
Het EU geld wordt besteed aan training die onder meer door de Neve Shalomschool, gevestigd in het Israëlisch-Arabisch ‘vredesdorp’ Neve Shalom, en het Palestijns Centrum voor Conflictoplossing en Verzoening, wordt georganiseerd. Ik vind het ten onrechte om dit „eenzijdige inmenging in het pluriforme Israëlische medialandschap” te noemen, en “strijdig met de ethische codes die in de journalistiek gelden.” De EU mag toch training aanbieden, en dat hoeft toch niemand te accepteren? Waarom noem je dit dan 'inmenging'? Het gaat bovendien om zowel Joodse als Palestijnse counterparts; mooi toch?
Hier in Egypte is met Nederlandse financiering een organisatie opgezet om journalisten te trainen in democratie en in gender-kwesties. (Ik was zo dom om aan dat opzetten zijdelings mee te werken; nu werkt mijn vorige accountant voor ze.) Democratie en gender-zaken, daar moet de overheid hier in Egypte, en ook de meerderheid van de bevolking, niet veel van hebben. Is dit dus ‘eenzijdige inmenging in het Egyptische medialandschap’? En zelfs als je vindt dat dit zo is, mag Nederland, of de EU, zijn politieke visie niet uitdragen? Daar zit voor vrind Bas vermoed ik het pijnpunt. Hij is het niet eens met dat Saoedische vredesplan.
Als de EU nou een groots plan zou financieren dat Palestijnse media moet uitleggen dat Palestijnen een Israelisch vredesvoorstel moeten aanvaarden, dan denk ik dat Belder daar met liefde voor zal stemmen. Want de Palestijnen moeten omgeturnd, maar de Israeli's niet, toch, Bas?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten