Egypte is echt zo'n puinhoop nu. Niemand weet meer welke kant het op gaat. Mijn dierbare gemeenteleden in St Michael's Church lijken ook in een soort emotionele achtbaan te zitten - op en neer. Als we iets nodig hebben is het wel de bemoediging van de nabijheid van God onze Heer. Maar ook van elkaar.
Toen ik me ruim een jaar geleden begon voor te bereiden op mijn priesterschap hier in Heliopolis, stond me voor ogen dat ik vooral wilde werken aan gemeenschapszin, en dat vooral voor jongeren in Egypte die kerkelijk 'op drift' zijn. Er zijn hier zoveel mensen die van samenkomst naar samenkomst gaan; de postmoderne Kopten, zeg maar. Dat soort 'hoppen' van hot naar her, van geweldige spreker naar prachtige worship, geeft misschien een tijdelijke 'kick', maar niet waar mensen allemaal behoefte aan hebben: dat is te horen bij een zorgende gemeenschap.
Ik ben zo blij met te zien hoe dat werkt. Ik was gisteren enorm bemoedigd in onze diensten. Klein maar fijn. In de avonddienst hadden we zo'n 30 volwassenen en 10 kinderen. En de onderling belangstelling, zorg, warmte straalt eraf.
Gaat het om relatie of organisatie bij de kerk? Ik zie geen tegenstelling. Zonder organisatie kan je geen relaties hebben, en zonder relaties interesseert niemand zich voor je organisatie.
We hebben op ons kerkelijke terrein vanaf het begin gezorgd voor een fijne sfeer, door te zorgen dat de zaken netjes en gezellig zijn. En door twee dames in dienst te nemen om altijd met koffie en frisdrank, chips en zo nodig een warm broodje klaar te staan. En in mijn preken leg ik grote nadruk op de gezamenlijke gemeenschap met God.
En verder heb ik een aantal pracht vrienden hier die hard meewerken aan de 'bouw' van onze gemeenschap door zich vanaf het begin daar persoonlijk voor in te zetten.
Vandaar dat ik me bemoedigd voel. En nu krijg ik een telefoontje dat ik even naar het ziekenhuis achter onze kerk moet. Een jongen die ik van vroeger ken, Boelos, heeft zich op Tahrir begeven en heeft nu 40 hechtingen in zijn hoofd. Zijn zus vroeg me om bij hem langs te gaan om voor hem te bidden. Exit nu dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten