Egypte als nieuw lid van de GCC

In de hogere echelons van de Gulf Cooperation Council (GCC) wordt overwogen om Egypte te vragen lid van die GCC te worden. De zes arabische Golfstaten vormden in de jaren '80 een sterk economisch en politiek samenwerkingsverband. In mei hebben Jordanie en Marokko zich daar bij aangesloten. Zijn het de conservatieve dictaturen die de rijen sluiten om revolutie buiten de deur te houden?

Voor de GCC is het aantrekkelijk Egypte aan hun kant te trekken. Egypte is een militaire grootmacht en kan de GCC te hulp komen tegen Iran (en Irak?) wanneer nodig. De GCC is zeer bezorgd over de macht van Iran in de regio.

Maar door de militairen die Egypte besturen aan de borst te drukken, heeft de GCC ook invloed op de koers van Egypte. Meteen na het afzetten van president Moebarak in februari, begon Egypte de banden met Iran te verbeteren. Dat schoot in het verkeerde keelgat bij de GCC en vooral bij de grootmacht daarin, Saoedie Arabie. De Arabische Golfstaten kwamen snel met grote financiele toezeggingen voor Egypte - die overigens nog niet echt zijn ingelost. Wil de GCC Egypte door verregaande integratie bij de speeltuin van Iran weghouden?

Ik vermoed dat de GCC ook bang is voor invloed van het Turkse seculiere model op Egypte. Dat is immers in de grond veel revolutionairder dan het afzetten van deze of gene machthebber. De GCC is een combinatie van 8 diep religieuze staten waar secularisme taboe is. Door Egypte in hun club te trekken, hoopt de GCC wellicht Egypte ook uit het vaarwater van Turkije te houden. het bezoek van de Turkse leider Erdogan een week geleden aan Egypte moet de conservatieve gerontocraten in de Golf bang hebben gemaakt. Erdogan werd door grote massa's Egyptenaren als held toegejuichd. Dat was niet in het minst om de manier waarop Turkije met Israel omgaat.

Israel mag dus hopen dat Egypte met de GCC gaat meedoen. De GCC, Marokko en Jordanie doen Israel geen kwaad en zijn beducht voor elke vorm van assertief Arabisch gedrag tegen Israel.