vrijdag 30 september 2011

Onopgeefbaar verbonden - inleiding

Onopgeefbaar verbonden
Belijden aangaande Israel

In de introductie van dit document lees ik dat de kerkorde van de PKN zegt dat de ‘kerk is geroepen gestalte te geven aan haar onopgeefbare verbondenheid met het volk Israel’. Het is zinvol de uitspraken in de kerkorde goed na te lezen; de 'onopgeefbare verbondenheid' heeft in elk geval geen politieke lading en gaat niet specifiek over de staat Israel, maar over het volk. Het volk Israel dat in Amsterdam, Tel Aviv, New York en Moskou woont.

Naar de overtuiging van de schrijvers gaat het ‘bij die verbondenheid om een essentieel geloofsartikel.’ Een essentieel geloofsartikel? Dan zal dat ook wel duidelijk zijn verwoord in de oecumenische belijdenissen van de kerk? In de belijdenissen van de Reformatie bovendien? Nou, nee natuurlijk, dat is niet zo. Als je verbondenheid met Israel dus toch een ‘essentieel geloofsartikel’ durft te noemen, ben je niet orthodox maar revolutionair. Wat de kerk nooit een ‘essentieel geloofsartikel’ noemde, is dat vandaag wel? Bedenk, als de kerk dit essentiële geloofsartikel al 2000 jaar heeft gemist, ontbrak er dus 2000 jaar een essentieel aspect aan het geloven van de kerk.

Heeft God niet aan zijn apostelen en de kerk beloofd dat Hij ze zal leiden in alle waarheid? Dat is dus blijkbaar misgelopen, maar anno 2011 gaan we dat even rectificeren. We hebben het niet langer over de 12 artikelen des geloofs, maar we maken er 13 van.

Ik geef toe, ik ben bevooroordeeld en lees niet erg onbevangen. Maar gezien de gevoeligheid van het thema is het ook terecht om zorgvuldig te lezen. Welnu, ongeacht de inhoud van de brochure ben ik nu al afgehaakt heren. U overspeelt uw hand. We gaan de kerkgeschiedenis en de geloofsbelijdenissen namelijk niet herschrijven.

In de inleiding krijg ik ook meteen al de kriebels van het onduidelijke taalgebruik. Gaat het over het volk Israel? Wordt dat bedoeld als vervolgens over ‘Israel’ wordt gesproken? Hebben we het over het wereldwijd verspreidde Jodendom? Of over de minderheid van Joden die in Israel woont? Gaan we het over de staat Israel hebben?

Onopgeefbaar verbonden?

Ik beloof u plechtig dat ik spoedig het document 'Onopgeefbaar Verbonden' zal lezen en van commentaar voorzien. Ik heb het nog niet gezien. Ik neem aan dat het gaat over God's trouw aan wie door Christus zijn kind is?

Maar eh hoe onopgeefbaar is God verbonden aan wie ooit in Christus geloofde maar dat nu niet meer doet? Of als mijn grootouders christenen waren en ik niet, is God dan nog steeds onopgeefbaar aan mij verbonden? Moet ik onopgeefbaar verbonden zijn (of beter: ben ik hetm, of ik het wil of niet) met de heidense nazaten van de Kerk van Christus in de oudheid?

Ah dom van me. Gaat natuurlijk over Israel. Ongeacht of Joden in Christus geloven of niet, ongeacht of ze in God geloven, wij moeten net als God onopgeefbaar aan dat Israel verbonden zijn. God heeft blijkbaar meer met het ongelovige Jodendom dan met de nazaten van de kerk? We zijn meer verbonden met het ongelovige Israel dan met het gelovige Rome, om maar eens wat te noemen. Nou ja. Eerst maar eens lezen. Dan wordt het vast allemaal duidelijk.

donderdag 29 september 2011

Egypte als nieuw lid van de GCC

In de hogere echelons van de Gulf Cooperation Council (GCC) wordt overwogen om Egypte te vragen lid van die GCC te worden. De zes arabische Golfstaten vormden in de jaren '80 een sterk economisch en politiek samenwerkingsverband. In mei hebben Jordanie en Marokko zich daar bij aangesloten. Zijn het de conservatieve dictaturen die de rijen sluiten om revolutie buiten de deur te houden?

Voor de GCC is het aantrekkelijk Egypte aan hun kant te trekken. Egypte is een militaire grootmacht en kan de GCC te hulp komen tegen Iran (en Irak?) wanneer nodig. De GCC is zeer bezorgd over de macht van Iran in de regio.

Maar door de militairen die Egypte besturen aan de borst te drukken, heeft de GCC ook invloed op de koers van Egypte. Meteen na het afzetten van president Moebarak in februari, begon Egypte de banden met Iran te verbeteren. Dat schoot in het verkeerde keelgat bij de GCC en vooral bij de grootmacht daarin, Saoedie Arabie. De Arabische Golfstaten kwamen snel met grote financiele toezeggingen voor Egypte - die overigens nog niet echt zijn ingelost. Wil de GCC Egypte door verregaande integratie bij de speeltuin van Iran weghouden?

Ik vermoed dat de GCC ook bang is voor invloed van het Turkse seculiere model op Egypte. Dat is immers in de grond veel revolutionairder dan het afzetten van deze of gene machthebber. De GCC is een combinatie van 8 diep religieuze staten waar secularisme taboe is. Door Egypte in hun club te trekken, hoopt de GCC wellicht Egypte ook uit het vaarwater van Turkije te houden. het bezoek van de Turkse leider Erdogan een week geleden aan Egypte moet de conservatieve gerontocraten in de Golf bang hebben gemaakt. Erdogan werd door grote massa's Egyptenaren als held toegejuichd. Dat was niet in het minst om de manier waarop Turkije met Israel omgaat.

Israel mag dus hopen dat Egypte met de GCC gaat meedoen. De GCC, Marokko en Jordanie doen Israel geen kwaad en zijn beducht voor elke vorm van assertief Arabisch gedrag tegen Israel.

woensdag 28 september 2011

Waar is God als je hem echt nodig hebt?

Israel kreeg dagelijks eten uit de hemel. Manna (man he? Hebreeuws voor 'wat is dat?') in de morgen en kwartel in de avond. Dagelijks wonderen dus. En toch wilden ze Mozes stenigen toen ze dorstig werden. Maar de paniek van Israel was begrijpelijk. Ze deden precies wat God van ze vroeg, en nu dreigden ze van dorst om te komen.

Wat zullen ze bang zijn geweest, toen ze zagen dat Mozes naar zijn staf greep en toen hij daarmee de woestijn inging...

Hier mijn preek van afgelopen weekend.

dinsdag 27 september 2011

Kopten moeten niet overdrijven

Deze dagen circuleert op het internet het bericht dat de afgelopen maanden - sinds 19 maart 2011 om precies te zijn, ongeveer 93.000 Kopten zijn geemigreerd. Dat bericht komt van Naguib Gabriel, van de Egyptische Federatie van Mensenrechten.

Gabriel zegt dat hij zijn cijfers heeft van kerken in Egypte en daarbuiten. Hij is heel concreet:
“Nearly 16,000 migrated to California, while 10,000 moved to New Jersey, 8000 to New York, and 8000 to other American states. Around 14,000 left to Australia, 17,000 to Canada, and 20,000 settled in the Netherlands, Italy, England, Austria, Germany and France.”


Volgens Gabriel is deze emigratie het gevolg van het extremisme van Salafisten die de Islamitische wetgeving willen implementeren. Daarnaast zouden mensen het land verlaten door aanslagen op kerken en het gebrek aan daadkracht van de overheid tegen de daders daarvan.


Nu ben ik zelf een vervente tegenstander van salafisten, van aanslagen op kerken, en van gebrekkig recht in Egypte. En ik ben helemaal niet blij met de emigratie van Kopten.


Maar 93.000? Meneer Gabriel kan niet tellen vrees ik. Als we nou eens heel ruimhartig denken, nemen we aan dat 10% van Egypt Kopt is. Dus 8 miljoen mensen. [Ik denk dat in werkelijkheid ongeveer 5% van de Egyptenaren Kopt is, maar dat maakt nu even niet uit voor mijn argument.] Als van de 8 miljoen Kopten in een half jaar tijd 93.000 mensen emigreren, is dat ongeveer 1:90 mensen.


Nu heb ik even een paar Koptische vrienden van me gevraagd of ze mensen kennen die de afgelopen maanden zijn geemigreerd en ik heb zelf ook even diep nagedacht... maar niemand van degenen die ik vroeg, kent ook maar 1 Kopt die is geemigreerd. Ik weet wel, niet een erg wetenschappelijke aanpak. Maar mijns inziens duidt mijn bescheiden onderzoekje er toch op, dat de emigratie van 93.000 Kopten echt zeer overdreven moet zijn.

zondag 25 september 2011

fotos van mooie installatiedienst

Gisteravond beleefden we een mooie avond in onze kerk. Een nieuwe diaken werd ingezegend (in de Anglicaanse kerk is een diaken clergy). Zelf werd ik officieel geinstalleerd als priest-in-charge. Hier een paar fotos van het evenement.

Zoals dat hoort in Egypte, tamelijk chaotisch. Mijn Canadese pianiste zei me na afloop met een glimlach dat ze nu begrijpt waarom ik zaken graag goed organiseer. Dat is overigens een pijnlijke zaak in Egypte, om het maar plat te zeggen: het is pissen tegen de wind in.

Ik vond het een chaos en stoor me eraan... de Egyptische bezoekers vonden het allemaal prachtig. Dus wie ben ik dan... Mooi dat zoveel vrienden uit andere delen van de waren gekomen. En Paus Shenouda III stuurde zelfs een vertegenwoordiger.





donderdag 22 september 2011

Ietsje stressen en mooie muziek

Het was wel een beetje te verwachten natuurlijk, budgeteren in Egypte... Onze verbouwingen hebben ongeveer 1800 euro meer gekost dan begroot. Niet een wereldbedrag, maar hier toch wel veel in een kerkelijke context. Onze reserves verdwijnen als sneeuw voor de zon en dat moet niet. Voor de goede verstaander ;-)

Vanavond de laatste muziekavond van de week! Klassiek deze keer. Ik ga er zomaar vanuit dat de kerk zich ook nu weer vult. We hebben er genoeg voor geadverteerd in elk geval.

Op de piano speelt Jielis van Baalen:

  • Jesu, Joy of Man's Desiring (Johann Sebastian Bach) ·
  • Für Elise (Ludwig von Beethoven) ·
  • Largo (Georg Friedrich Händel)

Margot Arthur zingt, onder pianobegeleiding door Rosy Fyfe:
  • Panis Angelicus (Cesar Franck)
  • Pie Jesu (uit Gabriel Urbain Fauré's Requiem)
  • Ave Maria (Johann Sebastian Bach / Charles Gounod)

Een ensemble speelt meer klassiek. Het wordt vast prachtig. Dit ensemble bestaat uit:
Eerste viool: Svetlana Reminyakova
Tweede viool: Larisa Azizian
Viola: Amir Mikhail
Cello: Mohamed Fathy

woensdag 21 september 2011

Soedanezen vullen de kerk

Gisteravond hadden we een prachtige muziekavond in de kerk - met z'n 200 Soedanezen die de kerkbanken tot de laatste centimeter vulden en veel moesten buiten blijven. Daar hoorden ze genoeg van de muziek trouwens :-)
Links trouwens een stukje video.

Better Life had een pracht programma met vooral Soedanese muziek. Als voorprogramma was er een Soedanese groep die de sfeer er al goed in bracht. Wat kunnen die lui feesten met elkaar!

Terwijl in de kerk deze muziekavond plaatsvond, was Abuna Anderawes (Andrew) met zijn Koptische vrienden naar de kerkzaal 'verdreven'. Gewoonlijk heeft deze Koptische priester de kerk in gebruik op dinsdagavond, voor een soort worship-avond met een 70-tal Kopten. Later zal ik wel eens wat meer vertellen over de gebruikers van ons kerkgebouw.

dinsdag 20 september 2011

Het wordt aardedonker in onze kerk

Op maandagavond vulde ons kerkje zich lekker met jong en oud die kwamen luisteren naar het 'jeugdteam' van de Better Life muziekfamilie. Een mooi begin van onze feestweek.

Mijn doel met deze week is om een paar honderd Egyptenaren een ontspannen avond te bezorgen - we zijn hier allemaal zo moe en gestresst door politieke onzekerheid.

Een tweede doel is dat ik hoop dat een paar kerkelijk dakloze Egyptenaren de weg naar onze gemeentes gaan vinden.

Ten derde hoop ik dat door deze week van concerten de roddels over onze kerk Cairo doorgaan - daar is iets nieuws gaande, het is helemaal anders dan het was, het ziet er heel anders uit, er komen weer veel jongeren...

Tenslotte, en dat had ik eerst moeten noemen maar dan haakte de lieve lezer meteen af... het is prachtig om honderden mensen een uurtje de lof van God te doen zingen. De concerten van Better Life zijn echte meezing-evenementen. De meeste christenen in Egypte kennen hun muziek uit het hoofd.

Vanavond doet Better Life zijn Soedanese 'act'. De muziek is dan gericht op onze zuiderburen. Het zal vanavond aardedonker zijn in de kerk :-) want Soedanezen komen met bussen aangevoerd.

maandag 19 september 2011

Kerkleiders in Jeruzalem willen Palestijnse staat

De kerkleiders in Jeruzalem hebben zich achter de Palestijnse Autoriteit gesteld in diens poging om deze week bij de Verenigde Naties erkenning van een Palestijnse Staat te krijgen. Dit was hun verklaring vorige week:

Looking ahead to the upcoming General Assembly of the United Nations this September 2011 and the bid for Palestinian statehood, the Heads of Christian Churches in Jerusalem feel the need to intensify our prayers and diplomatic efforts for peace between Palestinians and Israelis, to consider this as the most appropriate time for such an opportunity, and thus wish to reiterate the following principles upon which we agree:

1. A two-state solution serves the cause of peace and justice.
2. Israelis and Palestinians must live each in their own independent states with peace and justice, respecting human rights according to international law.
3. Negotiations are the best way to resolve all outstanding problems between the two sides.
4. Palestinians and Israelis should exercise restraint, whatever the outcome of the vote at the United Nations.
5. Jerusalem is a Holy City to the followers of all three Abrahamic faiths, in which all people should be able to live in peace and tranquility, a city to be shared by the two peoples and the three faiths.

Thus, we call upon decision makers and people of good will, to do their utmost to achieve the long awaited justice, peace and reconciliation between Israelis and Palestinians so that the prophecy of Prophet David is lived again:

« Love and faithfulness meet together; righteousness and peace kiss each other.» (Ps. 85: 10)

13 September, 2011

† Patriarch Theophilos III, Greek Orthodox Patriarchate
† Patriarch Fouad Twal, Latin Patriarchate
† Patriarch Tarkom II Manoogian, Armenian Apostolic Orthodox Patriarchate
Very Rev. Pierbattista Pizzaballa, ofm, Custos of the Holy Land
† Archbishop Anba Abraham, Coptic Orthodox Patriarchate
† Archbishop Swerios Malki Mourad, Syrian Orthodox Patriarchate
† Archbishop Abune Mathias, Ethiopian Orthodox Patriarchate
† Archbishop Joseph Jules Zreyi, Greek Catholic Patriarchal Exarchate
† Bishop Suheil Dawani, Anglican Bishop in Jerusalem
† Bishop Mounib Younan, Evangelical Lutheran Church in Jordan and Holy Land
† Bishop Pierre Melki, Syrian Catholic Patriarchal Exarchate

Paar fotos van Egyptische kerkdienst



Drukke week en het gras wordt nu al gemaaid

Het is nog geen acht uur in de morgen en onze Bawaab ('deurwachter') loopt nu al het grasveld tussen ons huis en de kerk te maaien. Go, Himaaya, Go! Hij is zich bewust van de drukte in de komende week. En ik ben een harde meester ;-) ik wil het netjes en schoon.

Vanavond is het eerste muziekconcert van de Better Life groep, en dat gaat tot donderdag door. Vrijdag een kerkdienst, en zaterdag weer een groot evenement voor mijn 'installatie'. Dan moet er in de avond een receptie worden gegeven wegens het bezoek van de bisschop. (En van mijn moeder? Ze komt ervoor overgevlogen uit Soest.)

Ah en wie zich afvraagt hoe het gisteravond ging. Ik was zeer blij verrast dat er 37 volwassenen en 10 kinderen waren in onze nieuwe Egyptische kerkdienst. En ik deed de hele avondmaalsliturgie in het Arabisch. Ik had andere onderdelen van de eredienst al een paar in Arabisch gedaan, maar dat zijn kortere gedeelten. De avondmaalsliturgie is een paar bladzijden. Ik was nogal nerveus en had een gortdroge mond, maar worstelde me erdoor. Volgende keer gaat het vast veel ontspannen.

Vanavond dus eerste optreden van Better Life. We houden ulieden op de hoogte.

zaterdag 17 september 2011

Trotse vader! En ietsje treurig ook...

Hoera! Dochter Stephanie heeft haar Bachelors in Kunstgeschiedenis. Ze krreeg haar bul in het Academiegebouw in Utrecht.

Ik voel me wat ver weg van de vreugde :-(

Van harte mijn lieve dochter! En sterkte met de nieuwe Masters-studie.

Uitnodiging voor mijn 'installatie'

Op zaterdag 24 september word ik formeel 'geinstalleerd' als Priest-in-charge bij St Michael's Church in Heliopolis. Bisschop Mouneer Hanna doet dat uiteraard. In dezelfde dienst wordt ook een diaken ingezegend, Emad Basilios.

Voor wie in de buurt is zaterdag, kom langs! Na afloop eten en drinken (maak je geen illusies: Mirinda, Zebrait, Bebsie).
Aanvang: 7 uur (nou ja, dat is de gedachte)
Adres: 8 Seti Street, Korba, Heliopolis

vrijdag 16 september 2011

Drukte in en om St Michael's, Heliopolis

Ik hoop spoedig wat meer routine te krijgen in het leiden van onze kerken in Heliopolis. De zomer was zo hektisch, met de verbouwing van de kerk, onze verhuizing, en het gaan leiden van vier gemeenten. Nu klinkt dat ingewikkelder dan het is - want een van die gemeenten, de Soedanese, heeft zijn eigen priesters. Ik hoef ze alleen te begeleiden.

Vanmorgen preekte ik in onze nieuwe engelstalige gemeente. De dienst verliep wat chaotisch, maar allons, de kersverse gemeenteleden (nou ja, lidmaatschap is er nog niet) leken het allemaal erg te waarderen. We hadden vandaag 22 volwassenen en vijf kinderen in de dienst. Zie foto waarop vier van de kids staan. Eerste keer dat we een kinderdienst hebben, hoera! Drie ervan komen uit Zimbabwe, twee uit Brazilie.

Hier mijn preek van vanmorgen, over Israel en het manna in de woestijn (Exodus 16). Waarom laat God eigenlijk honger in de wereld toe? Ik zou ook mopperen als ik niet wist hoe ik mijn kinderen morgen eten zou moeten geven, vrees ik.

Zondag ga ik in onze nieuwe arabische dienst voor. Dan moet ik ongeveer de hele liturgie in het arabisch doen. Peentjes zweten dus, en dit weekend veel oefenen... In onze nieuwe Egyptische dienst hadden we van de week 25 volwassenen en tien kinderen. Ik heb goede verwachtingen dat dit aantal de komende tijd zal groeien.

donderdag 15 september 2011

Blog niet kosher

Even test nodig voor deze blog. Enkele dierbare volgers onder ulieden lieten me gisteren weten dat er iets mis was. Maar op drie computers in mijn huis was er niks technisch mis. Wel als ik via mijn mobiele telefoon inlogde. Niet kosher dus. Maar wat...
En voor de test zet ik er ook maar ff een foto bij van onze kat. Het dier slaapt onschuldig op de dvd-speler. Dat was voor hij gisteren bij de dierenarts twee injecties kreeg... nierstenen.

woensdag 14 september 2011

Turkse Erdogan rolmodel voor Egypte

In een autorit door Cairo kwam ik vandaag minstens 10 enorme billboards tegen met daarop het lachende gezicht vab de Turkse premier Recepp Tayyib Erdogan, met op de achtergrond de vlaggen van Turkije en Egypte. Op de billboards staat in Arabisch:

Samen hand in hand
omwille van de toekomst

Erdogan is zeer enthousiast ontvangen in Egypte, als ene rock star. Wat een eigenaardige zaak! De billboards zijn door het zittende regime van Egypte geplaatst, maar ook het ‘gewone volk’ reageert enthousiast op Erdogan. Wat is hier in vredesnaam aan de hand?

Dat het Egyptische volk zo enthousiast op Erdogan reageert is vooral vanwege zijn ferme taal jegens Israel. Heeft Erdogan de vloot met hulpgoederen die naar Gaza werd gestuurd niet duidelijk gesteund? Turkije heeft bovendien de betrekkingen met Israel – doorgaans nogal goed – in de vrieskist gezet. Dat zijn acties die in Egypte aanspreken. Turkije is voor Egypte het gidsland geworden voor relatie met Israel, lijkt het wel. En misschien ook voor modernisering en economische ontwikkeling?

Hoopt het Egyptische leger, dat toch beslist niet populair is momenteel, dat het door een beetje aan te schurken tegen Erdogan en Turkije, iets aan populariteit te herwinnen? De Hoge Raad van de Strijdkrachten die Egypte regeert, heeft een vrede met Israel omhoog te houden en treedt hard op tegen degenen die betrokken waren bij de aanval op de Israelische ambassade. Het kan zich tegelijk niet veroorloven door het volk te worden gezien als verrader van de Palestijnse zaak. Het bezoek vabn Erdogan komt dus als een geschenk uit de hemel.

Maar zit er meer achter de manier waarop Erdogan uitgebreid wordt gefeteerd en in de media aan het woord is? Wil Egypte laten zien dat je een succesvolle moslimleider kan zijn in een Islamitische land, maar dat je als land toch tegelijk een seculiere staat kunt zijn?

In Egypte wordt veel gespeculeerd dat het leger met het bezoek van Erdogan wil aangeven welke kant het op wil met het land. In Turkije is het leger per slot van rekening op de achtergrond van de politiek de garantie van het secularism van de staat.

Allemaal speculaties; in een dictatuur waar de overheid heel weinig zegt over de koers die het wil inzetten, hebben we niets anders.

Opvallend: Turkije, toch al geen vriend van Syrie, heeft zich nu Syrie met veel te veel geweld demonstraties probeert te smoren, krachtig opgesteld tegen het regime in Damascus. Erdogan zowel over zijn verzet tegen Israel als tegen Syrie in zijn optredens hier in Cairo. Voor de relaties tussen Egypte en Syrie is dat beslist niet goed. Maakt het Egypte niet zoveel meer uit wat de Arabische broeders in Syrie (en elders?) denken en zet het de kaarten nu op verbeterde betrekkingen met de Turken?

Vandaag is een economische conferentie tussen Egypte en Turkije van start gegaan. Zien we hier het begin van een realignment van Egypte's buitenlandse politiek? Voor wie de historie van Egypte en de Arabieren met het Ottomaanse Rijk en de Turken kent, is het in ieder geval heel opvallend om te zien hoe Egypte en Turkije nu plots de innigste vrienden lijken.

maandag 12 september 2011

Uitnodiging voor muziekweek in Heliopolis

Speciaal voor Nederlanders in Cairo: op donderdagavond 22 september kan je een mooi klassieke muziek concert meemaken in onze kerk in Heliopolis. De veelzijdige journalist Jielis van Baalen speelt piano. Verder klassieke zang. Ik denk dat je een leuke avond uit zal hebben. Door familieomstandigheden kan Suzanne Groot onverwacht niet komen, jammer. We zoeken een alternatief!

22 september, aanvang 19.00 uur
8 Seti Street, Korba, Heliopolis

Hier een kaartje om ons te vinden!

Voor wie moderne Arabische christelijke muziek kan waarderen, van 19-21 september treedt Better Life elke avond op vanaf 7 uur.
19 september: Better Life 'jong'
20 september: Better Life 'Soedanees'
21 september: Better Life!

Mubarak noch Tantawi zijn de echte machthebbers

Gisteravond preekte ik over Exodus 15. Hier de preek. Israel stond voor de Rode Zee en vroeg zich af wie nu echt heerst - farao of God. Na de doortocht door de zee was het antwoord duidelijk. Israel vierde de vrijheid uitbundig en prees God - Hij is koning.

Dus de gevallen Mubarak, de heersende Tantawi, noch de bebaarde sjeiks die graag de macht willen in Egypte, hebben het laatste woord. En ook wat betreft onze persoonlijk problemen en zorgen weten we: Our God reigns. Dat is het thema van het 'lied van Mozes en Mirjam'. Dit lied is het hart van het boek Exodus.

Egyptische kerkdienst krijgt vorm

Gisteravond kwam voor de tweede keer onze nieuwe Egyptische gemeente bijeen. Klein nog natuurlijk - maar toch mooi 25 volwassenen en 8 kinderen. Veel dezelfde gezichten als de eerste keer, en ook een paar nieuwe.

De eerste keer had ik mijn ijzeren greep :-) niet sterk genoeg doen voelen - waardoor de man die de luit speelt meende dat hij als een soort 'worshipleader' achter een microfoon moest gaan staan bij elk lied. Dat neem ik hem niet kwalijk - hij is dat nu eenmaal zo gewend. Maar ik vind juist dat bij het zingen niemand op de voorgrond moet staan. We zingen als kerk, samen. Ik wil dus geen zanger of muziek op een verhoging of op de voorgrond.

Gisteravond ging dit heel goed; los van het feit dat onze luitspeler helaas 15 minuten voor tijd afbelde vanwege de ziekte die hier 'farao's wraak' wordt genoemd, hadden we toch twee goede zangers die vanaf de eerste kerkbank met een microfoon toch heel goed het zingen konden 'dragen', wist ik ook binnen 15 minuten nog een heel goede pianist te vinden die ook nog op tijd arriveerde. Dat was even zweten. Maar de muziek in de dienst was dus heel mooi, zonder teveel aandacht op te eisen.

Ik geloof dat alle bezoekers na afloop nog ruim een uur bleven hangen. Dat we een eenvoudig maar ruim gedeelte met banken, stoelen en parasols hebben gecreeerd hielp daarbij, net als de aanwezigheid van ons 'cafetaria'.

Na afloop heb ik met een paar van de aanwezige dames overlegd over het beginnen met een kindernevendienst aanstaande zondag. In Egypte denken ze dan aan een totale vervanging voor de hele eredienst. Ik wil dat de kinderen alleen afwezig zijn in de periode rond de preek; laat ze vooral zoveel mogelijk meedoen met de eredienst, en vooral met de viering van de eucharistie.

Morgen evalueer ik de diensten van het weekend met mijn collega's. Ik zal nadruk leggen op de dingen die goed liepen. Maar heb ook een waslijst minpuntjes. Ik weet niet of ze die zelf door hebben, maar na afloop weten ze in elk geval dat ik de lat hoog leg. Ik wil elke rommeligheid uit de diensten uitbannen - in elk geval in zoverre we daar zelf wat aan kunnen doen.

vrijdag 9 september 2011

Dreigementen tegen kerk in Zuid Egypte

Terwijl vandaag op het Tahrirplein opnieuw zal worden gedemonstreerd voor voortgang van het proces van democratisering in Egypte, hebben radicale moslims in het zuiden van Egypte gedreigd vandaag een kerk te vernietigen in het dorp El-Marinab, bij Edfoe, in de provincie Aswan. De gouverneur van de provincie heeft twee tanks en veiligheidstroepen naar het dorp gestuurd.

Moslims uit El-Marinab, gesteund door salafisten, willen dat de koepel van de Mar Girgis Kerk in El-Marinab wordt verwijderd. Als dat niet gebeurd willen ze vandaag de koepel vernietigen en de kerk als moskee gaan gebruiken. De christenen van het dorp mogen de afgelopen dagen hun huizen al niet uit, en ze mogen geen eten kopen.

Moslims hebben de wegen naar het dorp afgesloten en laten geen christenen in het dorp toe; een week geleden werd geprobeerd een oplossing te vinden. De kerk werd gedwongen kruizen en kerkklokken te verwijderen. Na die ‘verzoening’ besloten moslims dat de zes koepels ook van de kerk moeten verwijderd en dat er geen enkele aanwijzing mag zijn dat het om een kerk gaat.

Volgens priester Makarios Boulos moet het gebouw een ‘gasthuis’ worden van de moslims.
De Mar Girgis kerk werd een eeuw geleden gebouwd maar was in zo slechte staat dat de gouverneur van Aswan in juni 2010 toestemming tot de herbouw gaf. De Mar Girgis kerk is herbouwd op basis van het ontwerp waarvoor toestemming is gegeven.

donderdag 8 september 2011

BBQ voor alle harde werkers van afgelopen weken

Jammer dat mijn familie en de anderen die bij onze kerk hebben gewerkt in de hitte van augustus er niet bij konden zijn vanavond, maar met tientallen lui hebben we met een BBQ gevierd dat we de kerk en de zaalruimte eromheen mooi hebben gekregen. Geheel tegen de Egyptische mores in, liep ik als enige volwassen man in korte broek. En dat nog wel als 'aboena', als 'qassis'.

Twee mannen die een enorme rol hebben gespeeld bij het schilderen van de kerk en de kamers eromheen hebben voor 5 kilo varkensvlees gezorgd. Wie schets onze verbazing - de politieman voor de kerk wilde er graag van mee-eten, ondanks dat zijn religie het hem verbiedt. 'Wat maakt het uit...' was zijn reactie. De man had vast erge honger.

Mooi project in Ethiopie

Vandaag lang gesprek gehad met Jeremiah, een priester in de Anglicaanse kerk in Gambella. Dat is een westelijke provincie van Ethiopie, die aan Soedan grenst. Jeremiah is zelf een Nuer. Hij is in Egypte om de Alexandria School of Theology te volgen en klaargestoomd te worden voor kerkleiderschap in Gambella.

Met Jeremiah ben ik tot overeenstemming gekomen dat we met onze kerk in Helipolis het komend jaar zorgen voor de bouw van twee kerkgebouwtjes in Gambella, voor de Nuer en de Opo. De betreffende gemeenten komen nu onder bomen bij elkaar. Een van de gemeenten had tot voor kort wel een soort grashut als kerkgebouw, maar die was ingestort. Nu willen we twee gebouwtjes met moddermuren en golfplaten daken laten neerzetten. Verder hebben die twee gemeenten ook wat muziekinstrumenten nodig. De armelui kunnen dit zelf niet opbrengen.

Twee kerkjes bouwen en muziekinstrumenten voor die gemeenten leveren kost 5000 euro. Dat moeten we dit jaar wel bij elkaar sprokkelen.

Leuker vind ik dat we hebben afgesproken dat we de komende zomer twee Egyptische artsen en een tandarts naar Gambella sturen om een maand lang een soort eerstehulp te verlenen. Veel mensen lopen daar met ontstekingen in het gebit rond en die tanden en kiezen kunnen we trekken :-).

Jeremiah kwam langs met zijn vrouw Nyachom en zoontje Wonwor. Jeremiah spreekt vloeiend Engels, zijn vrouw geen woord. Op 10 oktober praten we verder; Jeremiah beloofde dat hij dat een pro-forma invoice van een bouwbedrijf uit Gambella heeft, en veel fotos.

Nyachom noemt zich buiten het Nuer-gebied 'Elisabeth'. Wel wat makkelijker te onthouden vor domme alinguisten als ik. En toen ik Jeremiah vroeg hoe hij echt heet in het Nuer, zei hij: 'Met' Kijk, met zo'n naam zou ik mezelf geen Jeremiah gaan noemen. Hij moest er zelf ook om lachen.

maandag 5 september 2011

Ook nieuwe Egyptische kerkdienst goed van start

Ook voor de nieuwe Egyptische kerkdienst - zondagavond 7 uur - is de kop eraf! We hadden een mooie groep van ongeveer 30 volwassenen en 10 kinderen als 'eerste bezoekers'. Met twee van hen ben ik al serieus in gesprek om voortaan op zondagavond een kindernevendienst van 30-45 minuten te gaan organiseren.

Mooi was ook dat ongeveer alle bezoekers nog minstens een uur bleven 'plakken' na de dienst. En de meesten zeiden tegen mn vriend Emad, die er ook bij was, dat ze van plan zijn elke zondag te komen. Hey!

Een paar van de lui in de dienst erkenden dat ze al jaren niet meer aan de eucharistie hadden deelgenomen. Nu wel - een grote stap voor hen. Op de foto een deel van de groep.

De muziek in de dienst was orientaals. Echt Egyptisch. De luit was het voornaamste instrument en alle liederen zijn in Egypte op Egyptische muziek gemaakt. Geen vertaalde John Wesley en zo - wat we overigens op zondagmorgen met de oudere gemeenteleden juist wel gebruiken. Dat vinden ze lekker Anglicaans voelen.


zondag 4 september 2011

Fotos van Soedanese kerk - wat een verschil!

Terwijl ruim 100 Soedanezen in onze prachtig opgeknapte kerk hun eredienst vierden, kwamen hun kinderen (80?) in drie even prachtig opgeknapte klaslokalen bij elkaar. Het deed me een groot genoegen dat de ruimtes die we in augustus hebben opgeknapt, nu bruikbaar zijn voor deze bloeiende Soedanese gemeente.

Vanmorgen heb ik een deel van de Egyptische dienst geleid - in Arabisch... Beetje nerveus was ik wel, maar het ging prima. Dankzij mijn taallerares Diana die het er dit voorjaar in heeft gestampt...






vrijdag 2 september 2011

Eerste dienst in Heliopolis

Vanmorgen voor het eerst een engelse dienst in St Michael's in Heliopolis geleid. Er waren 33 volwassenen en 6 kinderen. Leuk dat allerlei vrienden en kennissen de dienst opluisterden. Volgende week zal het aantal vast veel lager zijn - maar de kop is eraf! Hier wat fotos om een impressie te geven.





donderdag 1 september 2011

Laatste loodjes

Vanavond heb ik met vrind Emad en een stel lui tot laat doorgebuffeld. Geluid getest, banken de kerk in, liedboeken en bijbels in een nieuwe kast, dweilen... en ook het hele terrein snel netjes en schoon maken. My goodness. Morgen, vrijdagochtend om 11 uur dienst. Ik zak nu al door mijn hoeven, hoe doe ik dat morgen...



Zie je hoe ze de vloer schoonmaken? Gewoon de tuinslang de kerk in.