Moslimbroederschap scoort slecht aan universiteiten Egypte

Morgen gaat het gebeuren. Het volk is opnieuw opgeroepen tot een ‘miljoenenmars’ naar Tahrir en andere pleinen van het land om de ‘vrijheid te redden’. Veel Egyptenaren van de pro-democratische bewegingen houden hun hart vast vanwege de politieke keuzes van leger en kabinet. Die wijzen niet op een serieuze wens tot politieke hervormingen.

Gaat er inderdaad morgen zoveel mensen demonstreren? Ik heb er een hard hoofd in. Het lijkt of de demonstratiekoort is weggezakt en de meeste Egyptenaren willen nu vooral stabiliteit. Zie wat er bij verkiezingen voor de studentenraden aan de universiteiten is gebeurd. Dezer dagen werden op de universiteiten verkiezingen gehouden voor de studentenvakbonden. Dat gebeurt voor het eerst vrij en ongehinderd. Je zou denken, dat wordt feest! Welnee.

Eigenaardig is dat de opkomst lager was dan voorheen, en dat veel van de oude gezichten – die voor het vroegere regime acceptabel waren – zomaar weer zijn herkozen, in elk geval bij Cairo University en Ain Shams University. Dat zijn instituten met honderduizenden studenten. In voorgaande jaren werd door de veiligheidsdienst doorgaans besloten welke kandidaten mochten winnen, en dat werd dan ook zo geregeld. Nu zijn diezelfde lui eerlijk en vrij gekozen. Dat moet hoop geven aan de oude corrupte Nationale Demokratische Partij voor de komende parlementsverkiezingen van september.

Dit jaar deed een oppositiecoalitie mee van onafhankelijken, moslimbroederschap en linkse groepen. Die haalden samen slechts 30% van de stemmen. Opvallend is dat door de lage opkomst (onder de 50%) een run-off nodig was tussen de twee hoogst geeindigde kandidaten in bijna alle faculteiten. Hoewel ik geen enkel bewijs heb voor mijn stelling, vermoed ik dat dit vaak zorgde voor een runoff tussen oppositie en de kandidaat die het oude regime representeerde. En dan kozen de meeste studenten dus voor "stabiliteit". Dat was in elk geval het commentaat van een van de studenten. “Net als in heel Egypte wilde een deel van ons verandering en vrijheid en we zijn bereid daarvoor te vechten, maar anderen willen niks anders dan wat ze ‘stabiliteit’ noemen.”

Even rekenen. Als minder dan 50% van de studenten stemde, en 30% stemde op een oppositiekandidaat, dan is zelfs het deel van de studenten dat moeite wil doen voor vernieuwing, maar 15%. Dat klinkt niet alsof de beweging naar democratie in Egypte in stijgende lijn zit. Wat me trouwens deugd doet is dat zelfs de kandidaten van de Moslim Broederschap blijkbaar weinig stemmen wisten te werven. De universiteiten waren voorheen nog bolwerken van Islamisme – en het lijkt of je mag concluderen dat dit totaal verleden tijd is.

Soefi's binden de strijd aan met salafisten

De Soefibeweging in Egypte is het zat; de afgelopen dagen zijn 17 van hun moskeeen aangevallen door salafisten - rigoreuze moslims die alles wat hun profeet Mohammed zou hebben verboden, willen vernietigen. In de betreffende moskeeen zijn graven van overleden 'heiligen' uit de Islam - doorgaans vermeende leden van de familie van de profeet. Salafisten hebben vernielingen aangericht bij die graven waar talloze Egyptenaren graag voorbede vragen aan die heiligen. Dat is volgens die salafisten haraam, taboe.

De Hoge Raad van Soedi Orders was gisteravond bijeen in de Hoesseinmoskee in Cairo. Ze eisten van het Leger dat die zal zorgen voor bescherming van hun moskeeen. Ze riepen alle soefi's op om zich te verenigen om het 'tuigachtige gedrag van de salafisten' te stoppen. Ze willen ook commitees opzetten om zelf hun moskeeen te bewaken.

Ook een aantal sjiieten deed mee het protest mee; die zijn in Egypte ernstig verdrukt in voorgaande jaren.

Gamal Moebarak voor president

In Egypte is een aantal heren begonnen met een beweging om niemand minder dat Gamal Moebarak, zoon van de afgezette president, als nieuwe president van Egypte te steunen.

Gamal al-Menshawy is de stichter van de Partij al-Sahwa al-Arabiya (De Arabische Renaissance). Met een aantal anderen is hij aan zijn campagne voor Gamal begonnen. Een van de doelen is het vormen van een confederatie van Arabische Staten naar Europees model, het creeeren van een gezamenlijke Arabische munteenheid, en een gezamenlijk leger.

In wat voor dromenland leven deze heren? De poster op de afbeelding is trouwens niet recent. Magdi al-Kurdy leidde in augustus een campagne voor het presidentschap van Gamal Moebarak; hij doet nu mee met de nieuwe Arabische Renaissance Partij.

Egypte: grenzen aan de vrijheid voor politieke partijen

Maandagavond heeft de Hoge Raad van de Strijdkrachten van Egypte bekend gemaakt aan wat voor voorwaarden nieuwe politieke partijen moeten voldoen. Zoals verwacht reageerde de moslim broederschap tamelijk tevreden, maar de ‘lui van Tahrir’, de oppositie tegen het oude regime, klinken wat ontgoochelt.

• Om een nieuwe partij te stichten zijn 5000 leden nodig in minstens 10 van de 29 gouvernementen.
• De namen van die leden moeten in twee landelijke dagbladen worden gepubliceerd.
• Partijen mogen niet gebaseerd zijn op sociale klassen in de samenleving.
• Partijen mogen niet ‘religieus’ zijn.
• Tenslotte, partijen mogen niet tegen ‘fundamentele principes van de constitutie zijn’

Shady Harb, vertegenwoordiger van de 25 Januari Revolutie Jeugd Coalitie, zegt dat de voorwaarde voor het krijgen van 5000 leden een ‘groot probleem’ betekent voor de nieuwe oppositie. ‘De tijd is gewoon te kort’ voor de verkiezingen in september

‘Verschrikkelijk slecht’ noemde Samer Soliman de wet. Deze professor in politieke wetenschappen aan de amerikaanse universiteit is bezig een Egyptische Democratische Sociale Partij op te richten. Hij zegt dat het probleem ligt in de samenstelling van de groep die de wet heeft voorbereid. Daarin had de Moslim Broederschap een opvallend grote stem.

Soliman is zowel tegen de 5000-leden voorwaarde, maar vindt het idee dat een partij geen sociale klasse mag vertegenwoordigen ook belachelijk. ‘In elke democratische samenleving heb je arbeiderspartijen.’ Het publiceren van de 5000 namen in kranten werkt ook tegen de arbeiders, want de kosten daarvan zijn enorm hoog. ‘Dat werkt duidelijk in het voordeel van zakenlui, niet van arbeiders.’

Dat de nieuwe politieke partijen geen religieuze partijen mogen zijn, is een andere voorwaarde die de Hoge Raad overigens heeft overgenomen van de oude wet. De Moslim Broederschap heeft geen bezwaar tegen deze voorwaarde. Het is bezig een ‘burgerlijke’ partij op te richten als een front voor de Broederschap, namelijk de Partij voor Vrijheid en Recht.

Wat Soliman misschien wel het meest boos maakt is de clausule dat partijen niet tegen fundamentele principes van de constitutie mogen zijn. “Deze clausule is zeer gevaarlijk en dit is een tikkende tijdbom,” aldus Solo Soliman. ‘Mensen hebben het recht om vreedzaam en via democratische kanalen de constitutie te veranderen."

Daarbij denkt iedereen natuurlijk meteen aan Artikel II, dat de Islam de religie van de staat is, en de sjaria de basis van de wetgeving. Is het nu als partij verboden dat te willen veranderen? Dat is de vrees die ik al weken heb. Zo krijgt een partij voor secularisme niet eens bestaansrecht. Meteen na het wegsturen van Moebarak zei het leger tegen de opstandige jongeren: 'Ga nu poiltieke partijen oprichten'. We zien nu wat de grenzen zijn van de vrijheid die Egypte gaat krijgen.
Met dank aan al-Masry al-Youm

Kerk in Egypte bedreigd door salafisten

De kerken in Egypte voelen zich bedreigd door de salafisten – ik mag ze wel politiek niet-correct gewoon moslim-extremisten noemen. Vandaag hebben tientallen van hen gedemonstreerd voor de Staatsraad. Ze eisen dat de Koptische vrouw Kamilia Shehata door de kerk wordt ‘vrtijgelaten’.

Kamilia is volgens deze salafisten bekeerd tot de Islam en daarna ontvoerd door de kerk en zou nu worden vastgehouden. De salafisten hielden banieren omhoog met daarop de vraag: “Premier, waar is Kamilia?” De dolheid van deze lui is enorm. De kerk, en zelfs Kamilia Shehata persoonlijk, hebben verklaard dat het verhaal onzin is, maar de salafisten deert dat niets. Wat zit er tussen de oren van die lui? Op de foto staat zo'n vent te schreeuwen om Kamilia's 'vrijlating' met een foto waarop ze in Islamitische sluier staat - gephotoshopped.

Intussen diende ook een rechtzaak van deze salafisten tegen de kerk om Kamilia ‘terug te krijgen’. De zaak is verdaagd naar 19 april omdat de rechtbank meer studie van de zaak wil maken. Waarom verwerpen ze zulke onzin niet? De kerk is bang dat zijn rechten steeds meer worden vertreden nu de salafisten bovengronds zijn gekomen en ze assertief en agressief hun gang gaan.

Salafisten hebben naar verluid ook gedreigd Koptische meisjes te ontvoeren om die vervolgens te ruilen tegen Kamilia. Veel Kopten durven deze dagen hun dochters niet buitenshuis te laten en houden ze thuis van school. Dat valt samen met dreigementen door salafisten dat ze meisjes zonder zwarte gezichtsbedekkende sluier om zeep zullen brengen. Gerucht of waar?

