In mijn vorige blog noemde ik dat Christenen voor Israel (CvI) en anderen gaan demonstreren tegen de erkenning van een Palestijnse Staat. Nu geloof ik niet dat mijn lezers hier twijfelen aan het feit dat ik een voorstander ben van een Palestijnse Staat (naast Israel dat veilig en onbekommerd in zijn eigen land mag wonen!). Of dit ooit gebeurt, daar heb ik wat twijfels aan, maar dit terzijde. Interessanter vind ik het bijbelgebruik dat ik tegenkom bij CvI ten aanzien van deze kwestie. Ik citeer:De tijden waarin we leven, zijn ernstig. Teksten zoals onder andere Jeremia 46:27 en 28 leren ons dat we moeten beseffen dat de wereld te maken zal krijgen met de oordelen over hun gedrag:
27 “Vrees gij dan niet, mijn knecht Jakob, en wees niet verschrikt, o Israël, want zie, Ik verlos u uit verre streken, uw nakomelingen uit het land hunner gevangenschap; Jakob zal terugkeren en rustig en veilig zijn, door niemand opgeschrikt.
28 Vrees gij niet, mijn knecht Jakob, luidt het woord des HEREN, want Ik ben met u; want Ik zal met alle volken, waaronder Ik u verstrooid heb, voorgoed afrekenen, maar met u zal Ik niet voorgoed afrekenen, doch Ik zal naar recht u tuchtigen, al zal Ik u zeker niet vrij laten uitgaan.”
De situatie rond een (mogelijke) deling van het land zal grote gevolgen hebben voor de natiën.
Mijn commentaar op deze 'exegese':
1. Zeker we leven in ernstige tijden. Binnen de kerk acht ik het misbruik en gerommel met bijbelteksten een ernstige zaak. Wat voor exegese is dit? Wat voor hermeneutiek gaat hierachter schuil? Mijns inziens wordt vooral afgegaan op de klank van bijbelteksten en hoe die vaag lijken op de tijd waarin we leven.
2. Laat deze tekst uit Jeremia zien dat 'de wereld te maken krijgt met oordelen over hun gedrag'? Kan je zo'n tekst echt laten samenvallen met het erkennen van een Palestijnse Staat? Er zijn trouwens al veel landen die een Palestijnse Staat hebben erkend. Vallen die nu dus onder het oordeel van God? Is dat ergens aan te merken?
3. De tekst is gericht aan Israel in ballingschap, niet aan teruggekeerde Joden. Die Joden in ballingschap moeten niet verschrikt zijn, en de belofte is dat Israel in de toekomst veilig en rustig zal zijn. Welaan, dat is nu zeker niet het geval. Dus deze tekst heeft niks te maken met vandaag de dag?
4. God zal voorgoed afrekenen met alle volken waaronder Israel verstrooid is. Hm. Aangezien ongeveer in elk land van de wereld Joden wonen, gaat God afrekenen met alle volken? Laat ik gedacht hebben dat het God om de redding van de wereld te doen is. Ik heb me zeker vergist. En ik meen dat de afgelopen 2000 jaar door de kerk is geleerd dat het oordeel van God samenhangt met onze keus voor of tegen Jezus Christus. Was dat ten onrechte?
5. God belooft in dezelfde woorden van Jeremia dat Hij Israel ook zal straffen. Hoe zien we dat in onze tijd? Als je kunt beweren dat Jeremia Gods oordeel over de volken aankondigt als die een Palestijnse Staat erkennen, dan kan je zonder blikken of blozen natuurlijk ook zeggen dat God Israel strafte met de holocaust? [VOOR DE GOEDE ORDE: IK BEWEER DAT NIET. IK LAAT ALLEEN MAAR ZIEN WAT VOOR SOORT BIJBELGEBRUIK CVI HIER HANTEERT!] Die domme gedacht kan je zelfs nog ondersteunen door erop te wijzen dat Jeremia het heeft tegen Joden die nog niet naar hun land zijn teruggekeerd; die Joden worden dus nog in de ballingschap gestraft. Logisch he? Wat overkwam het Jodendom voor de Staat Israel werd gesticht?
6. Wie ook maar even moeite neemt om zijn bijbel erbij te pakken, ziet dat Jeremia deze woorden die CvI citeert, spreekt nadat Jeremia sprak over hoe Nebukadnezar, koning van Babel, het Midden Oosten zou veroveren. Tegen Joden die in de 6de eeuw voor Christus naar Babel zijn weggevoerd spreekt Jeremia zijn boodschap. Hoezo gaat dit dus over 2011 en de erkenning van een Palestijnse Staat? De oordeelsaankondiging over de volken gaat zeer concreet over Babel. Niet over Nederland, Ethiopie of Singapore.
7. Christenen die hun bijbel serieus nemen moeten in opstand komen tegen dit soort bijbelgebruik waarbij elke gezonde hermeneutiek en exegese overboord is gegooid, en die ons met bizarre toepassingen bedreigt. En ik vind dat christenen die hun bijbel serieus nemen het recht hebben om te eisen dat hun leiders ze geen knollen voor citroenen verkopen. Dit soort bijbelgebruik gaat niet over wat God zegt, maar laat de bijbel buikspreken.
23 opmerkingen:
Hoi Jos meen je dat nu echt,ik bedoel die oproep aan serieuse gristenen om in opstand te komen tegen de in jou ogen ozo voute exegese van CvI?
Jos je denkt zeker het alleenrecht te bezitten om gevaarlijke en valse exegese's te verkondigen,ik bedoel dan natuurlijk jou uitleg over hfd.9-11 van de Romeinen brief.
Wat is trouwens erger Jos,om de Bijbel zo te verdraaien met het gevolg dat jij Israel/het Joodse verbonds volk,waarvan Paulus zegt dat ze geliefd zijn om der vaderen wil uit het heilsnest gooit of dat CvI het zg.palestijnse volk die er uiteindelijk op uit zijn om heel het grondgebied van Israel te bezitten een eigen staat te ontzeggen?
Opmerkelijk dat jij je zo druk maakt om een verkeerde exegese.
Hoi Jos,
Zomaar wat citaten uit bovengenoemd stuk.
"Wat overpeinzingen bij bizar bijbeltekstgebruik"
"Binnen de kerk acht ik het misbruik en gerommel met bijbelteksten een ernstige zaak."
"Christenen die hun bijbel serieus nemen moeten in opstand komen tegen dit soort bijbelgebruik waarbij elke gezonde hermeneutiek en exegese overboord is gegooid..."
"Ik vind dat christenen die hun bijbel serieus nemen het recht hebben om te eisen dat hun leiders ze geen knollen voor citroenen verkopen."
Je titel van het stuk veronderstelt dat jij het als Anglicaans priester het bij het juiste eind hebt.
Verder wek je de indruk dat alle christenen die er een andere visie op na houden als jij hun Bijbel niet serieus nemen.
Wat dan van al die andere 38.000 verschillende denominaties wereldwijd. Zien die het allemaal verkeerd Jos? (...there are reported to be approximately 38.000 Christian denominations...) http://bit.ly/rgPfRK
Ik ben van mening dat je beter naar eenheid kunt gaan zoeken dan telkens weer tegen de schenen van je broeders en zusters aan te schoppen. En dat ook nog via de media. Niet verstandig.
Je bereikt er namelijk helemaal niets mee. Het enige wat je ermee doet is verwarring zaaien en een woordenstrijd ontketenen.
Keer op keer is dat het geval als ik je blog bezoek.
Jammer...
Dit is een betere link http://bit.ly/qn2JeL
Blessings...
Volgens 1 Petrus 2:6-10 en Galaten 3:26-29 zijn allen die geloven dat Jezus de Messias is, Joods of niet, Gods volk. In Romeinen 4 staat wie God echt als Abrahams kinderen beschouwt, namelijk zij die geloven dat Jezus de Messias is. DNA doet daar niets aan toe of af.
