Wie als buitenlander maar lang genoeg in Cairo woont, wordt langzaam een beetje een rariteit. Mensen komen dan om naar je te kijken. Van de week had ik zo'n groep Koreanen. Of ik maar lustig mijn wijsheden over de kerk in Egypte wilde rondstrooien. Dag hele ochtend!
4 opmerkingen:
In mei 2008 was ik met mijn gezin op vakantie in Egypte. Ik schreef daarover eerder in het boek "Bezorgde Vaders":
Samen met honderden anderen beklommen we in de nacht de berg Sinaï om daar de zonsopgang mee te maken. Op die berg zou Mozes volgens de Bijbel de Tien Geboden hebben ontvangen, vandaar dat het een soort bedevaartsoord is geworden. Er waren christenen bij uit allerlei landen. Koreanen zongen. God roept alle volkeren.
je was het al die tijd al, Jos, maar dat vind ik nou zo heerlijk aan je! Jammer dat je je hoedje niet op hebt, op die foto. ADW te U
"Ik word geleidelijk een rariteit."
Wat een mooie zin/titel. Kan ik wel van genieten!
Dank je Idelette. Ik benader het iets minder litterair dan jij :-)
Een reactie posten