Ik kocht van de week twee leuke boekjes over de 7 hoofdzonden. De ene over gluttony (gulzigheid, vraatzucht) en de ander over sloth (ledigheid). Die 7 hoofdzonden zijn een heerlijke thema voor een boekje: hoe men in de kerkelijke oudheid naar die zonden keek, en hoe die in onze samenleving nog steeds belangrijk worden gevonden om te vermijden - maar dan met een seculiere invulling. Neem nou de vraatzucht. Werd ooit gezien als hoofdzonde omdat de focus op eten de buik als afgod diende en de aandacht van God aftrok. En moet je vandaag de dag zien hoeveel miljarden we uitgeven tegen de gevolgen van vraatzucht.... Of mensen zijn onmatig in zich als skeletten doodhongeren. Grote nadruk op eten. En de gevoelens dat dit fout is, op een seculiere manier 'zondig', zijn overduidelijk. Minachting voor dikke mensen toch? En thema's als 'we eten teveel en dat is ten koste van derde wereld...'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten