Gaat niet goed met Egyptische Moslimbroederschap

De tijd tussen de val van ex-president Hosni Moebarak en de parlementsverkiezingen (september) lijkt net te lang te worden voor de Moslimbroederschap (MB) in Egypte. Tot de val van Moebarak was de MB, die onderdrukt werd en ondergronds moest blijven, de best georganiseerde grassroots-beweging in Egypte, die ook zijn eenheid wist te bewaren. Maar naarmate de beweging langer te maken heeft met een fase van 'vrijheid' in Egypte, lijkt het minder in staat de gelederen te kunnen sluiten.

De MB heeft met het oog op de verkiezingen de Partij voor Vrijheid en Rechtvaardigheid (PVR) opgericht, en zijn leden laten weten dat geen andere partij zal worden getolereerd en dat MB leden ook niet aan andere partijen mogen meedoen. Ook zei de MB dat het geen presidentskandidaat zal hebben bij verkiezingen later dit jaar.

Maar al twee maanden geleden besloot Abdel Monaim Aboe el-Foetoeh, een leider uit de MB, zich toch kandidaat te stellen voor het presidentschap. Dat leidde ertoe dat hij vorige week uit de beweging van de MB is gezet wegens gebrek aan gehoorzaamheid en loyaliteit. De oude heren die de MB leiden hebben hun bestuurlijke vaardigheden afgekeken van het Stalinisme.

En gisteren heeft een deel van de MB jeugd een eigen partij opgericht om mee te doen aan de verkiezingen: de Hizb Al-Tayyar Al-Masry - Partij van de Egyptische Stroming (PES). Die partij noemt in zijn program de islamitische sjaria niet eens. Ze lijken daarmee een soort Moslimbroederschap Lite te zijn.

Maar zullen de 150 jonge oprichters van de PES het redden binnen de MB? De kans is groot dat ze collectief worden geroyeerd. Mahmoud Hoessein, secretaris generaal van de MB, heeft in elk geval laten weten dat al die jongeren door hun directe leiders op het matje worden geroepen om te praten over hun overtreding van het beleid van de MB.

De vraag is of dit soort verdeeldheid en verbrokkeling binnen de gelederen van de MB er niet voor gaat zorgen dat de partij bij de verkiezingen een minder grote winst gaat behalen dan aanvankelijk werd vermoed. Misschien heeft de leiding van de MB dit voorzien en is dit waarom sommigen binnen de MB al maanden zeggen dat ze 'maar' 30% van de zetels in het parlement hopen te winnen 'om democratie een kans te geven'?

Verstandig dus van de MB om sterke coalities met allerlei anderen partijen aan te gaan. Misschien is dat wel hun enige manier om redelijk uit de strijd tevoorschijn te komen?