‘Het binnenvallen in het privédomein van de journalist is een buitenproportioneel en ontoelaatbaar middel’, zei hoofdredacteur Sjuul Paradijs van De Telegraaf op 18 juni 2009, nadat huiszoeking was gedaan door de AIVD bij Telegraaf-journaliste Jolande van der Graaf. Hier een filmpje met deze krasse woorden van Paradijs toen.Het fotograferen en filmen van de extreem kwetsbare 9-jarige (!) Ruben van Assouw, de privacy van dat kind met voeten treden, hem interviewen zonder dat hij weet wat gaande is, zelfs tegen de zin van zijn familie, dat is wel een toelaatbaar middel, vinden Paradijs en Van der Graaf. Net als meer media, De Telegraaf is niet het enige voorbeeld van deze riooljournalistiek, hoewel het met kop en schouders boven de rest uitsteekt.
Zit hier iets scheef, meneer Paradijs? Meet u met twee maten? 'Grof schandaal, ontoelaatbaar', het zijn uw eigen woorden over de inbreuk op privacy van uw medewerker. Dat geldt dus niet voor uw slachtoffers? Wat u zegt maakt me misselijk.
Ik ben tegen censuur, en vind dat de media een belangrijke rol spelen in het waarborgen van de democratische vrijheden. De overheid moet dus uiterst terughoudend zijn met ingrijpen naar de media. Maar als die media, onder leiding van de NVJ, geen duidelijker regels met elkaar afspreken die van alle mensen de privacy waarborgen, en als media zich niet aan die regels houden, dan vind ik het terecht dat onze overheid met een serie duidelijker regels komt. Het gaat daarbij niet om dat zo vaak misbruikte concept van ‘journalistieke vrijheid’, maar om de vrijheid van alle burgers om gevrijwaard te blijven van onacceptabele inbreuken op hun privacy. Dat is ook een democratisch recht, en de media zelf moeten daarin een voorbeeld geven. Of anders maar gedwongen worden door strikter wetgeving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten