Vandaag 20 jaar geleden viel Irak Koeweit binnnen. Ik weet het nog als de dag van gisteren. De avond ervoor had ik in een radioprogramma van Andries Knevel nog gemeld dat ik dacht dat deze aanval van Irak echt ging komen – terwijl de meeste commentatoren beweerden dat de spanning van de ketel was. Irak en Koeweit zouden door bemiddeling van de Emiraten en Saoedie Arabie tot een akkoord zijn gekomen, en Irak zou vast zijn legers van de grens van Koeweit gaan terugtrekken.
Ik geloofde er niks van. Noem het een totale toevalstreffer van me, maar mijn ‘inzicht’ in de persoonlijkheid van Saddam Hoessein en van de Arabische politiek maakte dat ik geloofde dat Irak zijn troepen niet zonder gezichtsverlies zou kunnen terugtrekken en dat een aanval van Irak op Koeweit dus te verwachten was.
Een paar maanden eerder was ik nog in Irak, waar ik een rapportage voor de EO en voor het Reformatorisch Dagblad maakte over hoe Saddam Hoessein zich een nieuwe Nebukadnezar waande. U kent hem wel uit de bijbel, die Mesopotamische heerser die Israel en Iran veroverde. Dat waren toevallig ook net de aartsvijanden van Saddam Hoessein! Van 1980-1988 streed Irak een bloedige oorlog tegen Iran, en het stelde zich graag voor als de belangrijkste verdediger van de rechten van de Palestijnen. Dat laatste koste Irak weinig, maar de oorlog met Iarn was alleen mogelijk dankzij enorme financiele offers. Irak was door die oorlog sterk verarmd en bleef zitten met miljarden schulden aan Koeweit en andere landen.
Dus wilde Irak Koeweit dwingen om die schulden kwijt te schelden. Emir Jaber van Koeweit peinsde daar niet over, en gaf geen krimp toen Irak ging beweren dat Koeweit illegaal olie aan Iraakse olievelden bij Basra onttrok. Irak zocht een reden om
Koeweit onder druk te zetten, en trok zijn troepen aan de grens samen. Daarmee, denk ik, was er geen weg meer terug voor Saddam. Bovendien was dat een man die, naar mijn inschatting, de grootste adrenalinestoot kreeg van grote spanning. Daarbij was Irak dus verarmd en de oorlog van 1980-1988 had voor miljoen doden gezorgd. Irak had zeer dringend geld nodig. Koeweit bezat dit in overvloedige mate, vooral in de vorm van olie. Dus waarom Koeweit niet tot 19de provincie van Irak verklaren?
2 opmerkingen:
Grappig, dat verhaal over nebukatnezar uit het RD herinner ik me nog wel. Ik zat die zondag in de trein naar maastricht en er werden zondagskranten verkocht. Rare herinnering.
dat je je zoiets herinnert, wat werkt ons brein toch apart.
Een goede broeder, Dolf Lok, bij de EO heeft dat radio-stukkie over Saddam als Nebukadnezar na 2 augustus 1990 nog eens herhaald - hij vond het 'profetisch'. Dat was niet helemaal mijn insteek ;-)
Een reactie posten