Probleem van Kopten in hun onderwijssysteem

Gedeelte uit mijn bijna voltooide boekje over Egypte:

Voor de Kopten is een belangrijk aspect van onderwijsvernieuwing dat ze in de schoolboekjes willen worden erkend als belangrijk onderdeel van het moderne leven van Egypte. Ze worden nu in wezen genegeerd. De Kopten worden in het leerplan alleen in het kader van de geschiedenislessen genoemd en dan alleen als de religie die in Egypte bestond voor de komst van de Islam. Voor veel moslims is het moeilijk te aanvaarden dat nog steeds een fors deel van de bevolking niet zo onder de indruk is van de heerlijkheid van de Islam dat ze zich daartoe bekeren.

De schoolboeken voor de Arabische taal hebben een sterk islamitische nestgeur; voor veel Christelijke kinderen is dat een reden om nog meer hekel aan die taallessen te hebben dan de andere kinderen. Waar veel oudere Egyptenaren zich herinneren dat ze gedichten van seculiere dichters uit het hoofd moesten leren, moeten hun kinderen hoofdstukken van de Qur’an memoriseren. Veel Kopten en seculiere Egyptenaren verlangen daarom terug naar de nationalistische tijden van weleer, toen in de hele samenleving en in het onderwijs het motto was: ‘De religie is voor God en het vaderland is voor iedereen.’

Koptische kinderen hebben het niet makkelijk op de staatsscholen. Ze zijn in hun klassen doorgaans een kleine minderheid, net als in de samenleving, en klagen veel over pesten. Daarbij zijn het niet alleen de andere kinderen die het moeilijk maken. Veel Kopten klagen over de islamitische leraren die hun kinderen bewust negeren of lagere cijfers geven dan zou moeten. Dit is een probleem op alle niveaus van het onderwijs, tot op de universiteit toe, zeggen Kopten.