Genoeg reden voor paus Shenouda om gisteren met 15 bisschoppen en anderen te bespreken wat de kerk kan doen tegen de toenemende invloed van de salafisten. Hopen en bidden, ja. Maar ook eisen dat de overheid zijn werk doet en burgers beschermt en kwaadwillende salafisten stevig aanpakt.

Verstandige stap oppositie in Egypte: samenwerken

De Wafd, Ghad en het Democratisch Front zijn volgens Ibrahim Nawar van het Democratisch Front bezig een coalitie te vormen om bij de parlementsverkiezingen in september met een gezamenlijke kandidatenlijst mee te doen die hun liberale gedachtengoed zullen vertegenwoordigen. "We zijn ook in contact met de Nasseristen en andere linkse partijen om te zien of die gaan meedoen om het hoogst mogelijke aantal zetels te winnen."
Ramy Lakah van de Wafd zei dat de drie partijen het eens zijn over een politiek en economisch hervormingsprogramma en over de noodzaak van een seculiere staat. Ze hopen de Moslim Broederschap (MB) ook te betrekken, aldus Lakah. Dat laatste lijkt me wishful thinking. De MB zal niet meedoen met een seculier platform en kan ook zonder samenwerking met al deze kleine partijen enorme winst gaan boeken.

Maar dat de versplinterde oppositie met een gezamenlijke lijst wil komen is goed. Dat geeft deze partijen de kans om in elk geval in een aantal districten kans te maken om een zetel te winnen.

Groot probleem voor deze democratische partijen is dat de meeste Egyptenaren nauwelijks in partijprogramma's geinteresseerd zijn. Het clientelisme zorgt dat mernsen doorgaans stemmen op welgestelde heren die wat kunnen teruggeven in ruil voor hun stem. Dat gaat dus per definitie om 'bereikbare en bekende' mensen - anders kan je de hulp niet vragen die je nodig hebt. De liberale en linkse oppositie is in de meeste districten niet in staat om loyaal partijkader te vinden dat ook nog eens welgesteld en bekend is.

Normalisatie betrekkingen Gaza en Egypte

Het Egyptische leger heeft een vertegenwoordiger aangesteld om de heropening van de grens tussen Egypte en Gaza te regelen, zei maandagavond Mahmoed al-Zahar, een leider in Hamas. Volgens Al-Zahar heeft het leger belooffd de Rafah grensovergang te heropenen en om de procedures voor grensverkeer te vergemakkelijken.

Al-Zahar is in Cairo voor bilateraal overleg, onder meer over de vrijlating van Palestijnen uit Egyptische gevangennissen. Tevens hoopt hij op een rol van Egyppte bij het oplossen van de verdeeldheid onder de Palestijnen.

Kopten moeten in dialoog met salafisten

Patriarch Sjenoeda III moet wel meedoen. Wat moet hij anders? De toekomstige plaats van christenen in Egypte wordt steeds duidelijker. Vandaag zei Sjenoeda III, leider van de Koptisch-Orthodoxe Kerk, dat zijn kerk mee zal doen.
Minister van Plaatselijke Ontwikkeling Mohsen al-Nomani kwam bij Sjenoeda op bezoek in Abbaseeja in het centrum van Cairo. Wat kwam die minister vragen? Of de kerk wil meedoen aan een dialoog met al-Azhar, de salafisten en anderen.

In allerlei goevernementen moet die dialoog zichtbaar worden. Als een soort karavaan van mensen van goede wil of zoiets. Dat moet het land ten goede komen.

Ehh... dus de overheid vraagt aan de kerk om mee te doen aan gesprekken met al-Azhar (de conservatieve Islam) en de salafisten (de zeer radikale Islam)? Wat kan Sjenoeda anders dan 'ja' zeggen? Zo wordt de kerk gedwongen tot 'dialoog' met al-Azhar. Iets wat trouwens niet nieuw is. Onze eigen Anglicaanse kerk heeft goede banden met al-Azhar. Daar zitten veel redelijke mensen. Maar met de salafisten? Met die lui valt niet te praten.

Maar wat moet je paus Sjenoeda? Nee zeggen op het verzoek tot dialoog met die extremisten betekent de regering en de radikale Islam verdrieten. Ja zeggen betekent je tijd verknallen. Nou ja, tijd verknallen dan maar. En misschien kan je tijdens de dialoog-karavaan ook nog getuigen van je geloof in de Heer.

Vrijdag grote demo in Cairo - of heeft het leger gewonnen?

De Egyptische Jeugd Coalitie van 25 Januari, een conglomeraat van jongeren die de opstanden van dit vroege voorjaar hebben aangevuurd, roepen op tot een enorme demonstratie op vrijdag a.s. onder het motto: "redt de revolutie". Ze willen Tahrir daarom weer helemaal vol hebben,

Daarmee speelt de democratische oppositie met vuur. Het daagt het leger uit tot hard ingrijpen omdat dit soort demonstraties nu expliciet tot criminele daad zijn bestempeld. Maar veel belangrijker, het moet nu ook waarmaken dat het zoveel mensen op straat kan krijgen. Als dat niet lukt, zal het leger, samen met de Moslim Broederschap (MB) en de Oude Garde van de Nationale Democratische Partij (NDP), tevreden achterover leunen. Dan hoeven ze met die jeugd geen rekening meer te houden.

Ik vermoed dus dat de MB zijn aanhang zal oproepen om juist niet te gaan demonstreren. De MB wil nu laten zien dat zij de echte volksbeweging is. Probleem voor de MB is, dat dit een spijker aan de doodskist zal zijn van de eenheid van die beweging; de jeugd van de MB is veel meer verwant met de Jeugd Coalitie dan met de oude heren die al decennia de MB leiden. Dus ook voor de Broederschap staat vrijdag veel op het spel.

De 25 januari beweging is ziedend omdat op TV mannen als Fathi Soroer, voormalig parlementsvoorzitter, en Zakaria Azmi, leider van de NDP, weer vrolijk aan het woord komen in de media en een plek in het politieke leven opeisen. Volgens de oppositie moeten ze juist onmiddellijk worden berecht om hun rol in het oude regime van Moebarak en om hoe ze probeerden met het inhuren van 'tuig' de demonstraties van januari en februari te breken.

Omdat het leger vandaag heeft aangekondigd dat de parlementsverkiezingen echt door gaan in september, staat de liberale oppositie des te meer onder druk nu. Ze hebben maar 5 maanden (minus de maand Ramadan, dus eigenlijk maar 4) om hun partijprogramma's te schrijven, een achterban te zoeken, en om in alle 500 districten van Egypte leiders naar voren te kunnen schuiven die ook nog enige kans maken om te winnen. Dat gaat ze gewoon niet lukken.

Het ziet er erg somber uit voor die oppositie dus. Het grootste probleem is wel, dat het nieuwe parlement de grondwet volledig gaat herschrijven. Als de huidige liberale oppositie daarbij buitenspel komt te staan, kan het zomaar gebeuren dat de MB en de NDP - natuurlijk de grote winnaars bij de verkiezingen in september - in samenspraak met het leger tot een Grondwet komen die er helemaal niet democratisch uitziet.

Je kan mijn boek nu bestellen bij de boekhandel

Vanaf nu te bestellen bij je boekhandel - vanaf 20 april in de boekhandel:

Egypt mijn volk
Ooggetuige van een omwenteling
door Jos Strengholt

De omwenteling op het Tahrirplein, eind januari. Jos Strengholt woont in Caïro en volgt als journalist de ontwikkelingen van heel dichtbij. Hij gaat uitgebreid in op de indringende kwesties die met deze omwenteling verbonden zijn. In zijn oogetuigenverslag hoor je de raderen van de tijd knarsen en kraken op het Tahrirplein. Hij maakt duidelijk dat deze omwenteling een voorgeschiedenis heeft en dat er veel op het spel staat. Maar ook: dat God zijn volk Egypte niet los zal laten.

paperback 13,5 x 19,5 cm
238 blz.
ISBN 978-90-6353-634-3
NUR 692
prijs € 12,95

Egypte gaat het buitenlandse arbeiders lastiger maken

De Egyptische Minister van Mankracht Ahmed Hassan al-Borei heeft aangekondigd dat hij volgende week met nieuwe regels voor buitenlandse werknemers in Egypte gaat komen. 'Een buitenlander kan niet het werk krijgen dat een Egyptische arbeider doen kan", zei hij. Hij wees bijvoorbeeld op buitenlanders in de textielindustrie van Egypte die daar zonder werkvergunning arbeiden. Bestaande werkvergunningen zullen niet door de nieuwe wetten worden aangetast, zei de minister.

Waardoor is deze wetswijzigingen ingegeven? Zonder twijfel door de terugkeer van honderduizenden Egyptenaren uit Libie en Jemen, maar ook door de verwachtingen van grote een grote toename van werkeloosheid door de economische crisis die Egypte heeft getroffen. Daarnaast zou het me niet verbazen dat een mate van xenofobie een rol speelt. De afgelopen jaren is het aantal Chinezen in Egypte bijvoorbeeld sterk gegroeid.

Egypte gaat al jaren erg relaxed om met buitenlanders die in het land werken; velen van hen zijn op een toeristenvisum in Egypte (waar met grote letters op staat: WORK IS NOT PERMITTED). Tot niet zo lang geleden kon je permanent in Egypte wonen door jaarlijks je toeristenvisum te verlengen. De regels daarvoor zijn de afgelopen paar jaar al aangescherpt; zulke toeristenvisa worden vaak niet langer dan voor een half jaar gegeven.

Mohammed tegen de Joden: Khaybar

Vandaag zat ik op iemand te wachten in Beano’s cafe in Zamalek (hart van Cairo). Wat is er mooier dan de tijd nuttig door te brengen dan met te lezen in Ibn Ishaq’s Sirat Rasul Allah (leven van de profeet van Allah) in de vertaling van Alfred Guillaume.

Ibn Ishaq leefde tussen 85 en 151 AH, dus tussen 700 en 768 na Chr. Hij leefde dus drie of vier generaties na zijn geliefde profeet Mohammed. Ik zal hier weergeven wat Ibn Hishaq schreef omdat dit door de meeste moslims voor de volle waarheid over hun geliefde profeet wordt beschouwd.

Zelf vermoed ik dat een hoop van wat Ibn Ishaq zegt niets met de werkelijke geschiedenis te maken heeft maar dat het gaat om verdichtsels die een eeuw na Mohammed goed uitkwamen in juridische affaires – bijvoorbeeld over hoe je als islamitische legers moest omgaan met buit, veroverde vrouwen, etc.

Hoe dan ook, het gaat om verhalen die de profeet Mohammed beschrijven op een manier die eeuwenlang normatief is geweest en die nog immer door Moslims met bewondering worden gelezen.

Khaybar, Khaybar ye yahoed, geishe Muhammad sawfa ya’oed is een veel gebruikte strijdkreet als moslims in eigen kring zijn; ze scanderen dan dat het leger van Mohammed opnieuw zal komen om de Joden aan te pakken. ‘Denk aan Khaybar', is de waarschuwing. Overigens moet je je niet teveel voorstellen van de heldhaftigheid van die moderne legers van Mohammed. Ze roepen dit vooral op de pleinen van Amman, Beiroet en Cairo maar slechts zelden als ze daadwerkelijk tegenover de ‘Joodse vijand’ staan. Dat doen ze niet zo vaak want het heeft doorgaans een andere uitkomst dan destijds in Khaybar.

Wat gebeurde in Khaybar? In het jaar 7 AH, dus 629 na Chr, besloot Mohammed dat het tijd was om de Joodse oase Khaybar te veroveren. Die oase was bekend om zijn enorme aantallen dadelpalmen, dus een mooie buit voor de hongerige moslimlegers. Op de foto zie je hoe groen Khaybar ook nu nog is. En het ging daar om Joden bovendien, dat maakte het extra leuk. De profeet was van mening dat het Arabische schiereiland alleen aanhangers van de Islam mocht herbergen. Alle andere religies moesten verdwijnen. Bovendien zorgde de in Khaybar woonachtige Nadir stam voor de nodige problemen voor Mohammed.

Mohammed marcheerde dus op tegen Khaybar; onderweg vroeg hij ter vermaak om een heroïsch gedicht van Amir bin al-Akwa. Die was zo dom om in zijn gedicht te vragen of Allah ‘sakina’, het mes op hen kon doen neerdalen. Hoe haalde hij het in zijn hoofd! De profeet was toen zo ongelukkig om te zeggen: ‘Moge God je barmhartig zijn’, want daardoor moest het ook gebeuren zoals gedicht door de arme Amir. En inderdaad, het mes daalde neer: Toen Amir begon te vechten, keerde zijn zwaard zich tegen hem en het doodde hem. Toch besloot Mohammed dat hij als martelaar mocht worden herdacht.

De versterkingen rond Khaybar werden een voor een door de profeet veroverd. Bij het fort al-Qamus werd Safiya gevangen genomen en Mohammed vond haar leuk dus hij nam haar. Ze was de vrouw van Kinana. Aan Kinana werd niks gevraagd; dat kon toen waarschijnlijk ook niet meer.

Kinana was de bewaarder van het bezit van de Nadir stam. Hij ontkende dat hij wist war de schatten waren toen de profeet hem daarnaar vroeg. Maar een Jood (wat een verraders zijn dat…) kwam en zei dat hij Kinana vaak bij een bepaalde ruïne had zien lopen. De apostel zei dus tegen Kinana: “Weet je dat als we ontdekken dat je het hebt, we je zullen doden?” Kinana antwoord met “ja”. Derhalve was het lot dat hem trof natuurlijk geheel gerechtvaardigd.

Toen een deel van de schat bij de ruïne werd gevonden, wilde Mohammed weten waar de rest lag. Hij gaf dus deze opdracht: “Martel hem tot je uit hem krijgt wat hij weet”. Dus werd een vuurtje op zijn borst gestookt tot hij bijna dood was. Daarna liet de profeet zijn hoofd afhakken. We horen trouwens niet of er nog meer in de ruïne werd gevonden. Ik vermoed dat dit niet het geval was, want dan werd het vast wel vermeld.

Terug naar Safiya. Een van de strijders, Dihya, had eigenlijk gevraagd of hij die leuke Safiya mocht hebben, maar omdat Mohammed haar voor zichzelf wilde, gaf hij twee nichtjes van Safiya aan Dihya. Ook vast niet mis.

‘De vrouwen van Khaybar werden verdeeld onder de moslism.’

Toen waren de moslims zo dom om het vlees van de ezels van Khaybar te willen koken en opeten maar dat mocht niet van de profeet. Op die dag verbood Mohammed nog drie andere zaken: Sex met gevangen genomen zwangere vrouwen, het eten van vleesetende dieren, en de buit (van Khabyar en andere veldslagen) verkopen voordat het eerst goed was verdeeld. Paardenvlees eten was trouwens wel goed. Handig om te weten.

Toen de laatste twee forten van Khaybar dreigden te vallen voor de legertjes van de profeet, vroegen de bewoners aan de profeet om leven te sparen en dat deed hij. Alleen waren ze al hun bezittingen natuurlijk kwijt, die waren nu voor de moslims. Toen de mensen van Khaybar zich overgaven vroegen ze of ze op hun land mochten blijven werken en ze beloofden 50% van de opbrengst aan de profeet. Nu lijkt het erg onwaarschijnlijk dat ze dit zelf hebben aangeboden, maar hoe dan ook, zo werd het geregeld.

De helft van de opbrengst moeten afdragen betekende natuurlijk wel een langzame hongerdood in een oase, maar dat maakte niet uit. De profeet zei er immers sowieso bij: “maar als we jullie willen verjagen, zullen we jullie verjagen.” Ze konden dus nooit vertrouwen dat de afspraak met de profeet stand zou houden.

“Aldus werd Khaybar geroofd door de moslims.”

Lieve lezers, dat was een mooi leerzaam verhaal over de profeet. Oordeel zelf.

Egyptische beurs bodem bereikt?

De Egyptische beursindex EGX30 beleefde vandaag een mooie dag door met 5.3% omhoog te klimmen, na zware verliezen in voorgaande dagen. Deze groei is omdat een aantal sterke bedrijven als Orascom zo laag waren gewaardeerd dat kopen nu wel heel aantrekkelijk was geworden. Dat bedrijf haalt 80% van zijn winsten van buiten Egypte. Telecombedrijven in het algemeen deden het goed.

Bedrijven die niets te maken hebben met de familie Moebarak of andere ‘besmette’ eigenaars, konden wat aan waarde herwinnen. Negatief bleef het beeld voor de bouwsector en onroerend goed, waar veel corruptiegevallen spelen. Ezz Staal en Palm Hills zakten met 10%. Dat gaat om particuliere bedrijven. Bedrijven in onroerend goed die onderdeel van de publieke sector uitmaken deden het juist wel goed.

Dat de bouwsector het gemiddeld slecht doet is zeer zorgelijk omdat juist daar de banen zitten, en omdat juist die sector zo’n grote rol speelt in de gehele economie.

Salafisten in Egypte: brandstichten in de naam van Allah

Tientallen Egyptische salafisten hebben gisteren het huis van een vrouw in de stad Menouf in de Nijldelta bestormd en in brand gezet; de vrouw is verjaagd en kreeg te horen dat ze zou worden vermoord als ze ooit zou terugkeren naar haar huis. De vrouw zou een prostituee zijn.

Een paar dagen geleden overkwam een Koptische leraar iets soortgelijks. Via een makelaar verhuurde hij een huis dat naar verluid voor prostitutie werd gebruikt. Een oor van de man werd voor straf afgesneden en het huis dat hij verhuurde werd verbrand.

Salafisten willen radikaal volgens de regels van hun eigen interpretatie van de islam leven; ze voelen zich door Allah verplicht om het kwaad in de samenleving eigenhandig aan te pakken als de overheid dat niet doet. De kans dat deze salafisten voor hun gedrag gestraft worden is minimaal.
Bron: al-Masry-al-Youm

Tekst van wet tegen demonstreren en staken in Egypte

Dit is de letterlijke tekst van het Egyptische kabinetsbesluit dat demonstraties en stakingen verbiedt. Zo is alle vorm van demonsteren verboden. Als je het er niet mee eens ben kan je met dit emailadres de premier van Egypte, dr Essam Sharaf, mailen: pm@cabinet.gov.eg

The Cabinet reasserted the necessity of immediate stoppage of all demonstrations and strikes witnessed nationwide especially that the cabinet has received huge amount of legal demands and responded to them, and other demands are studied, and that the government is working to prepare a complete frame to deal with policies of employment and incomes. In this concern, the cabinet announces the following in accordance to powers conferred upon it;

1- Anyone who demonstrates or stands strikes or participate in any will be punished by imprisonment or/and paying fine of minimum EGP 50,000 and maximum EGP 100,000, in case these strikes taken while emergency cases led to prevention or stoppage of work in any of the state institutions, public authorities, or private or public companies.

2- Punishment will not be less than year and/or paying fine of minimum EGP 100,000 and maximum EGP 500,000, in case the demonstrator was violent while demonstrating or protesting or demonstration led to sabotage of any of the production means, or negatively influencing the national unity, social peace, general system, or harming public or private money, building or properties.

3- Anyone who verbally or written incited, called, promoted for any of the above mentioned will be imprisoned and pay fine not less than EGP 30,000 and maximum EGP 50,000

Oude Egyptische partijen maken zich klaar voor verkiezingen; waar zijn de nieuwe?

De belangrijkste bestaande Egyptische partijen zijn voorbereidingen aan het treffen voor parlementsverkiezingen deze zomer. De komende week wordt naar verwachting bekend gemaakt wanneer die verkiezingen precies plaatsvinden.

Opvallend is dat de 'oude partijen' allemaal al bezig zijn met voorbereidingen. Van de nieuwe partijen-in-oprichting is niks bekend. Voor de moslim broederschap is dat geen probleem, die hebben een brede machtsbasis en kunnen met gemak in alle districten van Egypte met populaire kandidaten komen. Die zullen dat spoedig doen. Maar waar blijven de jongelui van de 'revolutie' van 25 januari? Ze zwijgen in alle talen.

Moestafa al-Tawiel, leider van de (liberale) Wafd Party, zegt dat zijn partij bezig is om kandidatenlijsten door te nemen om te zien wie bij voorgaande verkiezingen succesvol waren. Ook zoekt de partij naar populaire lui om namens de Wafd mee te gaan doen.

Sayyed Abd el-Aal, secretaris generaal van de linkse Tagammu Party die allerlei linkse stromingen vertegenwoordigt, belooft dat het met een groter aantal kandidaten dan voorheen gaat meedoen. Dat is niet moeilijk want allerlei kandidaten die bij voorgaande verkiezingen verstek lieten gaan wegens de corruptie van die verkiezingen, gaan nu meedoen.

Mohammed Raggab, secretaris generaal van de voorheen oppermachtige Nationale Democratische Partij (NDP) zegt dat zijn partij niet in alle districten gaat meedoen omdat diverse voormalige parlementsleden van de NDP hun ontslag bij de partij hebben genomen of betrokken waren bij politieke of criminele corruptie. De NDP zal met jonge kandidaten komen die in hun districten populair zijn. Over twee weken hoopt de NDP zijn kandidaten en programma bekend te maken.

Mohammed Aboe el-Aale, vice-president van de linkse Nasseristische Partij, zegt dat zijn partij onderhandelt met diverse onafhankelijke kandidaten die bij vorige verkiezingen populair bleken te zijn, om bij de komende verkiezingen namens de partij mee te doen.

Egyptische 'revolutie' in ogen van directeur bijbelgenootschap

Hier een deel van een nieuwsbrief van Ramez Atallah, directeur van het bijbelgenootschap in Egypte. Ik deel van harte zijn analise -hoewel ik al lang voor het referendum van vorige week niet optimistisch was zoals Ramez.

REVOLUTION KIDNAPPED?

March 25, 2011

REMARKABLE TURNOUT FOR REFERENDUM

On March 19th, Egyptians turned up in unprecedented numbers and great enthusiasm to vote on a referendum for suggested changes to the Egyptian constitution. These changes were intended to make it possible to elect a new Parliament and Senate and eventually a President under terms that would be more democratic than in the past.

By voting "Yes", elections for Parliament, Senate and Presidency would take place in the very near future. The majority of those who lobbied for the “yes” vote were right wing Islamic groups headed by the previously banned Muslim Brotherhood. Since they already have nationwide grass roots networks they are organized and ready to propose viable candidates from their party across the nation. Others, who do not yet have such a network, have little chance of having enough viable candidates in time for Parliamentary elections in September.

By voting "No", these elections for would be delayed and thus allow some new parties to form and build their infrastructure in time to provide a fair choice for Egyptians. Many believed this was the only way to allow the revolutionaries’ dream for a truly secular state to be realized.

Most of the youth and demonstrators who led the Revolution, plus just about every Christian in the country voted "no".

UNEXPECTED RESULTS

The discouraging result of a 78% “yes” vote and a 22% “no” vote shocked Christians and all those dreaming for a country where religion would not determine political affiliation. What made things worse was that many vocal Muslim spokesmen publicly declared that this “yes” vote was a clear affirmation that the majority of Egyptians want an Islamic State!

Eighteen million people voted and four million of these said "no". Of these four million, probably about half were Christians. This means that open-minded Muslims voters in Egypt are possibly no more than 2 million. Though this is a large number, it still is a small minority of the voting public.

FEAR OF A MUSLIM TAKEOVER

For many of us, the referendum was a lithium test to determine how strong the Christian and the open-minded elements in the country really are. It is clear from the result that we represent a significant but small minority surrounded by a grassroots majority of Egyptians who probably seek a more distinctly Muslim nation.

Before the revolution hardly anyone used to vote as elections were mostly rigged. This time most Christians were motivated to vote and are now very discouraged at the result. Their dream - and that of many who were behind the Revolution - for a truly democratic secular state, has been put in question. Many wonder if their efforts and hard work to faithfully participate in the electoral process were in vain.

PRAYER REQUESTS

I am therefore writing to ask for your prayers:

1. That all those who voted “no” may not give up on democracy in Egypt but will continue to be involved in the upcoming elections as much and even more than they were in this referendum.

2. That Christians in Egypt may believe that God is still in control even though their recent attempts to influence the political process met with few tangible results.

3. Please pray for discernment and creativity as the Bible Society team continues to develop relevant Scripture resources in response to current needs and events. (you can keep up to date on what we are doing at http://www.rebuildegypt.tenbibles.com)

I personally believe that greater freedom in society, while certainly welcome, would not necessarily result in deeper faith. Working under tighter constraints (in a more Islamic Egypt) may actually make Christians more committed to their faith and their Lord. For example, in spite of the remarkable freedom in Western countries it's not necessarily easier for Christians there to be on fire for the Lord. Let us never forget that the Apostle Paul's deepest yearning was " to know Christ and the power of his resurrection and the fellowship of sharing in his sufferings" (Philippians 3:11). We often want the former and forget the latter.

So even though I was personally discouraged by the results of the referendum, I have a deep conviction that God is in control. I also have much hope that - whatever political changes take place in Egypt - the Gospel will flourish, as it has for centuries past under many oppressive regimes.

Ramez Atallah
General Director
The Bible Society of Egypt

Wat bezielt Hamas dat het een aanval van Israel uitlokt?

Vanuit Gaza worden al dagenlang aanvallen met raketten op Israel uitgevoerd en de bomaanslag in Jeruzalem zal vast wel uit dezelfde koker komen. Hoewel Gaza een veelheid van extreme groepjes kent, lijkt ontegenzeglijk dat de raketten - van steeds betere makelij - door Hamas zelf worden ingevoerd en afgevuurd. Wat bezielt ze? Ze weten toch dat Israel net als twee jaar geleden voor zware represailles zal zorgen? Een paar ongecoordineerde gedachten waar je misschien zelf wat aanvullingen op hebt.

1. Hamas denkt dat het met deze aanvallen op Israel de zionistische vijand kan verslaan. Nee natuurlijk, dat denkt Hamas niet.

2. Hamas hoopt dat het door deze aanvallen de interne oppositie in Gaza (ook daar waren demonstraties) weer achter zijn beleid kan krijgen. Arabische naties hebben hun interne problemen wel vaker "geexporteerd" door aanvallen op Israel, doorgaans verbaal of soms met wapens. Als Israel aanvalt zal dit bijna zeker gebeuren - dan zit Hamas voorlopig weer stevig in het zadel.

3. Hamas gokt erop dat in het huidige klimaat in de Arabische wereld Israel niets durft te doen? Hamas weet wel beter. Israel zal hard terugslaan als Hamas niet onmiddellijk stopt met aanvallen.

4. Hamas denkt dat het de aandacht van de wereld verliest voor de Palestijnse zaak nu de camera's allemaal op Libie, Jemen, Japan, Bahrein gericht zijn? En dat het een klap(per) nodig heeft om weer in het centrum van de aandacht te komen? Dat zou kunnen. Want alleen internationale aandacht leidt tot pressie op Israel om concessies aan de Palestijnen te doen. maar of dat Hamas wat interesseert? Ik betwijfel het.

5. Hamas heeft betere relaties met Egypte/het leger van Egypte dan ooit tevoren. Het hoopt dat een aanval door Israel nu tot grotere Arabische eenheid tegen Israel zal leiden, misschien onder leiding van Egypte? Dat Arabische landen zich misschien zelfs wel in een kleinschalige militaire ruzie met Israel zouden kunnen mengen? Ik denk niet dat Hamas deze illusie heeft.

6. Hamas denkt dat het Egyptische leger/de Broederschap/het oude regime in Egypte wel eens zou kunnen gebruik maken van grote spanning rond Israel en Gaza om binnensland orde op zaken te stellen en het democratiseringsproces in de ijskast te zetten? Omdat het de broeders in Gaza te hulp moet komen? Zou Hamas zijn 'moederorganisatie' in Egypte willen helpen om het heft in handen te nemen? Niet ondenkbaar. Vanuit de militaire leiding in Egypte gezien zou het veel punten scoren bij het hele volk als het Hamas te hulp zou komen. Door de grens met Gaza open te houden, door ruimhartig wapens te laten smokkelen? Door ferme taal tegen Israel? Zou Egypte dit scenario aandurven? Dit soort denken past wel goed bij de 'oude garde' die in de tijd van president Nasser opgroeide.

7. Vul voor 'Egypte' nu eens Syrie in, de vage bondgenoot van Hamas. Ook Syrie heeft dringend behoefte aan een proxy-war waarmee het volk niet langer tegen Damascus maar tegen Israel opstaat. Durft Syrie dit aan? Het past bij de oude heren die het land leiden en die groot werden met dit soort denken in de tijd van president Hafiz el-Assad.

Kiest u maar. Ik weet het niet. Maar hoe dan ook, de leiders van Hamas zijn sluwe heren die niet voor niets nu aanvallen uitvoeren om zelf aangevallen te worden. Ze denken erdoor te winnen. En dat maakt de situatie zo spannend.

Gregorius 1.9: Veel leiders bedotten zichzelf

Gregorius de Grote
Boek van Pastorale Regels

DEEL 1: Betreffende de kwalificaties van degene die tot een positie van geestelijk leiderschap komt

Paragraaf 1-8: zie hier

Paragraaf 9: Het denken van wie verlangen naar de voornaamste plaats vleit zichzelf vaak met de fictie dat het goede werken zal volbrengen

Gregorius zegt dat wie verlangen naar een leidende functie zichzelf vaak bedriegen met de gedachte dat het hun om de goede werken en niet om de wereldse eer gaat.

