Drs. Jan van Barneveld, eem bekend vriend van Israel en
iemand met een duidelijke pen, schreef van de week op zijn blog een artikel
tegen de conferentie Christ at the Checkpoint 2012, die onlangs in Bethlehem
werd gehouden.
Hij vond dat geen fijne conferentie. Boven zijn
artikel zette hij de bijbeltekst “HERE, red mij van de leugenlippen, van de
bedrieglijke tong”. Daarmee zet hij stevig de toon. De mensen die het met hem oneens zijn, zijn leugenaars en
bedriegers.
Van Barneveld kopt meteen in: “Op alle fronten wordt koortsachtig
gewerkt aan de vernietiging van Israël.”
Gespierde taal, die ik overigens sinds de jaren ’70 onverminderd heb
gehoord uit de mond van Van Barneveld.
Blijkbaar loopt het zo’n vaart niet met de vernietiging van Israel. “Op alle fronten” is bovendien ook
nogal kras uitgedrukt. Wordt er in de
USA of Europa, in China, Rusland of Australie ‘koortsachtig’ gewerkt aan de
‘vernietiging van Israel’?
Ik heb moeite iemand die dit soort taal gebruikt
serieus te nemen, maar ik doe het toch. Ook al begrijp ik dat ik mij onder de leugenaars en bedriegers moet rekenen volgens Van Barneveld.
Het strijdprogramma van de
antizionisten en antisemieten heeft dan ook het delegitimeren (onwetting maken)
van de staat Israël als eerste punt. Dan volgt het uitroeien van de Joodse
Israëli’s. Het laatste punt van deze goddeloze agenda is een wereldwijde
Holocaust nr.2.
Broeder Van Barneveld, wie is bezig
met het delegitimeren van de staat Israel? Gebeurt dat ‘op alle fronten’? Ik ken echt niet veel mensen die menen dat Israel als natie
niet legitiem is. Okee, Iran. En
er zijn er nog wel wat van dat soort.
Maar u vecht tegen windmolens.
In de hele wereld wordt de legitimiteit van Israel nauwelijks ter
discussie gesteld. Hooguit het
bezettingsbeleid. Dat is illegitiem.
Maar het bestaan van de staat Israel, welke belangwekkende politici
stellen dat ter discussie? De machthebbers in onze wereld?
En wie willen allemaal Joodse
Israeli’s 'uitroeien'?
Het Europarlement? Washington?
Ik dacht van niet. En vervolgens lees ik dat er ook een wereldwijde
Holocaust gaat komen. Waar haalt u
het vandaan?
O ja. “Dat is het programma van de komende wereldheerser, ook
wel het Beest genoemd.” Het is niet uw politieke analyse, maar uw
eschatologie. We zijn weer bij de
les. Het is de manier
van bijbellezen waardoor van Barneveld denkt dat de hele wereld Israel van de kaart wil vegen. Nu kan menig wereldburger redelijk objectief vaststellen dat de wereld Israel niet van de kaart wil vegen en ook geen nieuwe holocaust wil organiseren. Misschien klopt er iets niet in het eschatologische plaatje van Van Barneveld.
“De wereld is een onveilige plek
geworden voor het Joodse volk”, zegt Van Barneveld. Welaan, de meeste Joden wonen in de Verenigde Staten. Is het daar erg gevaarlijk voor
ze? O nee, 'Joodse volk' gaat natuurlijk
over Israel. Niet over de meerderheid van de Joden die buiten Israel wonen, en die daar toch best veilig zijn?
Oorlogsdreigingen staan grimmig om
Israël heen. De wereld (UN en EU) en wereldse kerken kijken toe en zoeken
aandachtig naar openingen om Israël te veroordelen. De kerk heeft een lange
traditie van vijandschap tegenover het Joodse geloof en het Joodse volk. Israël
heeft nog maar een klein groepje vrienden. Veel van die vrienden zijn
bijbelgetrouwe Christenen.
Ik begrijp dat Van Barneveld weinig
op heeft met de kerk. Staan die
kerken nou echt blij te wachten tot ze weer een reden hebben om Israel te
veroordelen? Doet de Rooms katholieke
Kerk dat? Of de Lutherse? De
Anglikaanse? De PKN? Wil de PKN graag Israel veroordelen?
Meneer Van Barneveld schetst hier
een beeld dat gewoon ver verwijderd is van de werkelijkheid. Welke kerken staan klaar om Israel te
veroordelen?
Gelukkig heeft Israel nog een kleine groep vrienden. De bijbelgetrouwe Christenen. Even voor de duidelijkheid,
bijbelgetrouw is makkelijk te definieren. Dat zijn de christenen die Israel
door dik en dun steunen. Alle
andere Christenen zijn niet bijbelgetrouw. Hups, iedereen die het niet met ons eens is, meteen in het vuile goed! Geen gesprek meer mogelijk natuurlijk. Maar dat is ook niet zinvol in Van Barneveld's perspectief. Alleen onder het kleine groepje ware gelovigen kom je nog het waren geloof tegen.
Dat kleine groepje getrouwen ligt nu dus ook onder vuur. Van Barneveld onderkent twee enorm
vijanden. De vervullingstheologie
en de vervangingstheologie.
De vervangingstheologie had tot
doel Israél uit Gods plan en uit Gods verbonden te werken. De
vervullingstehologie gaat nog een stapje verder. Zij breiden de landbelofte via
Christus uit naar heel de wereld en werken zo het Joodse volk hun land uit. Ik
vrees dat de gelovigen die de vervullingstheologie aanhangen de Naam van Christus
ijdel gebruiken voor hun antizionistische doeleinden. Want eigenlijk zeggen
zij: Alles is voor Christus (klinkt vroom), dus geen speciale beloften en en
geen land voor Israël. Wat lijnrecht tegen de heilige Schrift en tegen het
wezen van de Eeuwige, de God van Israël, die trouw is, ingaat.
Ik geef dit even weer om de mening
van Van Barneveld aan te geven.
Niet omdat ik het met deze omschrijvingen eens ben. Maar ik ga daar nu maar niet op in. Hij komt vervolgens tot zijn punt:
Christenzionisten wordt verweten
dat zij Israël gebruiken voor hun eigen eindtijdvisie. De evangelische
gemeenschap werd tijdens de “Christ at the Checkpoint” conferentie die van 5-9
maart in Bethlehem is gehouden, opgeroepen op te houden met het naar Midden
Oosten te kijken door de lens van de eindtijd. We zouden ons moeten aansluiten
bij hen die Jezus volgen door profetische gerechtigheid, vrede en verzoening na
te streven.
Dat lijkt me geen dom advies van
Christ at the Checkpoint. Van
Barneveld bewijst hierboven dat hij door zijn eschatologische bril een zodanig
vertekend beeld heeft van de werkelijkheid van de wereld en van het Midden
Oosten, dat het wat pathetisch en lachwekkend is.
Hij vindt bovendien dat bij Christ
at the Checkpoint een “onbijbelse invulling van het begrip gerechtigheid” werd
gehanteerd. Nu kan ik dat niet
controleren, hoewel het interessant is dat ook een aantal leiders van
messiasbelijdende organisaties en gemeenten aan de conferentie meededen. Hebben die de plank dan ook totaal
misgeslagen? Willen die Israel ook vernietigen en verlangen die ook naar een nieuwe Holocaust?
Het gaat om een onbijbelse
invulling van het begrip gerechtigheid, want “wat wil men en wat bevordert men?
Een Palestijnse terroristenstaat die uit is op het verjagen van het Joodse volk
uit het door God aan hen beloofde land.” Kinderachtig. Natuurlijk willen deze christenen die
in Bethlehem waren geen Palestijnse terroristenstaat die Joden uit Israel wil
verjagen. Hebben ze gezegd dat ze
dat willen? Welnee, dit is de
holle retoriek van Van Barneveld.
Vrienden van Israel moeten ook wel steeds hardere taal spreken want
waar ze in de jaren '70 en '80 onder evangelischen nog zonder meer op steun voor
het beleid van Israel konden rekenen, is dat intussen niet meer zo. Er wordt
veel kritischer gekeken naar hoe Israel met de Palestijnse minderheid en met de
Palestijnse Gebieden omgaat.
Van Barneveld verzet zich tegen wat
hij ‘de leugen’ noemt en ziet daarin:
- Een oproep om Gods beloften van herstel voor Israël
maar te vergeten. Dus de ogen gesloten houden voor de machtige daden van
de God van Israël in onze tijd.
- Op te komen voor de arme, verdrukte Palestijnse
Christenen die zo zwaar zouden lijden onder de (brute) bezetting van
Israël. Dus de leugens en mythen over de zogenaamde Palestijnen te
accepteren.
- Gesuggereerd wordt dat christenzionisten geen oog
zouden hebben voor Palestijnse medechristenen noch voor vrede en
verzoening. Maar het is niet of-of, gerechtigheid of profetie, maar én-én.
Bovendien gerechtigheid is doen en te geloven wat God zegt.
Van Barneveld citeert vervolgens
met verdriet ds. Anthony Simon.
Hij is voorganger van een messiaanse gemeente
in Jeruzalem. In de tweede helft van maart was hij in Nederland. Uitnodigd door
Vrijgemaakt Gereformeerde kerken en groepen. Uit een verslag in het Nederlands
Dagblad van 22.03.2012 kreeg ik het gevoel dat hij “weinig op heeft met... christenzionisten
die geen kritiek op Israël kunnen verdragen.
Het volgende citaat kwam hard
aan: “De (christen)zionisten plaatsen Israël boven Jezus”.”
“Dat doet zeer. Soms wordt ons verweten dat wij “Jezus verloochenen”. Dat is
juist zo pijnlijk omdat de visie op Gods uitverkoren volk Israël mij dichter
bij de Here Jezus heeft gebracht en nog steeds brengt.” Het kan pijnlijk zijn om zulke kritiek
te horen, maar het hoeft daarmee niet onterecht te zijn. Als zelfs messiasbelijdende Joden dit
soort commentaar leveren op christenzionisten, zouden ze dit misschien maar
beter wat serieuzer kunnen nemen.
Van Barneveld eindigt stevig, om
aan te geven dat voor hem Israel niet boven Jezus staat. Ik denk dat hij zichzelf met zijn citaat geen deugd doet:
Als we dichter naar
Christus groeien, komen we automatisch dichterbij Israël, zijn volk. Elke
Bijbelse stap die wij terugzetten voor onze oudere broer Israël drijft ons
dichter naar Christus.
Hoe zouden de eerste christenen het
hebben beleefd, dichter bij Jezus is dichter bij Israel? Eigenaardig. Jezus waarschuwde juist voor vervolging door de (leiders
van) Israel. En stappen ondernemen voor steun
aan Israel brengt ons dichter bij Jezus?
Parbleu. De weg naar God (via Christus) loopt dus via steun aan de
Joodse staat? Israel steunen is
bij Jezus komen? Ik denk dat Van Barneveld goed aangeeft waarom hem en zijn maten kan worden verweten dat Israel een rol heeft gekregen die het niet mag hebben in een gezonde bijbelse theologie.