Eerst een geheime opname, dan de wederkomst

Zeven Bijbelse antwoorden op

veelgehoorde Christen-Zionistische vooronderstellingen

1. God zegent wie Israel zegenen en vervloekt wie Israel vervloeken
2. De Joden zijn Gods ‘uitverkoren volk’
3. Het “beloofde land” is door God aan Israel gegeven als een eeuwige erfenis
4. Jeruzalem is de exclusieve en onverdeelde, eeuwige hoofdstad van het Joodse volk
5. De Joodse Tempel moet worden herbouwd voordat Jezus terugkeert

6. Eerst een geheime opname, dan de wederkomst

‘De opname van de gemeente’ is een populair thema onder veel christenzionisten. Jezus zal, zo wordt beweerd, tweemaal terugkeren. Eerst in het geheim, om de ware gelovigen uit de wereld te redden, en daarna zichtbaar om met zijn heiligen de wereld te oordelen. Er is geen basis in de Bijbel voor dit nieuwe idee. De bijbel is er duidelijk over: de terugkeer van Jezus is persoonlijk, plots, openbaar, zichtbaar, en majestueus.

En dan zal aan de hemel het teken van de Zoon des mensen verschijnen; en dan zullen al de stammen van de aarde rouw bedrijven en zij zullen de Zoon des mensen zien, als Hij op de wolken van de hemel komt met grote kracht en heerlijkheid. En Hij zal Zijn engelen uitzenden onder luid bazuingeschal, en zij zullen Zijn uitverkorenen bijeenbrengen uit de vier windstreken, van het ene uiterste van de hemelen tot het andere uiterste ervan. (Matheus 24:30-31)

Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem van een aartsengel en met een bazuin van God neerdalen uit de hemel. En de doden die in Christus zijn, zullen eerst opstaan. Daarna zullen wij, de levenden die overgebleven zijn, samen met hen opgenomen worden in de wolken, naar een ontmoeting met de Heere in de lucht. En zo zullen wij altijd bij de Heere zijn. (1 Thessalonicenzen 4:16-17)

Het idee van een geheime opname is gebaseerd op het verkeerd lezen van Matheus 24:40-41 en Lukas 17:34-35 waar Jezus waarschuwt dat de ene persoon zal worden weggenomen en de ander achtergelaten. Aanhangers van het idee van de opname stellen dat de gelovigen worden aangenomen (HSV, in sommige andere vertalingen: meegenomen) en dat de ongelovigen worden achtergelaten. Heel eigenaardig is, dat men geheel niet op de context let. Kijk naar Matheus 24:38-39, over de zondvloed. De zondvloed kwam en ‘nam hen allen weg’. Degenen die werden weggenomen waren de ongelovigen. De achterblijvers waren Noach en zijn gezin. ‘Zo zal ook de komst van de Zoon des Mensen zijn. [De] een zal aangenomen [of weggenomen, jms] en de ander zal achtergelaten worden.’

In de gelijkenis van het onkruid en de tarwe zien we dezelfde gedachte: Laat ze allebei samen tot de oogst opgroeien, en in de oogsttijd zal ik tegen de maaiers zeggen: Verzamel eerst het onkruid en bind het in bossen om het te verbranden, maar breng de tarwe bijeen in mijn schuur. (Mat 13:30)

De ongelovigen worden dus ‘eerst verzameld’, ‘weggenomen’, en het zijn de gelovigen die ‘achterblijven’ om met Christus te zijn.

En hoe we de levendige apocalyptische taal van Daniel, Matheus en Openbaring ook uitleggen, we moeten vasthouden aan de heldere visie van een toekomstig Paradijs dat wordt hersteld en van de natien die in Christus worden verzoend.

En hij liet mij een zuivere rivier zien, van het water des levens, helder als kristal, die uit de troon van God en van het Lam kwam. In het midden van haar straat en aan de ene en de andere zijde van de rivier bevond zich de Boom des levens, die twaalf vruchten voortbrengt – van maand tot maand geeft Hij Zijn vrucht. En de bladeren van de boom zijn tot genezing van de heidenvolken. (Openbaring 22:1-2)

Ons mandaat is niet om weduwen te maken, maar om vredestichters te zijn. (Matheus 5:3-10) We zijn Gods ‘medearbeiders’, aangesteld als ambassadeurs met een bediening van verzoening, niet van eindtijdspeculaties. (2 Korintiërs 5:11-6:2)