Mijn preek morgen en zondag in de kathedraal in Cairo gaat over het Dal van Dorre Doodsbeenderen, Ezechiel 37.
Je zal maar een profeet zijn en midden in een soort Killing Fields worden neergezet. Voor de priester-profeet Ezechiel was dat trouwens verontreinigend.
Wie voelt zich soms niet als die dorre botten, hopeloos en troosteloos? In mijn preek wijs ik op de sleutels voor vernieuwing. Waardoor konden die dooie botten herleven? Kan dit iets voor ons betekenen?
Hier in mijn preek te vinden
5 opmerkingen:
Berend Botje.
Hoi Jos, je gaat toch zeker ook nog wat zeggen over wat je op de brandpunt Bijbelscholen over deze profetie leerde?
Die leerde(ik geloof dat gelukkig nog steeds) dat het in de profetie in de eerste plaats over het huidige volk van Israel gaat,er is nationaal herstel(1948, spieren en vlees) maar het geestelijk herstel moet nog gebeuren.
"Knap" als je dat zou kunnen verzwijgen op de kansel.
Denk aan Bileam en z'n ezeltje.
FFFF je preek lezen,misschien ben ik te voorbarig.
Ik lees niks over dat kenmerkende jaar/gebeurtenis in 1948,maar dat kan aan m'n gebrekkige pickwick thee Engels liggen.
Gert, je Engels is enorm. Als jij denkt dat dit over 1948 gaat, kan je dan op de graven wijzen die zijn opengegaan voordat Joden naar Israel terugkeerden?
Inderdaad. Ik denk dat dit nada met 1948 te maken heeft.
Hoi Jos,natuurlijk is deze profetie geestelijk bedoeld en kun je er natuurlijk ook een mooie boodschap uithalen voor ons eigen leven.Maar het gaat over Israel van vandaag.
Gelukkig blijk ik niet alleen te staan in mijn uitleg van deze profetie,na fff googlen op, "Israel/1948/dorre doodsbeenderen" blijken er vele bekende Godsmannen die deze profetie ook zo bezien.
Toch jammer dat die ezel van Bileam dood is.
Een reactie posten