Hoe SGP-jongeren de kwestie van Israel willen 'oplossen'

Het is niet vreemd dat de SGPJ een rapport Op Weg Naar Vrede van 26 pagina’s heeft waarin het zijn politieke visie op Israel weergeeft. De SGP-jongeren bewegen zich in een kerkelijk bedding waar veel liefde voor Israel bestaat, mede op theologische gronden. Ik wil daar niet op ingaan hier, en me beperken tot de politieke aanbevelingen die SGPJ doet. Ik wil me hierbij op drie zaken concentreren, namelijk de tweestatenoplossing als ‘één van de opties’, de ‘volledige steun’ aan Israel, en de omschrijving van Palestijnen in het algemeen.

1. Tweestatenoplossing

Wat de jongeren van de SGP over de tweestatenoplossing zeggen, is in SGP-kring waarschijnlijk omstreden. Ik ken de SGP niet goed genoeg om te weten of op dit gebied duidelijke ‘stromingen’ bestaan, maar wetende dat een organisatie als Christenen-voor-Israel het woord ‘Palestijnse Staat’ niet door de strot krijgt, vermoed ik dat SGPJ met zijn verwoording hier in feite wat ‘links’ (sorry voor het woord) staat van de partij.

Toch mijn kritiek. Als je zegt dat de tweestatenoplossing één van de opties is, moet je ook flink zijn, en zeggen wat de andere zijn. Die zijn: een Groot-Israel van de Zee tot de Rivier met een Palestijnse meerderheid (nee dus), of een Groot-Israel van de Zee tot de Rivier met alle Palestijnen het land uit verdreven (nee toch, SGPJ?) De tweestatenoplossing is dus de enige optie. Maar eigenlijk heb ik de indruk dat de meerderheid in de SGPJ dit ook vindt, maar het misschien niet zo expliciet kan zeggen om de rijen gesloten te houden?

2. De staat Israel moet volledig gesteund

Ik steun de staat Israel ook volledig. De staat Israel heeft bestaansrecht en heeft het recht zich te verdedigen als het in gevaar komt. En als het voortbestaan van die staat in gevaar is, is het goed dat de internationale gemeenschap meehelpt om de staat te redden. Maar eh... is dat niet een beetje een open deur? Dit wijkt in elk geval niet af van het beleid van Nederland, Europa, de VS, de VN. ‘Het bestaansrecht van de staat Israel mag niet ter discussie worden gesteld.’ Prima.

En toch, wat zit hier achter? Dat elke keer als er internationale spanningen zijn in het Midden Oosten, altijd onze keus onmiddellijk voor Israel is? Is de staat Israel dus sacrosanct? Lastig hoor, want Israel is niet eens duidelijk over zijn eigen grenzen. Als Israel volmondig zou erkennen dat de grenzen van 1967 die van de staat Israel zijn, ja, dan verdient die staat alles steun. Maar Israel definieert niet eens waar zijn staat begint en eindigt. Als dus het leger van Israel de Westbank bezet, is dat gewoon een kwestie van de staat Israel die wij volledig moeten steunen? Als een stel Joden uit New York een nieuwe nederzetting beginnen bij Jericho, dan is dat de staat Israel?

Wat ik mis is een duidelijke referentie aan het internationaal recht. Als je moeite hebt met de VN, noem dan in elk geval de Geneefse conventie. Een volk dat bezet is, heeft het recht van verzet, bijvoorbeeld. En de bezetter mag geen structurele veranderingen aanbrengen. Dus: Palestijnen hebben het recht om met stenen en meer te gooien, en Israel is in overtreding en flink ook met zijn nederzettingenbeleid, inclusief wat het in Oost-Jeruzalem doet.

Ik vind het heel wat dat de SGPJ zegt dat de Palestijnen, als er vrede is ‘de regie [mogen] krijgen in een deel van Oost-Jeruzalem.’ Dit is binnen de SGP misschien al een verregaande gedachte, en ik waardeer het dat dit wordt genoemd, maar kom op, SGPJ, je lapt hiermee het internationaal recht aan je laars. Je aanvaardt wat de VN zegt als basis voor het Midden-Oosten conflict, of je moet alle internationaal recht van de VN en soortgelijke instellingen verwerpen. Je kunt niet de krenten uit de pap halen als je dat uitkomt. Israel moet zich uit geheel Oost-Jeruzalem terugtrekken. Dat lijkt me een onhaalbare zaak, maar om de Palestijnen ‘de regie over een deel van Oost-Jeruzalem’ te geven, is veel te vaag. Over de Tempelberg? Daar gaat het toch om?

3. Hoe over de Palestijnen wordt gesproken

Me dunkt dat de manier waarop de Palestijnen ter sprake komen, op zijn minst de indruk wekt dat dit document Op Weg Naar Vrede niet gaat over vrede tussen verschillende partijen. Het gaat over vrede voor Israel. Palestijnen zijn maar figuranten. Door de manier waarop jullie ze omschrijven, ‘frame’ je ze. Wat bedoel ik?
a) Nederland moet Palestijnen helpen, niet om de Palestijnen zelf of wat ze willen, maar ‘om een voedingsbodem voor moslimfundamentalisme weg te nemen’. Begrijp me niet verkeerd, daar ben ik helemaal voor. Maar ze mogen uiteindelijk toch zelf bepalen wat ze denken? Jullie bedoelen: we willen niet dat ze fundamentalistische moslims zijn want dat is beroerd voor Israel.
Ik herinner jullie trouwens even aan PFLP en DFLP, seculiere organisaties van een hoog terreurgehalte.
b) Waarom melden dat geld voor de Palestijnen niet mag terechtkomen bij organisaties die iets met terreur te maken hebben? Ik ben het er mee eens hoor, maar door dit zo te noemen plaats je Palestijnen in een bepaald daglicht. Waarom zeg je niet dat Nederland moet voorkomen dat Nederlands geld wordt gebruikt voor het ontwikkelen van de illegale nederzettingen van Israel? En dat geen geld mag terecht komen bij Joodse extremistische organisaties?
c) Nederland moet antisemitisme bestrijden. Helemaal mee eens. Maar waarom dit hier noemen? Omdat we Israel zien als het kleine verdrukte meisje, de speerpunt van strijd tegen antisemitisme, temidden van zee van slechterikken? Ik hoor nog net het woord holocaust niet?

Tenslotte

Het bestaansrecht van Israel staat vast; maar juist door aan de Palestijnen niet het land te geven dat hen rechtens toekomt (‘buiten’ de grenzen van 1967), bestendigt Israel de ellende. En dat plaatst Israel ook in een moreel moeilijk positie. Palestijnen hebben het recht om hun land (Gaza en Westbank inclusief Oost-Jeruzalem) te verdedigen en het terug te veroveren – dat leert ons het oorlogsrecht. Ze hebben niet het recht om Israel binnen de grenzen van 1967 te veroveren (alsof ze dat ooit zouden kunnen...).

Als Israel zich aan die grenzen van 1967 zou houden, zou het moreel veel sterker staan als het hard terugslaat bij aanvallen. Zolang Israel Palestijns land bezet, kunnen de Palestijnen altijd op sympathie rekenen bij hun pogingen om dat land terug te krijgen, ook op mijn sympathie. En ja, ik hecht grote waarde aan het bestaansrecht van de staat Israel en nee, ik ben geen antisemiet.. phew moest ik voor de zekerheid nog even zeggen he?