Wanneer houdt de NAVO op zich met de Europese Unie en haar beleid te bemoeien? Secretaris-generaal Anders Fogh Rasmussen van de NAVO heeft woensdag de volgens hem oneerlijke behandeling van Turkije bekritiseerd. Hij deed dat in een artikel in de Deense krant Politiken. Rasmussen adviseert de EU ''een serie pragmatische stappen te nemen om de relatie met Turkije te verbeteren''. Natuurlijk moet de EU goede relaties met Turkije hebben. Maar ik vind het wat vermoeiend hoe de NAVO zich telkens meent te moeten uitspreken over het beleid dat de EU heeft t.a.v. Turkije. Duidelijk lijkt me dat Rasmussen niks anders doet dan de Grote Baas van de NAVO nablaffen, dus de Verenigde Staten. Rasmussen kent natuurlijk de gevoeligheden binnen de EU: we willen helemaal geen innige relatie met Turkije. Rasmussen zegt daarom heel taktisch dat een process van relatieverbetering “geheel los [moet] staan van de onderhandelingen tussen de EU en Turkije over de toetreding van dat land tot de unie.” Alsof je die zaken los van elkaar kan zien.
De secretaris-generaal en vroegere premier van Denemarken dringt er bij de EU vooral op aan Turkije vaker te betrekken bij beslissingen over militaire missies. Hij vindt het ook “oneerlijk” dat Turkije nog niet is toegelaten tot het Europees Defensie Agentschap, dat zich bezighoudt met onderzoek en ontwikkeling.
Oneerlijk? Net zo oneerlijk dat we mer Algerije nog niet praten over toetreding to de EU of tot het Europees Defensie Agentschap. En net zo oneerlijk dat de Verenigde Staten zijn grenzen niet openzet voor Mexico. Of dat de Verenigde Staten Israel niet verder onder druk zet voor vrede met Palestijnen. Of dat de NAVO zijn militaire geheimen niet aan Rusland verklapt.
De EU is uitstekend in staat om zijn eigen buitenlands en militair beleid jegens Turkije of welk anders land dan ook vast te stellen. Daar heeft het de adviezen van de USA niet bij nodig, net zoals de USA er niet van gediend is om in het openbaar commentaar op zijn beleid te krijgen van de EU.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten