Via Oneway.nl lees ik dit berichtje, een ander geluid dan wat ik hier meestal op mijn blog laat horen :-) :De vrije kerk, los van oude tradities en van de staat, díe heeft de toekomst, stelde dr. Nigel G. Wright, rector van Spurgeon’s College in Londen. Hij was vrijdag in Apeldoorn aanwezig tijdens een vergadering van Nederlandse baptisten. „Wat vroeger de minderheidskerk was, wordt steeds meer een meerderheidskerk.”
Ik ben nieuwsgierig wat meneer Wright bedoelt met de gedachte dat "wat vroeger de minderheidskerk was, [...] steeds meer een meerderheidskerk [wordt]." Je bent meerderheid of je bent dat niet, lijkt me. 'Steeds meer' een meerderheid worden, is dus een vreemde uitspraak.
Ik vermoed dat Wright doelt op de situatie in Engeland; vandaar zijn verwijzing naar 'los van de staat', want de Anglicaanse kerk aldaar heeft nog immer de vorstin als hoofd van de kerk. Daar hebben we in Egypte voorlopig geen last vast - onze president Moebarak is niet het hoofd van enige kerk en lijkt daar vooralsnog niet voor te porren. We hoeven hem ook niet trouwens.
Kijk even verder dan Engeland, neem de hele wereld in je vizier, en je ziet dat kerken die niet 'vrij' zijn en zich wel aan 'oude tradities' houden, wereldwijd veel meer mensen in de kerkbanken krijgen dan de 'vrije kerken'. Dus wel even eerlijk blijven, Mr Wright. In het oude, stervende Europa is meer interesse voor 'vrij' en 'zonder traditie' dan in de levende, groeiende, enthousiaste Global South.
'Vrije kerken, los van traditie'. Het zal best dat die in Europa populairder blijken te zijn dan 'onvrije' (?) kerken met tradities. Dat past wonderwel mooi bij het postmodernisme, dus zal aantrekking hebben op sommigen.
Maar vreemd genoeg, juist veel christenen die ongegeneerd postmodern wensen te zijn, worden neo-monastiek en lijken een oude vorm van christendom te genieten die verdacht traditioneel lijkt te zijn. Maar gewoon deel uitmaken van zo'n instituut kerk gaat dan weer te ver, naar het lijkt. We willen vooral vrij zijn en zelf bepalen wat voor tradities we prettig vinden. Niet de traditie bepaalt [ompaalt] mij, maar ik bepaal de traditie. Keep dreaming, zo werkt dat niet...
En zo klinkt 'vrije kerken, los van traditie' me verdacht anthropocentrisch in de oren. Het gaat niet om de eer van de Schepper, maar om ik, mij en mezelf. Ik zelf bepaal hoe ik mijn leven en mijn geloven inricht. Ik bepaal zelf wat ik geloof, en hoe ik dat beleef. Vrij, ongebonden. Niet als dienaar, niet als volgeling. Ik bepaal het zelf, een ander heeft mij niks te vertellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten