Petrus had een visioen van een laken dat uit de hemel neerdaalde, vol met onrein eten. Varkensvlees bijvoorbeeld. En God zegt tegen Petrus: 'Je moet dat eten.'
Dat kan dus mooi niet. God kan zoiets niet zeggen. Tenminste, dat denkt Petrus. Na wat aandringen door God gaat Petrus overstag... en dan leert hij de les van die dag: God is niet ethnocentrisch. God houdt niet meer van Chagall dan van Van Gogh. God geeft niet de voorkeur aan enige natie of enige cultuur. Alle mensen die Hem willen dienen zijn hem even dierbaar.
Hoe ga je om met verschillende culturen in een gemeenschap? In je kerk? In een land?
>> Hier mijn preek voor de liefhebbers
2 opmerkingen:
Het gaat hier inderdaad over dat alle mensen die de God van Abraham, Izaak en Jacob persoonlijk door Jezus Christus leerden kennen daardoor als 'kosher' kunnen worden beschouwd.
Daarentegen zijn er wel veel 'christenen' die beweren dat 'kosher' eten na dit visioen niet meer nodig is, of alleen voor Joden... maar waarom werd Noach door God geboden om verschil tussen reine en onreine dieren te maken, terwijl dit pas veel later in Moses' Wet werd overgeleverd aan Israël?
Noach is toch ieders voorvader na de zondvloed?
De preek lezend, kwam ik weer op het juiste been te staan, nadat ik door het plaatje van het varken en de misleidende kop totaal op het verkeerde been was gezet. Het gaat niet om het al dan niet eten van varkensvlees, maar om het feit dat je geen enkel mens als verwerpelijk of onrein mag beschouwen.
Een reactie posten