In het zoeken [naar het ambt] is men vaak vol vrees dat wat men zoekt, niet zal komen; maar als het [dan] plotseling komt, denkt men dat wat is gebeurd, eigen verdienste is.

Een goede test, volgens Gregorius, is om te zien hoe de persoon zich als leek gedroeg. Daaraan weet je of iemand het als leider goed zal doen. Niemand kan nederigheid leren in een positie van leiderschap als hij zich in een positie van onderwerping niet kon onthouden van trots.

Een onervaren schipper had een schip door kalm water loodsen maar zelfs een ervaren schipper is ontzet door een storm. Een positie van geestelijk leiderschap is een mentale storm waarin het schip van het hart voortdurend wordt geschud door stormen van gedachten, heen en weer gegooid, tot het stukslaat door een plotselinge overvloed van woorden als de verborgen rotsen in de zee.

Wie overvloeit van nederigheid moet [het ambt van] geestelijk leiderschap aanvaarden en wie de deugden mist moet, zelfs als er op wordt aangedrongen, het ambt niet aanvaarden. Als die eerste geheel blijft weigeren moet hij oppassen dat hij het talent dat hij heeft ontvangen niet in een zakdoek begraaft om dan te worden geoordeeld omdat hij het heeft verborgen. In het geval van die ander die naar een positie van geestelijk leiderschap verlangt, laat die overwegen dat door het voorbeeld van zijn slechte daden als de Farizeeërs kan worden, een struikelblok voor hen die het Koninkrijk hopen binnen te gaan.

Gregorius eindigt deze paragraaf door erop te wijzen dat het geestelijk ambt als een arts is. Als de passies nog in de leider werken, is het aanmatigend te denken dat hij de zieken kan genezen, met de kenmerken van zijn ziekte zichtbaar in zijn eigen gezicht.

Welke reli-blogger is HOT OF NOT?

Isidorusweb is een grappige verkiezing begonnen voor 'hotste' reliblogger. Hier kan je de stemming peilen en eraan meedoen. HIER DUS.

Onenigheid binnen Moslim Broederschap groeit

Abdel Moneim Aboel Fottoeh (foto), een vooraanstaand lid van de Moslimbroederschap en lid van de Shoera (=advies) Raad, de Egyptische Eerste Kamer, overweegt als onafhankelijke kandidaat aan de presidentsverkiezingen die later dit jaar worden gehouden, mee te doen. Hij zei dat op een symposium in de Bibliotheca Alexandrina, Alexandrie's grote moderne bieb. Hij keerde zich daarmee tegen het beleid van de Moslimbroederschap die geen kandidaat voor het presidentschap wil aanstellen.

Aboel Fottoeh sprak zich uit tegen de Hoogste Gids van de Broederschap, Mohammed Badie, die eist dat alle leden alleen meedoen met de "Recht en Vrijheid Partij" die de Broederschap bezig is op te richten. Aboel Fottoeh zei dat hij van mening was dat de Broederschap sowieso geen eigen partij zou moeten oprichten.

Nu de Broederschap in staat is bij parlementsverkiezingen van de zomer een grote overwinning te boeken, evenals bij presidentsverkiezingen kort daarna, neemt de onenigheid binnen de beweging toe. Veel jongere leden zijn bezig zich onafhankelijk te organiseren.

Vorige minister BIZA Egypte gaf zelf opdracht tot schieten

Onderzoek van de openbare aanklager in Egypte wijst erop dat de vorige minister van binnenlandse zaken Habieb al-Aadli zelf opdracht heeft gegeven aan scherpschutters om op de demonstranten op Tahrier te schieten op 28 januari.

Vijf scherpschutters gebruikten het kantoor van Al-Aadli voor hun dodelijke werk toen demonstranten in de buurt van het ministerie kwamen. Het vorige hoofd van Staatsveiligheid, Hassan Abdel Rahman heeft volgens de krant Al-Masry al-Youm bevestigd dat hij op 28 januari aan Al-Aadli meldde dat er miljoenen demonstreerden. Al-Aadli zou toen de telefoon hebben gepakt om iemand te spreken die bij “baas” noemde, om het te vertellen over de demonstranten. Al-Aadli zei “okee baas” en hing op, om vervolgens zijn assistenten Ismail al-Shaer en Ahmed Ramzi te bellen; hij zei tegen hen dat ze alle beschikbare wapens moesten gebruiken om de demonstranten te verjagen.

Al-Shaer heeft dit bevestigd en Ramzi zegt dat al-Aadli hem duidelijk opdracht gaf om met scherp te schieten. Al-Aadli zei hem ook dat hij 20 scherpschutters op de daken van het ministerie, de Amerikaanse universiteit en andere gebouwen daar moest plaatsen om demonstranten die in de buurt van het ministerie kwamen neer te schieten.

Al-Aadli zegt dat hij telefoneerde met de president en veel andere topambtenaren en dat “Baas” niet per se betekent dat hij met Moebarak sprak.

Later op dag herstelde beurs Egypte iets

Nadat vanmorgen de koersen met 5.5% vielen en de beurs een half uur sloot, herstelde de beurs iets zodat bij het sluiten om 13.30 uur het verlies 'nog maar' 3.7% was.

Egyptische beurs opnieuw zwaar onderuit

Vandaag opende de Egyptische beurs om 10 uur; net als gisteren werd de handel na een paar minuten stilgelegd omdat de aandelenkoersen 5.5% daalden. Gisteren daalden de koersen al met 8.95%. De laatste keer daarvoor dat de beurs open was, was op 27 januari toen de koersdaling ruim 10 procent was. In twee maanden tijd is de waarde van de beurs dus met bijna 25% gedaald, en de val zal nog wel even doorgaan. Het vertrouwen in de Egyptische economie is erg gering.

Dat zorgt er mede voor dat de dollar vandaag voor 5.95 pond wordt verhandeld en de euro voor 8.42 pond. Nooit was de pond zo zwak; het eind van de waardedaling van de pond is niet in zicht trouwens. De huidige koers is nog steeds te hoog en wordt kunstmatig opgekrikt.

Mede vanwege deze desastreuse economische malaise besloot de regering hier gisteren om stakingen en demonstraties te verbieden als een misdaad die zwaar bestraft kan worden. Gisteravond liet het leger zien wat het daarmee bedoelt: het greep in op de campus van de Universiteit van Cairo om een sit-in demonstratie van studenten te breken. Daarbij werden taser-guns gebruikt en een aantal professoren werd vastgehouden.

De toon is hiermee gezet. Leger en politie hebben al jaren de terreinen van de universiteiten gemeden. Die afspraak is blijkbaar overboord. Het is de overheid er nu alles aan gelegen om te zorgen dat mensen weer aan het werk gaan en dat er weer geld wordt verdiend in het land.

Gregorius 1.8: Leiden is lijden en dienen

Gregorius de Grote
Boek van Pastorale Regels

DEEL 1: Betreffende de kwalificaties van degene die tot een positie van geestelijk leiderschap komt

Paragraaf 8: Betreffende degenen die verlangen te besturen en die apostolische teksten gebruiken om hun eigen verlangens te dienen

Paragrafen 1-7, zie hier

Gregorius wijst erop dat mensen die in de kerk leiding willen geven nogal eens wijzen op de tekst van Paulus aan Timotheus waarin hij zegt: ‘als iemand verlangen heeft naar het ambt van opziener, begeert hij een voortreffelijk werk.’ Dat woord opziener is in het Griekes episkopos, waar ons woord bisschop van is afgeleid.

Maar terwijl hij het verlangen prijst, transformeert hij wat hij prijst onmiddellijk in vrees door toe te voegen: ‘Een opziener nu moet onberispelijk zijn.’

Het verlangen naar het ambt is dus goed, maar moet gepaard gaan met een leven dat onberispelijk is. Een zware voorwaarde; wie kan daaraan voldoen?

Gregorius maakt een interessante opmerking die bewijst dat hij geen fundamentalist was. Hij wijst erop dat Paulus’ opmerking moet worden gelezen in de context van het feit dat in die tijd kerkleiders groot gevaar liepen; ‘ze waren de eersten die naar de kwellingen van het martelaarschap werden geleid.’ Wie ondanks die gevaren naar het episcopaat streeft, ‘begeert een voortreffelijk werk’.

Hij die niet het goede werk van de bediening zoekt maar enkel verlangt naar de heerlijkheid van eer, getuigt tegen zichzelf dat hij niet het ambt van bisschop begeert. Want een man houdt niet van het heilige ambt en hij begrijpt het zelfs niet, als zijn streven naar een positie van geestelijk leiderschap wordt gevoed door de gedachte aan het onderwerpen van anderen.

Gregorius zegt dus dat geestelijk leiderschap een goed verlangen is, maar dat het gepaard moet gaan met bereidheid om te leiden in het lijden en niet met het genot van de baas te kunnen spelen.

Moslim Broederschap wil geen macht?

Een van de leiders van de Moslimbroederschap, Mohammed al-Belteggi (foto), heeft laten weten dat de broederschap dit jaar geen macht zoekt bij de parlementsverkiezingen en de verkiezingen voor de president.

Volgens Al-Belteggi wil de broederschap dat de seculiere partijen zich eerst versterken zodat er echte politieke strijd kan ontstaan. ‘Er moeten 3 of 4 sterke partijen ontstaan, zodat Egypte wordt als de andere landen in de wereld.’ Maar Al-Beltagi zei ook: 'We zullen niet altijd in een positie blijven dat we niet de macht zoeken, de meerderheid of het presidentschap. [Maar dit jaar] praten we over deelname, niet over dominantie.'

De broederschap heeft laten weten dat ze voor ongeveer een derde deel of meer van de zetels in het parlement wil gaan dit jaar, en niet voor het presidentschap. Politiek uitgekookt van de broederschap. Toen op 25 januari de protesten begonnen, keek de broederschap de kat uit de boom. Pas toen duidelijk werd welke kant het opging, ging het volop meedoen. Kijken ze nu weer de kat uit de boom? Door te zeggen dat ze geen meerderheid in het parlement beogen, dekt de broederschap zich vast in voor geval ze toch minder steun blijken te hebben dan verwacht.

