horen dat mijn jeugdheld, Coen Moulijn, overleed. Weer een held ter ziele. Deze dag werd hij begraven, en 15.000 fans namen de moeite hem een laatste eer te bewijzen. Moulijn haalt het natuurlijk niet bij de volle ArenA die Andre Hazes trok. Ik vermoed dat ik die aantallen te Zijner tijd niet zal halen. Maar wat maakt het uit? Rijk, arm, bekend, onbekend, hetzelfde lot treft ons allemaal, en van de aantallen bij ons graf merken we vast niet veel.De begrafenis van Moulijn deed me denken aan een gedichtje dat ik ooit schreef, in een moment waarin de waarheid zich om de een of andere reden aan me opdrong.
Marmeren platen met goud graveersel bedekken het duister
waar koningen rusten, begraven in luister.
Maar bij vorsten blijken zich dezelfde wormen te vermeien
die gaten vreten in de spaanplaten kisten van hun lakeien.
31 december 1993
Bij het graf (foto) van de laatste Sjah van Perzie
in de Rifai Moskee in Cairo
2 opmerkingen:
Hier ligt Poot
Hij is dood
In de grond geen slechte jongen
Gisteren hoorde ik tijdens de autorit een sportjournalist via de radio stellen of "wij" onze sporthelden wel genoeg zouden vereren en aanbidden.
Hij keek terug op bv.de uitvaartdienst van Andre Hazes die een bomvolle Arena bij z'n afscheid had.
Wat een complete onzin!
De ene geintervieuwde na de ander probeerde met superlatieve de ander te overtreffen hoe byzonder Coentje toch wel niet was.
Paulus spreekt er al over in de Romeinen brief,"het schepsel word vereerd en gediend boven de Schepper".
Niks ten nadele van Coentje,een klasse man,waarom? Hij stond een nier af aan z'n gehandicapte zoon,die vorig jaar toch overleed,maar z'n voetbaltalent? ok hij kon een kunstje aan de linkerzijlijn met een rond stuk leer,met datzelfde kunstje zou hij nu amper bij het derde van EBOH spelen.
Laten wij(niet Feyenoorders) een en ander toch maar wat relativeren,is hoog nodig!
Een reactie posten