St Vitus: Een heilige tegen letargie en langslaperij

St Vitus is een bijzondere heilige. Hij schijnt onder meer een expert te zijn tegen letargie en tegen de kwaal van langslapen. Zijn Latijnse naam betekent ‘vitaal’. Hij wordt afgebeeld met een haan in zijn arm, om ons te wijzen op de noodzaak van vroeg opstaan! Wie geestelijk traag is, nergens zin in heeft, zijn dagen neigt te verbeuzelen, moet eens naar het leven van deze man kijken.

Vitus werd gedood op 15 juni in het jaar 303. Hij is de beschermheilige van Winschoten en veel andere steden en dorpen in Europa. Het vroegste getuigenis van de dood van St Vitus komt uit het Martyrologium Hieronymianum, dat waarschijnlijk in de 6de eeuw werd samengesteld uit bestaande boeken en kalenders over martelaren.

In Rome werd St Vitus al vroeg vereerd. Paus Gelasius I (492-496) bijvoorbeeld noemt een altaar dat aan hem was gewijd.

Volgens de legende was St Vitus de zoon van een senator uit Sicilie. Al op jonge leeftijd was hij christen, maar zijn vader gebruikte verschillende harde martelmethodes om hem daarvan af te brengen. Uit liefde voor zijn Heer Jezus gaf Vitus er de voorkeur aan om met zijn leraar Modestus en diens vrouw Crescentia naar Rome te vluchten. Hij dreef daar een duivel uit de zoon van Keizer Diocletianus – is dat de reden waarom Vitus ook expert tegen epilepsie wordt genoemd? Maar Keizer Diocletianus liet Vitus ondanks dit martelen. Hij overleed uiteindelijk in Sicilie aan zijn wonden; de juiste toedracht is onduidelijk.

In 756 werden relieken van St Vitus naar het klooster van St-Denis gebracht door Abt Fulrad. Ze werden later aan Abt Warin van Corvey in Duitsland gegeven. Van daaruit verspreidde de verering van St Vitus zich door Duitsland. Op zijn sterfdag, 15 juni, wordt hij herdacht. Zijn leven en dood herinneren ons eraan dat voor een christen letargie en traagheid niet aanvaardbaar zijn. In leven en sterven zijn we van de Heer, die het recht heeft om te bepalen wat we met onze tijd doen.