Egypte: Ik ben geen Augur maar toch

Een beetje filosoferen over de nabije toekomst van Egypte, dat is zoiets als de vlucht van vogels bestuderen zoals de Augur deed in het romeinse rijk. 'Wat is de wil van de goden', was hun vraag. Aan de manier waarop de vogels vlogen en floten moest de wil van de goden worden opgemaakt.

Egypte heeft ook wat hogere en lagere goden. De hogere: Het Hoge Commando van de strijdkrachten, de oude mannen van de Moslimbroederschap, een paar presidentskandidaten. Een paar lagere goden: allerlei heren en dames van tientallen partijen en bewegingen, een paar ministers.

Wat willen die met Egypte? Echt duidelijk is het nu. Dus letten we allemaal op de vogels, de kleine hints die je kunt opmaken uit wat de 'goden' in Egypte zeggen en doen. Vaag blijft het, ontegenzeglijk.

Misschien zit ik er helemaal naast nu, maar ik heb een vermoeden dat de hogere goden

1) Vooral snel een parlement willen. Dat is een no-brainer. Dit zeggen ze lang. Maar waarom?
2) Om dan op een slimme manier aan het volk te kunnen melden dat het nu eindelijk echt vertegenwoordigd is. Het parlement kan dus echt namens het volk, de meerderheid, gaan optreden.
3) En dan zal het parlement 'namens het volk' laten weten dat de economie en de samenleving dringend stabiliteit en vernieuwing nodig hebben. Gelijk hebben ze.
4) En die stabiliteit wordt gehinderd door een focus op het verleden; we moeten naar de toekomst kijken. En derhalve...
5) Is het leger, die schitterende hoeder van de revolutie, in een gebaar van welwillendheid bereid om alle mannen vrij te laten die sinds januari zijn opgepakt in verband met revolutionaire misdaden (stenengooiers, plunderaars?). Alle militaire tribunaals tegen die lui worden gecanceld.
6) En, 'gelijk op', moeten natuurlijk ook de verdachten van corruptie en misdaden van het oude regime vergiffenis krijgen (misschien op een paar na?) in een gebaar van grootmoedigheid en liefde voor het hele volk en de prachtige toekomst van Egypte. Want het leger wil absoluut niet dat de beerput van de corruptie opengaat. Dan gaan ze er zelf aan.
7) En uit dankbaarheid voor de prachtige rol van het leger in de revolutie wil het volk natuurlijk dat het leger een sterke positie in de samenleving zal houden.

De Moslimbroederschap, die bij de verkiezingen vast een heel stevige nestje gaat bouwen in het parlement, is denk ik bereid met het leger in deze aanpak mee te doen in ruil voor een aantal geschenken.

Ten eerste, het geschenk van snelle verkiezingen (tegen de zin van de rest van de meeste politieke partijen en bewegingen).
Ten tweede, laten we niet vergeten, het leger heeft magazijnen vol files over al die mannetjes van de Broederschap. Door de verschillende geheime diensten is van veel van die mannen meer bekend dan ze lief is.
Ten derde, wat voor politieke posities gaat de Moslimbroederschap krijgen als er eenmaal een kabinet moet worden gevormd na de verkiezingen? Voorlopig heeft het leger daarover alle zeggenschap.