De situatie in Afghanistan lijkt enorm te verslechteren. Volgens een vandaag gepubliceerd rapport van de Verenigde Naties is het geweld de eerste vier maanden “dramatisch” toegenomen. Veel meer bommen, bermbommen, zelfmoordaanslagen, en moorden. Het VN rapport heeft het over “stilstand” van het process van pacificatie. Eigenaardig is dat de Verenigde Staten vorige week juist met een positief rapport kwam. Er zou sprake zijn van langzame verbetering.
Wie moet je geloven? Hoe moet je dit allemaal interpreteren?
Ik ben bang dat alle betrokken partijen zoveel politieke vooronderstellingen meenemen, dat niemand met objectiviteit spreekt. Wie geschiedenis heeft gestudeerd weet dat het zelfs na een eeuw nog moeilijk is om ‘objectief’ te schrijven over wat toentertijd gebeurde. ‘Geschiedenis is een discussie zonder einde’, zei de historicus Pieter Geyl. Het heden is dat nog veel meer.
Kan je objectief elke bom en aanslag tellen? Ik denk van niet. Je moet immers wel vertrouwen dat degenen die het tellen doen, dit eerlijk doen. Ik vrees dat het onmogelijk is om de ‘tellers’ prima facie te vertrouwen. We hebben gezien hoe de Verenigde Staten grootschalig manipulatief was in Irak. Waarom zouden we hun informatie vertrouwen over Afghanistan? Maar ook de VN heeft net zo goed zijn belangen.
En zelfs als de feiten allemaal duidelijk zijn, en er objectief sprake is van meer aanslagen etc door de Taliban, hoe interpreteer je dat? Misschien is dit niets anders dan het ‘normale’ gevolg van het feit dat de Amerikaanse president Barack Obama 30.000 extra militairen naar Afghanistan stuurde om de strijd te intensiveren? Misschien lopen ze nu op hun tandvlees en is dit hun zwanenzang? Misschien moet dit als een enorme overwinning op de Taliban worden gezien?
Als je ziet hoe de Vietnam-oorlog nog steeds onderwerp van verhit debat is, mag ik voorzichtig vermoeden dat misschien mijn kleinkinderen, zo de Here mij daarmee zegent, misschien een goed beeld krijgen van wat er dezer dagen in Afghanistan gebeurt.
CONCLUSIE: En dus is elke politieke beslissing die in Den Haag (of waar ook) wordt genomen over Afghanistan, niet in de eerste plaats gebaseerd op wat daar gebeurt of nodig zou zijn, maar op onze partijpolitieke twisten, vooronderstellingen, en vriendschappen. Niks anders. Het gaat dus eigenlijk nooit over Afghanistan zelf.
6 opmerkingen:
naast de extra militairen worden de slagers van Blackwater ook in Afghanistan los gelaten om de opgevallen gaten op te vullen. PvdA bedankt!
Met zo'n constructivistische visie plaats je de geschiedwetenschap wel erg laag op de wetenschappelijke ranglijst ;) Objectieve feiten zijn er wel, hoe ze geïnterpreteerd worden is afhankelijk van (de perceptie van) het kennende subject. Maar idealiter is er toch wel enige interactie tussen het bestudeerde object en het kennende subject! Toch?
Ik weet het Rob. Historici menen zich altijd te moeten verdedigen tegen de aanklacht dat het geen 'echte' wetenschap zou zijn. Sommigen zoeken dan zelfs, o wee, hun heil bij sociologie. Daar kan je mooi objectief kippenhokken in het middeleeuwse amsterdam tellen of zo.
Maar dit defensieve gedrag is gebaseerd op een m.i. verkeerde visie op wetenschap. Wetenschap gaat altijd alleen maar over wat we denken te weten, niet over de feiten, toch?
Natuurlijk is er interactie tussen de wetenschapper en wat hij/zij bestudeert. Dat is echte interactie. Maar je hoeft niet eens een sceptische wetenschapstheorie te hebben om wel heel sceptisch te worden als je de geschiedenisboeken bestudeert toch? Alles is discussie.
Echte kennis over het verleden hebben we, jawel. Maar veel is in nevelen gehuld omdat we simpelweg niet weten of omdat we simelweg niet anders kunnen als mens dan interpreteren.
Hoe je het ook wendt of keert, alle 'feiten' die we menen te zien, zetten we in een raamwerk dat overeen komt met onze levensvisie, met wat andere historici schreven, met wat opportuun is.
Dat doen niet alleen historici, maar alle wetenschappers. We proberen als mens al tastende en zoekende meer kennis op te doen, en we stapelen feit op feit. Maar levert dit objectieve kennis op?
Wat zijn objectieve feiten? 1600 slag bij nieuwpoort? Wetenschap gaat over de interpretatie: hoe wat waar waarom wie, en op dat vlak heeft wetenschap nogal wat pretenties die het alleen zelf kan geloven door de ogen te sluiten voor wat het 50 jaar geleden dacht en over hoe het over 50 jaar weer anders zal denken. En intussen spreken de dames en heren zich ook vandaag glad tegen.
Dus als historicus niet defensief zijn, maar kritisch zijn op de aanspraken van alle wetenschap.
Hoi Jos,
Je visie op de geschiedwetenschap vind ik prima. Wie begint met een citaat van Pieter Geyl, kan geen buil meer vallen.
Edoch, een kleine 'kip & ei' aanscherping van je analyse over de situatie in Afganistan acht ik zinvol.
Kijk, de conclusie dat Nederland belangrijke politieke beslissingen neemt die niets met Afganistan te maken hebben, lijkt me feitelijk juist. Maar, vergis je niet, onze beslissingen hebben wel enorme gevolgen voor de strijd in Afganistan zelf.
Nu Nederland zich meent te moeten terugtrekken, ruikt de Taliban de overwinning. De 'dramatische' verheviging van de aanslagen en het geweld zijn louter en alleen het gevolg van de laffe Nederlandse 'strategische' terugtrekking. Dankzij de Verenigde Naties weten wij dat en jammer als het is, is nederland door Wouter Bos ook zelf nog eens onbestuurbaar georden. Dit zijn de feiten Jos, en zo zullen we er over 50 jaar nog steeds over denken en schrijven.
P.s. vertel niemand a.u.b. dat ik een onderwijsbevoegdheid heb voor geschiedenis, anders komt de denkpolitie mij straks nog van het bed lichten.
Hahaha je bent me dr een, eerwaarde Miller! Jij maalt ze bruin!
Prachtig citaat van Geyl!
Tom
Een reactie posten