Dit opinieartikel staat vanmorgen, 12 maart 2011, in het Reformatorisch Dagblad. De krant zette er de kop boven, de rest is van mijn hand.Kopten zullen Egypte massaal verlaten
Vooral na de 13 doden die vielen door de aanval van duizenden moslims op het dorp van christelijke vuilophalers op de Moekattamberg in Cairo, hebben veel Kopten gemengde gevoelens over de opstand tegen het regime van de verdreven president Moebarak.
‘Het is net of we allemaal een jojo zijn’, vertelde een Koptische vriendin me. Het ene moment zijn we hoopvol, en daarna is alles weer somber en willen we zo nel mogelijk emigreren.’ Aan het begin van de opstand waarschuwden veel kerkleiders tegen deelname aan de opstand. De Koptische patriarch Sjenoeda III ging zelfs zo ver dat hij zich pal achter Moebarak opstelde. Veel kerkleiders waren van mening dat de kerken slechter af zullen zijn als in het beleid van de overheid meer geluisterd wordt naar wat in de samenleving leeft. Daar bestaan immers nogal negatieve gevoelens over de Kopten. Het regime Moebarak zorgde in elk geval voor enige bescherming.
Nu het centrale gezag in Egypte erg verzwakt is door de afwezigheid van de politie op straat lijkt het of die kerkleiders gelijk krijgen. De afgelopen weken zagen we hier een aaneenschakeling van incidenten. Kerken gingen in brand, Kopten werden vermoord, het leger beschoot een paar kloosters.
Het dieptepunt kwam deze week toen grotendeels ongewapende Kopten op de Moekattamberg werden aangevallen met geweren, messen en stenen. De aanleiding was dat die Kopten demonstreerden tegen het in brand steken van een kerkje ten zuiden van Cairo.
Veel Kopten waren na de val van Moebarak, enthousiast dat ze als volk eendrachtig hadden gezorgd dat de dictator heenging. En ook nu bestaat er nog veel tevredenheid over die opstand. ‘We zijn blij dat veel politiek vuil en corruptie is blootgelegd’, vertelt een vriendin me desgevraagd. ‘Het is goed dat de waarheid bekend wordt. Maar we zijn vooral bang dat de Moslim Broederschap het voor het zeggen krijgt. De meeste tijd zijn we enorm gestresst en bang voor de toekomst.’ VERDER LEZEN IN HET REFDAG
Geen opmerkingen:
Een reactie posten