Maar ik denk dat er nog een andere calculatie achter zit. Als ze wel een parlementaire meerderheid zouden halen – wat helemaal niet ondenkbaar is door Egypte’s districtenstelsel, en als ze de president zouden leveren, moeten ze in de komende jaren de enorme chaos van Egypte opruimen. Aangezien de vooruitzichten somber zijn, zou de broederschap grote kans lopen bij verkiezingen daarna weggevaagd te worden.

Dus laat de seculiere oppositie de klus maar opknappen, is wat de broederschap blijkbaar denkt. En gezien de beroerde vooruitzichten is de kans groot dan die seculiere oppositie dan bij volgende verkiezingen over vier jaar wordt weggevaagd en dat de broederschap dan op een veel krachtiger manier dan bij verkiezingen dit jaar, de politieke touwtjes in handen zal krijgen.

Staken en demonstreren nu een misdaad in Egypte

Het is zover. De Egyptische staat is het zat. Er mag niet meer worden gedemonstreerd of gestaakt vanaf heden. Harde actie dus van de overheid. Tahrir exit.

De Egyptische regering heeft zojuist bekend gemaakt dat het vanaf heden een misdaad is om te demonsteren of te staken. Een ieder die zoiets organiseert kan rekenen op gevangenisstraf en/of een boete van 500.000 pond (ongeveer 60.000 euro). De wet geldt voor iedereen die tot stakingen of demonstraties oproept en voor de deelnemers, als het gaat om een demonstratie of staking die het werk van wat voor publieke of private instelling dan ook, hindert of vertraagt.

Dat is dus bijna elke staking of demonstratie, of het moet op het strand aan de Rode Zee gebeuren. Hoewel het ook dan wel eens het werk van de badmeester kan hinderen en dan kan je dus de cel in en/of 60.000 euro betalen.

Amnesty: Egyptisch leger martelt vrouwen

Amnesty International heeft vandaag geprotesteerd bij Egypte vanwege de manier waarop artsen van het Egyptische leger een aantal op 9 maart gearresteerde vrouwen heeft mishandeld. Ik schreef al eerder over dit thema van de week.

De vrouwen werden onder meer met electrische schokken gemarteld, ze werden gedwongen zich naakt te laten onderzoeken, en zelfs hun maagdelijkheid werd getest. Diverse vrouwen zeggen dat ze naakt door soldaten op de foto werden gezet. Hier het volledige bericht van Amnesty met getuigenverslagen van de vrouwen.

Radicale sjeik presidentskandidaat Egypte

Een groep internetgebruikers in Egypte heeft een Facebook-pagina gemaakt waarin ze de Salafistische imam Mohammed Hassan steunen voor het presidentschap van Egypte. “Ik wil de opdrachten van Allah; ik wil sjeik Mohammed Hassan als president van Egypte”, zegt de pagina die in een paar dagen 18.000 ‘likes’ heeft gekregen – steunbetuigingen.

Mohammed Hassan heeft al vier jaar een eigen TV programma op satelliettelevisie. Als Salafist is hij van mening dat alle wetten van Egypte gebaseerd moeten zijn op de Islamitische sjaria.

Of Hassan zelf achter de campagne om het presidentschap zit is niet duidelijk; me dunkt wel dat hij op deze manier test of er genoeg steun voor hem zou zijn om mee te doen. Als media persoonlijkheid en islamitisch leider zou hij veel aan geloofswaardigheid inboeten als hij bij verkiezingen een verpletterende nederlaag zou lijden. Ik geef hem niet veel kans, want in Egypte bestaat veel cynisme over de mannen met de baarden die een paar tandjes 'linkser' zijn dan de Moslim Broederschap.

Hassan voerde campagne om Egypte op 19 maart te doen instemmen met de tijdelijke grondwet die door een commissie van experts in opdracht van het leger is gevoerd. Die grondwet noemt de Islam als religie van de staat en de sjaria als voornaamste bron van de wetgeving en werd door 77% van de kiezers goedgekeurd.

Egyptische beurs 5 minuten open: koersval 8.95%

Vanmorgen is de beurs van Egypte een paar minuten open geweest. De koersval was zo groot - 8.95% - dat de handel onmiddellijk werd stilgelegd. Dat zou al bij een koersval van 5% zijn gebeurd. De beurs was de afgelopen 8 weken gesloten, nadat op 27 januari ook al een koersval van ruim 10% plaatsvond. Dat was het gevolg van de troebelen in Egypte.

Dat de koersen blijven dalen hangt samen met de algemene onzekerheid in het land, met de economische malaise sinds de opstand tegen het regime-Moebarak, en vooral ook door de onzekerheid wat gaat gebeuren met beursgenoteerde bedrijven die eigendom zijn van mensen die nu voor het gerecht komen wegens corruptie. Daaronder vallen alle bedrijven die op de een of andere manier met de familie van Moebarak verbonden zijn.

Gisteren werd meegedeeld dat de beurs deze week vier dagen open zou zijn, en elke dag drie uur. Morgen gaat de beurs opnieuw open, om direct weer te sluiten als opnieuw een daling van meer dan 5% plaatsvindt. Minister van financien Samier Radwaan (foto) zei vanmorgen dat hij niet bezorgd is. "Wat er ook gebeurt, we doen wat nodig is om de voortgang van de beurs te herstellen."

Corruptie in het kasteel van de Islam

Corruptie in het kasteel van de Islam... Dat zegt Groot-Sheik van de Azhar Universiteit, Ahmed al-Tayyib (links op foto), over de situatie in al-Azhar. "Als het fort van de Islam zo verrot is, wat kan je dan van de rest van het land verwachten?"

De Azhar universiteit is opgericht in 969, aanvankelijk alleen als moskee van de Fatimidische veroveraars die Egypte vanuit Tunesie veroverden. Dat waren Shiieten overigens. De Koerd Saladin,nam in Egypte de macht over in de 12de eeuw en maakte al-Azhar een soennitisch instituut.

In maart 2010 werd Ahmed al-Tayyib de hoogste man in al-Azhar; hij is zo geschokt van de corruptie dat hij met terugwerkende kracht zijn volle salaris met bonussen terugdoneert. Dat gaat 70.000 LE (Egyptische Pond) per maand, een niet onaanzienlijk bedrag in Egypte. (de Pond is ongeveer 12 cent waar)

Al-Tayyib wordt bekritiseerd in al-Azhar door het personeel dat hij de geldkraan heeft dichtgedraaid van de onterechte bonussen die die stafleden zouden ontvangen.

bron onder meer: al-Masry al-Youm

Imams in Egypte demonstreren

De Egyptische krant al-Masry al-Yoom meldt dat vandaag honderden predikers uit moskeeen hebben gedemonstreerd bij het Ministerie van Awqaf ('religieuze stichtingen'). De moskeeen van Egypte vallen onder dat ministerie. De imams eisten een ontmoeting met minister van awqaf, Abdallah al-Hoesseini. Die had een paar dagen geleden geklaagd over het lage culturele niveau van de predikers en weigerde hun salarissen te verhogen.

De eisen:

1. Eind aan corruptie op ministerie van awqaf
   
2. betere salarissen
3. betere sociale regelingen
4. Al-Azhar universiteit moet onafhankelijk worden en niet langer instelling van de staat
5. betere werkomstandigheden
6. computers
7. religieuze boeken om preken voor te bereiden
   

De demonstranten weigerden een delegatie samen te stellen om met de minister te spreken; ze wilden alleen gezamenlijk met hem spreken. Zijn ze bang voor represailles?

Salafisten in Egypte: het land is nu van ons

Kopten uit het dorp Sool ten zuiden van Cairo overwegen opnieuw te gaan demonstreren voor het televisiegebouw aan de Nijl in Cairo, omdat geen aanstalten worden gemaakt om de moslims die hun kerk in brand hadden gestoken, te arresteren. Ze demonstreerden 10 dagen lang voor het televisiegebouw maar hebben die demonstraties tot 25 maart opgeschort omdat ze de beloften van het leger wilden vertrouwen dat hun kerk snel en op dezelfde plaats zou worden herbouwd. Aangezien niet alle beloften worden nagekomen, aldus de Kopt Azmi Wadee uit Sool, zullen weer demonstraties beginnen.

De Kopten zijn eeuwenlang geduld in Egypte, maar dan moesten ze vooral het hoofd niet boven het maaiveld uitsteken. In de sfeer van vrijheid sinds op 25 januari de opstand tegen het oude regime begon, hebben ook veel Kopten besloten niet langer hun mond te houden; ze eisen in het publiek hun rechten. Maar daardoor spelen ze wel met vuur als kleine minderheid; er zijn veel moslims die niet gediend zijn van assertieve Kopten.

Het referendum van 19 maart over een nieuwe grondwet heeft de tweedracht tussen de kerk en veel moslims extra blootgelegd. De kerk ijverde voor een luid en duidelijk ‘nee’ omdat het geen grondwet wil waarin de Islam de religie van de staat wordt genoemd en waarin de sharia de belangrijkste bron voor de wetgeving is. De moslimbroederschap en salafisten hebben stevig campagne gevoerd voor ‘ja’ op de voorgestelde grondwet – en dat hebben ze met 77% ruim gewonnen.

Zorgwekkend is dat vooral radicale moslims de strijd rond dat referendum als een religieuze kwestie opklopten. De belangrijke salafistische sheik Mohammed Hoessein Jaqoeb zei dat de 77% jazeggers ‘ja’ tegen religie zeiden. ‘De nee-zeggers [...] weten nu hun eigen bestemming en die van de religie’, zei Jaqoeb zondag in een preek. Hij adviseerde degenen die niet willen samenleving met de democratische meerderheid om het land maar te verlaten. Hij zei na de winst van ‘ja’ tegen zijn aanhangers: Khalas. Al-balad baladna; Het is afgelopen. Het land is [nu] van ons.

Als hij doelt op Artikel 2 over de Islam in de grondwet denk ik dat hij gelijk heeft. Dat artikel gaat er nu niet meer uit. Tegelijk wordt de omvang van de Moslim Broederschap en verwante bewegingen ook overdreven. Die hebben weliswaar campagne gevoerd voor 'ja' bij het referendum en haalden 77%, maar dat is beslist niet hun verdienste. Veel Egyptenaren stemden 'ja' omdat ze willen dat het land normaliseert. Mensen zijn de armoede en de puinhoop zat; 'ja' bij het referendum lijkt inderdaad de meeste kans op snelle normalisatie te bieden.

Het leger heeft het nog steeds over verkiezingen in juni en september, voor parlement en president. En omdat de Broederschap zich veel beter kan organiseren dan de hopeloos verdeelde liberale, socialistische, communistische en kapitalistische jongeren, en omdat die Broederschap in het hele land zijn netwerk heeft terwijl voornoemde jongeren dat vooral in de grote steden van het noorden hebben, moet verwacht dat de Broederschap met de winst in de verkiezingen aan de haal gaat.

Daarbij wordt de Broederschap enorm geholpen door het districtenstelsel zoals Engeland dat kent. Daarbij geldt dat de kandidaat met de meeste stemmen de volle winst pakt. Het is niet ondenkbaar dat de Broederschap in de meeste regio's 20-25% van de stemmen wint, en daarmee de grootste partij wordt met een enorme vracht aan parlementariers. Zo zullen ze vanaf juni kunnen zorgen dat de Islam en de sharia in de grondwet niet in gevaar komen. En dus heeft die Jaqoeb wel gelijk denk ik. Ze hebben het land genomen. De revolutie van de liberale jeugd zal ze veel meer Islam opleveren dan ze lief is. Zijn ze de 'nuttige idioten' van de revolutie? De tijd zal het leren.

Egyptische leger test maagdelijkheid van arrestanten

De 'vrienden van het Egyptische volk', ik bedoel natuurlijk de Strijdkrachten, zijn opnieuw in opspraak. 17 Egyptische mensenrechten- organisaties hebben vandaag gevraagd om een onderzoek door het ministerie van volksgezondheid in verband met een aantal gevallen van wangedrag door medische staf van het Egyptische leger.

De artsen van het leger zouden een aantal arrestanten – opgepakt door the leger op het Tahrirplein op 9 maart, fysiek en psychologisch hebben mishandeld. Een aantal vrouwen onder de arrestanten zegt dat de artsen in witte jassen bijvoorbeeld hun maagdelijkheid hebben getest. Een officier vergezeld van een vrouwelijke bewaker was aanwezig bij de testen. Vrouwen werden gedwongen zich totaal uit te kleden, met de deur open. Een arts gaf de vrouwen een injectie waarvan ze rustig zouden worden. Die vrouwen kregen daarna last van buikklachten en moesten braken.

Volgens de mensenrechtenorganisaties moeten deze artsen van het leger worden gestraft vanwege hun overtreding van de regels van de medische ethiek.

Kerken met een Babylonische kwaliteit

Gisteren preekte ik - en morgen weer - over Abraham die opdracht kreeg zijn vaderland te verlaten. Wat heeft ons dat in Egypte te zeggen temidden van de maatschappelijke en politieke chaos van het moment? Het verhaal van Abraham (Genesis 12) staat tegenover dat van de Torenbouw van Babel. (Genesis 11)

De Babyloniers gingen niet in de wereld maar sloten de chaos buiten. Abraham ging wel in de wereld en werd een zegen voor die wereld. Kerken in Egypte, of Nederland, die temidden van de chaos van de wereld als een kasteel zijn om die wereld buiten te sluiten hebben een 'Babylonische' kwaliteit. We zijn geroepen om middenin het leven te staan als christenen en om daar tot eer van God te leven, tot welzijn van alle mensen. HIER mijn preek.

Gouverneur van Cairo uit stembureau gejaagd

Vanmorgen werd de gouverneur van Cairo door boze kiezers uit een stembureau verjaagd. De gouverneur, Abdel Azim Wazeer, meende dat hij niet als andere burgers in de rij moest staan om zijn stem uit te brengen. Kiezers scandeerden: 'Die tijd hebben we gehad'.

Ik heb nog nooit zo'n opkomst bij verkiezingen gezien in Egypte. Vandaag is een vrije dag en mensen kunnen tot 7 uur vanavond stemmen, maar bij de school vlakbij ons huis was er een verkeersopstopping door de velen die hun stem gingen uitbrengen.

Duidelijk is dat Egypte het gevoel heeft dat ze nu voor het eerst met hun stem iets kunnen veranderen. De vraag vandaag is of mensen JA of NEE zeggen tegen de door het leger voorgestelde grondwet. Eerder schreef ik over het belang van deze uitslag.

Mij viel op hoeveel Kopten vanmorgen als gezin naar de stembus gingen. Die zullen in grote aantallen NEE stemmen omdat ze geen grondwet wensen die Egypte tot islamitische republiek maakt met de sjaria als voornaamste bron van de wetgeving.

Economie Egypte aan rand afgrond

De economie van Egypte wankelt aan de afgrond. De Egyptische pond verliest waarde ten opzichte van de euro (nu LE 8.25) en de dollar (nu LE 5.91). De val van de pond is niet snel maar wel gestaag en tamelijk lineair. Dat het verlies niet harder gaat is omdat de overheid kunstmatig voor enige stabiliteit zorgt voor zijn munt. De grafiekjes hierbij zijn voor de koers van de pond ten opzichte van de euro (bovenste) en de dollar (onderste)

Moody's Investor's Service heeft Egypte's sovereign bond rating, de indicator voor de bekwaamheid om staatsschulden terug te betalen, verder in de junk status geduwd. Het acht de politieke situatie veel te instabiel. Over de economie meldde Moody's dat de vooruitzichten voor groei, de fiscale positie en de betalingsbalans allemaal verslechterd zijn. Het land heeft aanzienlijke buitenlandse reserves verloren, onder meer omdat Egypte zijn munt ondersteunt.

De inflatie in februari was maar 1o%. Dat is een vrij normale inflatie in Egypte maar er is geen reden om daar tevreden over te zijn, want mensen geven bijna niets uit. Veel winkels zijn daarom van ellende maar met forse uitverkopen begonnen.

Verwachting voor de komende weken en maanden is een verdere val van de pond, toenemende inflatie en sterk toenemende werkeloosheid. Die is nu officieel al 9.7% en volgens velen in werkelijkheid wel 20%. Maar degenen die werk hebben doen vaak maar 'half werk'. De verborgen werkeloosheid is schreeuwend hoog.

In het klimaat van politieke onzekerheid lijkt me dat deze financiele indicatoren voor grote sociale onlust gaat zorgen. Er wordt nu al links en rechts gestaakt, doorgaans om betere salarissen. Dat is precies wat het land nu even helemaal niet kan hebben maar daar hebben de sloebers die per maand 500 pond verdienen geen boodschap aan.

De politiek moet dus zeer snel voor duidelijke (economische) leiding gaan zorgen. Daar zal niet voor parlementsverkiezingen in juni sprake van zijn, en ook dan is het onwaarschijnlijk dat er een kabinet komt dat het land echt kan leiden. Het is de vraag of het land deze crisis zo lang aankan en of het leger of elementen daarbinnen het daar op laten aankomen.

Leger Egypte blijft oppositie oppakken

Het Egyptische leger heeft vandaag opnieuw demonstranten op Tahrir gearresteerd. Twee daarvan, Moestafa Aissa and Mohammed Hoessein Mohammed Ibrahiem, zijn doorgestuurd voor een militaire berechting. Het leger heeft zijn charme-offensief al lang gestaakt.

Ongeveer 100 demonstranten begonnen met hun protest bij de Vakbond voor Journalisten. Die 100 waren vooral wat activisten en familieleden van gevangenen. De demonstratie was gericht tegen de gevangenneming en marteling van burgers door het leger.

De groep wandelde daarna naar het Egyptisch Museum (foto), waar het leger een week geleden grote aantallen demonstranten oppakte en martelde. Velen van hen zijn daarna naar militaire gevangenissen gebracht na schijnproceessen van een paar minuten. Velen kregen straffen van 3-5 jaar. Tegen het vonnis kan niet in beroep gegaan.

Toen ze bij het Museum 20 minuten hadden gedemonstreerd kwam een officier van het leger ze waarschuwen dat ze ook opgepakt zouden worden als ze niet weggingen. Ze zeiden dat ze zouden weggaan zodra hun twee vertegenwoordigers die in het Museum met het leger onderhandelden, weer buiten zouden zijn.

De officier accepteerde dit compromis, maar binnen een minuut kwamen plots zo'n 50 soldaten aangehold die achter de demonstranten aangingen. In een achtervolging door de straten konden ze er vijf oppakken.Het leger lijkt steeds minder van het volk te tolereren. De oppositie weet inmiddels dat het leger niet zijn vriend is.

Het leger van Egypte en de sjaria

Vandaag sprak in twee Kopten, een zakenman en een professor in management aan de Amerikaanse Universiteit van Cairo (AUC). Ze waren het met elkaar eens dat de problemen voor Egypte pas beginnen, en dat het leger en de Moslim Broederschap het al lang op een akkoordje hebben gegooid voor het Egypte van de toekomst. 'De Broederschap is overal geinfiltreerd', was hun overtuiging. De volgende affaire onderstreept waarom zoveel Kopten geen vertrouwen hebben in de toekomst van het land.

Op 5 maart ging een kerkje in brand in het dorpje Sool, in Atfieh, net ten zuiden van Cairo, nadat de inhoud ervan gestolen en vernield was. Met mokers werden zelfs de muren stukgeslagen door boze moslims, zoals dit filmpje toont. Allahoe Akbar, werd daarbij vrolijk geroepen. God is groot! Veel van de Kopten uit het dorp vluchtten weg uit vrees voor geweld, of ze werden door goedwillende moslims in het dorp in huis genomen.

