Sharia in Egypte: niet prettig voor minderheden

De Moslimbroeder- schap (MB) doet zijn uiterste best om de Egyptenaren die op liberale partijen hebben gestemd, de Kopten, en het Westen gerust te stellen. De MB schijnt zelfs brieven te sturen naar westerse regeringen om te onderstrepen dat de beweging de democratie is toegewijd en dat het de religieuze vrijheden zal respecteren.

Maar wat bedoelen ze daar nu mee? Interessant in dit verband is wat de tweede man van de Partij voor Vrijheid en Recht van de MB, Essam al-Erian, aan het persbureau AP zei. 'We zijn gematigd en eerlijk. We willen de basics van de sharia wetgeving op een eerlijke manier toepassen, met respect voor mensenrechten en persoonlijke rechten.

Wat de MB niet ziet, blijkbaar, is dat door de sharia het criterium te maken, alle niet-moslims a- priori als tweederangsburgers aan de zijlijn staan. Het is dan immers de Islam die, op een vervelende of minder vervelende manier, de context voor de hele samenleving vormt.

In een Islamitische republiek waar de sharia de basis is voor de wetgeving, is niet een parlementaire meerderheid allesbepalend, en ook niet een beroep op mensenrechten. Zelfs de rechters in zo'n republiek zijn dan gehouden boven alles de vraag te stellen of iets in overeenstemming is met de islamitische sharia.

De islamitische sharia zal de Kopten 'op hun plaats zetten'. Het omschrijft wat christenen wel en niet mogen doen in een land waar moslims de meerderheid vormen. En nu kan die el-Arian 100 keer zeggen dat zijn partij gematigd en eerlijk is, en dat er respect zal zijn voor mensenrechten, maar die woorden moeten worden begrepen in de context van de sharia waarover hij spreekt.

Vraag meneer el-Arian maar eens welk recht een moslim heeft zijn eigen religie te verlaten om christen te worden. Vraag hem welk recht de Kopten hebben om in het openbaar of in het verborgene moslims over te halen hun religie te verlaten. Vraag hem of je in je eigen slaapkamer mag doen wat je wil... en ineens blijkt dat el-Arian een heel andere visie heeft op mensenrechten dan wij in Nederland.

Want bij de sharia gaat het niet om een wetgeving die uitgaat van individuele rechten, maar het gaat altijd eerst om de wil van Allah en diens bedoelingen met het collectief. Daarin kan je je heel prettig voelen - als je het tenminste van harte eens bent met die sharia en de meerderheid in de samenleving. Als je de pech hebt dat je geen onderdeel van het Islamitische collectief bent en als je de sharia als bron van wetgeving niet wenselijk acht, ben je echt de klos in zo'n samenleving. Je hebt dan maar een oplossing: slikken of stikken. En zien wat voor speelruimte er over blijft.