Vervolgens wordt enige aandacht aan Romeinen 9-11 besteed. Eerst onderstrepen de schrijvers terecht dat Joden zonder Christus niet behouden zijn. Met Paulus moeten we bidden voor het behoud van Joden. Dat moeten we zeker doen, en dat hebben de kerken beslist te weinig gedaan.Vervolgens slaat de brochure de plank mis met de interpretatie van de ‘gedeeltelijke verharding’ die over Israel is gekomen. Wat Paulus daar zegt wordt door de schrijvers gezien als een reden waarom door de eeuwen heen zending onder Joden niet erg succesvol was. Alsof God zelf hun ogen toesluit! Een tamelijk schandelijke gedachte als het zou gaan om Gods uitverkoren geliefde volk?
Waar de schrijvers geheel aan voorbijgaan is dat die ‘gedeeltelijke verharding’ niet een soort permanente status van het Jodendom is, maar dat Paulus het hier heeft over de Joden die Jezus hebben doen kruisigen. Meteen na de pinksterdag kwamen Joden in Jeruzalem bij duizenden tot geloof.
Paulus zegt zeer uitdrukkelijk dat de gelovigen in Rome het evangelie aan de Joden in die stad moeten verkondigen, en hij plaatst die ‘gedeeltelijke verharding’ totaal niet in het licht van eschatologie. Romeinen 9-11 moeten worden gelezen door de bril van de missiologie. God heeft aan een deel van de Joden (hoe groot was dat deel?) een verharding gegeven om zijn plan te doen voortgaan; nu moet het evangelie worden verkondigd opdat de Joden tot hun Messias komen, leert Paulus.
God zou 2000 jaar lang Joden tegenhouden om in hun eigen Messias te gaan geloven, waardoor ze eeuwig verloren zijn en blijven? Wat een miserabele opvatting.
Hoe verhoudt zich dat ‘gans Israel behouden zal worden’ (Rom 11:25) tot de woorden van Paulus die zegt dat hij wel van Christus verbannen wil zijn als dat tot het behoud van zijn Joodse tijdgenoten zou leiden. Ze waren dus niet behouden. Worden de Joden die de afgelopen 2000 jaar zonder Christus stierven dus toch behouden? Of gaat het bij ‘gans Israel’ alleen om Joden die tegen het einde der tijden nog in leven zijn? Dan is dat woord ‘gans’ dus wel erg beperkt.
De woorden van Paulus dat ‘aldus gans Israel behouden zal worden’ vormen m.i. geen eschatologische toezegging, maar een verklaring van Paulus op de vraag hoe het komt dat na de komst van de Messias niet geheel Israel is behouden. Was dat niet de belofte in het Oude Testament, zo vroegen gelovigen aan Paulus. Hij gaat in Rom 1-11 uitgebreid op dit thema in, en concludeert in Rom 11:25 dat er een manier is waardoor alle Joden behouden kunnen worden. ‘Aldus’ zal elke Jood behouden kunnen worden.
‘Er is een manier waardoor alle Joden behouden kunnen worden, dan moeten ze in Jezus geloven.’ Daar gaat de hele Romeinenbrief over. Het is zeer eigenaardig om te denken dat Paulus alles wat hij in de eerder hoofdstukken heeft gezegd, nu met een paar onduidelijke (!) verzen ondergraaft en omkeert. Paulus leert hier geen tweede route naar het heil, een speciale behandeling van het Jodendom. In Rom 1-8 heeft hij talloze malen onderstreept dat God zo niet is.
Opvallend trouwens dat in alles wat Paulus over dit thema zegt, ook niets wordt gezegd over een landbelofte. Hij heeft het over de Joden waarmee de gemeente in Rome te maken hadden: degenen die in die stad woonden. Hij roept de gemeente in Rome op tot evangelisatie onder die Joden.
19 opmerkingen:
Ik ben het voor het eerst in deze hele serie eens met je oneens. Ik lees in Rom. 11:25 wel degelijk een eschatologische toezegging, en rond die toezegging vormt zich de missiologische focus van het hele hoofdstuk.
Paulus spreekt hier duidelijk over de Joden die Christus níet hebben aangenomen, en beschrijft vervolgens het "hoe" van de "redding van gans Israël". Wat staat er eigenlijk in vs. 25?
Ten eerste beschrijft Paulus de 'verharding' als een gegeven. Hij zegt niet dat God een verharding heeft gegeven, slechts dat er een verharding bestaat. Ten tweede slaat het "aldus" terug op de eerste helft van de zin, die luidt "Totdat de volheid der heidenen binnengaat" (Gr. coniunctivus, dus níet "is binnengegaan" zoals in dispensationalisme!). Paulus legt dus een oorzakelijk, en niet een chronologisch verband. "Gans Israel" wordt niet behouden "nadat de heidenen zijn binnengegaan", maar "doordat de heidenen binnengaan".
Ik lees dat "binnengaan" in een kwalitatieve, en niet in een kwantitatieve zin. Wanneer "de volheid der heidenen binnengaat" in Gods Koninkrijk, leidt dat tot een andere houding tov de Joden. Paulus maakt dat even verderop expliciet in vs. 31: Zij [de Joden] zijn ongehoorzaam geworden om "door jullie barmhartigheid" ontferming te vinden. Oftewel: doordat een "volheid van de heidenen" aan het ongelovige Joodse volk Gods barmhartigheid demonstreert, herkent dat volk haar Messias en wordt het "gans" gered. Mi leert Paulus in Rom. 11 dus een eschatologische belofte die moet leiden tot concrete missiologische actie.
Kijk eens aan! Oneens!
Ik denk dat je wel degelijk moet zeggen dat God een gedeeltelijke verharding gaf. Een deel, dus lang niet allemaal. Zie 11:7-8.
Ik vind dat 11:30-31 ons moeten helpen in het begrijpen van het lastige vers 11:25. En daarbij legt Paulus volgens mij nadruk op het woordje NU, THANS, in 11:31. Er is hier geen suggestie van een verharding die op een mysterieuze manier tot het eschaton moet blijven. Het gaat om Joden die ongehoorzaam waren, opdat ze NU (anno 55 AD) genade van God ontvangen - middels de verkondiging van de heidenen.
11:25 moeten we voorzichtig mee zijn. Wat betekent het dat de volheid der heidenen ingaat? Erg onduidelijke term toch? Als je vervolgens via de context probeert te ontdekken wat dit vers zou kunnen betekenen, denk ik toch eerder aan het gedrag van de Romeinse kerk die evangeliseert anno 55, dan dat het getal der heidense gelovigen 'vol' is.
Vooruit, gedeeltelijk eens dan ;-)
Paulus zag het eschaton niet als iets van de verre toekomst, hij heeft het bv. in 1 Kor. 10:11 over "ons, over wie het einde van de eeuwen gekomen is".
Dus de opdracht om de Joden het evangelie te verkondigen, geldt inderdaad "Nu", in het hele eschaton, van Paulus' tijd tot aan Jezus' terugkeer.
Dat neemt mi niet weg dat Paulus in 11:25 wel degelijk een voorspelling doet over het 'laatste van het laatste' - over de "volheid" van de tijd.
Maar of je nu wel of geen intensivering van de geschiedenis verwacht in het laatste deel vh eschaton, er staat een heel concrete opdracht in Rom. 11:30-31 om het óngelovige deel van het Joodse volk 'barmhartigheid te bewijzen' zodat zij daardoor zullen zien wie de Messias is. Alleen dat al zou voldoende grond moeten zijn voor een blijvende verbondenheid met dit volk die het beste voor hen zoekt - zij moeten niet alleen onze leer horen over waarom Jezus de Messias is, maar dat ook aan onze attitude richting de Joden kunnen aflezen. Wanneer dat gebeurt onder de "volheid van de heidenen" (misschien wel in het bijzonder wanneer ook de "volheid" van de Arabische volken "binnengaat" in het Koninkrijk? Theoloog Derek Morphew heeft hier in zijn "Breakthrough" een interessant hersenspinsel over), gebeurt er ook iets met "Israel" als 'corporate whole'.
Volgens mij is dat Paulus' punt. Het gaat dus niet zozeer op mysterieuze wijze om het getal van de heidenen, maar heel concreet om hun gedrag en attitude tov de Joden. Over evangelisatie en over "barmhartigheid bewijzen".
Hoi Jos ik denk/geloof wel degelijk dat Paulus indirekt over een "tweede" route spreekt.
Uiteindelijk zullen ze toch in Messias Jezus gaan geloven.Ze zullen gaan zien wie ze doorstoken hebben.
Nu zijn ze echter vijanden van het evangelie(knechtsrol) omwillen van Jos en andere heidenen.
Vijandschap met een enorm belangrijk doel dus!
Nu echter zijn ze geliefden om der vaderen wil,wij zijn enkel en alleen geliefden omwillen van wat Jezus deed.
Dat Paulus niks zegt over een landsbelofte komt omdat er geen discussie over was,er waren toen geen duivelse lieden zoals bv.arrafat en abu mazen en natuurlijk niet te vergeten de vele blinde gristenen die onopgeefbaar verbonden zijn met deze leugenachtige lieden.
@Gert,
Als de Joden uiteindelijk in Jezus gaan geloven, dan is er toch nog steeds maar één route, namelijk Jezus?
Ik ben het politiek waarschijnlijk veel meer met jou eens dan met Jos. Abbas heeft in zijn VN-speech onomwonden aangetoond dat voor de Palestijnen wel degelijk het bestaan, en niet het beleid, van Israël het probleem is. Het probleem is volgens hem 1948, niet 1967. Maar dat wisten we natuurlijk allang: zijn PLO werd in 1964 opgericht om "Palestine" te "Liberaten". En dat betekende destijds ook al niet dat men de Egyptenaren wilden verjagen uit Gaza en de Jordaniërs uit de Westbank, maar dat men de Joden wilde verdrijven uit "Israel proper". Ook de Palestijnse christenen die het Kairos-document hebben geschreven, voeren hun argument terug op de Nakba en op het in hun ogen fundamentele onrecht van het bestáán van de staat Israël. Dus als Jos in zijn eerste blog nav deze brochure zegt dat voor veel Israël-critici niet het bestaan, maar het beleid van Israël het probleem is, lijkt mij dat onwaar.
Maar de theologische argumenten die de OV-brochure geeft, rammelen aan alle kanten, en ik heb niets in te brengen tegen Jos' weerlegging daarvan. Als er echt vandaag nog een landbelofte geldt, moeten mensen die dan met atoombommen en draconische veiligheidsmaatregelen tot stand brengen? Lekkere "belofte" is dat, als je er zelf zo hard voor moet vechten. En wat zeg je dan tegen de Arabieren? Wil jij ze in de ogen kijken en zeggen "Sorry, maar jij staat niet aan Gods kant"?
We hebben geen crappy theologie nodig om een politiek rechtvaardige zaak te onderbouwen, namelijk dat er middenin die enorme Arabische landmassa óók een mini hoekje mag overblijven waar de Joden veilig mogen wonen, en dat er over de exacte afbakening van die plaats gewoon netjes moet worden onderhandeld, zonder islamitische òf christen-zionistische heilige verhalen die gezond verstand en fair judgment in de weg staan.
Alex,
Lees "De etnische zuivering van Palestina" van Ilan Pappe eens.
Corrie
Alex
De opstellers van het Kairosdocument voer hun argument niet terug "op het in hun ogen fundamentele onrecht van het bestáán van de staat Israël", zoals jij beweert, maar op het fundamentele onrecht van de bezetting zoals die zich vandaag de dag voordoet en dat zij zonde noemen.
Zij willen samen met de Israëli's zoeken naar een rechtvaardige vrede. Het Kairosdocument stelt dan ook in par. 9.1
"Dit is een appèl Gods aangezicht te zien in elk van Zijn schepselen en de scheidsmuren van angst en ras te overwinnen. Dan kunnen we een constructieve dialoog aangaan en blijven we niet steken in de vicieuze cirkel van voortdurende politieke zetten die de situatie willen houden zoals die is. Wij roepen op om tot een gezamenlijke visie te komen, gebouwd op gelijkwaardigheid en samen delen en niet op superioriteit, ontkenning van de ander en agressie onder het mom van angst en veiligheid. Wij zeggen dat liefde en wederzijds vertrouwen mogelijk is, evenals vrede en een definitieve verzoening. Zo zullen gerechtigheid en veiligheid voor allen bewerkstelligd worden."
Het Kairosdocument uitleggen als een ontkenning van het bestaansrecht van de staat Israël is ten enenmale onjuist en onterecht.
Corrie, ik zeg nergens dat de staat Israël zonder fouten is, maar wil jij echt 1948 als startpunt van alle problemen nemen en de daaraan voorafgaande eeuwen van islamitisch en westers antisemitisme ontkennen?
Ik hoor zoveel christenen pleiten voor het stopzetten van de "eenzijdige" steun aan Israël. En elke keer als ik het daarmee eens ben, en inderdaad béide kanten van het probleem aanwijs, dan blijkt dat de mensen die willen dat we ophouden "eenzijdig" Israël te steunen, zelf éénzijdig de Palestijnse narrative onderschrijven. Dit conflict zal geen einde kennen tot het westen niet alleen haar Joodse vijanden, maar ook haar Arabische vrienden eens vertelt dat men niet alleen moet leven, maar ook laten leven.
@Johan,
Onzin, het Kairos-document geeft heel expliciet 1948 en niet 1967 aan als het probleem. Bijvoorbeeld in 2.3.2 waar de stichting van de staat Israël "creëren van een nieuwe situatie van onrecht" heet. En waar wel wordt gesproken over de "historische aanwezigheid" van Arabieren in het land, maar niet van Joden (ook in 2.3.4). Als het daarna in 2.5 over de "bezetting van Palestijns land" gaat, welk "Palestijns land" wordt er dan volgens jou bedoeld??
Ook in 3.3.3. wordt de narrative van de Nakba omarmd, en is het een "teken van hoop" dat dit niet vergeten wordt. Men hoop dat christenen wereldwijd dit 'zich bewust worden' - oftewel dat men het bestaan van de staat Israël gaat 'erkennen' als een fundamenteel onrecht.
Op pag. 19, onder het kopje "Nakba" wordt zelfs expliciet de oprichting van Israël "de roof van driekwart van hun land" genoemd, en 1967 de "bezetting en kolonisatie van hun overgebleven land".
Het is dus volstrekt duidelijk dat het "onrecht" waartegen het Kairos-document protesteert, het HELE bestaan van de staat Israël is, en niet de bezetting van Westbank en Gaza. Zij spreken inderdaad over een "rechtvaardige vrede" (9.1), maar schrijven ook dat voor zo'n vrede het "recht" een voorwaarde is, en wie het Kairos-document eerlijk leest, kan niet anders dan concluderen dat deze definitie van "recht" behelst dat de hele staat Israël moet worden opgeheven.
Dus ook de vraag aan jou: als jij over "de bezetting" spreekt als zijnde het onrecht, over de bezetting van exact welk stuk land heb je het dan? In het Kairos-document (en in de speech van Abbas) is het volstrekt duidelijk: "onrecht" is alles dat sinds 1948 is gebeurd, niet alles dat sinds 1967 is gebeurd. En dat is precies het probleem: ik kan afstand nemen van de christian Zionism-theologie zoveel ik wil, maar voor veel Israël-critici is het niet genoeg dat de eenzijdige steun aan Israël stopt. Israël moet eenzijdig tot vijand en oorzaak van alle kwaad worden uitgeroepen.
En die attitude lijkt mij diametraal tegengesteld aan Paulus' oproep in Rom. 11:30-31 tot het "bewijzen van barmhartigheid" aan dit volk, waar deze draad mee begon.
Alex,
Ik vroeg je alleen maar om "De etnische zuivering van Palestina" eens te lezen. Ilan Pappe is de archieven van het IDF ingedoken en het één en ader gevonden. Misschien moet je "Het zionisme bij nader inzien" van Hannah Arendt ook eens lezen. De problemen beginnen zelfs al eind 1800 Hannah Arendt waarschuwt er al voor dat je niet zo maar land kan inpikken, waar anderen al generaties lang wonen. Er werd wel gezegd: een land zonder volk, voor een volk zonder land. Maar er woonden al mensen. In vrede naast elkaar. Moslims, joden en christenen. Dat land werd nog bewerkt ook. Dat is ook weer zo'n misverstand dat de joden het land weer tot bloei hebben gebracht.Er is nog eens een tijd geweest dat in Spanje de joden beschermd werden door de moslims tegen de christenen!
Corrie
Alex ten Cate - ik ben blij met deze reacties en je laat ook mooi zien hoe we een theologische discussie over Israel los moeten zien van de vraag hoe we de Staat Israel diens bestaan en optreden beschouwen.
ik ken heel wat arabische christenen die een vorm van bedelingenleer aanhangen, maar die van het huidige Israel zeggen: dat is beslist nog niet die vervulling, want die vervulling zal glorieus zijn.
En ik ken 'verbonds'denkers die juist weer heel sympathiek tegenover Israel staan, maar dan zonder theologisch raamwerk.
Mijn kritiek op de brochure Onopgeefbaar Verbonden zegt helemaal niks over of ik al dan niet positief tegenover de staat Israel en diens beleid sta.
Het is dan ook heel eigenaardig dat als je niet in de bedelingenleer en een eschaton voor Israel als staat gelooft, je direct verwijten krijgt alsof je 'anti-Israel' zou zijn, of 'pro-Arabisch'. Maar ja, zo is mijm lot. Zal ik wel om gevraagd hebben :-)
Alex,
Jij leest in het Kairosdokument volgens mij, wat je graag zou wíllen lezen.
Bij 2.3.2 staat precies, wat er is gebeurd. Lees Ilan Pappe maar. Geen speld tussen te krijgen.
Jij schrijft:En waar wel wordt gesproken over de "historische aanwezigheid" van Arabieren in het land, maar niet van Joden (ook in 2.3.4).
Waar staat dat? 'maar niet van Joden'? En wat is er verkeerd aan om als vrije mensen te willen leven?
3.3.3. Waarom moet de Holocaust overal bij gehaald worden (lees "De Holocaust is voorbij van Avraham Burg) en waarom zouden de Palestijnen de Nakba, waarbij zíj verdreven zijn niet mogen herdenken? De Holocaust was wel in Europa! Daar hadden de Palestijnen niets mee te maken!
Avraham Burg schrijft ook in zijn boek "De Holocaust is voorbij": van slachtoffer zijn wij nu dader geworden.
Jij schrijft;Op pag. 19, onder het kopje "Nakba" wordt zelfs expliciet de oprichting van Israël "de roof van driekwart van hun land" genoemd, en 1967 de "bezetting en kolonisatie van hun overgebleven land".
Wil je dit eens letterlijk uit het dokument overschrijven, want ik lees het er niet uit.
Nogmaals, je leest wat je zou wíllen lezen.
Corrie
Corrie, jij bent wel erg in ontkenning. Maar ik zal je helpen googlen: bij deze het betreffende citaat uit het Kairos-document:
"Eén daarvan is het sterke historische bewustzijn van
met name de Nakba (wat ‘ramp’ betekent) die de
Palestijnen trof sinds de oprichting van de staat Israël.
Ze werden beroofd van meer dan driekwart van hun land,
ca. 500 van hun dorpen werden ontvolkt en verwoest,
en vanaf 1967 volgden de bezetting en kolonisatie van
hun overgebleven land."
Exact de narrative van Abbas: in 1948 was de eerste, grote roof, en in 1967 de rest. Dan is het toch volstrekt helder dat het "onrecht" waar de schrijvers zich op richten, duidt op Israëls bestaan, en niet op haar beleid?
En continu reageren met "lees dit boek eens" is slechte netiquette: als jij in gesprek wil, formuleer je zelf je argumenten maar ipv te verwijzen naar een boek.
Jos, dank voor je reactie. Theologisch zijn we het volgens mij grotendeels eens. Je politieke positie kan ik niet helemaal inschatten, al heb ik de indruk dat je veel Israël-critici ten onrechte in bescherming neemt als je zegt (je eerste blog over OV) dat zij zich meestal richten op het beleid ipv het bestaan van Israël. Mijn ervaring (zie ook hier weer discussie met Corrie, zie narrative van het Kairos-document) is dat als puntje bij paaltje komt, wel degelijk het bestaan en niet het beleid het probleem is, en dat veel Israël-critici die anderen betichten van eenzijdigheid, zelf nooit het punt bereiken waarop ze glashelder zeggen: maar dít hoekje mogen de Joden overhouden. En mijn beeld van een faire oplossing voor beide kanten is nu eenmaal niet een Judenreine Palestijnse staat naast een "Israël" dat door de demografische tijdbom van het 'right of return' in een iets langzamer tempo van binnenuit wordt ontjoodst. Mijn beeld van een faire oplossing is dat beide volken een éigen staat mogen hebben waarin ze veilig kunnen wonen, en dat de grenzen tussen die twee moeten worden getrokken obv demografie, niet obv profetie.
Ik zou graag Corrie of Jominee willen uitdagen mijn ongelijk te bewijzen: die Palestijnse staat moet er komen, maar welk stuk land mag volgens jullie Joods blijven in een definitieve vredesregeling? Want dát is de million dollar question, de rest incl deze theologische discussie is uiteindelijk bijzaak als het gaat om het oplossen van het conflict.
Alex,
Wat er precies afgesproken is en wat er gebeurd is in 1948 staat allemaal precies geschreven in "De etnische zuivering" van Ilan Pappe Wie kan het beter weten dan iemand, een Jood nog wel, die de archieven ingedoken is. Het is teveel om dat hier allemaal duidelijk weer te geven. Het is beter dat je het zelf leest voordat ik het verwijt krijg dat ik het niet goed weergeef.
Wie spreekt er nu over een 'Judenreine' staat? De schrijvers van het Kairosdokument willen, zoals ik het lees, gewoon sámen leven zonder dat zíj gedreigd worden hun huis en/of het land uitgezet worden. Heb je wel eens vernomen dat er een jood zijn huis is uitgezet?
Volgens mijn informatie heeft Ben Goerion zelf in 1948 Israel als staat uitgeroepen. Nu verwijt je zelf Abbas wat Ben Goerion in 1948 heeft gedaan. Precies zo met Judenrein. Ook ik wens geen "Judenreine' staat net zo min als een 'moslimreine' of 'christenreine' staat Israel. Maar die kant lijkt het eerder uit te gaan. Zelfs christenen zijn niet welkom in Israel.
http://www.haaretz.com/news/diplomacy-defense/muslim-christian-graves-in-jaffa-defaced-with-racist-slogans-in-suspected-price-tag-attack-1.388822
Israel zou een 'joodse' staat moeten worden. Wat is dat dan volgens jou?
Feit is dat Israel al een heel eind op weg is om heel Palestina tot aan de Jordaan in te lijven. En wat roepen zij: Laat al de Palestijnen maar naar de Arabische landen gaan. Daar horen zij.
Palestina wordt 'ontjoodst'? Hoe zo? Israel pikt nog steeds meer land in van Palestina. En het feit is dat Israel 140000 palestijnen heimelijk het recht op inwonerschap van de Westoever ontnam.
http://abu-pessoptimist.blogspot.com/2011/05/140000-palestijnen-verloren-recht-op.html
Of er een Palestijnse staat moet komen en waar de grenzen moeten liggen is niet aan mij. Volgens mij is er al een Palstijnse staat met grenzen van 1967. Abbas wilt, als ik het goed heb begrepen, alleen dat Palestina met de grenzen van 1948 erkend wordt. Zelfs toen al moest Palestina al meer dan de helft afstaan. Van hem mogen zelfs de joden in Palestina blijven wonen, als ze zich maar aanpassen aan de regels die daar gelden.
Corrie
Mooie discussie allen, maar vreselijk lastig. Paulus beschouw ik als een dierbare vriend, maar wat maakt hij het ons (weer) moeilijk. Hij vertelt iets met het doel 'ons' een mysterie te onthullen. Vervolgens is elke lezer (de hedendaagse in ieder geval) van zijn uitleg voor de rest van zijn leven aan de goden (lees: exegeten) overgeleverd.
Wat het heden betreft; ik ken het Kairos document niet. Wat ik ervan begrepen heb is het geschreven vanuit een diepe frustratie met Israëls politiek en mogelijk 'politiek correct' om zelf binnen eigen gelederen niet gelynchd te worden.
Ik heb een stapeljte oude boeken, met van die zwarte kaften en vergeelde pagina's (geërfd), die in de jaren 60 verschenen zijn en circuleerden binnen de gereformeerde gezindte. Wat zou ik die graag lezen. Zou er alsnog over kunnen bloggen als tijdgeestdocument. :-) Ik vermoed dat het 'opbouw element' en het Kibboets sentiment daarin sterk aanwezig zijn. Doet God iets nieuws met Zijn volk? Het zal een theologisch zoeken zijn geweest.
De Holocaust fungeerde als catalysator (m.b.t. 1948) van een al bestaande Zionistische beweging. De werelsgemeenschap nam een besluit. Ik vermoed niet dat daar sprake was van inspriratie door de Heilige Geest. De JG hebben daar (Zionisme) aktief aan bijgedragen, om maar iets te noemen. De VN zat met de handen in het haar? Verschijving van het probleem? Stuur ze maar weg uit Europa, naar die zandbak ver weg.
Met de kennis van nu, kunnen we wellicht stellen dat het Israël van nu een historische vergissing was, maar nu dus ook een historische realiteit. En daar moeten we 'politiek correct' mee omgaan. Ook de Palastijnen natuurlijk. Het is niet anders. Misschien zal God het zo toch bedoeld hebben? Om de Jodenhaat en goddeloosheid van de wereld ten toon te stellen misschien? Of vormen zij een mysterieuze buffer? Hitler kwam niet aan de Endlösing van de christenen toe, omdat eerst de Joden geruimd moesten worden. Nadat de Joden verdwenen zijn, zijn de christenen in het M.O aan de beurt. Door hun dwaling is er redding voor ons. Waar heb ik dat eerder gehoord? Dat proces in het M.O is al langer gaande.
De liefde voor Israël onder christenen heeft daarnaast welhaast narcistische trekjes. Overigens heb ik mijn huis kunnen verkopen dankzij een jongeman uit Tel Aviv. Ik ben God daar nog steeds dankbaar voor, want het stond al een tijdje te koop. :-)
Misschien is mijn theologie wat rommelig en primitief, maar ik denk dat Jodenhaat ten diepste haat tegen de Schepper zelf is. Voor ons belangrijk het Joodse (onze roots) niet te verwarren met de staat Israël. Ik voel mij op de een of andere manier verbonden met Joden en met het historische Jodendom, maar dat gaat niet zover dat ik met de kennis van nu alles van Israël en wat Israël doet toejuich. Maat het gekke is, als ik iemand als mevrouw Duisenberg op TV zie, ga ik toch al gauw wegzappen. De Palestijnen moet recht gedaan worden, maar wel met inachtneming het volle bestaansrecht van Israël. Dat is een lastige, want ook Israël zal een formule hebben voor Nationale Veiligheid.
Zo, dit was mijn nuttige bijdrage aan jullie intellectuele discussie. En nu nog de vorige zes delen lezen van die andere dierbare vriend Jos Strengholt, over OV etc. Dear me, waar zadelt hij ons (weer) mee op...
Kritiek op de daden van Israel wordt al gauw afgedaan als jodenhaat.
Hier een deel van de toespraak van Nurit Peled in Amsterdam enkele jaren geleden: Israëls kinderen zijn opgeleid om het kwaad dat ze onmiddellijk na hun scholing geacht zijn toe te passen, te zien als een noodzakelijke realiteit waarin ze hun rol moeten vervullen. Al zestig jaar lang hebben racisme, angst voor de ander en grootheidswaan onze levens gedicteerd. Zestig jaar waarin Israëlische kinderen opgevoed worden met racisme van het type dat in de beschaafde wereld decennialang niet heeft bestaan. Zestig jaar waarin zij hebben geleerd hun buren te haten louter en alleen omdat ze buren zijn, hen te vrezen zonder hen te kennen, om hen te vergelijken met nazi’s, om bijna een kwart van de staatsburgers te beschouwen als een demografisch gevaar en een interne vijand, en om de inwoners van de getto’s die door de bezettingspolitiek zijn gecreëerd te zien als een probleem dat ’opgelost’ moet worden.
Corrie
Hoi Paul,mooi gesproken!Wie Israel zegend word gezegend!
Geef aub toch het adres van de "Joodse makelaar" fff door.
Lees ook ffff op deze site ,waarom Joden zoveel nobelprijzen winnen.
http://www.welingelichtekringen.nl/15736-waarom-joden-zoveel-nobelprijzen-winnen.html
Corry is eg helemaal hopenloos de weg kwijt!
Laat ze bv.eens kijken naar het anti-Sem gif wat de pal.kindertjes via hun tv.tjes binnenkrijgen.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=BwxFww9B-vw
Gert,
Dus jij wilt beweren dat Nurit Peled die zelf in Israel opgegroeid is dat allemaal uit haar duim gezogen heeft?
Er zijn verschillende onafhankelijke onpartijdige instanties geweest die de schoolboekjen van de Palestijnen nageplozen hebben op anti-semitisme. Er bleek dus niets over anti-semitisme in te staan.
De meeste Palestijnse kindertjes kennen joden alleen maar als soldaten en kolonisten die hen het leven zeer zuur maken dus is het niet zo verwonderlijk dat ze joden haten. Al viel het mij op toen ik in 2009 in Palestina was dat het met die haat nog wel meeviel. Uitzonderingen daar gelaten.
Corrie
@Alex
Ik lees het Kairosdocument blijkbaar anders dan jij. Jij maakt er een politiek manifest van, ik lees het zoals het wordt aangekondigd: een noodkreet van Palestijnse christenen.
De Nakba is geen narrative alleen, het is de feitelijke andere kant van de stichting van de Staat Israël: wat voor de joden een vervulling van een eeuwenoude droom was, was voor de Palestijnen het begin van een nachtmerrie.
Als het over bezetting gaat, en zo heb ik tot nu toe het Kairosdocument gelezen, gaat het over wat volgens de VN de "bezette Palestijnse gebieden" zijn: Gaza en de West Bank.
Ik heb een aantal opstellers van het Kairosdocument zelf horen spreken op de Kairosconferentie op 15 en 16 sept. jl. in Amsterdam. Allemaal erkenden zij het bestaansrecht van de staat Israël, maar bekritiseerden zij de bezettingspolitiek van deze staat. Zij hadden het niet over het hele gebied van de Middellandse Zee tot aan de Jordaan, maar over de in 1967 door Israël bezette gebieden.
Het begin van het onrecht tegen de Palestijnen ligt inderdaad in 1948 en ook al in de jaren daarvoor. Toen werd duidelijk dat de joodse immigranten niet samen met de Arabieren een staat wilden oprichten, maar een staat met zo min mogelijk Arabieren (maximaal 15% volgens de ideeën van Jabotinsky) willen creëren.
Tegelijk zijn Palestijnen niet achterlijk: ook zij beseffen dat je een geschiedenis van meer dan 60 jaar niet terug kunt draaien en dat ze niet met de joodse bevolking van Israël en de Palestijnse gebieden kunt doen wat de joodse troepen in 1947-49 met de Palestijnen hebben gedaan. De meeste Palestijnen zouden dat ook niet willen. Zij zouden ermee kunnen leven dat zij hun eigen staat krijgen op die 22% van het oude mandaatgebied dat nu Gazastrook en West Bank heet. Als dat dan ook maar een levensvatbare staat mag zijn.
Veel Palestijnen zeggen: niet de joden zijn onze vijanden, maar het kolonisatiebeleid van de staat Israël.
Wat jou uitdaging aan mij betreft: die is nogal onzinnig. Niet ik of jij bepaalt wie hoeveel en welk stuk land krijgt. Dat moeten Israëli's en Palestijnen met elkaar uitmaken. En zoals gezegd: de meeste Palestijnen zullen er vrede mee hebben als ze op de West Bank en in Gaza hun eigen levensvatbare staat mogen hebben - hoewel dat zeer moeilijk te realiseren zal zijn.
Tot slot: jij leest het Kairosdocument alsof het een nota van de Palestijnse Autoriteit of Hamas is - een politiek-ideologisch stuk. Het is echter een christelijk theologische noodkreet, waar bij de vraag om broederlijke en zusterlijke solidariteit zwaarder weegt dan het zuiver theologische gehalte. Het gaat niet over waar exacte grenzen moeten gaan lopen, maar om de vraag wanneer er eindelijk paal en perk wordt gesteld aan het onrecht dat Palestijnen te verduren krijgen. Zo wil ik het lezen en zo moet het ook gelezen worden.
Een reactie posten