donderdag 30 september 2010

Prachtig wat VVD en CDA over Israel en Palestijnen zeggen

Dit zegt het regeerakkoord VVD-CDA over vrede in het Midden Oosten:
Nederland wil verder investeren in de band met de staat Israël.
Nederland blijft daarbij voorstander van een alomvattend vredesakkoord tussen Israël en de Palestijnen.
Een tweestaten-oplossing, met als uitgangspunt de grenzen van 1967, vormt hierbij het uitgangspunt.

Dat is zeer goed nieuws! Of het impact heeft is wat anders natuurlijk, maar dit betekent dat VVD en CDA, met steun van PVV, erkennen dat de grenzen van 1967 de basis voor vrede zijn. Ook dat naast Israel een Palestijnse staat moet komen. En aangezien de grenzen van 1967 uitgangspunt zijn, spreekt de coalitie zich klip en klaar uit tegen de bezettingspolitiek van Israel, inclusief de annexatie van Oost Jeruzalem.

Ik kan het nauwelijks geloven... Mis ik iets? En verder geen woord in het gedoogakkoord over dit thema. Wel, dat zal een aantal 'vrienden' van Israel heel zwaar vallen. Was de PVV niet de grote hoop voor Israel?

Beschermer van boekhandelaars en andere geleerden

Het was op 30 september van het jaar 420 dat de heilige Hieronymus in een klooster bij Bethlehem de geest gaf, na een lang en vruchtbaar leven. Hij was in 347 geboren in Dalmatië; tijdens zijn studie in Rome werd hij een christen. Hieronymus heeft de kerk enorm gediend met zijn Latijnse Bijbelvertaling, de Vulgata. De goede man verbleef zelfs een tijd in Egypte, onder andere in de kloosterregio van Wadi Natrun. Hij wordt door de kerk beschouwd als een van de ‘dokters’ van de kerk.

Hieronymus wordt gezien als de beschermheilige voor geleerden, studenten, archeologen, boekhandelaars, pelgrims, bibliothecarissen, en vertalers.

Even voor mijn dochters in Nederland

Geliefde dochters in Zeist en bijna Den Haag! Ik weet hoe vreselijk erg jullie de dieren in ons huis in Cairo missen. Daarom hier een foto van de twee schillies, ter bemoediging. We geven ze (bijna) dagelijks eten: ze krijgen tomaat, sla en komkommer.

Van der Goen: 'De Kerk zal moeten betalen.'

‘Als er geen weg is, leggen wij er een aan’, belooft advocatenkantoor Van der Goen uit Soest. Dat proberen ze nu waar te maken door Paus Benedictus XVI persoonlijk – dus de hele Rooms Katholieke kerk - aan te klagen voor het misbruik van kinderen waar ook in de kerk. De kerk zou miljarden euros moeten betalen, zegt Bob van der Goen als advocaat van Mea Culpa United, een internationale stichting voor slachtoffers van seksueel misbruik in kerkelijke instellingen.

De advocaat acht de paus mede hoofdelijk aansprakelijk voor het leed dat duizenden slachtoffers is aangedaan. "De kerk heeft een fout gemaakt: ze had onvoorwaardelijk moeten kiezen voor de kinderen en ze heeft de multinational, de kerk, boven de kinderen gesteld. Dat is een historische fout", aldus Van der Goen. "De kerk zal moeten betalen en desnoods in afgeslankte vorm verder moeten gaan", vindt Van der Goen.

Van der Goen vergelijkt de zaak met de tabaksindustrie. Interessante gedachte. De tabaksindustrie verkocht gevaarlijke producten met misleidende reclame. Dat lijkt me in het geval van de Kerk moeilijk hard te maken. Dus gooit hij alles over de boeg van: De paus heeft zelf instructies gegeven om de zaak in de doofpot te houden. Als dat waar is, zou ik dat moreel zeer kwalijk vinden. Maar we hebben het dan wel over een periode van 30 jaar geleden, toen de doofpot-aanpak in alle geledingen van de samenleving nog veel 'normaler' werd gevonden. Ten onrechte natuurlijk.

Maar is de doofpotaanpak strafbaar? Slachtoffers besloten om wat voor reden ook om niet naar de politie te stappen. Ik kan me voorstellen dat dit vreselijk moeilijk is, maar dat is wel wat ze hadden moeten doen.

Mooi dat Van der Goen vast advies geeft aan de Kerk dat het door deze rechtzaak misschien moet denken aan afslanking van de Kerk. Ik heb een vaag vermoeden dat hij door deze rechtzaak niet zal hoeven afslanken. En dat de slachtoffers er niks beter van worden.

Bron: ND.nl

woensdag 29 september 2010

De samenzwering van de CDA-mastodonten

Het CDA verloor de verkiezingen op een dramatische manier. Het werd weggevaagd, weggehoond. Maar Maxime Verhagen heeft het voor elkaar. Het CDA wordt een regeringspartij met evenveel zetels als de grote winnaar van de verkiezingen, de VVD. Alleen heeft de VVD het voordeel van de premier te mogen leveren - maar die is volgens de berichten van de NOS, één van de zes VVD-ministers.

Het CDA levert dus de helft van de ministers.

Kunnen we Maxime Verhagen vast uitroepen tot de toppoliticus van 2010? Je kunt het met hem oneens zijn, hem haten, maar geef nou toe: wat een onderhandelaar. Die man verdient het om premier te zijn.

1) Zou het CDA zoveel voor elkaar hebben gekregen omdat er binnen de partij zoveel geluiden tegen deze coalitie opgingen?
2) Zouden de CDA-mastodonten het met Verhagen op een akkoordje hebben gegooid om dat te doen, om hem te helpen in zijn onderhandelingen?
3) Zouden de mastodonten na enige discussie op het partijcongres zaterdag, blijmoedig hun steun aan Verhagen geven?
4) Geloof ik in conspiracytheorieën omdat ik daar zoveel van meekrijg in Egypte?

Leprakolonie in Egypte

Egypte telt ongeveer 750 mensen met lepra en ongeveer 3000-4000 mensen die van lepra zijn genezen. Ze wonen in een kolonie in en om Abu Zaabel, 40 km ten noorden van Cairo. Claudia Wiens maakte er een mooie fotoreportage.

Buiten Jezus om wordt God niet geëerd

Ik ben vandaag bezig met een preek voor 10 oktober - beetje op tijd dus. De tekst die ik moet gebruiken is Lucas 17:11-19, over tien melaatse mannen die door Jezus worden genezen. De ziekte van de mannen wordt in onze NBV overigens 'huivraat' genoemd. Het is wel zeker dat het niet ging om wat we nu 'melaatsheid' of 'lepra' noemen.

Joden en Samaritanen hadden een bloody hekel aan elkaar; Jezus en zijn discipelen wandelden naar Jeruzalem via het no-mans-land tussen Galilea en Samaria, om problemen met Samaritanen te voorkomen. In dat gebied woonde een groep mensen met huidvraat - en apart genoeg, dat waren Joden en Samaritanen samen. Het feit dat ze elkaar behoorden te haten volgens hun eigen nationale cultuur was blijkbaar niet meer zo belangrijk nu ze dezelfde ellende deelden en door hun eigen volk waren uitgespuugd. Een verzameling outcasts van het meest treurige soort.

Jezus gaf ze nieuwe hoop; in hun ellende riepen ze tot hem. 'Jezus, meester, heb medelijden met ons.' Slim van ze dat ze beseften dat Jezus degene was aan wie ze hun verzoek moesten richten. De barmhartigheid van God was in hem belichaamd.

Jezus stuurde ze dus op weg naar de de tempel in Jeruzalem, en terwijl ze op weg gingen, werden ze genezen van hun ziekte. Negen van de 10 liepen door naar de tempel, om daar formeel genezen verklaard te worden en om daar de noodzakelijke offers te brengen en daarmee God eer te bewijzen voor hun genezing. Niet alleen waren ze genezen, maar ze konden weer deel uitmaken van de gemeenschap van hun volk! Jezus haalde ze uit hun isolement.

Een Samaritaan liep niet mee naar de tempel maar keerde rechtstreeks naar Jezus terug toen hij zag dat hij genezen was. Jezus maakte toen een heel cryptische opmerking:
Zijn er niet tien gereinigd? Waar zijn de negen anderen? Wilde niemand anders terugkomen om God eer te bewijzen dan alleen deze vreemdeling?

Jezus wist heus wel dat de negen anderen God eer bewezen in de tempel volgens het voorgeschreven ritueel. Zijn opmerking is van belang voor ons begrijpen van hoe Jezus zichzelf zag. Hij zei in wezen dat niet langer in de tempel maar middels zijn persoon God de eer moest krijgen. God heeft zich in Jezus onthuld en alleen de Samaritaan bewees God dus de eer na zijn genezing.

Nou, zoiets ga ik dus preken. 't Is maar dat u het vast weet.

Het Probleem van Stephen Hawking



Met dank aan Anton J de Wit en http://xkcd.com/799/

dinsdag 28 september 2010

Brandje blussen op kantoor

Moest vandaag een brandje blussen op m’n vroegere kantoor. Een stuk van het plafond was omlaag gekomen – gelukkig niemand gewond. Dus was de huisbaas verwittigd. Dat mens was van de week gekomen, had het gezien, en begon enorm te schelden. En na even nadenken ontdekte ze de dader. De Soedanese schoonmaker van ons kantoor gebruikte de tuinslang op het dak om de planten water te geven. Ja, ik geef toe, beetje dom. De planten heb ik gisteren in mijn tuin laten zetten. Tot eer van de huisbaas moet ik erkennen, ze noemde onze Soedanees geen 'slaaf' of 'zwarte' zoals hier veel gebeurd. Racisme bloeit.

Het oude gebouw kan blijkbaar niet tegen water, en ons plafond verloor een groot stuk beton. En op een andere plek vallen voortdurend schilfers verf omlaag. Meer dan een uur kijvend schreeuwde de huisbaas tegen al 12 medewerkers; omdat de nieuwe baas er nog niet is moest Mr Josh opdraven. Vandaag had ze bovendien haar eigen ingenieur gevraagd te komen om ons uit te leggen dat wij verantwoordelijk zijn. Daar gaat het natuurlik om: wie moet er betalen?

Nu zou het best kunnen dat die domme James de oorzaak was maar dat is totaal niet te bewijzen. De plek op het dak waar hij teveel water gebruikte was minstens 10 meter verwijderd van de plek waar ons plafond omlaag kwam. En ik denk dat de ingenieur haar dat ook influisterde. Mevrouw was poeslief, tot boosheid van het Egyptisch personeel. ‘Tegen ons scheldt ze, maar tegen de buitenlander doet ze vriendelijk...’

De ingenieur stelde ons gerust dat er geen structureel probleem is. Het plafond moet wel kaal gebikt, met wat chemische middelen behandeld, en dan weer een verse laag beton erover. Het personeel stond te glunderen ; ze zagen hun kans schoon. ‘Kunnen we meteen de rest van het kantoor ook verven? We willen af van dat vieze groen op de deurposten en de ramen.’ Toen ik daarmee instemde (toch mijn geld niet) maakten ze spontaan een vreugdedansje. Het bleef nog lang onrustig op kantoor.

zondag 26 september 2010

Veel christenen zijn net Farizeeërs

Ik las vandaag mijn bijbel en bedacht dat veel christenen net Farizeeërs zijn. Jawel, dat geloof ik echt. Waarom? Wel, Farizeeërs waren goede Joden die zich graag aan de wetten van God wilden houden, maar ze gingen daarbij soms verbazend ver. Ook de wetten die feitelijk alleen bedoeld waren voor de kaste van priesters wilden ze in hun eigen leven toepassen, al waren ze helemaal geen priesters. Neem de wetten voor de wassingen van priesters voor ze de tempel binnengingen. De Farizeeërs schreven op grond daarvan aan zichzelf ook wassingen voor, voor de sabbat en bepaalde maaltijden.

Eigenaardig hoe ik zelf jarenlang meende dat gedeelten in het Nieuwe Testament die aan de 12 discipelen van Jezus zijn gericht, qua betekenis gewoon op alle christenen kunnen worden toegepast. Ik denk nu bijvoorbeeld aan Johannes 14-16, waarin Jezus kort voor zijn lijden de toekomstige apostelen toespreekt. Veel daarin kon ongetwijfeld generaliserend als algemene waarheid worden verkondigd, maar neem nu Joh 14:26:
Later zal de Pleitbezorger, de Heilige Geest die de Vader jullie namens mij zal zenden, jullie alles duidelijk maken en alles in herinnering brengen wat ik tegen jullie gezegd heb.

Jezus belooft hier aan zijn apostelen dat hij ze, door zijn Geest, zal helpen om de woorden van Jezus nauwkeurig te herinneren en om aan de wereld de juiste boodschap te verkondigen. Dat is beslist geen algemene belofte, en op deze belofte kan niet elke individuele sekteleider aanspraak maken. Dit is een belofte die samenhangt met de institutie van de apostolische kerk; de belofte dat de apostelen met elkaar het ‘volle evangelie’ zouden kennen en doorgeven.

Kopten als bedreiging voor de nationale eenheid van Egypte?

Al-Azhar's Groot-Imam Ahmed al-Tayyeb riep gisteren een vergadering bijeen van toptheologen van zijn islamitische universiteit. Noodsituatie in Egypte. De Koptisch Orthodoxe bisschop Bishoi heeft namelijk beweerd dat een paar verzen in de Koran zijn toegevoegd na de dood van de profeet Mohammed.

De bisschop sprak over een paar verzen over Jezus en de Drie-eenheid in de Koran die Bijbelse gegevens tegenspreken. En om niet te zeggen dat de geliefde profeet Mohammed zich vergiste, zei hij dat die verzen na diens dood aan de Koran waren toegevoegd. Je moet je ook wel enorm in bochten wringen als kerkleider in Egypte. Gewoon zeggen dat je denkt dat de Koran een misbaksel is kan niet.

Maar ook het slimmigheidje van bisschop Bishoi werkte natuurlijk niet, en Ahmed al-Tayyeb zei ‘geschokt’ te zijn door de uitspraken van de bisschop. ‘Dit soort gedrag is onverantwoord en bedreigt de nationale eenheid in een tijd waarin het vitaal is die eenheid te bewaren.’

Een christen in Egypte die zegt dat hij de Koran als volmaakte openbaring van Allah verwerpt, bedreigt de nationale eenheid? Interessante gedachte. Het is voor moslims volstrekt normaal en gepast om te beweren dat christenen de bijbel hebben vervalst – dat kan je dagelijks via islamitische TV-zenders horen uit de mond van islamitische theologen. Maar o wee, iets soortgelijks over de Koran mag niet gezegd worden. Dezelfde Groot-Imam Al-Tayyeb die zo 'geschokt' was, had er zelf op TV geen moeite mee om te beweren dat christenen hun hele bijbel hebben vervalst.

De Kopten, die hooguit 10% van de bevolking van Egypte vormen, worden dus verantwoordelijk gehouden voor het bewaren van de nationale eenheid. Moslims kunnen zeggen wat ze willen. In wezen wordt de nationale eenheid elke keer bedreigd als christenen in Egypte laten merken dat ze de Islam niet accepteren. Het is dus duidelijk in het belang van de nationale eenheid van Egypte dat de Kopten ophouden te bestaan. Ze mogen er zijn, zolang ze niets zeggen dat de Islam tegenspreekt. De enige goede Kopt is een moslim, nietwaar?

In de moslimwereld bestaat het idee dat een sterke samenleving per definitie een uniforme samenleving is. Pluriformiteit is uit den boze. Alles wat ‘anders’ is, bedreigt de nationale eenheid. Zou dit samenhangen met de islamitische visie op God als absolute rekenkundige eenheid? Tawhid – de leer van de eenheid van God – lijkt ook het ideaal voor de samenleving. Wie in een bijna monistische God gelooft, kan wellicht moeilijk leven met een samenleving die dat niet reflecteert. Misschien is het geloof in de drie-eenheid van God, zoals voorgestaan door bisschop Bishoi, wel veel beter voor de versterking van de Egyptische samenleving.

zaterdag 25 september 2010

Stevige dialoog met islamitische landen nodig over minderheden

In oktober 2007 ondertekenden 138 islamitische leiders het zogenoemde Common Word document. Daarin riepen ze het Christendom op om een serieuze dialoog met de Islam aan te gaan. Hun uitgangspunt was dat beide religies vrede willen, en een eind aan de internationale spanningen tussen de christelijke en de islamitische cultuur. In beide religies zou het ten diepste gaan over liefde voor de medemens, en zonder samenwerking van beide religies zou wereldvrede onmogelijk zijn.

Aan christelijke kant werd opgetogen gereageerd door nogal wat academici en kerkleiders. Velen reageerden op allerlei manieren positief op het initiatief. Als moslims ons zo oprecht vragen om dialoog voor internationale vrede dan moeten we daar toch op zijn minst positief op ingaan om te zoeken of er ook iets bereikt kan worden?

Mijn scepticisme over dat document werd dezer dagen bevestigd door uitspraken van de Egyptenaar Dr. Mohamed Salim al-Awah. Deze vooraanstaande ‘gematigde’ Islamist en voormalig secretaris-generaal van de Wereldraad van Moslimgeleerden zei krasse dingen in het televisieprogramma Grenzenloos op de Arabische nieuwszender AlJazeera. Hij beschuldigde mijn vrienden en collega’s, de Kopten, er van dat ze een oorlog tegen moslims voorbereiden door wapens in kerken en kloosters op te slaan en dat ze nu al ‘een staat binnen de staat’ vormen. De zaak is op zich lachwekkend (ik verzeker u, onder mijn kerk in Cairo liggen geen wapens), ware het niet dat zulke uitspraken in een kruitvat als Egypte heel makkelijk door moslims als aanleiding kunnen worden gebruikt om met het ‘grote gevaar’ van de Koptische Kerk voorgoed af te rekenen. Al-Awah zei dreigend dat het land ‘zal branden’ als de Kopten niet inbinden. Te midden van de 84 miljoen Egyptenaren zijn er misschien 6 miljoen Kopten. Hun situatie is dus zeer precair.

Wat de zaak extra treurig maakt, is dat deze zelfde Al-Awah in 2007 een van de ondertekenaars was van het Common Word document. Op de Engelse website van die organisatie prijkt zijn naam op de 13de plaats. Nu bewijst de agressieve taal van Al-Awah niet dat het document uit 2007 niet serieus genomen moet worden, maar het feit dat een vooraanstaande Egyptische moslim zo’n Januskop lijkt te hebben, mag je op zijn minst doen afvragen of de westerse christenen die stonden te juichen, niet erg naïef waren.

De naam van het document, Common Word, refereert aan Soera 3.64 uit de Koran, waar Joden en christenen worden opgeroepen om met de moslims tot een ‘gezamenlijk woord’ te komen, namelijk dat Allah de enige God is en dat hij geen ‘metgezellen’ heeft. Dat is een uitspraak die klip en klaar tegen het christelijk geloof in de drie-eenheid bedoeld is. De tekst van Common Word maakte ook verder wel duidelijk dat het voor moslims in wezen om een verkapte vorm van dawa (‘zending’) ging, niet om een serieuze poging tot met elkaar in gesprek zijn.

Al-Awah en de medeondertekenaars van Common Word zeggen dat ze een eind willen aan internationale spanningen en betere betrekkingen tussen de christelijke wereld en die van de Islam. Maar in zijn eigen land speelt voor al-Awah het zoeken naar vrede blijkbaar geen rol; hij gooit olie op het vuur met hatelijke en leugenachtige verzinsels.

Dit voorbeeld legt goed enkele pijnpunten bloot in de internationale omgang tussen de culturen. Op globale schaal zoeken moslims en christenen naar vreedzame omgang met elkaar, maar waar het gaat om binnenlands beleid is sprake van sterke ongelijkheid. In veel moslimlanden worden christenen schandalig behandeld. Net zo beroerd als bijvoorbeeld sjiieten, homoseksuelen of aanhangers van de Bahai trouwens. Omdat ze minderheden zijn, moeten ze zich vooral klein maken en onopvallend zijn; het liefst niet bestaan.

Laten we elke gelegenheid tot dialoog met islamitische landen en vertegenwoordigers van moslims uit die landen assertief aangrijpen om te spreken over hoe ze hun minderheden behandelen. En mogen ze daarbij ook te horen krijgen dat internationale verdragen en handelsakkoorden samenhangen met hoe ze al hun minderheden behandelen? En dat de internationale vrede waar ze het graag over hebben, samenhangt met hun interne beleid en met de kwaliteit van hun samenleving?

Datzelfde geldt natuurlijk ook voor onszelf in het westen. Laten we in vredesnaam niet morrelen aan onze traditionele manier van omgaan met ‘de ander’ in onze samenleving. Dat zou gaan ten koste van onze hele samenleving, die rijker is door het respect en ruimte voor minderheden. Laat onze eis aan allerlei landen waar minderheden slecht behandeld worden niet worden ondermijnd door zelf de rechten van onze minderheden aan te tasten.

Dit artikel stond vanmorgen in het Nederlands Dagblad

Is de Islam goed voor de kerkelijke oecumene?

Is de Islam goed voor de kerkelijke oecumene? Je zou het wel denken als je ziet dat de Stichting Studie der Nadere Reformatie (SSNR) vandaag op een studiedag de vraag stelt: ‘Liever Paaps dan Turks?’ Met de kreet ‘Liever Turks dan Paaps’ onderstreepten de protestantse geuzen in de Tachtigjarige Oorlog hun afkeer van de Spanjaarden en de Paus. De achterban van de SSNR komt vooral uit de rechterflank van de gereformeerde gezindte waar nog immer heel sterke anti-katholieke sentimenten bestaan. Maar dr. Roelof Bisschop van de SSNR en bovendien directeur van een grote reformatorische school en SGP-prominent is van mening dat de band met rooms-katholieken veel groter dan die met moslims.

Het is te vermoeden dat de bezoekers van de studiedag in Gouda inderdaad zullen constateren dan ze liever onder het juk van een Roomse vorst gebukt gaan, dan onder dat van een Moslim. Wat me veel meer interesseert is of de mannenbroeders het ook aan zouden kunnen om tegen die Roomsen te zeggen: ‘we zijn broeders in Christus…’ Dat is waarschijnlijk nog een brug te ver, en daar moeten we misschien weer 400 jaar op wachten. Dan is, zoals het er naar uitziet, de ‘rechterflank’ al lang van de kerkelijke kaart verdwenen, en de Rooms Katholieke Kerk verkondigt nog steeds wereldwijd het evangelie.

donderdag 23 september 2010

Hoge boete Egyptische patriarch omdat hij huwelijk weigert in te zegenen

De Egyptische Koptisch-Orthodoxe patriarch Shenouda III is veroordeeld tot het betalen van LE 150.000 (ongeveer 20.000 euro) schadevergoeding door het Administratief Gerechtshof in Cairo. Hij weigert namelijk het huwelijk van Magdi William in te laten zegenen. Deze zakenman is gescheiden van de filmster Hala Sedki, en wil hertrouwen. Hij kan zonder probleem een burgerlijk huwelijk sluiten, maar eist ook een kerkelijke inzegening. Omdat de paus dit weigert heeft William 5 miljoen pond schadevergoeding geeist, vertelde paus Shenouda enkele weken geleden toen ik het voorrecht had hem te bezoeken.

De Egyptische kerk erkent het recht op echtscheiding en hertrouwen niet. William had dus een rechtszaak tegen Shenouda III aangespannen. Het kantoor van de Egyptische kerkleider geeft aangekondigd in hoger beroep te gaan. De kans dat in hoger beroep de kerk wordt vrijgepleit van het betalen van schadevergoeding is groot, omdat in hoger beroep de politiek doorgaans een grotere rol gaat spelen. De overheid weet ook wel dat dit soort inmenging van de staat in de interne aangelegenheden van de kerk niet acceptabel is, en dat het zeker in de rest van de wereld niet goed valt.

woensdag 22 september 2010

Egyptische kerels die hun leven gaven voor hun overtuiging

Vandaag, 22 september, is de gedenkdag van de Egyptische heilige St Mauritius (Op de afbeelding rechts op de voorgrond). Naar hem is de Zwitserse stad Sankt Moritz genoemd. Denk aan deze heilige als je op de lange latten staat in de sneeuw aldaar! In de oudheid heette die stad trouwens Agaunum. St Mauritius was misschien erg donker, want zijn naam suggereert dat zijn familie oorspronkelijk uit Mauritanië kwam.

Het vroegste verslag van het martelaarschap van St Mauritius danken we aan een brief van Eucherius, bisschop van Lyon (ca. 434-450). Die schreef over een gebeurtenis van 150 jaar daarvoor, dus of de details kloppen is de vraag. Maar het verhaal gaat dat Mauritius een geheel uit Egyptische christenen bestaand legioen uit Thebe naar Zwitserland bracht in opdracht van keizer Maximianus, aan het begin van de vierde eeuw. Ze moesten in Zwitserland een opstand tegen het Romeinse Rijk neerslaan.

Toen de keizer wilde dat het legioen ook lokale christenen ging aanvallen, weigerden St Mauritius en zijn mannen. Elke tiende soldaat werd daarom gedood. Omdat ze bleven weigeren werden tenslotte alle 7000 soldaten om zeep geholpen. Dit gebeurde in de buurt van het huidige St Moritz, op 22 september.

Dat waren nog eens kerels, die Egyptische christenen. Ze waren bereid hun leven te offeren voor hun overtuiging.

dinsdag 21 september 2010

'Kerken in Egypte verzamelen wapens voor strijd tegen moslims'

Sheikh Muhammad Salim Al Awa is een islamitische leider in Egypte; hij staat bekend als een gematigde vent, en staat altijd vooraan als het gaat om dialoog tussen de Islam en het Christendom. Hij is de 105de naam op de lijst van ondertekenaars van de Common Ground statement waarin moslims een paar jaar geleden aan christenen voorstelden om een serieuze dialoog aan te gaan. Hier zie je, op nummer 105, zijn naam: سعادة الأستاذ الدكتور محمد سليم العوّا.

Wat zei deze 'gematigde' sheikh Awa deze week op AlJazeera? Dat de christenen in Egypte wapens in hun kerken verzamelen – gekocht van Israel natuurlijk – om op het juiste moment een oorlog tegen de moslims van Egypte te beginnen. Prettig, zulke ‘gematigde’ buren hier in Egypte.

De Patriarch van de Koptisch-Orthodoxe Kerk, Anba Shenoeda III, heeft deze week in een gebed na een preek God gebeden om Sheikh Muhammad Salim Al Awa te vergeven voor zijn uitspraken.

Alfabetisering in Egypte: dweilen met de kraan open

Bij deze een gedeelte uit het boek dat ik over Egypte schrijf; dit komt uit een hoofdstuk over media in Egypte:

Op het gebied van alfabetisering heeft het revolutionaire regime dat in 1952 met Gamal Abdel Nasser begon, grote sprongen voorwaarts gemaakt. Maar nog altijd heeft de grote meerderheid van de Egyptenaren geen boeken in huis. Nou ja, misschien de Koran of een Bijbel, maar dat dan om de baraka (zegen) die van het bezitten van zo’n heilig boek uitgaat. Niemand weet met zekerheid wat de cijfers voor analfabetisme zijn, maar naar mijn inschatting is hooguit een kwart van de Egyptenaren comfortabel in staat een krant te lezen.

Bij de alfabetisering is het grote probleem, dat Egyptenaren andere Arabische talen spreken dan de formele Arabische schrijftaal. Het verschil is zo groot dat als kinderen naar school gaan ze een nieuwe taal gaan leren voor het lezen en schrijven. Bij lezen en schrijven is de spreektaal taboe. Om aan te geven hoe groot dat verschil is, als een kind thuis aan zijn broer vraagt hoe het met hem gaat, zegt hij: izzayak – hoe gaat het met jou. Op school leert hij om te schrijven: kayf haalak.

Een bijkomend probleem is de lage kwaliteit van het onderwijs. Veel leraren beheersen zelf de grammatica van hun schrijftaal niet goed. Dat kinderen daardoor een hekel krijgen aan de taal is geen wonder. En een ander serieus probleem is dat in de Arabische taal de medeklinkers niet worden geschreven. J mt ds mr bgrpn wt r stt. Als je zoiets doet in je spreektaal is dat tot daar aan toe maar met een taal die je niet van huis uit kent en die grammaticaal zwak wordt onderwezen, is alfabetisering een groot probleem.

Er zijn wel pogingen gedaan om de taal meer te gaan schrijven zoals ze wordt gesproken, maar o wee, wie dat waagt krijgt de hoeders van de Arabische taal over zich heen. Taalkundigen als Saied Ahmed Bajoemi vechten tegen de invloed van de spreektaal op de schrijftaal omdat het oorspronkelijke Arabisch de taal van Allah zelf is. ‘God zag dat deze taal geschikt was om zijn waarheden in te communiceren.’ De Arabische (schrijft)taal is voor de religieuze leiders en de taalkundigen dus iets dat moet worden bewaard en bewaakt. Taal wordt gezien als iets statisch, als een doel op zich, als iets waar de mens zich aan dient aan te passen, en niet als een middel dat mag worden aangepast als dat beter is voor de communicatie tussen mensen.

Ik overdrijf echt niet als ik zeg dat de gemiddelde Nederlander beter Engels leest en schrijft dan dat de Egyptenaar zijn eigen formele schrijftaal beheerst. De overheid in Egypte probeert door middel van onderzoeken en statistieken te bewijzen dat de pogingen van de afgelopen 50 jaar om het analfabetisme terug te dringen langzaam slagen, maar dit is ongeloofwaardig gegoochel. En zelfs al zou percentuele vooruitgang worden geboekt, door de snelle bevolkingsgroei is het feitelijke aantal analfabeten elk jaar groter dan tevoren.

St Cyrillus over Jezus' verzoeking in de woestijn

Voor mijn vrienden in de Koptisch Orthodoxe Kerk is kerkvader Anba Kirollos van Alexandrië (376-444) de kerkvader bij uitstek. In het westen is hij beter bekend als St Cyrillus. Hij was niet alleen zeer vormend voor de wereldwijde theologie, maar hij heeft ook een behoorlijk oeuvre aan theologische geschriften nagelaten.

Hij is de trots van de Koptische kerk, mede omdat hij erin slaagde op het Oecumenische Concilie van Efeze (431) de Nestoriaanse visie op Jezus Christus tot ketterij te laten verklaren. Dat was geen kleinigheid, want Nestorius was toen de Patriarch van Constantinopel. Hij werd verbannen naar een klooster bij Antiochie.

Vooral aan Kirollos hebben we te danken dat de Kerk ten aanzien van Maria de term Theotokos gebruikt– omdat ze ‘God voortbracht’. Die term ging in wezen niet over de vraag wie Maria was, maar wie Jezus was.

Nestorius leerde dat Maria een mens ter wereld bracht waarin God huisde als in een tempel. Hij maakte dus scherp onderscheid tussen de menselijke en de goddelijke natuur van Jezus, geloofde dat de menselijke Jezus volmaakt was omdat hij door zijn menselijke wil de goddelijke natuur die in hem huisde, perfect gehoorzaamde. Nestorius op zijn beurt verweet de Egyptische kerk dat ze te sterk over de ene, goddelijke, natuur van Jezus sprak. Naar aanleiding van deze kwestie zijn de Kopten kort daarna, door het Oecumenische Concilie van Chalcedon (451) zelf óók tot ketters verklaard. Het kan verkeren.

Over Kirollos bestaat de nodige controverse; hij liet de christelijke sekte der Novatianen uit de stad Alexandrië verjagen, en ook de Joden. Naar onze moderne maatstaven was dat verwerpelijk, maar oordeel niet te snel. Er zijn veel zaken die we als Nederlanders 200 jaar geleden normaal vonden, maar die we vandaag ook verwerpelijk vinden. We hebben allemaal moeite om het licht te zien dat de moraal van het christelijke geloof op onze eigen tijd en cultuur werpt. Hoe zullen onze achter kleinkinderen over ons oordelen over een eeuw? Kirollos zou, volgens zijn vijanden, ook de hand hebben gehad in de lynchpartij van de heidense filosofe Hypatia. De historici zijn het over Kirollos’ rol hierin oneens.

Waarom ik dit allemaal zeg? Als introductie op een korte, aardige preek c.q. bijbelverklaring van Kirollos over de verzoeking van Jezus in de woestijn (Lukas 4). De strijd met Nestorius en de kwestie van de goddelijke en menselijke natuur van Jezus slaan je in het gezicht bij het lezen van deze exegese. Hier mijn introductie en de complete tekst van de (korte) preek.

maandag 20 september 2010

Vast reservaten gaan bouwen voor demente mensen?

Moeten we in Nederland maar vast reservaten gaan bouwen? Hoe kunnen we in vredesnaam omgaan met 500.000 dementerende ouderen over 40 jaar? Want dat staat ons te wachten, blijkt uit het World Alzheimer Report 2010 dat vandaag wordt gepresenteerd. De kosten zullen tussen nu en dan verdubbelen tot 15 miljard euro, wordt voorspeld. Neem dat laatste cijfer maar met een korrel zout. Niemand weet hoe duur dit is over 40 jaar, maar de ervaring leert: duurder.

De Volkskrant schrijft: "Het aantal mantelzorgers zal echter sterk afnemen door de vergrijzing en doordat meer vrouwen werken. Mensen met dementie belanden daardoor eerder in een duur verpleeg- of verzorgingshuis. Deze sector krijgt de komende jaren bovendien te maken met grote personeelstekorten."

in een samenleving waar geen geld is en waar het aantal dementen stijgt, zal de vraag naar goedkopere oplossingen stijgen, mag je vermoeden. Een half miljoen mensen die dement raken, hoe zorg je daarvoor? Reservaten op de Veluwe? Met onze kelderende moraal over euthanasie moeten we misschien wel ergere dingen vrezen.

zondag 19 september 2010

Drie zijn er die getuigen in de hemel... 1 Jh 5:7

In de NBV lezen we in 1 Jh 5:7:
Er zijn dus drie getuigen: de Geest, het water en het bloed, en het getuigenis van deze drie is eensluidend.

Nu ga ik voor het gemak maar even niet in de op de vraag wat die cryptische tekst betekent. Interessanter is de voetnoot bij dit vers:
Anders handschriften lezen: ‘Er zijn dus drie getuigen IN DE HEMEL: DE VADER, HET WOORD EN DE HEILIGE GEEST; EN DEZE DRIE ZIJN EEN. EN ER ZIJN DRIE GETUIGEN op de aarde: de Geest, het water en het bloed, en deze drie zijn één.

Al heel lang heb ik klakkeloos aangenomen dat de theologen gelijk hebben die vertellen dat de NBG-vertalers in 1951 ten onrechte in 1 Joh 5:7 dat gedeelte over ‘de drie getuigen in de hemel [...] en deze drie zijn een’ in de tekst hadden opgenomen. De kwestie wordt die van het Comma Johanneum genoemd. Maar ik was weer veel te goedgelovig. Ik las van de week in mijn voorbereiding voor een les over Cyprianus (ca. 208-258) in zijn boekje Over de Eenheid van de Kerk (251) deze woorden:
En het staat geschreven over de Vader en de Zoon en de Heilige Geest, ‘en deze drie zijn één’. (Over de Eenheid van de Kerk, caput 6).

En verder lezend zie ik dat Tertullianus in het jaar 200 in zijn boekje Apologia against Praxeas die woorden ook gebruikt. Blijkbaar hadden die twee broeders de brief die wij 1 Johannes noemen in hun bezit, of ze konden er uit het hoofd uit citeren; de versie die ze hadden, bevatte wel degelijk deze woorden, het Comma Johanneum.

Bij het overschrijven van oude geschriften is het altijd makkelijker per ongeluk een paar woorden weg te laten dan die toe te voegen. Me dunkt dat de case voor de lange Trinitarische versie van 1 Joh 5:7 veel minder zwak is dan ik altijd had aangenomen.

Op www.Bible.org, een overigens orthodoxe website, wordt toch tegen het Comma Johanneum gestemd:
This longer reading is found only in eight late manuscripts, four of which have the words in a marginal note. Most of these manuscripts (2318, 221, and [with minor variations] 61, 88, 429, 629, 636, and 918) originate from the 16th century; the earliest manuscript, codex 221 (10th century), includes the reading in a marginal note which was added sometime after the original composition. Thus, there is no sure evidence of this reading in any Greek manuscript until the 1500s; each such reading was apparently composed after Erasmus’ Greek NT was published in 1516. Indeed, the reading appears in no Greek witness of any kind (either manuscript, patristic, or Greek translation of some other version) until AD 1215 (in a Greek translation of the Acts of the Lateran Council, a work originally written in Latin). This is all the more significant, since many a Greek Father would have loved such a reading, for it so succinctly affirms the doctrine of the Trinity. The reading seems to have arisen in a fourth century Latin homily in which the text was allegorized to refer to members of the Trinity. From there, it made its way into copies of the Latin Vulgate, the text used by the Roman Catholic Church.

Het Comma Johanneum zou in de vierde eeuw in een preek zijn gebruikt? Niks ervan. Cyprianus beschouwde het halverwege de derde eeuw als Heilige Schrift, en Tertullianus rond het jaar 200 ook (hoewel ik diens citaat niet het opgezocht).

Stuur je mails van laatste 48 uur svp opnieuw

De afgelopen twee dagen was mijn server (in de VS!) op nonactief. Zelfs alle emails zijn verdwenen #$%^. Ik heb me heel geduldig beheerst. Er zat een voordeel in de stilte - het bespaart een hoop werk - maar mocht jouw belangrijke email daartussen hebben gezeten, stuur die dan svp even opnieuw. Dankje.

zaterdag 18 september 2010

Arabische vertaling van Apostolische Vaders

Vanmiddag was ik bij de Koptische kerk in Sporting, een wijk van Alexandrie. De priester daar, Tadros Malaty, heeft nogal wat kerkvaders in Arabisch vertaald. Nu heb ik onlangs de rechten gekocht van de Griekse en Latijnse tekst met tekstuele noties en introducties tot de Apostolische Vaders, om dat in een tweetalige (Grieks-Arabische) versie op de markt te brengen in Egypte middels de Episcopal Publishing House.

Dus hoe prettig dat Fr. Tadros ons zijn vertalingen als uitgangspunt laat gebruiken. We moeten die naast de oorspronkelijke grondtalen leggen om zijn vrij 'populaire' vertalingen wat aan te passen, maar het is mooi dat we zijn vertalingen als uitgangspunt kunnen gebruiken. In Alexandrie wil Mina, die ik lesgeef in jaar 4 van de Alexandria School of Theology, graag aan dit vertaal/bewerkproject meewerken, en ik wil nog twee of drie lui die goed in Grieks, Engels, Frans en Arabisch zijn bij elkaar brengen om hier iets moois van te maken.

HIER zijn trouwens enorm veel engelstalige vertalingen van boeken van Fr Tadros Malaty te downloaden. Handig voor wie meer van de Koptische Kerk wil weten.

vrijdag 17 september 2010

'photoshoppen alleen wegens belangrijke rol Egypte'

Eerder deze week schreef ik over hoe een foto van President Hosni Moebarak gephotoshopt in de Egyptische krant al-Ahram de kritiek en lachlust van de oppositie opwekte.

De Egyptische staatskrant al-Ahram, die in Egypte zware kritiek kreeg om het een foto van president Moeberak zo heeft aangepast dat het lijkt of hij het vredesproces in het Midden Oosten leidt, heeft zich vandaag verdedigd. Osama Saraya, de hoofdredacteur van de krant, schreef vandaag dat de aangepaste foto alleen bedoeld was om de belangrijke diplomatieke rol van Egypte in het vredesproces te laten zien.

Critici noemden het bedrog en een voorbeeld van hoe het regime in Egypte zijn eigen volk misleidt. Saraya vindt die kritiek onzin: “De expressionistische foto is een […] waarachtige uitdrukking van de prominente rol van Presdient Moeberal ten aanzien van de Palestijnse kwestie." Ambtenaren hier zeggen dat Egypte alleen de locatie voor de besprekingen heeft geregeld, verder niks. Saraya noemt de kritiek een ‘lastercampagne’

Bron: AP

Tory Baucum: Boek voor evangelisten en church planters

Tory K. Baucum, Evangelical Hospitality: catechetical evangelism in the early church and its recovery for today (2008)

In dit boek vergelijkt Baucum de catechese in de vroege kerk met de Methodistische revival van John Wesley en de Alpha cursus van Nicky Gumbel. Baucum zelf heeft veel ervaring met Alpha. Baucum laat zien hoe een catechetische aanpak in evangelisatie goed werkt omdat het deelnemers op een natuurlijk manier helpt bij een koersverandering in het leven. Daarbij gaat hij in op de betekenis van relaties, rituelen, retoriek, en rollen.

Wie betrokken is bij church planting of evangelisatie doet er goed aan dit boek te kopen. Het is geen eenvoudige ‘how to’ in 10 stappen, maar een zeer solide studie. Het legt een zeer stevige bodem voor het doordenken van het eigen werk, en het zit onbedoeld vol adviezen en ideeën die in de eigen arbeid kunnen worden toegepast. Zoals de tip om nadruk te leggen op samen eten en op het gebruiken van de zaligsprekingen in een vroeg stadium. Het advies uit de Alpha cursus om een ‘worshipleider’ niet toe te staan er een show van te maken maar om tamelijk onzichtbaar te zijn, deed mijn hart opspringen. In dit boek worden recente sociologische en theologische studies meegenomen over de manier waarop mensen van wereldbeeld en gedrag veranderen.

Baucum is een Anglicaanse priester van de High Church soort, met een evangelikaal geloof. Hij dient in Truro (Anglican) Church in Fairfax (VA).

donderdag 16 september 2010

Clash of cultures: kerkbouw of niet in Egypte?

Opvallend hoe opgewonden een aantal Egyptenaren reageerde op een blogje dat ik deze week schreef over de bouw van kerken in Egypte, naar aanleiding van een uitspraak van Geert Wilders. Omdat ik zei dat er wel degelijk kerken worden gebouwd in Egypte was de conclusie meteen dat ik de Islam verdedigde, de Kopten zou minachten en meer. Ik vind dit een mooi voorbeeld van een 'clash of cultures' wat betreft taalgebruik en cultuur.

Eerst iets over dat taalgebruik
In Egypte (en dat doen de meeste Arabieren) communiceert men in het algemeen door middel van overstatement. Je maakt je punt duidelijk door overdrijving. Binnen de context van de Arabische wereld weten we dat van elkaar, dus is dat geen probleem. We zwaaien met de armen, gebruiken stevige, pompeuze termen, en we begrijpen van elkaar wat we bedoelen. In Nederland zijn we veel zuiniger met woorden – overdrijven wordt afgekeurd en als je overdrijft, diskwalificeer je vaak al snel wat je wilt zeggen. Naar mijn smaak deed Wilders dit, en velen van ons herkennen dat meteen. Grootse generalisaties, overdreven voorstellingen van zaken, daar houden de meesten niet van.
Dus als ik zeg dat Wilders overdrijft en dat er wel degelijk kerken worden gebouwd, klimmen Egyptenaren in de gordijnen: ‘Wilders heeft gelijk, het is heel moeilijk, we krijgen heel weinig toestemmingen...’ Ja, in een Egyptische context van bombastisch taalgebruik, heeft Wilders gelijk. In de context van de Nederlandse politieke cultuur ervaren we zijn woorden bijna als liegen.

Dan de kwestie van cultuur
Egypte is een enorm communale cultuur. Je staat altijd achter je familie, je clan, je kerk. Ook als familie, clan of kerk ongelijk hebben. Voor mijn goede Egyptische vrind Cowboy (die via Google translator mijn verhalen volgt) ben ik niet loyaal als ik zeg dat Kopten wel kerken kunnen bouwen. Want als Wilders zegt van niet, en ik zeg van wel, dan lijkt het of ik partij kies voor de Islam. Je staat als vrienden, als familie, als kerk, immers altijd en overal achter elkaar?
In Nederland hebben we het gevoel dat eerlijkheid boven alles gaat; de waarheid moet altijd gezegd. We zoeken de nuance, we tasten de werkelijkheid met onze woorden af, en omwille van de waarheid laten we onze beste vrienden desnoods keihard in de stront zakken. En dat wordt niet gezien als moreel verwerpelijk, maar als ethisch noodzakelijk.

En als ik dus op een Nederlandse blog, in een Nederlandse culturele context, met mijn Nederlandse gevoel voor taal en waarheid, zeg dat er in Egypte wel degelijk kerken worden gebouwd, maak ik in de context van Egypte mijn vrienden kwaad. Het is niet loyaal.

Lastig om tussen twee culturen te pendelen als grappenmakers als mijn vriend Cowboy mijn Nederlandse verhalen vertalen in het Arabisch. Je bent een liefje, Emad! He... dat zou ik in Nederland ook niet zeggen he? Maar hier - geen probleem!

10 lessen patristiek - nu even pauze

De volgende 10 lessen over kerkvaders staan nu op mijn website. Deze lessen zijn een introductie tot bepaalde brieven of boekjes van die kerkvaders, waarbij ik vooral het zelfstandig lezen met wat gericht vragen stimuleer. Alle leesstof kan op het internet worden gevonden. Er zullen nog zes lessen volgen, maar aangezien ik pas voor medio november de volgende les moet afhebben, zal er de komende weken weinig aan deze lijst worden toegevoegd en wijs ik er nu maar even op - er zijn ook zoveel liefhebbers die van ongeduld staan te trappelen :-)

First letter of Clement
Letter of Barnabas
Second letter of Clement
Letter of Polycarp to the Philippians
Martyrdom of Polycarp
Shepherd of Hermas
Letter to Diognetus
Irenaeus: On the Apostolic Preaching
St Cyril (Kirillos): Sermon on Jesus' fasting (Luke 4)
Cyprian of Carthage: On the Unity of the Church

ND praat nog even door over Geert Wilders en de Kopten

Waar een blogje toe kan leiden. Steeds vaker citeren kranten uit de digitale wereldwijde wereld van de blogs. Ik schreef van de week iets over hoe Geert Wilders in zijn NewYorkse speech overdreef over de situatie van de Kopten, en niet alleen kreeg ik wat sjacherijnige reacties van overigens aardige mensen, maar het Nederlands Dagblad gebruikte het als uitgangspunt voor een artikel:
CAÏRO - Geert Wilders is een populist: iemand die inspeelt op het sentiment dat leeft onder het volk. Op onderbuikgevoelens, zouden sommigen zeggen.

Met zijn uitspraken scheert hij soms - bewust - langs de waarheid, die vaak complexer is dan hij voorspiegelt. Of de feiten liggen net even anders. Vorige week vrijdag maakte hij zich daaraan schuldig, vindt Jos M. Strengholt, een anglicaanse priester van Nederlandse afkomst, woonachtig in Egypte. Aan de voet van de plaats waar ooit de Twin Towers stonden, keerde de PVV-leider zich tegen de bouw van een islamitisch centrum in de buurt. Maar hij zei ook dat ,,de oudste christenen in de wereld, de Kopten in Egypte, geen vrijheid kennen om hun kerken op te knappen, laat staan er een te bouwen.''
[Lees het hele ND artikel HIER]

dinsdag 14 september 2010

Egypte boven alles... Hosni Moebarak voorop

Egypte heerst over de wereld. Dat zou je denken als je ziet vandaag hoe in de belangrijkste Egyptische krant, al-Ahram, onze eigen president Hosni Moebarak (82) in het Witte Huis in Washington voorop loopt, als leider van de machtige naties die vredesbesprekingen tussen Israel en de Palestijnen steunen. Die zijn weer begonnen in Sharm el-Sheikh. De headline in al-Ahram zegt: "De Route naar Sharm el-Sheikh". Onder leiding van onze Hosni dus!

Maar kijk je naar de echte foto, dan zie je dat de krant in Egypte net zoveel aan de foto heeft gedokterd als de dokters aan Moebarak...

En ik ben vermaand door The Pessoptimist... ik had natuurlijk aan bronvermelding moeten doen. MJH, je bent een beter mens. BRON: ZENOBIA

Geen verbod Reformatorisch Dagblad

Jielis van Balen schrijft vandaag een prima artikel in het Reformatorisch Dagblad over het Egyptisch Bijbelgenootschap. Een positief artikel dat laat zien dat temidden van de problemen die de christenen in Egypte hebben, ze ook vrijheden hebben waar we blij om mogen zijn. Zoals de grote vrijheid om de bijbel te verspreiden.

Maar waarom zet het RD er dan de kop boven: Geen verbod Egyptisch Bijbelgenootschap. Dat is niet ter sprake, dat is niet ter zake, en er is geen enkele dreiging van. Er zijn bijna geen moslimlanden waar de verkoop van bijbels verboden is. in Egypte worden ze in elk geval met enorme containers ingevoerd.

Er is voor zover ik weet één keer een container bijbels geweigerd. Dat was in de jaren 1990, toen een poging werd gedaan de Kitab al-Sharif bijbelvertaling Egypte in te krijgen. Naar verluidt zou de Patriarch van de Koptische Kerk dat hebben tegengehouden. Een volle container werd in Alexandrie in de haven tegengehouden. Kitab al-Sharif is een eigenaardige bijbelvertaling waarin allerlei typisch Islamitische termen worden gebruikt, waarschijnlijk in een poging om de christelijk boodschap aannemelijker te maken voor moslims.

Voor de liefhebbers: 1 Tim 2:5 zegt: Er is één God en ook één middelaar... In Kitab al-Sharif is dat 'mistaald' als: "lâ ilâha ilâ Allâh, wa lâ shafî‘a baynahu wa bayna al-nâs ilâ al-insân al-masîh ‘Îsá". Het begint dus met de eerste helft van de Islamitsiche geloofsbelijdenis, "er is geen God dan Allah", en vervolgens wordt voor Jezus het woord middelaar gebruikt dat in de volksislam voor Mohammed wordt gebruikt. Bovendien wordt hij niet Yasua genoemd, zoals Arabische christenen doen, maar 'Îsá, zoals hij in de Koran wordt genoemd.

Het Egyptisch bijbelgenootschap verspreidt in de eerste plaats de vertaling die door de Nederlands-Amerikaanse zendeling Cornelius Van Dyck werd geproduceerd in Libanon (gepubliceerd in 1865). Voorts wordt ook de modernere vertaling Kitab al-Hayah (Boek des Levens) verspreid, die in 1988 werd voltooid. In de meeste kerken in Egypte wordt alleen de Van Dyck bijbel gebruikt.

Belang van de apostolische vaders voor vandaag

Gisteravond heb ik aan een groep gemeenteleden van de Anglicaanse kathedraal In Cairo een uurtje 'les gegeven' over de eerste christelijke literatuur van net na het Nieuwe Testament. Dat is de brief van 'paus' Clemens van Rome aan de kerk in Korinthe; deze moet tussen 70-95 na Chr zijn geschreven.

Wat zo interessant is in deze na-bijbelse literatuur is dat zaken als de christelijke verlossingsleer en de leer van de Drie-eenheid worden besproken op een manier die naadloos aansluit bij het Nieuwe Testament, en die ook geheel past bij de latere theologische verwoording van Nicea (325). Waar ik op wees is de opvallende continuiteit tussen Nieuwe Testament, 1 Clemens (en Nicea).

Moslims beweren dat christenen op het gebied van de verlossingsleer en de Drie-eenheid de bijbel hebben 'veranderd'. Als dat zo zou zijn, moet je eigenlijk ook constateren dat de kerk dan alle brieven en boekjes die na het Nieuwe Testament werden geschreven, moet hebben aangepast want er is sprake van opvallende continuiteit. Een veel meer voor de hand liggende conclusie is dat de 27 evangelien en brieven die nu ons Nieuwe Testament vormen, inderdaad in de vorm die ze nu hebben, zijn geschreven in de eerste eeuw. Er is niemand die iets heeft veranderd of aangepast. Het gaat om authentieke documenten!

Opvallend is ook dat Clemens de apostelen Paulus en Petrus nog heeft gekend. En hij legt enorme nadruk op de noodzaak om wat de jonge kerk van die apostelen had geleerd, zo getrouw mogelijk door te geven (Latijn: 'tradere', vanwaar ons woord 'traditie'). Ook deze nadruk van de eerste generatie christenen op grote getrouwheid aan de oorspronkelijke boodschap wekt vertrouwen dat we in het Nieuwe Testament en in de brieven van de vroeg-christelijke schrijvers inderdaad te maken hebben met de 'oorpronkelijke boodschap' van de eerste volgelingen van Jezus Christus.

Vulkaanuitbarsting in Nederland niet uitgesloten

Het nieuwste Dreigingsbeeld Terrorisme Nederland van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding (NCTb), dat gisteren naar de Tweede Kamer is gestuurd, zegt dat internationale terroristische groepen Nederland een islam-vijandig land en daarmee een ‘legitiem’ doelwit vinden. Tegelijk zegt het Dreigingsbeeld Terrorisme dat er de afgelopen maanden geen concrete aanwijzingen zijn geweest voor aanslagen tegen Nederland. Het dreigingsniveau voor Nederland wordt dus ‘beperkt’ genoemd. In Nederland zijn volgens de NCTb weinig incidenten van gewelddadige radicalisering. Wel blijft er een voedingsbodem voor radicalisering bij verscheidene groepen aanwezig. Het risico van terroristische aanslagen tegen Nederlanders is groter in of bij gebieden waar jihadistische groepen actief zijn, staat in het dreigingsbeeld dat de NCTb heeft opgesteld. Het gaat dan om gebieden als Pakistan, Afghanistan, Indonesië, Noord-Afrika, Somalië en Jemen.

Hoe lang heeft deze studie van het NCtB studie geduurd? Dit klinkt als: In Nederland bestaat weinig kans op een uitbarsting van een vulkaan, maar echt uitsluiten kunnen we het niet. Maar als je als Nederlander dicht bij een vulkaan woont, is de kans wel groter dat je slachtoffer wordt.

“Terroristische activiteiten tegen Nederland en zijn belangen kunnen in de toekomst dan ook niet worden uitgesloten”, zegt het rapport. Dat snappen de meeste lezers wel denk ik. Dat ik vandaag een auto-ongeluk krijg is ook niet uitgesloten. Maar hoe groot is de kans?