Prijst de Heer met blijde galmen! De mango's zijn (bijna) rijp dus moeten uit mijn boom. Op het heetst van de dag komen plots de mensen tevoorschijn... valt er wat te scoren? Ezzat, mijn tuinman waarover in mijn komende boek het een en ander te lezen is, klimt hoog in de boom, en haalt de mango's er uit. Beneden staan de jongens te vangen. Ik heb gemeld dat alles wat in mijn tuin valt voor 'ons' is, en alles wat op straat valt, is voor de mensen daar. Ze denken dat ik gek ben :-) want twee van die mango's kosten in de winkel toch al snel een half dagloon. 
'Ons', dat zijn een paar kerels die voor mijn studio werken. Die lopen nu in de tuin te vangen. Ik hoef die mango's niet. (Ik hoop maar dat mijn vrouw in Nederland dit niet leest, die maakt jaarlijks 50 potten mango chutney, zodat we een jaar lang mangojam, mangosaus, mangodesert, mangobuikpijn hebben!) En de arme jongen die de afgelopen 6 weken van 8 tot 8 voor mijn huis zat om stenengooiende jongens en kerels weg te jagen, die mag terug naar zijn dorpje in de Said. Hij zal wel treuren dat het mangoseizoen voorbij is. Voor ons is het louter vreugde.
P.S. Nagekomen bericht: de jongeman die op bovenstaande foto zo vrolijk een mango weggeeft aan een passante die hier minsten 15 minuten op hoopte, vertelt me dat mijn vrouw hem per skype heeft bezworen dat hij genoeg mango's voor haar moet redden. Al mijn grootmoedigheid is dus al overruled.
1 opmerking:
Zwagertje, je mag er best een paar in je koffertje meenemen naar ollanda hoor. Ik lust wel een mangootje. Bor.
Een reactie posten