Watergebrek in Egypte nijpend voor boeren

Als we aan de Arabische wereld denken, komen beelden van de Islam of van terreur al snel op het netvlies. Daardoor kan je makkelijk over het hoofd zien dat in een land als Egypte het dagelijks leven wordt gekenmerkt door een strijd om te overleven. Miljoenen mensen hier leven onder de armoedegrens. Ik kom ze dagelijks tegen, op straat, in de metro, in mijn kerk. Elke zondag komt er bij ons in de kerk een oude man, die eigenlijk alleen oog lijkt te hebben voor de koekjes die na afloop worden geserveerd bij de thee en de koffie. Ik zag hem er vandaag snel acht wegwerken.

Egypte wordt gekenmerkt door gebrek, behalve aan kindertjes en vroomheid. Ik moest hieraan denken toen ik een bericht tegenkwam over het watergebrek in ons land. CNN bericht vandaag over waterproblemen in de Fayoum. Voor veel boeren in die ‘oase’ is het leven een zware strijd tegen de oprukkende woestijn en het toenemende watergebrek. Sommige boeren moeten zelfs ongezuiverd rioolwater gebruiken om hun land te bevloeien, simpelweg omdat de kanalen die vanaf de Nijl naar hun velden lopen, niet genoeg water meer aanleveren. Door de waterschaarste hebben boeren op marginale stukjes grond de neiging naar de stad te trekken in de hoop op werk, waardoor de woestijn hun land gegarandeerd opvreet.

Kamal Taha, van het Fayoum Irrigatie Directoraat, zegt: “De waternetwerken, zowel van drinkwater en irrigatie, zijn erg oud en onderhoud en reparaties zijn urgent. We zijn bezig ze te vernieuwen en we moderniseren ook onze irrigatiemethodes.”

Hoewel dat inderdaad van groot belang is, verandert dit niets aan het feit dat Egypte simpelweg te weinig water heeft. De Verenigde Naties hebben vastgesteld dat 1000 kubieke meter water per hoofd van de bevolking een kritieke ondergrens is voor wat landen aan water nodig hebben; Egypte heeft minder dan 800 kubieke meter. Dat is een derde van wat de gemiddelde Egyptenaar 50 jaar geleden ter beschikking stond. De enorme bevolkingsgroei, urbanisatie en industriele ontwikkeling zijn de voornaamste ‘boosdoeners’.