donderdag 20 januari 2011

bijtanken

In één enkel rustig uur van gebed boekt de ziel vaak meer vooruitgang dan in dagen in het gezelschap van anderen. In de woestijn heeft het oog het helderste en eenvoudigste zicht op eeuwige zekerheden; alleen in zijn aanwezigheid rijpt er in de ziel heerlijke vernieuwing en kracht en energie. Daarom worden we ook op die manier werkelijk nuttig voor anderen. Als we net terugkomen van ons samenzijn met God, dan kunnen we met success voortgaan met zijn werk.

In de nabijheid van God raken onze vaten zo gevuld met zegen dat we, als we weer op weg gaan, die niet voor onszelf kunnen houden, maar we moeten die, een soort noodzakelijke zegen, uitgieten, waar we dan ook maar gaan.

Horatius Bonar, in Keltische Gebeden

1 opmerking:

Suzanne zei

Die eerste zin spreekt erg aan. En ik denk dat meerderen dat met mij vinden. Wel jammer want ik wens eigenlijk het omgekeerde, en ik denk meerderen met mij.