Jezus wist wat Hij zei toen Hij in Johannes 8:44 Zijn tegenstanders die zich vanwege hun Joodse afkomst als kinderen van Abraham zagen als kinderen van satan betitelde. Dat was uiteraard niet vanwege hun afkomst, maar vanwege hun denkwijze. Johannes de Doper zei overigens hetzelfde in Mattheus 3:7. Addergebroed is een synoniem voor satanskinderen.
Het kan gezien Galaten 6:10 niet waar zijn dat christenen het welzijn van niet in Jezus gelovende Joden belangrijker vinden dan die van Arabische christenen. Er wordt door CvI c.s. wel veel over, maar vrijwel nooit mèt Palestijnen gepraat.
Wie is er eigenlijk volgens de Bijbel nu een Jood? Ooit Romeinen 2 gelezen en dan vooral vs 28-29?
Heb je trouwens ook Romeinen 9:27 gelezen? Romeinen 9-11 is echt niet zo fijn voor Israël als je die hoofdstukken goed leest.
Duidelijk wordt dat God echt niet automatisch altijd aan de kant van Israel staat. Dat was Hij vroeger namelijk ook niet. Hij is dus ook niet zomaar automatisch tegen een Palestijnse staat.
Abraham deelde al in Genesis 13 het land met Lot, hoewel dat land door God aan Hem was toegezegd. Ik zie niet dat God boos werd om dat verdelen. Land voor vrede in Bijbels perspectief.
De uitdrukking "Joodse staat" komt in de Bijbel (alle 8 gangbare Nederlandse vertalingen gecontroleerd) precies nul keer voor. Hetzelfde geldt voor de uitdrukking "Joodse meerderheid".
Nergens in de Bijbel zul je vinden dat God zich kwaad maakt over dat er te weinig Joden (of te veel Arabieren) in Jeruzalem wonen of dat Joden er niet de baas zijn. Wel maakt Hij zich kwaad over het onrecht dat er heerst.
Natuurlijk hebben Joden recht op een veilige plek. Alleen hebben Palestijnen net zoveel recht op een veilige plek.
Als je tegen een Palestijnse staat bent, zul je ook een alternatief moeten bedenken. De status quo is namelijk zeker niet Bijbels en dus ook voor God niet acceptabel. Zie bijvoorbeeld Leviticus 19:18,33-34 en Ezechiel 47:21-23.
Palestijnen als zogenaamd aanduiden is een duidelijke vorm van anti-Arabisch racisme. Het is niet aan jou om te bepalen of Palestijnen zich zo mogen noemen of niet. Joden die er woonden noemden zich voor 1948 trouwens ook Palestijnen, dus dan mogen Arabieren die er wonen dat zeker, omdat zij er doorgaans al veel langer woonden. Het mandaatgebied Palestina was niet leeg in 1948.
Ha Walter, Gert
De bijbeluitleg die jullie erop na houden wordt in elk geval niet gedeeld door 80% (75%? 85%?) van alle christenen op aarde.
En ja, ik vind het van wezenlijk belang. Het is toch helder in de praktijk dat het niet alleen gaat over hoe je een paar incidentele bijbelgedeelten uitlegt - het gaat om je visie op de hele theologische constructie van de bijbel. Hoe je tegen Rom 9-11 aankijkt, heeft bijv grote betekenis voor hoe je het halve oude testament uitlegt.
Dat is toch niet helemaal van belang ontbloot?
Ja - ik vind dat evangelischen gelovigen kritischer moeten zijn over het voedsel dat ze wordt opgedist.
En nee, het idee dat ik het altijd bij het recht eind heb is natuurlijk onzin; ik verander vaak zat van mening over dit of dat. Maar aangezien ik met mijn manier van bijbellezen - in elk geval de grote lijnen - midden in de kerk van de hele geschiedenis en van de hele wereld sta, kan ik met een beetje overtuiging wel zeggen dat ik gelijk heb.
Als jullie niet precies dezelfde opinie hadden - namelijk dat je gelijk hebt - zou je je niet storen aan wat ik hier schrijf immers.
En Walter, het idee dat je alles waarover christenen het oneens zijn niet moet bespreken, zorgt dat er niks meer te bespreken valt. Of heb jij het altijd alleen maar over dat Jezus de Goede Herder is? Daarover zijn we het hartelijk eens. Maar er is meer. De apostelen lieten niet na de VOLLE RAAD DES HEREN te verkondigen - zie Handelingen. Die lieten ook niet van alles weg als dat tot onenigheid kon leiden...
Walter, ten eerste is Jos nog heilig vergeleken met de arrogantie die ik bij sommige christenzionisten zie die ervan overtuigd zijn dat wie het niet met hen eens is òf geestelijk blind òf vrijzinnig òf antisemiet is en waarschijnlijk alledrie.
Ten tweede is Jos echt niet zo'n roepende in de woestijn. Die 38000 denominaties zijn beslist niet allemaal zo zionistisch. Een aardig artikel hierover staat op http://www.comeandsee.com/view.php?sid=1163
Jongens, ik ben en blijf een echte bruggenbouwer. Als iemand die in de zorg werkt heb ik een bloedhekel aan ruzie. Het is voor mij anders ook onmogelijk om dit werk te doen.
Ik hoef ook als christen mijn gelijk niet te halen (ook niet t.o.v. mijn broeders) en wens me als zodanig ook niet naar mijn (ongelovige) medemens te profileren.
Vandaar dat ik soms ook met gekromde tenen deze blog lees. De arrogantie straalt er regelmatig vanaf en de liefde is vaak ver te zoeken.
Het enige wat ik wil zeggen is dat ik dat jammer vind. Met name omdat we dat als christenen zo hoog in het vaandel hebben staan.
Laten we ter wille van de Here naar eenheid zoeken...
That's all.
Tot nog toe geen serieuze ontkrachting van de opmerkingen van Jos. Ik verwacht ook niet dat die gaan komen. Je hoeft geen theoloog te zijn om te zien dat hier gemanipuleerd wordt met bijbelteksten.
Ha Wim - nee had je een serieuze reactie op mijn commentaar op de 'exegese' verwacht? Mijn ervaring is dat zodra er geen antwoord kan worden gegeven, meteen op de man gespeeld wordt.
Ik heb het over exegese, maar het commentaar gaat erover dat ik Israel niet zou liefhebben, cynisch doe, niet naar eenheid zoek, etc.
Maar op een normaal bijbels-exegetisch argument ingaan? Nope.
(Sorry voor deze lange reactie) Net als Walter hou ik ook niet zo van polarisatie en meen ik dat dingen met respect besproken moeten worden. Niettemin zijn er wel dingen die gezegd mogen worden en kritiek op een bepaalde exegese is daarbij hartstikke mogelijk, zeker wanneer daaraan verregaande politieke consequenties worden verbonden. Wanneer Calvijn nog zou leven en hij zou, zoals hij dat in de instituties doet, zijn visie geven dat de Mozaische wet om godslasteraars ter dood te veroordelen nog steeds bindend zijn voor overheden, dan zou ik ook willen dat iemand daar tegen opkomt. Ik zou graag de volgende kanttekeningen willen plaatsen bij het commentaar op de exegese van Jos. Eigenlijk stelt Jos de volgende punten en vragen
1. Wat is de context van de tekst. Het tekstgedeelte (Jer. 46:27-28), kan men vinden in het begin van het gedeelte dat betiteld is ‘Het woord van de Heer door Jeremia tegen de heidenvolken’. Daarin staan 9 profetien over volkeren. Het begint met Egypte en eindigt met Babylon. Het tekstgedeelte valt binnen het gedeelte dat handelt over Egypte. Dit is waarschijnlijk zo omdat Jeremia toen in Egypte was, daar waren ze immers naar toe gevlucht, i.s.m. Gods eigen aanwijzingen. Nebuchadnezar zou immers ook Egypte verwoesten (Jer. 46:1-26). Het is opvallend dat bij de andere 9 profetien er niet zozeer dit soort algemene woorden zijn gericht tot het volk Israel over het einde van alle heidenvolken, niet alleen van Egypte. Daarmee lijkt dit gedeelte een beetje de vraag te willen beantwoorden, wat zal er dan van Israel worden, als ook de gemeenschap in Egypte is verwoest en de rest naar Babel is gebracht?
