Rt Rev Andrew Proud (op foto, met een van zijn priesters), onze Anglicaanse bisschop in Ethiopie, vertelde dezer dagen over zijn kergroei in Gambella, de meest westelijke provincie van Ethiopie. De afgelopen jaren zijn daar duizenden mensen christen geworden. Niet door Anglicaans geld, ik zeg het maar even. Misschien vinden ze de mijter van de bisschop mooi? Bij de evangelisatie in Gambella wordt eerst een boom uitgezocht als preekplaats; in die boom wordt een kruis gesneden. Naarmate er meer gelovigen komen, wordt met gras en takken een hut gebouwd die lijkt op de huizen in de regio. Allemaal eigenhandig door de nieuwe gelovigen, zonder financiele bijstand. Geheel indigenous. Want de bisschop die in Addis Ababa woont heeft met dit alles nauwelijks te maken.
Dit gebied van Gambella heeft veel problemen, en nu de stress in Soedan toeneemt, zijn de afgelopen maanden 200.000 Soedanesen de Gambella ingetrokken met hun kuddes. Er worden nog veel meer vluchtelingen verwacht. Dit zorgt voor grote landdruk en voedselproblemen. Veel spanningen dus ook voor de jonge christenen in dat gebied.
Een ander punt van zorg is dat de overheid van Gambella een nieuw beleid heeft afgekondigd: geisoleerde mensen moeten gedwongen in dorpjes gaan wonen. wat voor impact heeft dit op de christelijke gemeenschapjes? Ook zorgelijk is dat onder de christenen de identiteit erg bepaald wordt door de stamverbanden; dit zorgt dat de christelijk eenheid soms danig onder druk staat.
Ethiopie is, net als Eritrea en Somalia, en overigens ook met Tunesie, Libie en Algerije, onderdeel van ons (veel te uitgestrekte) bisdom Egypte.
2 opmerkingen:
Hoeveel (actieve) leden heeft het bisdom Noord-Afrika ongeveer?
Noord Afrika - duizend (?) alles bij elkaar. Vooral Afrikaanse immigranten of expat labor die naar Noord Afrika zijn verhuisd. De paar kerkjes in ons kerkverband zijn dus vooral 'zwarte' kerken. Er zijn ook arabische gemeenten, en ook dat zijn vooral expat laborers. Veel Egyptenaren.
Een reactie posten