Het is nu ik dit schrijf pikdonker in mijn huis en in onze wijk. Geen stroom, gelukkig wel een Apple met batterij. Het duurt vast maar even – niet langer dan totdat ik dit op mijn blog zet. Maar geen stroom in deze hete dagen (38-45 graden) is niet heel prettig. De airconditioners doen het niet, waardoor de temperatuur in mijn huis binnen een kwartier van ongeveer 25 graden naar 35 graden is gestegen. Het aantal inwoners van het land blijft snel stijgen waardoor de vraag naar elektriciteit voortdurend toeneemt. Maar ook neemt het percentage mensen dat zich een airconditioner en andere elektrische apparatuur kan veroorloven, snel toe. Door mijn stroomrekening tijdens de zomer weet ik uit ervaring: die airco’s slurpen stroom. Hier in Cairo zijn hele wijken waar dagelijks de stroom urenlang uitgaat, naar wordt beweerd omdat de elektriciteitsbedrijven bang zijn voor burnout. Of misschien doen de ambtenaren van het nutsbedrijf hun werk gewoon niet goed?
In Egypte is een stevig debat gaande over het voornemen van de regering Moebarak om ten noordwesten van Alexandrië een nucleaire centrale aan te leggen, vanwege de problemen met de elektriciteit. De welgestelde bewoners van die vakantieregio – veel Cairenen en Alexandrijnen hebben in dat gebied een tweede of derde huis – wensen geen reactor in hun achtertuin, maar waar moet het dan? Je kan zo’n fabriek niet diep in de woestijn neerzetten, want er is enorm veel voor water nodig.
Momenteel komt alle stroom van Egypte uit de turbines van de Assoean Dam, zo’n 1200 kilometer ten zuiden van Cairo. Die dam levert momenteel nog genoeg stroom, maar dat kan zomaar afgelopen zijn, van het ene op het andere moment. De turbines draaien alleen als er genoeg water in het Assoean Meer achter de Dam zit, want zakt dat waterniveau te laag dan is het gedaan met de stroom. De Afrikaanse landen die aan de Nijl grenzen, zijn niet langer bereid ‘hun’ water ongebruikt te laten om de dorst van Egypte te lessen. Ook Afrika groeit en ontwikkelt zich. En dat terwijl Egypte zelf steeds meer water nodig heeft, door de bevolkingsgroei, de ontginning van de woestijn en de groei van de industrie. Het is duidelijk dat er zwaar weer op komst is in Egypte.
En waar de kranten deze dagen ook vol van staan, is de kans op een grote voedelcrisis. In een land waar de overheid de vrije markt niet echt zijn gang laat gaan, kan er zomaar een probleem zijn als de ambtenaren (ja, daar heb je ze weer...) vergeten dat er meel moet worden ingevoerd. Is dat nu gebeurd? Het zou zomaar kunnen, hoewel de autoriteiten beweren dat ‘slecht meel’ is geleverd uit het buitenland. Wie weet. Egypte heeft Rusland dringend gevraagd om massieve hoeveelheden meel of graan te leveren, maar Moskou heeft even wat eigen brandjes te blussen.
De Ramadan begint, de islamitische feestmaand. De moslims hier gaan zich weer volstrekt klem eten. Maar terwijl ze in de nachten (soms stroom, soms geen stroom) de tanden zetten in de kebab en ze hun aysh baladi (‘nationaal brood’) door de tahina trekken, zullen ze zich intussen afvragen hoe het in de nabije toekomst zal gaan met dit land. Bidden doen ze in ruime mate in Ramadan. Als Allah zich laat vermurwen worden alle problemen opgelost. Maar hij maakt doorgaans van zijn schepselen gebruik en de vraag is of de juiste ambtenaren voorhanden zijn om met een snelle oplossing voor deze netelige vraagstukken te komen.
Ah! De stroom is terug na 2 uur. Lekker een uur in zwembad buiten gezeten met een biertje. Nu snel die airco aan, wat te drinken en een broodje smeren. Nu kan het nog.
2 opmerkingen:
Misschien een gekke vraag, maar hoe ver zijn ze in Egypte met de inzet van zonnecollectoren? Jullie hebben immers zon genoeg? :)
te duur...
Een reactie posten