In de weken na 25 januari streden miljoenen Egyptenaren voor een verandering van regime. Velen heben het gevoel dat met de val van Moebarak de zaak was beklonken, en ze meenden dat het leger aan hun kant - die van democratisering en meer civiele vrijheden- stond.
Vandaag komen weer grote massa's mensen naar Tahrir; nu omdat ze doorhebben dat het leger helemaal niet aan hun kant staat. De graffiti op de muren in Cairo zijn opvallend - tegen de legertop gericht (foto). Maar het interessante vandaag is, dat de Moslimbroederschap, die voor de meeste demonstranten zorgt, helemaal niet tegen het leger is; die treedt juist veel meer in harmonie met het leger op.
Mocht onder de demonstranten vandaag sterk tegen het leger worden geageerd, dan is dat door de liberale segmenten op Tahrir. De vraag is maar, hoe de aanhang van de Broederschap zich op dat moment gaat gedragen. De spanning tussen de oppositiegroepen is groot.
Vult Tahrir zich vandaag? Dan weet het leger dat het rekening moet blijven houden met de bevolking. Het volk laat dan zien dat het bereid is wanneer nodig de straat weer op te gaan. Dat zou grote winst zijn. Probleem blijft dat 'het volk' op Tahrir een compleet verdeeld huis is en dat er niet veel is dat het bindt dan dat het eerlijke parlementsverkiezingen wil. Dat trouwens is ook enorme winst, als we die gaan krijgen.
2 opmerkingen:
Deze week veel Egyptenaren gesproken. De trend in de reacties is "nooit geen politieke of religieuze dictatuur meer", hoe zwaar we het ook krijgen. We zijn in staat om het opnieuw met zijn allen te doen" Mijn conclusie; er is hoop voor Egypte
Jazeker, er is hoop. Maar jij en ik praten vast met dezelfde soort lui: hogere middenklasse, goed opgeleid etc. Dat is 10% van de bevolking.
Een reactie posten