Kan je een land ‘achterlijk’ noemen? Dan toch zeker in het geval van Jemen. Op allerlei terreinen is het land nauwelijks ontwikkeld. En vaak is het voor ons als buitenstaanders zo moeilijk te begrijpen wat daar nu werkelijk gaande is. Neem nou het wetsvoorstel ten aanzien van persvrijheid dat momenteel bij het parlement wordt besproken. Wie moet je geloven?
Als je het Amman Center for Human Rights Studies (ACHRS) moet geloven, is Jemen op het gebied van vrije pers, na Jordanië, het tweede land in de Arabische wereld. Op het gebied van vrijheid van informatie zou Jemen 82% scoren. Het ACHRS is vooral ingenomen met de nieuwe perswet, die aan het parlement is voorgelegd, zegt het in een persbericht. Het Jemenitische staatspersbureau SABA citeert dit natuurlijk met genoegen.
Eigenaardig is dat Reporters without Borders (RSF) juist gisteren de Jemenitische president Ali Abdulah Saleh noteerde als een van de grote gevaren voor persvrijheid. Jemen stijgt met stip in de wereld van de onvrijheid sinds 2009, aldus RSF. Het zou in Jemen steeds slechter gaan. Termen als ‘heel ernstig’ werden gebruikt. RSF wijst bijvoorbeeld op de vele journalisten die worden gearresteerd omdat ze de nationale eenheid zouden ondermijnen. Bovendien is een aantal kranten gesloten vanwege hoe ze over de situatie in Zuid Jemen schrijven. RSF beschouwt de nieuwe perswet als een terugkeer naar de jaren ‘70 en ‘80. De woordvoerder van de journalisten in Jemen beschouwt de wet als ‘autoritair en slechter dan de wetten die nu gelden.’ En het eigenaardige is, de Yemen Times kan hier toch weer met grote vrijheid over schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten