Saoedie Arabie dreigt Egypte met drama

De Saoedische Minister van Arbeid, Adel Fakieh (foto), heeft op een bijeenkomst van Saoedische zakenlui in Jeddah laten weten dat alle buitenlandse werknemers die langer dan zes jaar in Saoedie Arabie wonen, geen nieuwe werkvergunning krijgen. Dit omdat Saoedie Arabie een half miljoen werkloze mannen en vrouwen telt.

In Saoedie Arabie wonen 2.5 miljoen Egyptenaren waarvan 70% daar langer dan zes jaar woont. Als die 1.7 miljoen Egyptenaren naar Egypte zouden terugkeren, krijgt de Egyptische economie opnieuw een enorme dreun. Ik weet niet hoeveel van die 1.7 miljoen echt een baan hebben; er zijn natuurlijk altijd dependents en kinderden onder die 1.7 miljoen. Zou het gaan om 850.000 mannen en vrouwen met een baan?

Maar de soep wordt vast niet zo heet gegeten. Die 500.000 werkloze Saoediers... laat daarvan de helft minvermogend zijn; die krijgen nooit een baan. En de overige 250.000, daarvan is de helft vast onbemiddelbaar. Dus zouden 125.000 Saoediers aan een baan moeten geholpen. De kans dat voor die 125.000 lui 850.000 werkende Egyptenaren (en de miljoenen lui van andere nationaliteiten!) naar huis worden gestuurd is niet groot.

Is het gewoon een domme uitspraak van die Fakieh? Zou zomaar kunnen. Of is dit een waarschuwing aan de buitenlanders in Saoedie Arabie om zich vooral gedeisd te houden? Ook dat zou zomaar kunnen. Met de opstanden in allerlei Arabische landen zouden degenen die al langer in Saoedie Arabie wonen en die zich met dat land verwant voelen, immers kunnen besluiten om in Riyaadh of Jeddah, en Allah verhoede het, in Mekka en Medina het vuur van de rebellie aan te steken?

Hoe dan ook, voor Egypte's ernstig verzwakte economie is zelfs de dreiging dat massa's Egyptenaren naar het land terugkomen, een pijnlijk idee. En de zwakke economie van het land teert momenteel op ideeen.

De ambitie voorbij

De vloed van het leven trekt zich terug. Het huis, met zijn uitpuilende slaapkamers, wordt langzaam maar zeker leger. Kinderen gaan naar school, en vervolgens trouwen ze en leiden ze hun eigen bestaan. Als de middelbare leeftijd aanbreekt hebben de meeste mensen hun plaats in het leven bereikt, of ze stoppen met te strijden om die plaats te bereiken. Dat geweldige vasthouden aan het leven, aan plaatsen, aan mensen, aan onze materiële omgeving en wat we verzameld hebben: is dat nog net zo noodzakelijk als toen we streden voor onze veiligheid of de veiligheid van onze kinderen?

Veel van de tastbare gevechten zijn voorbij, vanwege ons succes of ons falen. Moet de schelp echt zo aan de rots gekleefd blijven zitten? Echtparen zullen ontdekken dat ze op middelbare leeftijd hoog en droog in een te grote schelp leven, in een kasteel dat zijn functie al lang niet meer heeft. Misschien moet de middelbare leeftijd wel een tijd zijn om schelpen stuk te slaan: de schelpen van ambitie, de schelp van materiële verzamelingen en bezittingen, de schelp van het ego. Misschien kan je in dit stadium van je leven je trots, je onechte ambities, je masker, je pantser aan stukken slaan. Had je dat pantser niet aangetrokken om je te beschermen in de concurrerende wereld? Als je niet meer aan die competitie meedoet, heb je het dan nog nodig? Misschien kan je, als je eenmaal op middelbare leeftijd komt, eindelijk jezelf zijn? Beter eerder natuurlijk. Wat een bevrijding zal dat zijn!

Zo schitterend is het stille uur van het terugtrekken van de zee, net zo mooi als de terugkeer van de zee wanneer oprukkende golven op het strand slaan, op zoek naar de donkere gekrulde kettingen van zeewier die getuigen van de laatste springtij. We hebben zo weinig geloof in de eb en vloed van het leven, van de liefde, van relaties. We springen van vreugde als het vloed is, maar weerstaan in vrees de eb. We zijn bang dat het water nooit meer terugkeert. We verlangen blijvendheid, duurzaamheid, continuïteit; en dat terwijl de enige continuïteit die in het leven en de liefde mogelijk is, bestaat in groei, in beweeglijkheid – in vrijheid zoals dansers vrij zijn, die elkaar nauwelijks raken in hun dans, maar toch partners zijn in hetzelfde patroon. De enige echte veiligheid ligt niet in bezitten of hebben, niet in eisen of verwachten, zelf niet in de hoop.

Veiligheid in een relatie ligt niet in nostalgisch terugkijken naar wat het ooit was, en ook niet in vooruit kijken, vol vrees of verwachting, naar wat het kan worden, maar in leven in de huidige relatie en aanvaarden hoe die nu is.
Anne Morrow Lindbergh, Gift from the Sea, geciteerd op www.keltischegebeden.nl

Presidentskandidaat van Moslimbroederschap

Sjeik Hazem Abu Ismail van de Moslimbroederschap heeft gisteren aangekondigd dat hij presidentskandidaat is in Egypte. In 2005 was hij parlementskandidaat van de Broederschap voor Dokki, een wijk in Cairo.

Hazem denkt dat hij de verkiezingen makkelijk gaat winnen omdat hij een man van het volk is. Hij wil de sjaria implementeren en het vredesverdrag met Israel verscheuren, heeft hij laten weten. De Broederschap heeft eerder laten weten dat het geen kandidaten voor het presidentschap zal stellen.

Mensen hebben stilte nodig

Als het onze functie is om [aan anderen] te geven, dan is het ook nodig dat we zelf worden voorzien. Maar hoe? Een ieder behoort ergens in het jaar wel eens alleen te zijn, een deel van de week, en elke dag. Als men overtuigd zou zijn dat een vrije dag, of een uur van stilte, een redelijke ambitie is, zou men wel een manier vinden om het te bereiken. Maar helaas, de meesten vinden de gedachte zo onbelangrijk dat ze zelden een poging doen.

De wereld begrijpt niet dat mannen en vrouwen het nodig hebben om alleen te zijn. Het lijkt zo moeilijk uit te leggen. Alles wordt aanvaard als een goed excuus. Als je tijd apart houdt voor een zakelijke afspraak, voor een bezoek aan de kapper, een sociale bezigheid, of een expeditie naar de winkels, dan wordt die tijd wel als onschendbaar beschouwd.

Maar als je zegt: Ik kan niet komen want dat is mijn uur om alleen te zijn, dan word je gezien als onbeleefd, egoïstisch, of vreemd. Wat een beeld geeft je dat van onze samenleving, dat alleen zijn verdacht is; dat je je ervoor moet verontschuldigen, excuses aanbieden, verhullen dat je zo’n gewoonte hebt – alsof het een soort zonde is!

Bepaalde snaren worden alleen bespeeld als we alleen zijn. De artiest weet dat hij alleen moet zijn om creatief te zijn; de schrijver, om zijn gedachten uit te werken; de musicus, om te componeren; de heilige, om te bidden.

Het probleem is niet alleen om een ruimte te vinden die voor jezelf is, de tijd alleen, hoe moeilijk en noodzakelijk dit ook is. Het grotere probleem is om je ziel te doen verstillen te midden van haar activiteiten. Het probleem is, in feite, hoe je je ziel moet voeden. Ik moet proberen een deel van het jaar alleen te zijn, een week, of een paar dagen; en ook een deel van elke dag, desnoods maar een uur of een paar minuten, om mijn kern te bewaren, mijn centrum, mijn eilandkwaliteit.

Tenzij ik ergens in mezelf die eilandkwaliteit intact houd, heb ik weinig om aan mijn man, mijn kinderen, mijn vrienden, en aan de wereld te geven.
Uit Anne Morrow Lindbergh, Gift from the Sea, geciteerd op www.keltischegebeden.nl

Gereformeerde Bond brochure ‘Israel en de Palestijnen’

Ik las vandaag de brochure van dr M. van Campen waarmee de Gereformeerde Bond de landbelofte aan Israel ‘verdedigt’ tegenover publicaties van Sabeel. Ik ga even niet op die hele brochure in, maar noem argumenten die Van Campen gebruikt om te laten zien dat de lijn van de landbelofte uit het Oude Testament ook naar het Nieuwe Testament moet worden doorgetrokken.

“Er zijn […] enkele Schriftgedeelten die dit vermoeden krachtig bevestigen”, zegt Van Campen.

Krachtige bevestigingen in het Nieuwe Testament dat de landbelofte aan Abraham nog altijd zijn geldigheid heeft voor Israel? Die wil ik graag serieus nemen dan.

Van Campen noemt een aantal voorbeelden, en gezien de aard van die voorbeelden denk ik dat hij uitputtend is geweest. Ik vind ze namelijk stuk voor stuk beslist niet ‘krachtig’. Is de exegese die Van Campen voor deze vijf gedeelten suggereert nu echt dwingend de enige? Ik vind dit verbazend weinig ‘bewijs’.

1. Romeinen 9:4

“Voor hen gelden - niet golden – de beloften. […] Wie geeft ons het recht om de landbeloften daarvan uit te zonderen?”

Dat recht hebben we als de theologie van Jezus en de apostelen daartoe aanleiding geeft. Bovendien zegt Paulus in Rom 9:4 niets anders dan dat de beloften ‘van nature’ bij Israel horen. Het Grieks gebruikt het werkwoord ‘gelden’ trouwens niet. Paulus somt een aantal zaken op die historisch bij Israel horen, waaronder de wetgeving. Is wat dat betreft ook geen verandering gekomen in de overgang van Oude naar Nieuwe Verbond?
Voor Paulus was het reden dat al deze zaken 'van nature' bij Israel horen, een reden om ze het evangelie te willen brengen. Dat is urgent, want ze hebben Christus niet. Elders in de Romeinenbrief zegt Paulus dat ze, ondanks al die beloften, verloren zijn zonder geloof in Christus.

Paulus gaat vervolgens uitleggen dat deze beloften die ooit aan Abraham waren gedaan, niet voor heel Israel gelden, maar alleen voor hen die in Jezus geloven. Dat lijkt me wel een ernstige ondermijning van het argument dat de landbelofte uit het Oude Testament nog steeds voor het 'natuurlijke' Israel zou gelden. Paulus argumenteert hier juist het omgekeerde. Al Gods beloften aan Abraham zijn voor het in Christus gelovige deel van de Joden, samen met alle heidenen die in de Joodse messias geloven.

2. Handelingen 7

“Stefanus beschrijft de wijze waarop Abraham gekomen is tot het land van de belofte en trekt dan in een pennenstreek de lijn door: dat is het land waar jullie nog steeds in wonen. Geen woord over een eventuele verandering van situatie. Omdat het land eens aan Abraham en zijn zaad is toegezegd, daarom wonen jullie er nu nog (vs.2-5)"

Dit is een zeer vreemd argument. Ten eerste is het een argument op basis van iets wat niet wordt gezegd. Dat is altijd een zwak argument. Bovendien, Stefanus is beschuldigd dat hij de wet en de tempel zou minachten, en hij laat vervolgens in zijn toespraak zien dat God zijn volk al voordat hij de wet af, en buiten het land en zonder tempel, enorm zegende. Hoe kan je zo’n gedeelte in vredesnaam gebruiken om te ‘bewijzen’ dat Stefanus de continuïteit van de landbelofte onderstreept? Stefanus lijkt de aanklacht tegen hem eerder te bevestigen. 'Wat heeft de wet jullie geholpen? En God woont niet in een tempel met handen gemaakt...'

3. Handelingen 3:1

“Ook na kruis en opstanding oriënteren de apostelen zich zonder schroom op de tempel als huis van gebed (Hand 3:1) Uitgerekend hier onderwijzen zij bij voorkeur hun volksgenoten (Hand 4:2; 5:21,25,28,42)"

Ja, inderdaad. Maar wat bewijst dit? De tempel was het hart van Israel, het sociale centrum. De beste plaats dus om het evangelie van de Messias te verkondigen. Wat dit zou bewijzen over de landbelofte aan Abraham is me onduidelijk.
Sterker, in de Hebreeënbrief wordt zelfs gezegd dat Abraham uitzag naar het hemelse Jeruzalem, niet naar een aardse stad. En terwijl Joden zich bekommerden om hun tempel, zei Jezus dat de tijd zou komen dat de tempel die rol niet meer zou spelen. Hijzelf is de tempel van God, waar God te vinden is.

4. Lukas 21:5-36

“Jeruzalem zal door de heidenen vertreden worden ‘totdat’ de tijden der heidenen vervuld zullen zijn. Na de ontwijding van de stad en heiligdom zal er kennelijk ook sprake zijn van herstel.”

Kennelijk? Er wordt helemaal niet gesuggereerd dat er herstel zal zijn. Ik denk dat dit inlegkunde is. Het hele gedeelte gaat over het oordeel over Israel. M.i. zegt dit vers juist dat Jeruzalem voorgoed door de heidenen vertrapt zal worden tot aan het einde. Het is gedaan met de stad, is wat Jezus aankondigt. Hij belooft niet impliciet dat het toch weer goed komt en al helemaal niet expliciet.

5. Lukas 13:35

“[Dit gedeelte] bevat een eindtijdlading. Daarmee wordt eens te meer bevestigd dat in de evangelien de verwachting voor herstel van Jeruzalem en dus ook de hoop voor een opnieuw bewonen van het land voluit aanwezig is.”

Dit gedeelte zegt dat ‘uw huis’, dus de tempel, een woestenij wordt. En dat Israel Jezus pas weer zal zien tot ze hem welkom zullen heten. Ten eerste ontbreekt elke suggestie van de herbouw van de tempel of Jeruzalem in dit gedeelte. Bovendien zegt Jezus enkel tegen Israel dat ze hem pas weer zien als ze in hem gaan geloven. Dit is geen profetie, maar een voorwaarde. Ik zie niet wat dit over de landbelofte aan Abraham zegt.

Conclusie

Zelfs als ik me in bovenstaande interpretaties vergis – en dat kan he? – dan nog lijkt me evident dat Van Campen veel te sterk aanzet met zijn “krachtige bevestiging”. Op grond van deze paar bijbelteksten vindt Van Campen het mogelijk te zeggen: “Op grond van deze overwegingen mogen we stellen dat de blijvende verkiezing van Israel ook de blijvende geldigheid van de landbelofte veronderstelt.” Ik vind dat Van Campen hier niet in slaagt. Als dit alle ‘bewijzen’ zijn die hij in het Nieuwe Testament heeft gevonden, is dat flinterdun.

Het revolutionaire vuur lijkt gedoofd in Egypte

Vandaag verlopen de demonstraties op het Tahrierplein rustig. Er is een tamelijk carnavaleske sfeer. Het leger grijpt niet in, er is geen politie, en er zijn ook geen tegenstanders gesignaleerd. Misschien is dat nog wel het meest teleurstellende aspect voor de demonstranten. Ze hebben tientallen eisen maar het lijkt wel of niemand er zich om bekommert en of niemand luistert. Is het vuur gedoofd? Ik denk dat we dat mogen concluderen. De kaarten zijn al lang verdeeld, dus wat valt er nog te demonstreren?

Het leger heeft de macht stevig in handen, de verkiezingen in september gaan gewoon door, de Moslimbroederschap en de 'oude garde' van de NDP gaan die glansrijk winnen... en de liberale democraten blijven maar demonstreren. Tegen beter weten in.

Vandaag heeft de oproep tot een miljoenenmars op deze 'Vrijdag van de Woede' misschien 30.000 mensen op het Tahrierplein samengebracht. Een teleurstellend aantal. Ter vergelijking: in het dorp Soest, waar in opgroeide, met momenteel 50.000 inwoners dacht ik, zou dit een demonstratie van 75 mensen zijn. Niet een aantal dat voor revolutie zorgt. Dat was vanmiddag ook de conclusie van dagblad AlMasryalYoum: de headline zei: Tahrir protest fails to meet calls for new revolution

Ziekenhuizen in Egypte: hoogste paraatheid

Meer dan 30 ziekenwagens staan klaar in de nabije omgeving van het Tahrierplein en het Ministerie van Volksgezondheid heeft alle ziekenhuizen opdracht 'tot de hoogste paraatheid' gegeven. Ze staan er vandaag klaar voor met extra personeel: de bloedbanken, de afdelingen voor radiologie en eerste hulp.

Vandaag is door tientallen oppositiegroepen uitgeroepen tot een ‘Tweede Vrijdag van Boosheid’ uit protest tegen hoe de militaire junta de weg naar de democratie plaveit met goede voornemens en de rechtszaak tegen Moebarak maar niet op gang komt. Vandaag hoopt de oppositie het Tahrierplein in Cairo, en ongetwijfeld ook een pleintje hier of daar elders in het land, te vullen met protest. Een van de eisen is dat de militaire junta plaats maakt voor burgerlijk leiderschap.

De eerste 'Vrijdag van Boosheid' was op 28 januari, bijna vier maanden geleden. Dat werd een van de bloedigste dagen van de Egyptische opstand. Staat ons weer zoiets te wachten?

Het leger heeft de demonstranten gewaarschuwd dat het niet in de buurt van de demonstraties zal komen, ‘omdat we niet willen dat een wig kan worden gedreven tussen het volk en het leger’. Het leger zegt ook dat het vreest dat ‘verdachte elementen’ van plan zijn precies dat te doen tijdens de demonstraties. Oftewel: het leger blijft uit de buurt als tijdens de demonstraties tegen het leger gaat worden gescandeerd.

Maar de woorden van het leger klinken, zeker in de oren van de demonstranten, ook als een oproep aan groeperingen die tegen de demonstranten zijn gekant om zonder vrees voor het leger acties tegen de demonstranten te ondernemen. Het leger belooft al van tevoren dat het zich daar niet mee zal bemoeien! En politie, nou ja, daar haalt elke crimineel zijn neus voor op. Die zullen vandaag niet op straat durven komen.

En tegenstanders tegen de demonstraties zullen er vandaag zijn. De Moslimbroederschap en hun wat extremere broeders, de salafisten, hebben gezegd dat ze de demonstraties zullen boycotten ‘omdat ze een wig drijven tussen het leger en het volk.’ Precies dezelfde taal als het leger gebruikt. Dat is niet vreemd, want leger en Moslimbroederschap kunnen het prima met elkaar vinden de laatste maanden.

De Moslimbroederschap heeft van de week gezegd dat het vandaag tegendemonstraties zal houden in Alexandrië. Waartegen eigenlijk? De Broederschap wil zijn eenheid met de militaire junta laten zien? De salafisten beschouwen de liberale democraten die vandaag gaan demonstreren als ‘ongelovigen en atheisten’. Genoeg reden om vandaag voor geweld te vrezen op Allah’s dreven in Egypte.

Verder zijn er veel aanhangers van ex-president Moebarak die helemaal geen veranderingen in de samenleving willen. Bijvoorbeeld de miljoen+ politiemannen en leden van de veiligheidsdienst die voor een groot deel onzichtbaar zijn geworden sinds het afzetten van Moebarak. Waar zijn ze? Wat gaan ze vandaag doen? Gaan ze in burger de straat op om de 'revolutie' te smoren? Hopelijk niet.

SGP en CU reiken elkaar de hand

De SGP en de CU zijn even niet echt on speaking terms deze dagen, nadat de SGP er niet aan meewerkte om de CU een extra zetel in de Eerste Kamer te geven. Een vervelende zaak, en je hoopt maar ze er in slagen elkaar broederlijk te bejegenen in de komende tijd. Waar christelijke partijen kunnen samenwerken moeten ze dat natuurlijk doen.

Maar ik verbaas me wat over de moraliserende opmerkingen die ik lees. En over het ‘verdriet’ dat deze en gene meldt te voelen. En de vele verwijzingen naar de noodzakelijke eenheid van christenen verbazen me ook.

Inderdaad, onze Heer roept ons als christenen op om één te zijn. Hij bidt er zelfs voor. Nu kunnen we ons wel verdrietig voelen over de verschillende meningen die onder christelijke politici bestaan, maar verwijt die heren niks! Zolang we er mee akkoord gaan dat we elkaar op zondag voorbij lopen naar onze eigen kerken van RK, PKN, CGK, GKV, NGK, GG, Evangelische gemeenten, Hersteld Verband en ga zo maar door, is het niet meer dan logisch dat onze verschillen ook op andere terreinen doordringen.

Onze kerkelijke verdeeldheid, dat is pas een schande! Het is de zondeval van de kerk - omdat het directe ongehoorzaamheid is aan de opdracht van de Heer die we allemaal zeggen te dienen. Deze verdeeldheid valt niet te verdedigen en is een zonde.

Maar stel dat die kerkelijke eenheid als door een Godswonder morgen zou zijn opgelost, betekent dit dan dat de CU en de SGP het plots met elkaar een zijn? Dat lijkt me niet. De opdracht tot eenheid gaat over eensgezindheid in ons christen-zijn. Het één-zijn als kerk. Het samen koinonia (gemeenschap) vieren in het heilig avondmaal / de eucharistie.

De gedachte dat alle mensen in de kerk dezelfde opvattingen over de inrichting van de samenleving moeten hebben als respons op het gebod van onze Heer tot éénheid lijkt me sterk overdreven. Ook wie in Christus waarachtig één zijn en samen avondmaal vieren, kunnen heel verschillend denken over allerhande zaken. Hoe breed mag een snelweg zijn? Hoe laag het minimumloon?

Dat de SGP een politieke keus maakt door niet op een kandidaat van de CU te stemmen maar te kiezen voor de versterking van de coalitie die het steunt, is niet immoreel, geen slecht getuigenis, en zegt niks over christelijke eenheid. Bovendien, de SGP steunt het CDA in de coalitie. Ook een prima keus lijkt me.

Dus mannenbroeders van de SGP, en broeders en zusters van de CU, niet kniezen maar elkaar gewoon recht in de ogen kijken. Soms ben je het met elkaar oneens. Niks bijzonders. Nu elkaar weer gewoon een stevige hand geven en verder gaan met vorm geven aan je christelijk geloof.

Economie Egypte aan de afgrond

Morgen is door een aantal oppositiegroepen uitgeroepen tot een 'tweede vrijdag van de woede', en die groepen hebben opgeroepen tot een nieuwe massale demonstratie op Tahrier en elders in Egypte. Hun 'vrijdag van woede' is omdat er een sterk gevoel bestaat dat de 'revolutie' geheel te gronde gaat door de houding van het Egyptische leger.

De Moslimbroederschap is tegen deze massale demonstratie tegen het leger, en heeft de jongeren opgeroepen het leger niet als vijand te zien. Daarom heeft de Moslimbroederschap zijn aanhang opgeroepen om morgen hun eigen tegendemonstraties te houden. Voor zover ik het weet is dit de eerste keer dat dit gebeurt. De Moslimbroederschap heeft zich geleidelijk steeds verder verwijderd van de liberale democraten, maar nu stellen ze zich pal tegenover de groeperingen op die op 25 januari de opstand tegen het regime van Moebarak zijn begonnen.

De Broederschap krijgt trouwens bijval van de Koptische miljardair Nagieb Sawieris. Hij heeft gemeld dat hij tegen de 'vrijdag van de woede' gekant is. 'Wat Egypte nu nodig heeft is dat er weer veiligheid en vrede komt, zodat de wielen van de productie weer gaan draaien. De Egyptische economie staat aan de afgrond van de instorting.'

Heel veel bedrijven, groot en klein, zijn niet in staat salarissen te betalen. Gisteren sprak ik met de directeur van onze kerkelijke uitgeverij. Die vertelde me dat de boekenverkoop naar een dieptepunt is gedaald. Alle uitgevers en boekhandels staan aan de afgrond die Sawieris noemde. Met kunst- en vliegwerk worden deze maand de salarissen betaald. De volgende stap is om de hele staf een lager salaris te betalen. In veel bedrijven gebeurt dat al. Waardoor steeds minder wordt besteed, en steeds meer bedrijven naar de barrebiesjes gaan.

Nee. Egypte heeft geen nieuwe golf van demonstraties nodig maar normalisatie. En graag heel snel. Geef ons een sterke regering, een president die het land weer leidt. Nu is Egypte stuurloos, en het schip van de economie boort zich steeds dieper in de zandbank van de chaos.

Moed om vol te houden als het moeilijk is

Dit weekend preek ik (15 minuten) in de Anglicaanse Kathedraal van Kairo over Handelingen 4:1-22. Petrus en Johannes worden voor de machthebbers van Israel geroepen omdat die het geloof in Jezus willen uitroeien. Dat wil maar niet lukken! Eigenaardige man, die Petrus. Weken daarvoor was hij een bang vogeltje die vloekte en tierde dat hij Jezus niet kende omdat een slavinnetje hem herkende... en nu spreekt hij moedig over zijn geloof voor de voltallige regering van Israel.

Als je woont in een land of in een gemeenschap waar men beslist vijandig is jegens het Evangelie, hoe kan je dan even dapper zijn als Petrus en Johannes? Hier de pdf van de preek.

Nazi-partij in oprichting in Egypte

Een linkse nieuwswebsite in Egypte, al-Badiel, meldt vandaag dat in Egypte een nazi-partij in oprichting is. Die partij zou ‘moderne parameters’ hebben. Een van de oprichters is Emad Abdel Sattar; die denkt bekende Egyptenaren bij zijn partij te kunnen betrekken.

De partij, die wellicht de Egyptische Nazi Partij gaat heten, wil alle macht in Egypte aan de president geven. Geen gebeuzel dus met parlement en zo.

Volgens Sattar wordt naar de geschikte kandidaat gezocht. Er zijn intussen twee Facebook-paginas met de naam Egyptische Nazi Partij. Sattar zegt dat het ledental van de partij snel groeit. De partij heeft een plan om Egypte in een jaar te onttwikkelen, zegt Sattar, die zich afzet tegen de ‘gemarginaliseerde liberale partijen die net dode lichamen zijn.’

De oprichting van de Nazi-partij zou een reactie zijn op de groei van islamistische bewegingen en de aanvallen op kerken en moskeeen, alsook de toenemende criminaliteit.
Bron: alMasryalYoum

17 nieuwe piramides in Egypte ontdekt... en meer

17 nieuwe piramides, 1.000 graven en 3.000 nederzettingen zijn in Egypte ontdekt, dankzij satelliettechnologie en infraroodfoto's die zijn gemaakt onder leiding van een laboratorium in Birmingham, Alabama (USA). Mooi dat geld van NASA op deze manier nuttig is gebruikt. De satellieten die de fotos maakten zweven 700 km boven de aarde en kunnen een voorwerp van een meter groot herkenbaar fotograferen.

Het gaat om faraonische oudheden die onder het zand zijn bedolven maar die dankzij infraroodtechnologie zichtbaar zijn gemaakt. Dr Sarah Parcak (foto), Professor in Archeologie aan de University of Alabama en een vooraanstaande Egyptologe was verantwoordelijk voor dit project en is verbaasd over hoeveel ze met haar team heeft kunnen vinden.

BBC doet uitgebreid verslag van deze enorme groei in kennis van de Egyptische oudheid op de BBC-website.

En de biedingen voor Egypte blijven binnenkomen....

Goodness gracious, het wordt hier steeds interessanter in Egypte... Nadat de USA aan Egypte 2 miljard aan donaties beloofden, en Saoedie Arabie 4 miljard, is Qatar nu bereid 10 miljard dollar in Egypte te investeren. Dat heeft vandaag de ambassadeur van dat Emiraat in Cairo laten weten. Zaterdag gaan leiders van Egypte en Qatar de handtekeningen zetten onder de contracten voor 10 miljard dollar.

Ah en laatste nieuws - de wereldbank gaat in de komende 24 maanden ook 4.5 miljard dollar aan Egypte beschikbaar stellen.

Willen de landen elkaar overbieden in de hoop op een vinger in de politieke pap van Egypte? Saoedie Arabie en Qatar zijn zo ongeveer elkaars aartsvijanden. Qatar heeft heel prettige banden met Iran, en Saoedie Arabie kan dat Emiraat daarom wel schieten. Saoedie Arabie en Qatar hebben een serieus grensconflict - over olie natuurlijk - en lijken hun geschillen uit te vechten via de internationale diplomatie. Is dat grensconflict met Saoedie Arabie de reden waarom Qatar zo lekker tegen Iran aanschurkt?

Qatar had een beroerde relatie met het Egypte van Moebarak - mede omdat Egypte nogal aan de kant van sugar daddy Saoedie Arabie stond. Maar die relatie van Egypte met Saoedie Arabie stond onder druk - de Saoediers zien niet graag dat dictators als Moebarak vallen. De lening van 4 miljard door de Saoediers wekt de indruk dat Cairo en Riyadh elkaar weer mogen, maar nu Qatar maar liefst 10 miljard ter beschikking stelt, staat alles weer op losse schroeven tussen Egypte en de Saoediers.

Elke dag is nieuw. Welk land maakt morgen bekend dat het 14 miljard in Egypte gaat pompen? China wellicht? Dat koopt zich al jarenlang toegang tot Afrika. Die doen tenminste niet moeilijk over een beetje dictatuur en een paar doden meer of minder. Is het geen tijd om de politici van Egypte te kopen, heren in Bejing?

En wij eenvoudige burgers maar denken dat na de rebellie tegen Moebarak de corruptie zou worden uitgebannen.

Islamisten Egypte demonstreren niet mee

Aanstaande vrijdag 27 mei moet weer een massademonstratie op het Tahrierplein in Cairo, Egypte worden, als het aan de jonge liberaal-democraten ligt Ze hebben opgeroepen tot ‘Tweede Revolutie van Boosheid’. Vooral de gedachte dat ex-president Moebarak misschien amnestie zou krijgen brengt deze jongelui weer op de been. Via Facebook en andere sociale netwerken is tot de grote demonstatie opgeroepen.

Maar een groep van jonge leden van de Moslimbroederschap (MB) roept via Facebook op tot een boycot van de demonstratie. Ook de salafistische Manhag al-Salaf al-Saleh-beweging wil een boycot.

De jongeren van de MB zeggen dat het de organisatoren helemaal niet gaat om pressie op de militaire junta te zeggen om leiders van het vorige regime snel voor de rechter te brengen; het zou gaan om die junta te bewegen om ‘nog voor de verkiezingen van september de grondwet aan te passen en de wil van het volk te negeren’.

Een boycot van de demonstratie is dus een nationale plicht. De salafisten zeggen dat de demonstraties worden georganiseerd door ‘secularisten, liberale, ongelovigen en atheïsten’, en daarom zijn ze er tegen. De demonstraties zouden Egypte willen verdelen en twist veroorzaken.

Naar verwachting zullen islamisten bij de parlementsverkiezingen van september wel eens meer dan de helft van de zetels kunnen gaan winnen. Die willen niet dat voor de verkiezingen de constitutie wordt veranderd, omdat daartoe verkiezingen zouden moeten worden uitgesteld. Dat maakt de kans groter dat de andere partijen zich beter positioneren voor de verkiezingen.

De teller van Family Radio staat op 00

Even een kijkje op de website van www.familyradio.com laat zien dat de teller op -00- staat. Dat was op zondagavond 22 mei, om 9 uur in de avond in Egypte. In de hele wereld is 21 mei al lang verstreken.

Vol zelfvertrouwen in hun manier van bijbellezen werd door www.FamilyRadio.com afgeteld naar de Dag des Oordeels, 21 mei 2011. De teller tikte door, steeds een dag minder. Toen het uur U daar was, bleef de teller van Harold Camping steken maar God besloot dat de teller van de tijd niet stopt.

Dwaasheid om te menen dat je de dag of het uur kunt narekenen. Hubris, hoogmoed. God zegt: het kan niet. Camping dacht: ik wel dus.

Saoedisering van Egypte

De afgelopen tientallen jaren, vooral sinds Saoedie Arabie in 1973 serieus geld ging ontvangen voor zijn olie is de rol van dat land in Egyptische maatschappij en politiek steeds groter geworden. Een uiting daarvan is dat Saoedie Arabie 4 miljard dollar in zachte leningen aan Egypte geeft. Dat heeft de Hoge Raad van de Strijdkachten van Egypte bekend gemaakt. Daarmee geeft Saoedie Arabie beduidend meer aan hulp aan het noodlijdende Egypte dan de Verenigde Staten donderdag toezegde.

Het Egyptische persbureau MENA meldde dat de chef-staf Hoessein Tantawi zijn waardering voor deze steun van Saoedie Arabie uitsprak. Intussen werd deze week door een kleine groep Egyptenaren gedemonstreerd voor de Saoedische Ambassade in Cairo, maar dan tegen dat land. De Salafisten in Egypte worden naar wordt gezegd nogal gesteund door hun Wahhabistische geloofsbroeders in Saoedie Arabie. Daar zit voor Egypte de angel. Niet alleen exporteert Saoedie Arabie nogal veel geld naar de Egyptische staatskas maar het exporteert evengoed zijn extremistische vorm van Islam.

Dat Saoedie Arabie nu heeft bekend gemaakt dat het 4 miljard ter beschikking stelt, een paar dagen nadat Obama met zijn schlemiele 1 miljard lening op de proppen kwam (naast het kwijtschelden van 1 miljard aan oude leningen) zou toeval kunnen zijn, maar het is in elk geval veelzeggend. Saoedie Arabie is een belangrijker partner voor Egypte dan de USA. Voor het amerikaanse geld zei premier Essam Sharaf vriendelijk dank aan de USA. Voor het Saoedische geld was het Tantawi, de echte machthebber in Egypte, die het dankwoord sprak. Hij zei dat deze bijdrage de 'historische relaties en de samenwerking tussen beide landen zal verdiepen'.

Saoedie Arabie was zeer verstoord over het wegsturen van Moebarak. Dictaturen hebben nu eenmaal de neiging elkaar de hand boven het hoofd te houden. Dat Saoedie Arabie nu zoveel geld beschikbaar stelt (en ik vermoed dat er nog veel meer gaat komen) laat zien dat het land vertrouwen heeft in de Egyptische militairen onder leiding van Tantawi. Wat heeft Tantawi in ruil moeten toezeggen? Geen proces tegen Moebarak? Geen gezeur over seculiere democratie?
En met de bijdrage zorgt Saoedie Arabie ook voor wat meer aanzien voor de salafisten in Egypte denk ik - de vrienden van Saoedie Arabie immers.

Bovendien is er Saoedie Arabie zeer veel aan gelegen om te zorgen dat Egypte niet verarmd en fat het stabiel blijft. Het is immers een prachtige markt voor Saoedische producten en een bron van goedkope arbeid. Egypte exporteert ongelofelijke aantallen mannen naar Saoedie Arabie om in dat land te werken. Die buitenlandse arbeiders zouden een grote bron van gevaar voor Saoedie Arabie opleveren als Egypte binnenslands niet bedaart en economisch wat vooruitgaat.

Moebarak heeft een depressie

Het Egyptische persbureau MENA meldde vandaag dat de ex-dictator van Egypte aan een depressie lijdt. Ik ga er maar van uit dat dit ook echt zo is. Wie zou in zijn situatie niet zwaar depri zijn? Na 30 jaar regeren als dictator, lekker veel geld opzij zetten, je kinderen financieel en politiek in het zadel helpen, zijn de druiven natuurlijk zuur voor de oude man.

De afgelopen jaren leed Moebarak trouwens al aan meer depressie (foto). Toen een kleinkind van hem overleed, een kind van zijn zoon 'Alaa, was opa Moebarak diep weggezakt, naar wordt gezegd. Ik heb daar sympathie voor. Het moet verschrikkelijk zijn zoiets mee te maken, het verlies van een kind of kleinkind.

Vanwege zijn depressie zal een rechtszaak tegen Moebarak ongetwijfeld verder worden uitgesteld. De huidige dictator, legerleider Tantawi, wil heus geen showproces waar Moebarak wordt afgeserveerd en waar die ook nog eens de naarste dingen over het corrupte leger kan zeggen.

Toch jammer.

Want ook de miljoenen straatarmen in ons land zijn depressief. Van ellende. Omdat de top van het land liever geld in eigen zak stak dan dat het werkte aan de ontwikkeling van het land.

En ook de slachtoffers van het regime Moebarak, voor zover ze niet zijn gedood, zijn despressief. En hun ouders, echtgenotes, kinderen, vrienden. Tallozen zijn door het regime Moeberak gemarteld, jarenlang zonder proces achter de tralies gezet, of gewoon gedood.

Je zou denken dat iemand die zelf een kleinkind kwijtraakte, wat meer respect zou tonen voor de kinderen van zijn volk. Niet echt, lijkt het. Hoewel het de vraag is of Moebarak na het overlijden van zijn kleinkind zich nog met de politiek bemoeide. Dat lijkt vooral een zaak van zijn vrouw Suzanne en zoon Gamal te zijn geweest. Moebarak zelf was de afgelopen jaren telkens onder medische behandeling, zowel voor zijn depressie als om zijn fysieke toestand.

Omdat Moebarak volgens zijn hofarts 'depressief' is, ontsnapt hij de dans. Jammer, jawel. Maar eigenlijk ook wel goed. Want als we niet humaner optreden tegen booswichten dan die booswichten zelf deden, zijn we misschien geen haar beter.

Egypte niet onder indruk van toezeggingen USA

De amerikaanse president Barack Obama beloofde vannacht dat de USA miljard dollar van de staatsschuld van Egypte zal kwijtschelden en dat het miljard dollar aan nieuwe leningen beschikbaar zal stellen. Zou Obama gedacht hebben dat het Tahrierplein nu volloopt met dankbare Egyptenaren?

Ik denk dat Obama ook wel doorheeft dat zijn toezegging nauwelijks wat voorstelt. De arme man heeft natuurlijk ook niks meer weg te geven, met de schreeuwende staatsschuld van de USA van 15 triljard dollar en het blijft groeien.

Dat miljard dollar van Egypte's staatsschuld is kwijtgescholden, betekent dat het jaarlijks 100 miljoen minder hoeft te betalen aan rente en aflossing. Dat is ongeveer evenveel als Egypte elke 4 dagen aan subsidies aan brandstofkosten voor het arme volk betaalt. Een fooi dus. En die lening van miljard dollar is dus in een maand uitgegeven aan brandstofsubsidies.

Egypte zoekt onmiddellijk 12 miljard dollar, om de ernstigste nood van de komende drie maanden te lenigen. Hoe dringend dat is blijkt onder meer uit de tekorten aan diesel en butaangas op dit moment. De spanning in grote delen van Egypte is groot omdat te weinig diesel (onder meer voor vrachtvervoer) en butaan (voor de keuken - huiselijk gebruik) beschikbaar is. Dat heeft tot veel vechtpartijen en zelfs doden geleid.

Gevaar voor Koptische genocide?

Jennifer Taylor van de organisatie LapidoMedia - een organisatie die werkt aan meer intelligentie in mainstream media over het thema 'religie', publiceert vandaag een artikel en een statement over de situatie van de Kopten in Egypte.

Er wordt gesproken over 'zorgwekkende trends' en de internationale gemeenschap wordt opgeroepen onmiddellijk actie te ondernemen omdat zelfs genocide in het verschiet zou kunnen liggen. Dit staat onder meer in de statement die door een aantal belangwekkende lui is ondertekend:

The increase in and intensity of attacks on Christians are indicators of imminent civil unrest and the potential for widespread ethno-religious violence that demands an immediate response’, says the statement.

As we have seen in all cases of mass violence in the twentieth century, radical groups demanding a homogenized society, poor and compliant state performance and widespread scapegoating in media reports are all early indicators of ethnic violence, massacres and genocides.

Unless the international community shows strong resolve and tenacity in keeping the emerging Egyptian leadership accountable, millions of Egyptian citizens will continue to face escalating violence and serious human rights abuses.

We urge the Egyptian authorities to uphold the rule of law and show resolve in addressed the worrying trends, which have the potential to pull Egypt into further chaos.

Zorg om de situatie in Egypte lijkt me geheel terecht. De situatie is niet goed. Des te meer ben ik het eens met de kritiek in de statement op internationale media -ook de Nederlandse - die de incidenten nogal gemakzuchtig omschrijven als 'communale gevechten' of 'sektarische gevechten'. Het gaat om aanvallen op een kleine en kwetsbare minderheid.

Aangezien die aanvallen in ernst lijken toe te nemen en de overheid steeds traag ingrijpt en daders niet serieus worden aangepakt, heeft die minderheid steeds meer de neiging zichzelf te verdedigen. Dat is begrijpelijk - wat moet je anders? Maar dat geeft radicale krachten in de samenleving steeds meer aanleiding om te wijzen op het geweld en het 'gevaar' van de kant van de Kopten.

Tenzij het Egyptische leger bikkelhard optreedt tegen salafisten en de geest weer in de fles krijgt, is het toekomstscenaria dat hierboven door LapidoMedia wordt geschets, niet ondenkbaar. In Egyptische islamitische media wordt te vaak gesproken over het moeten 'straffen' van de Kopten en van de noodzaak ze 'buiten te sluiten' om gerust te zijn op de toekomst.

Salafisten gaan meedoen aan verkiezingen Egypte

In elk geval twee salafistische partijen gaan meedoen aan de verkiezingen. AnNour heeft de vereiste 5000 leden in 10 gouvernementen, aldus Sjeik Jasser Mitwalli, een van hun oprichters. Een andere partij die gaat meedoen is de Nahda partij, zegt oprichter Mamdoeh Ismaiel.

Als deze twee partijen actie gaan voeren voor zetels in het parlement in dezelfde gouvernementen als de Moslimbroederschap kan de campagne wel eens een toenemende mate van extremisme tussen de partijen laten zien in de hoop op stemmenwinst. Of het een leuke verkiezingstijd wordt valt te bezien.

Moslimbroederschap steeds assertiever

Op een persconferentie heeft de hoogste leider van de Moslimbroederschap in Egypte, Mohammed Badie (foto), laten weten dat de nationale opstand tegen Moebarak "door niemand dan door Allah is bewerkstelligd". Me dunkt dat de honderdduizenden jongeren die weken demonsteerden daar wat genuanceerd over denken. Wil Badie de rol van de liberale en seculiere getinte bewegingen van jongeren de wind uit de zeilen halen?

Badie uitte tegelijk kritiek op diezelfde jongeren met hun nieuwe partijen, door zich uit te spreken tegen degenen die de parlementsverkiezingen van september willen uitstellen. Badie zei dat hij een alliantie heeft voorgesteld met 'nationale krachten' maar die zouden dat aanbod hebben afgewezen.

Volgens Badie willen die andere partijen "de verkiezingen uitstellen omdat ze nog ongeorganiseerd zijn, maar in feite zal het uitstellen van de verkiezingen ze niet sterker maken." Naar verwachting zal de goed georganiseerde Moslimbroederschap, dat al tientallen jaren sociale werk in alle uithoeken van Egypte doet, hoge ogen gooien bij de komende verkiezingen.

Vandaag heeft de Broederschap de papieren ingediend om de Partij voor Vrijheid en Gerehctigheid op te richten. Daarmee zeggen ze ongeveer de helft van de zetels in het parlement te willen binnenhalen.

Badie zei dat zijn beweging geen macht zoekt en dat ze ook geen presidentskandidaat zullen stellen. De meeste Egyptenaren geloven daar niets van. Wellicht gaat de Broederschap n het parlement meer dan de helft van de zetels winnen. Bovendien heeft een voormalige topman van de Broederschap, Abdel Monaim Aboe el-Foetoeh, zich kandidaat gesteld nadat hij eerst zijn lidmaatschap van de beweging opzegde. Velen in Egypte zien hierin een taktische aktie van de Broederschap om de indruk te wekken dat ze niet op de totale macht uitzijn, terwijl hun kans om dat te krijgen zeer groot is.

City Stars en het Nieuwe Egypte

Kijk kijk. Sinds een paar weken heeft het enorme uitgaanscentrum-winkelcentrum CityStars, waar ook mijn dochter Justine graag met haar vriendinnen heengaat, een paar nieuwe bordjes aan de voordeur hangen. Jongens en meisjes en mannen en vrouwen mogen elkaars hand niet meer vasthouden in dat centrum, dames mogen daar niet in blote jurkjes meer komen, en skateboarden is verboden.

Dat laatste begrijp ik. Skateboarden is gevaarlijk in zo'n immer overvol uitgaanscentrum. Maar de andere nieuwe regels? Het lijkt of de Saoedische eigenaars van CityStars het 'Nieuwe Egypte' op een nieuwe leest willen schoeien. Die van de sjaria, de islamitische wetgeving. Gaat dit winkelcentrum zijn veiligheidsbeambten nu vertellen dat jongens en meisjes die elkaars hand vasthouden moeten worden opgepakt en op straat gezet?

Dan hebben we dus de muta'wa in Egypte.
Ya rabb! khalinaa fie'l masr jadida die! We negginaa min assjarier, el-wahhabi-ien
(o Heer, bescherm ons in dit nieuwe Egypte. En verlos ons van de boze, de Wahhabis)

Optreden BetterLife op straat in Shoebra (Cairo)

In september zullen we, insha'allah, als onderdeel van de nieuw start van onze kerk in Heliopolis (Cairo) een serie muziekconcerten organiseren op ons kerkterrein. Drie van de vier avonden worden gevuld door BetterLife, de meest professionele Arabische christelijke muziekgroep in het universum. Deze week hebben ze een straatconcert gegeven in Shoebra Street in de wijk Shoebra. De video is aan compilatie. Aan het slot zingt de groep het Bilaadi (Mijn Land), het Egyptische volkslied. De Kopten houden van hun land.

Gaat Moebarak amnestie krijgen?

Vanmorgen zegt de Egyptische krant al-Shoroeq dat Egypte’s voormalige president Hosni Moebarak zijn verontschuldiging gaat aanbieden aan het volk. Daarbij gaat hij ook om amnestie vragen, zowel voor zichzelf, zijn vrouw, en zijn zonen Gamal en Alaa. Al-Shoroeq baseert dit bericht op informatie van Egyptische en Arabische ambtenaren.

Dat er Arabische ambtenaren worden opgevoerd als informanten suggereert dat Moebarak en zijn familie dan wellicht naar het buitenland zouden vertrekken. Ik vermoed: Saoedie Arabie. Dat heeft al eerder aangeboden dat de familie Moebarak daarheen kan uitwijken.

Moebarak zou ‘een brief opstellen die op Egyptische en Arabische zenders zal worden uitgezonden’, aldus al-Shoroeq. Het zou gaan om verontschuldigingen ‘voor elke vorm van gedrag dat kan zijn voortgekomen uit verkeerde informatie die hem door zijn adviseurs is gegeven.’

Moebarak zou ook bereid zijn al zijn bezitiingen aan de staat over te dragen, in de hoop op amnesty door het leger. Volgens een militaire bron, ook geciteerd door al-Shoroeq, zouden diverse Egyptische en Arabische partijen om een amnestie hebben gevraagd ‘binnen een aanvaardbare juridisch raamwerk.’

Dit bericht van Shoroeq komt me erg waarschijnlijk over; ik denk dat het leger nooit van plan is geweest Hosni Moebarak en diens vrouw echt te berechten. Het zou teveel geheimen onthullen, waardoor de corrupte legertop zelf in een kwaad daglicht zou komen te staan. Daar komt bij dat de meeste Egyptenaren vinden dat hij president en diens vrouw onheus worden bejegend.

Aan de andere kant zal de 'jeugd van Tahrier', een minderheid met grote macht, ziedend zijn als Moebarak amnestie wordt verleend. Ik vermoed dat het leger toch bereid is deze boosheid op de koop toe te nemen.

De vraag is hoe de Moslimbroederschap zal reageren. Het leger zal zeker geen amnestie verlenen als de Broederschap het daarmee oneens is, want het leger heeft de steun van de Broederschap nodig. En als het leger die amnestie verleent, is wel duidelijk dat in ruil, de Broederschap de nodige subtiele geheime toezeggingen van het leger heeft gekregen om de islamisering van Egypte verder te helpen.

16 kerken mogen worden heropend in Egypte

De Egyptische premier Essam Sharaf heeft besloten dat 16 Koptische kerken die in voorgaande jaren zijn gesloten door het regime-Moebarak, spoedig zullen worden heropend. Dit is bekend gemaakt door het Nationale Gerechtigheidscommitee dat is gevormd om de problemen tussen moslims en Kopten in Egypte op te lossen.

Paus Shenouda III heeft zijn kerkleden die al een week demonsteren bij het TVgebouw ten noorden van het Tahrierplein gezegd hun demonstratie te beeindigen. Het aantal demonstranten is intussen niet afgenomen, ook niet nadat in de nacht van zaterdag op zondag zware gevechten plaatvonden tussen die Kopten en moslims die hun groep aanvielen. Daarbij vielen 2 doden en honderden gewonden.

Ook Medhat Qelada, president van de Koptische organisaties in Europa, heeft die demonstranten opgeroepen naar huis te gaan. Hij sprak zich echter uit tegen de rol van de Koptische paus hierbij, omdat die een geestelijke en geen politieke taak zou hebben.

Onder de Kopten in Egypte is deze scheiding tussen de geestelijke leiding en de politieke leiders sterk toegenomen sinds de opstand tegen president Moebarak. De Kopten zijn veel assertiever geworden en laten zich minder gezeggen door hun paus die sowieso tegen de opstand was.