2. Het antwoord dat de Heer geeft op deze vraag is allereerst, ik ga jullie nog gebruiken. Ik meen dit, omdat Hij het volk Israel aanspreekt als ‘mijn dienaar Jakob’, in de zin van ‘jullie moeten nog werk doen voor mij.’ Wat dat is, wordt verder niet geëxpliciteerd.
Maar dat betekent dat God Israel uit deze benarde positie moet helpen: “Want zie, Ik ga u verlossen uit verre landen, uw nageslacht uit het land van hun gevangenschap. Jakob zal terugkeren, rust hebben en zonder zorgen zijn, en niemand zal hem schrik aanjagen.” De CvI-exegese past deze blijkbaar toe op het huidige Israel. Hier ben ik het met Jos eens dat dit simpelweg feitelijk niet klopt, omdat we niet kunnen zeggen dat Jakob is teruggebracht, want de meerderheid van de Joden woont niet in Israel; en er is al helemaal geen sprake van rust, zonder zorgen en zonder schrik (terrorisme). Daarmee lijkt mij dat de tekst hier een eschatologische wending neemt: God zal Zijn volk dat verdrukt wordt te midden van de wereld uiteindelijk door Zijn eigen ingrijpen verlossen.
Dit ‘orde op zaken stellen’ of ‘recht doen’ (zoals Van de Beek dat zo mooi uitlegt in zijn Eschatologie als Christologie) komt ook naar voren in de volgende tekst die aangeeft wat er dan met die volken gebeurt: “Wees niet bevreesd, Mijn dienaar Jakob, want Ik ben met U. Ik ga immers een einde maken aan alle heidenvolken waarheen ik u verdreven heb. Aan u echter zal ik geen einde maken. Ik zal u bestraffen met mate, maar u beslist niet voor onschuldig houden.” Ook hier gaat het om het einde van het schrikbewind van de heidenvolken die Gods volk verdrukken (en niet alleen over Babel). Die heidenvolken zullen daar ooit een keer mee ophouden omdat God zal ingrijpen in Zijn eschatologisch handelen. Tot dat moment hoeft Israel niet te vrezen, want Jakob zal niet ten einde komen. God is met Jakob. Hoe is hij dat, precies door hen te bestraffen en niet voor onschuldig te houden. Juist door de tuchtiging heen moet Gods volk tot loutering en volmaaktheid komen (verg. de strekking van de Hebreeenbrief). Deze tuchtiging beziet zich op de tijd onder de volkeren. Een mogelijke toepassing op jodenvervolgingen en evt. ook de huidige ervaringen van het volk Israel in Israel hoef je daarom niet uit te sluiten.
3. Mijn conclusie is dus dat zowel het herstel van Israel als het oordeel over de volkeren beiden plaatsvind, maar binnen de eschatologie, doordat God direct ingrijpt. En niet daarbuiten. De foutieve CvI-exegese is dus vooral dat ze eschatologische verlossings/vredes/overwinningsteksten toepast op de huidige tijd en politieke werkelijkheid. Daarmee begaat zij dezelfde fout als christenen vaak doen. Of het nu de RK-kerk was die in de middeleeuwen meenden dat de Paus als een onderkoning regeerde, of de protestanten die de hele wereld wel dachten te bekeren, of de huidige vrijzinnigen die nu menen door een verspreiden van democratie en mensenrechten een wereldvrede te bewerkstelligen; of het CvI die meent dat de huidige staat Israel een soort vervulling is van beloften van overwinning uit het OT. Ze vergeten dat Gods volk binnen de huidige werkelijkheid altijd lijd en vernederd wordt, dat er altijd armoede en ellende zal zijn, dat oorlog en moord niet zullen ophouden, totdat God zelf zal ingrijpen. En daarmee zullen ze altijd ideologiseren, verblind worden, en teleurgesteld afdruipen omdat het toch niet zo is wat ze hadden gedacht. Daarmee zou de exegese veel kwalijker zijn dan het lukraak maar afgaan op bijbelteksten.
4. Dit laat onverlet dat er nog de vraag is hoe de profetie uit te leggen is. Natuurlijk heeft zij een christologische en kerkelijke dimensie, maar is er nog een toepassing voor Israel in deze tekst. Dit brengt ons terug naar eerdere gesprekken over de vraag wat God nog van plan is het met het volk Israel. In mijn ogen is het een ondergeschikt punt van eschatologie. Het feit dat er ‘nog geen einde’ aan Jakob is, laat die ruimte in elk geval duidelijk open; en de terugkeer van Joden naar het land en de opnieuw toenemende jodenhaat over de hele wereld geeft genoeg te geloven dat de tuchtiging van Israel misschien wel een nieuw hoogtepunt gaat bereiken. Met Paus Benedictus meen ik dat die plaats er in de toekomst misschien nog wel is, zoals in zijn laatste boek over de Heiland (uit een review):
“It was so unexpected that I got on the phone and called a few theologians to make sure I was getting it right. The context was the missionary dimension of Christian life in these “times of the Gentiles.” Clearly a critical issue for the Jewish people, whose collective memory includes “forced conversions” and a diabolical “final solution.” “...[T]he question of Israel’s mission has always been present in the background. We realize today with horror how many misunderstandings with grave consequences have weighed down our history. Yet a new reflection can acknowledge that the beginnings of a correct understanding have always been there, waiting to be rediscovered, however deep the shadows” (page 44). As an indication of what that “correct understanding” might be, he cites the current (Cistercian) Abbess of Mariastern-Gwiggen (Austria), Mother Hildegard Brem in her commentary on the 12th century Cistercian abbot St. Bernard of Clairvaux's letter to Pope Eugene III: “...the Church must not concern herself with the conversion of the Jews, since she must wait for the time fixed for this by God, ‘until the full number of the Gentiles come in’ (Rom 11:25). . .” (quoted by Benedict XVI from Brem's Sämtliche Werke, ed. Winkler, I, p. 834). The Pope did not elaborate on Mother Brem's interpretation, giving us to understand that it echoed his own thought perfectly. Without at all downplaying the role of Jesus as universal savior and fulfillment of the Scriptures of Israel, or the need for Christian integrity in witnessing to him, Joseph Ratzinger seems to be affirming what his predecessors since “Good Pope John” have said: for Catholics, the Jews are and remain “elder brothers” with a vocation, a mission, all their own.
Hoe dat zich gaat ontvouwen, moeten wij in Gods handen laten. Wij hebben zelf een werk te doen voor de Heer.
Tenslotte, ik ben het niet met Jos eens dat christenen actief in opstand moeten komen tegen hun ambtsdragers. Zoals Clemens zegt: “Now, then, who among you is noble? Who is compassionate? Who is filled with love? Let that one say: “ If it is my fault that there are rebellion and strife and schisms, I retire; I will go wherever you wish, and will do whatever is ordered by the people. Only let the flock of Christ be at peace with its duly appointed presbyters (1Clemens 54).” Boete, gehoorzaamheid en nederigheid is de weg.
Praktische aanvulling van Ruud, even in de notedop wie Gods volk zijn. Efeze zou ook nog kunnen worden genoemd, waarin Paulus uiteenzet dat de scheidingsmuur tussen Jood en heiden is geslecht en er één nieuwe mens is ontstaan, het nieuwe volk van God dat werd geboren in Christus. Of Johannes 10, 'en het zal zijn één kudde, met één herder'.
Natuurlijk blijven de Joden geliefden om der vaderen wil, net als kinderen geheiligd zijn in de gelovige ouder. Maar dat is een andere kwestie.
Mariamne
Och wimpie,
In het kader van ik was jouw rug, was jij mijn rug kom je met zo'n makkelijke reactie. Even je grote voorbeeld strelen. Jos een tweet, jij een tweet, Jos een blog, wimpie een blog. Wimpie heeft vast ook een grote poster boven zijn bed van Jos. Lekker tweeten met Je grote voorbeeld Jos dat Gert al weer gereageerd heeft.
Wimpie, wat ben je toch een zielige meeloper.
Die opmerking van de paus over dat Joden niet het evangelie hoeven te horen vanwege "hun eigen roeping" gaat lijnrecht in tegen Jezus' zendingsbevel in Mattheus 28:19. De discipelen en apostelen vatten dat zo op dat ze moesten beginnen onder Joden en deden dat dan ook. De paus weet het kennelijk beter dan Jezus' eigen apostelen en discipelen?
@anoniem
LOL. Alleen jammer dat je het anoniem tweet. Ben wel benieuwd wie je bent. Verder zal ik niet meer op anonieme berichten reageren.
@Jos. Was m'n rug nog even. heb ik nodig, anders moet ik huilen :-(
@Peter: mooi citaat van Clement :-)
Uiteraard zijn mijn woorden vol passie hier maar zonder bedoeling rebellie te suggereren. Mijn opmerking bedoelt slechts om gemeenteleden actief te maken in het bevragen van mensen die in hun preken de wildste conclusies uit de bijbel halen zonder zich af te vragen of dat ook in de bijbel staat.
@Wim Eh... mag ik deze keer overslaan? Ik heb al gedoucht.
stel dat de Joden geen land gekregen hadden in 1948, zou er dan minder oorlog en discussie geweest zijn?
Beste Ruud,
De Paus weet het niet beter dan de apostelen, maar leeft enige honderden jaren later, en ziet dat 'gans Israel' zich in al die tijd niet bekeerd heeft, en dat wij dus kennelijk moeten wachten op de tijd van God voor Israel, naar een citaat van de 12de eeuwse moniale. Wat betreft iedere individu: er is maar één weg...
Dat is niet relevant, Mariamne. Jezus zei niet dat wij de uitvoering van Zijn geboden na een paar honderd jaar konden staken en konden "gaan wachten op de tijd van God voor Israël". Zijn gebod is dus nog steeds van kracht, ook voor Joden. Anders kun je wel helemaal met evangelisatie stoppen, omdat het immers in het algemeen niet zoveel vrucht voortbrengt als wij zouden willen.
Inderdaad, er is maar één weg en die is voor Jood en niet-Jood hetzelfde. Daarom is Mattheus 28:19 nog volledig van kracht, Jood of niet.
@ Jos, mijn opmerking vanuit clemens was ook een beetje met een knipoog gemaakt... ik heb er vanacht nog van wakker gelegen of dat wel duidelijk genoeg was...
@ Ruud, Er zit een groot verschil tussen het in het algemeen evangeliseren onder de Joden om het uitverkoren overblijfsel te vergaderen en het als een bijzonder doel zien de Joden als geheel volk te willen bekeren. Tijdens de middeleeuwen was dat laatste namelijk het idee. Joden moesten verplicht luisteren naar preken om hun bekering te bevorderen, er werden disputaten op gesteld tussen rabbijnen en theologen waarvan de uitkomst natuurlijk al vast stond..
Het is tegen dit idee dat de Paus zich keert. Het in het algemeeen evangeliseren onder joden om het uitverkoren deel te vergaderen, kan heel goed samengaan met de gedachte dat er op dit moment op het volk als geheel een deksel ligt, waardoor ze het Evangelie niet horen, en dat Christus zich later evt. ook nog eens tot het volk als geheel zal wenden.
Er zijn christenen die menen dat elke evangelisatie onder Joden met dit laatste in strijd is; maar ik zie niet hoe zij dit kunnen verenigen met het duidelijk getuigenis van de schrift dat ook uit Israel een uitverkoren overblijfsel is die nu reeds deel is van de gemeente van Christus. De Kerk is ook altijd gezegend door dat uitverkoren overblijfsel uit de Joden. Wat zou er bijvoorbeeld van het Reveille zijn geweest als er geen manenn als Da Costa en Capadose zich hadden bekeert tot het Christendom.
Een reactie posten