Boutros Boutros Ghali, voormalig secretaris-generaal van de Verenigde Naties en nu voorzitter van de Nationale Raad voor Mensenrechten, schreef vandaag een
prima artikel voor de Washington Post waarin hij, als Kopt, een aantal suggesties doet hoe de situatie in Egypte kan verbeteren. Hij wijst erop dat de overheid nauwelijks iets te verwijten van, maar dat het probleem in de samenleving zit. Daar moet het antichristelijke sektarisme bestreden. Toch moet de overheid wel stappen nemen om de houding in de samenleving te veranderen:
Als eerste stap moet de Staat alle barrières die er nog zijn tegen het bouwen en renoveren van kerken opheffen. De Unified Building Code for Houses of Worship die de Nationale Raad voor Mensenrechten heeft opgesteld, moet zo spoedig mogelijk worden aangenomen als wet door het Parlement.
Ten tweede, grotere diversiteit in de regering zal de waarde van religieus pluralisme onder voor her publiek bekrachtigen. Politieke partijen moeten besluiten om meer christenen te nomineren bij verkiezingen.
Ten derde, Egypte moet een a zero-tolerance beleid hebben voor sektarisch geweld. De Openbare Aanklager moet een speciale eenheid instellen die daden van discriminatie en andere sektarische misdaden vervolgt. Zoals in het geval van Amerika’s hate-crimes wetgeving, kunnen harde straffen afschrikken werken. Die eenheid moet ook nauwkeurig toezicht houden op ophitsende religieuze retoriek.
Tenslotte, beter begrip voor de Koptische cultuur en voor het Christendom zal tolerantie verspreiden en het bewustzijn doen toenemen van Egypte’s lange en rijke christelijke geschiedenis. Er moeten verplichte cursussen komen over de Koptische gechiedenis op onze scholen, en de media moeten beter werk verrichten bij het verslaan van Koptische evenementen.
2 opmerkingen:
Wacht even. Dit is toch helemaal niet in het belang van het Westen. We hebben veel meer belang bij een schijndemocratie waarbij de dictator onrust in de samenleving onder de duim houdt.
Tot twee maanden geleden vond iedereen Ben Ali een toffe peer. Geen westerse regering heeft behoefte aan onrust in Noord-Afrika en daarom zijn Moebarrak en Ben Ali onze vrienden.
Ten diepste heeft het volk ook geen behoefte aan verandering/democratie en dit is fff niet cynisch bedoeld .In bv. Roemenie,Irak,Iran verlangen de meeste terug naar hun eerdere onderdrukkers.
Hoe zegt een lied het ook al weer;
"alles woelt hier om verandering en betreurt ze dag aan dag,hunkert naar hetgeen hij zien zal,wenst terug 't geen hij eens zag".
En niet te vergeten de alles zeggende slotzin; "wees tevreden met uw lot".
Een reactie posten