We gooien mensen zo makkelijk voor de honden

Chuck Girard, een christelijke musicus, schrijft wijze woorden die vandaag op Keltische Gebeden worden geciteerd:

Waarom noemen we onmogelijk wat God mogelijk noemt? Waarom roepen we onvergeeflijk als God heeft vergeven? Waarom laten we ons in met wat God zonde noemt?

Wat hebben we het hard nodig om Gods hart te kennen, en ons uit te strekken naar anderen in zijn liefde en wijsheid.

Het is eenvoudig om de mensen lief te hebben die stevig in hun schoenen staan, en volhardend op weg zijn naar die hogere roeping. Maar over hen die soms worstelen oordelen wij vaak te hard en we proberen niet om hen te helpen als ze dreigen te vallen.

We stoppen mensen in hokjes en trekken harde conclusies en als ze de dingen doen waarvan we weten dat ze die niet moeten doen, schrijven we hen soms af als hopeloze gevallen en we werpen hen voor de honden.

Onze voorraad medeleven en vergeving lijkt soms maar heel klein….