In de Christian Science Monitor beschrijft Dan Murphy hoe ik ook naar de gevaarlijke situatie in Egypte kijk. Het land staat momenteel onder hoogspanning en er hoeft niet veel meer te gebeuren of burgers gaan elkaar nog veel meer dan we de afgelopen dagen zagen, te lijf in demonstraties en tegendemonstraties. Het lijkt of de rahma, de barmhartigheid uit de samenleving wegsijpelt.
Er is veel boosheid dat de meest populaire kandidaten voor het presidentschap niet mogen meedoen aan de verkiezingen van 23 mei. Dat leidde de afgelopen dagen tot demonstraties, tegendemonstranties en een dozijn doden en tientallen gewonden. De boze burgers zijn vooral radicale moslims, omdat juist hun populairste kandidaten zijn afgewezen.
Wat hangt ons nu boven het hoofd? