Egypte en Soedan hebben al heel lang een conflict over het Halayeb grensgebied aan de Rode Zee tussen beide landen. De Soedanese president Omar al-Bashier zei gisteren dat dit conflict spoedig zal worden opgelost.
Begin jaren ’90 bezetten Egyptische troepen het omstreden gebied. Soedan meent dat het nog steeds recht heeft op die regio van 21.000 vierkante kilometer. Naast de eer gaat het natuurlijk om olie.
Vorige maand liet de Egyptische minister van buitenlandse zaken, Nabil al-Arabi (inmiddels afgetreden om Secretaris-Generaal van de Arabische Liga te worden) weten dat Halayeb een ‘gezamenlijk investeringsgebied’ van Egypte en Soedan wordt. Egypte heeft, vanwege perikelen over Nijlwater, alle baat bij het tevreden houden van Soedan en dat heeft er vast voor gezorgd dat het wat toeschietelijk is ten aanzien van Halayeb.
Wat me doet denk aan een uitermate dom interview dat ik had met Amr Moussa, nu presidentskandidaat en toen minister van buitenlandse zaken van Egypte. We hadden het over Halayeb, dat kort daarvoor door Egypte op Soedan was ‘veroverd’. Dat was dezelfde periode waarin Egypte enorm boos was op Iran dat twee minuscule eilandjes in de Arabische Golf had veroverd op de Emiraten. Dat ging om de Kleine en de Grote Tonb.
‘Meneer Moussa’ vroeg ik onnozel. ‘Waarom doet u zo boos over die verovering door Iran, als Egypte zelf net Halayeb op Soedan heeft veroverd?’
Amr Moussa ging rechtop zitten en keek me ernstig aan. ‘Het verschil is dit. Iran heeft geen gelijk en wij hebben wel gelijk.’
Daarop was de domme journalist sprakeloos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten