijkbaar ook 'angst' onder de gelovige parochianen in de dorpen. Al met al dus een zeer complexe en trieste zaak.
Een genereus Mea Culpa van vriend benedictus is zeker op zijn plaats. En bijbels gezien is er veel voor te zeggen om het celibaat af te schaffen. Al was het alleen maar om de kwade schijn, de werkelijkheid niet te laten overvleugelen.
Wordt het trouwens niet eens tijd voor een blogje over de historiche ontstaansgrond van het celibaat? Ik had begrepen dat de rijkdommen van de Kerk door erfelijk verkregen leiderschap binnen bepaalde families van generatie op generatie z'n weg vond. Het heeft in dat geval alles met geld te maken en (Bodar) met macht, maar dan anders! En zegt de Schrift niet duidelijk dat de geldzucht de wortel is van alle kwaad?
Een reactie posten