Velen gingen naar Cairo om negen dagen voor het gebouw van de staatstelevisie te demonstreren. Ze eisten dat de moslims die het verwoeste kerkje bewaakten daar zouden verdwijnen, dat die het kerkje zouden herbouwen en dat de Kopten veilig naar hun huizen zouden kunnen terugkeren.

Het leger bood aan het kerkje op eigen kosten te herbouwen. Aboena Balamon, de priester van het verwoeste kerkje, werd uitgenodigd voor een ontmoeting met de Gouverneur van Helwan en vertegenwoordigers van het leger. Tot zijn verbazing wilden ze de kerk buiten het dorp herbouwen waardoor de Kopten letterlijk zouden worden gemarginaliseerd. Dit was een eis van de moslims uit Sool.

Mark Abeid, een Koptische activist, ziet dit aanbod van het leger als een testcase. "Als we dit hadden geaccepteerd zouden we het vooruitzicht hebben gehad dat veel meer kerken zouden worden verwoest om vervolgens buiten de dorpen te worden herbouwd; we zouden outcasts zijn."

Omdat de demonstraties doorgingen beloofde het leger de kerk te zullen herbouwen op de oorspronkelijke locatie. Hoe dit proces verliep is interessant. Een groep moslimgeleerden onder leiding van de salafitische sjeikh Mohammad Hassan ging naar Sool om daar met de vooral salafitische mannen te spreken om die te bewegen de kerk te verlaten en de herbouw toe te staan. Het salafisme gelooft in een strikte toepassing van de sjaria in het dagelijks leven.

De mannen uit Sool gingen met Hassan akkoord dat ze 48 uur kregen om de sjaria en andere wetsgeleerden te consulteren om te ontdekken of het geoorloofd was om een kerk te herbouwen of niet. Wagih Yacoub, een Koptische activist daarover: "En dit allemaal terwijl het machtige leger rustig wachtte, samen met duizenden demonstrerende Kopten, met het uitvoeren van de belofte om de kerk in Sool te herbouwen. Wat niemand kon begrijpen is waarom het leger dit deed, waarom dwongen ze de moslims niet om die kerk te verlaten zoals die met de Kopten deden."

Hassan verscheen zelfs op de staatstelevisie om te bevestigen wat hij met eigen ogen had gezien ten aanzien van wat de moslims in Sool beweerden over de hekserij die in de kerk zou plaatsvinden. Die hadden wijn en boeken met vreemde letters aangetroffen (Grieks-Koptisch) wat duidde op hekserij. Op het altaar in de kerk waren briefjes met namen van moslimvrouwen uit het dorp gevonden. Duidelijk toch dat die werden behekst? Een aantal priesters legde later op TV uit dat die briefjes te maken hadden met de verzoeken van die vrouwen om bemiddeling bij God door de Maagd Maria.

Op zaterdag 12 maart, nadat de 48 uur om waren, kwam Sjeikh Hassan weer naar Sool voor een ontmoeting met de mannen van het dorp. Hij zat samen met vertegenwoordigers van de Moslim Broederschap en het leger achter een tafel, zoals op dit filmpje te zien is. Sjeikh Hassan zei dat hij tien andere sjaria-geleerden had gevraagd. Hij las hun namen voor. Die waren het er allemaal over eens dat “volgens de algemene regels van Allah’s sjaria en de fatwa (religieus oordeel) van de geleerden, de Hoge Raad van het Leger had besloten dat de kerk zou worden herbouwd zoals die tevoren was, zonder enige toename of afname in omvang, onder het toezicht van de architecten van het leger.”

De vertegenwoordiger van het leger zei dat vanwege de “toleratie die de jeugd in het dorp toonde voor de herbouw van de kerk, het leger de houding van het dorp waardeerde, en het leger daarom de kerk op eigen kosten zal herbouwen.” De moslims vernietigen een kerk en doen dat dus ongestraft.

Hassan zei dat de Kopten naar huis konden keren omdat de moslims van het dorp ze “altijd hebben beschermd” en dat zullen blijven doen. “De moslims willen ons dhimmis maken”, zegt Mark Abeid. “Wie zijn die moslims die ons willen bechermen? Ik dacht dat we in een land met een constitutie en een politiemacht leven en niet in Mekka of Medina 14 eeuwen geleden. Is dit misschien de eerste stap om de christenen later aan Jizja te onderwerpen voor hun bescherming?”

Wagieh Jakoeb was boos dat het leger gebruik maakte van een salafistische fatwa. "Op deze manier geeft het leger al van te voren de wet op die het vertegenwoordigd, ten gunste van de sjaria die de Moslim Broederschap en de salafisten wensen.

Met dank aan AINA en Mary Abdelmassih

Het Jodendom in de Egyptische grondwet?

Op nogal wat websites en in besprekingen tussen liberale Kopten en moslims en mensenrechtenactivisten circuleert deze voorgestelde uitspraak voor de Egyptische grondwet:

De principes van de goddelijke religies en mensenrechtenverdragen zijn de belangrijkste bronnen voor de wetgeving.

Dat zou voor de Egyptische grondwet een prachtoplossing zijn. Maar ver verwijderd van de realiteit, vrees ik.

• Ten eerste, 'goddelijke religies' is een Islamitische term die duidt op Jodendom, Christendom en Islam.
• Ten tweede, 'mensenrechtenverdragen' gaat over alle bestaande verdragen op dat gebied, waarbij totale individualisering het uitgangspunt is.

Dit zijn twee 'bronnen voor de wetgeving' die mijlenver afstaan van hoe de meeste moslims in Egypte (en de meeste christenen ook trouwens!) hun geloof beleven.

Ik moet de situatie in Egypte geheel verkeerd begrijpen (en dat is heel goed mogelijk!) maar ik denk dat deze liberale oppositielui te ver verwijderd zijn van hun eigen volk (velen worden spottend 'Embassy pets' genoemd) om te beseffen dat dit volk wel veel sympathie had met hun verzet tegen de excessen van de gehate overheid. Dat wil echter niet zeggen dat de meeste Egyptenaren hun liberale wereldbeeld delen.

In wezen eigen schuld van christenen in Egypte

Stupide opmerking van een leuke presentatrice bij AlJazeera bij een item over geweld door moslims tegen christenen:

More incidents are expected simply because Christians have grievances they want addressed.

Wat zeggen we hier? Christenen hebben klachten en dat leidt tot incidenten? Mag die gedachte volgende keer iets beter uitgepakt? Omdat christenen In Egypte om hun rechten vragen moeten we meer geweld tegen christenen verwachten. Zodra christenen in Egypte hun hoofd boven het maaiveld uitsteken lopen ze kans dat ze een kopje kleiner worden gemaakt.

Is het dan niet onrechtvaardig om de incidenten alleen te verbinden met klachten van christenen? Zeg gewoon wat je bedoelt, dame. Er zijn in Egypte nogal wat moslims die vinden dat christenen zelfs niet eens in het openbaar mogen zeggen dat ze zich slecht behandeld voelen. Dat is allemaal gelogen! En zodra die Kopten het zeggen, moeten ze eh eh... slecht behandeld worden.

Doden en gewonden onder Kopten bij Moekattam door leger

Ik geef deze brief van Rebecca Atallah integraal weer. Ze is betrokken bij het dorp van christelijke vuilophalers op Moekattam waar vorige week bij gevechten 13 doden vielen. Tien van die doden waren uit het dorp zelf. Heel opvallend is de informatie die Rebecca geeft. Het waren kogels van het leger die voor veel doden en gewonden zorgden. Daarom voelen veel christenen in Egypte zich momenteel onveilig.

Dear friends,

Well, this has been one, difficult week! I have visited 9 families who lost young men as well as 9 men in 4 city hospitals and heard the awful experiences many have gone through. It has been very emotionally tiring, but knowing that large numbers of you are praying—as so many wrote to say—has sure made it easier!

I can truly say that all of the Mokattam Garbage Village (MGV) is in mourning. Until now, as some of the School teachers and I have roamed around giving our condolences to grieving families, we’ve seen many other groups doing the same, some from outside of the MGV. Normal life has almost stopped, as people try to absorb the shock of what happened last Tuesday, March 8th. The fact that there are still many in the hospitals—4 in Intensive Care—and that the people feel very un-protected by their government has made the sense of suspense even greater.

To date, we have lost 10 young men from the MGV, 9 of whom are Christian and 1 Muslim. They ranged in age from 14 to about 30, and have left 5 widows, all under the age of 25, and 6 tiny children plus 2 in the womb. 12 of the original 134 wounded are still in the City Hospitals, some in very bad condition. Scores of others are being cared for medically at home.

I won’t repeat the information I gave you last week, but will add one, important point. Most of those I have visited have said that they—or their dead sons--were shot by the army! In fact, army bullets have been extracted from people and are being carefully kept for evidence. Why this happened is known only to God. But this fact explains why so many Christians in Egypt—and at the MGV in particular—are feeling defenseless at this point. Perhaps that’s a good thing—it is always wise to remember that our only true Protector is our heavenly one!

Now we need to start planning for the future. We still need a lot of prayer, and would really appreciate you all continuing to do so. We could also use some extra funds; although Christians in Egypt are really chipping in, the needs all around us are enormous. Many of the men who died or have been maimed were the principal supporters of whole, extended families. Some will need medical care for months, perhaps years. We need to think of how to help provide financially for the widows and small children, as well as for those who lost their homes, possessions, cars, garbage trucks and factories.

If any of you would like to help out in this way, please make out your check and mail it to one of the groups listed below—both will mail you tax-deductible receipts and send 100% of the money to us. Just mention in a note that this is for “Rebecca Atallah, Garbage Village Massacre Relief Fund”. Please let us also know in an Email what you have done, to help us in our planning.

But if you can’t give—because needs in the world are so immense at this time—don’t feel badly, but DO KEEP PRAYING!

Thanks so much!


With love,

Rebecca Atallah