Alleen lezen als je abonnee op het Nederlands Dagblad bent he? Dit stond vanmorgen in de krant:
Toen gisteren de eerste uitslagen van de eerste ronde van de Egyptische parlementsverkiezingen binnendruppelden, zonk veel Egyptenaren, en zeker ook de Kopten, de moed in de schoenen. Velen hadden nog gehoopt dat hun vrees geen werkelijkheid zou worden, maar het gebeurde toch: de Moslimbroederschap (MB) lijkt een klinkende overwinning te boeken.
Op donderdagmorgen wordt de definitieve uitslag verwacht. De eerste uitslagen lijken erop te duiden dat de MB misschien wel 40% van de parlementszetels gaat opwarmen. Tel daarbij dat ook de veel radicalere salafisten behoorlijk goed lijken te scoren, en het zou zomaar kunnen dat het parlement van Egypte in januari in meerderheid bestaat uit islamisten.
Het kan overigens nog wel anders uitpakken. Individuele kandidaten die wel wonnen in hun district maar die niet meer dan 50% van alle stemmen kregen, moeten het volgende week opnemen tegen de tweede man in het district. Dat kan voor behoorlijke verschuivingen zorgen.
Opvallend trouwens is dat nogal wat die nauw verwant zijn met de inmiddels verboden Nationale Democratische Partij van het regime van Hosni Moebarak, goed hebben gescoord. Egypte heeft dus in grote meerderheid niet voor nieuwe politieke partijen en bewegingen gekozen, maar juist voor de oude politiek. Of beter gezegd, voor de oude politici.
In een samenleving waarin politieke macht samenhangt met clientelisme en waarbij een districtenstelsel het uitgangspunt is, kiezen de meeste mensen voor kandidaten die maximaal benaderbaar lijken te zijn: de mannen die ze kennen en waarvan ze denken dat ze hulp kunnen bieden als de nood aan de man is. Dat zijn natuurlijk per definitie mensen die al wat politieke ervaring hebben.
De vraag is of de kiezers daarin niet teleurgesteld gaan worden. Clientelisme en corruptie zijn nauw verbonden. Met de strijd die zonder twijfel gevoerd gaat worden tegen corruptie, zou wel eens kunnen blijken dat de kandidaten minder voor hun wijkbewoners kunnen doen dan de kiezers hopen.
De komende jaren worden spannend. Krijgt Egypte een islamistische regering? Zal die regering de hoop kunnen waarmaken en de economie weer vlot trekken en voor veiligheid op straat zorgen? Dat zijn voor bijna alle kiezers de belangrijkste thema’s. Voor de Kopten staat er veel meer op het spel dan voor de gemiddelde burger. De Kopten vragen zich af hoeveel ruimte ze overhouden in een samenleving met een parlement en een regering die nu, met een nieuwe grondwet en een nieuwe wetgeving, moeten bewijzen dat ze echt goede moslims zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten