De kerken in Egypte voelen zich bedreigd door de salafisten – ik mag ze wel politiek niet-correct gewoon moslim-extremisten noemen. Vandaag hebben tientallen van hen gedemonstreerd voor de Staatsraad. Ze eisen dat de Koptische vrouw Kamilia Shehata door de kerk wordt ‘vrtijgelaten’.Kamilia is volgens deze salafisten bekeerd tot de Islam en daarna ontvoerd door de kerk en zou nu worden vastgehouden. De salafisten hielden banieren omhoog met daarop de vraag: “Premier, waar is Kamilia?” De dolheid van deze lui is enorm. De kerk, en zelfs Kamilia Shehata persoonlijk, hebben verklaard dat het verhaal onzin is, maar de salafisten deert dat niets. Wat zit er tussen de oren van die lui? Op de foto staat zo'n vent te schreeuwen om Kamilia's 'vrijlating' met een foto waarop ze in Islamitische sluier staat - gephotoshopped.
Intussen diende ook een rechtzaak van deze salafisten tegen de kerk om Kamilia ‘terug te krijgen’. De zaak is verdaagd naar 19 april omdat de rechtbank meer studie van de zaak wil maken. Waarom verwerpen ze zulke onzin niet? De kerk is bang dat zijn rechten steeds meer worden vertreden nu de salafisten bovengronds zijn gekomen en ze assertief en agressief hun gang gaan.
Salafisten hebben naar verluid ook gedreigd Koptische meisjes te ontvoeren om die vervolgens te ruilen tegen Kamilia. Veel Kopten durven deze dagen hun dochters niet buitenshuis te laten en houden ze thuis van school. Dat valt samen met dreigementen door salafisten dat ze meisjes zonder zwarte gezichtsbedekkende sluier om zeep zullen brengen. Gerucht of waar?
Genoeg reden voor paus Shenouda om gisteren met 15 bisschoppen en anderen te bespreken wat de kerk kan doen tegen de toenemende invloed van de salafisten. Hopen en bidden, ja. Maar ook eisen dat de overheid zijn werk doet en burgers beschermt en kwaadwillende salafisten stevig aanpakt.
1 opmerking:
Beste Jos Strengholt,
ik vind het vreselijk en hoop dat de overheid haar werk zal doen.
Waar ik de laatste tijd over nadenk: wat vind jij van het feit dat de kerkleiding (in Egypte voor zover ik weet, maar ook in andere Arabische landen) eigenlijk altijd toch wel uit angst (hoe begrijpelijk) corruptie niet heeft willen benoemen. Ik denk ook aan Syrië, waar moslims toch terecht hun christelijke landgenoten kunnen verwijten een regering te steunen (alweer uit gegrijpelijk eigenbelang) die zoveel moorden op moslims op haar geweten heeft.
Ik vind dit een moeilijk punt, hoewel ik dit natuurlijk schrijf vanuit mijn makkelijke stoel.
Marjan Al-Sett
Een reactie posten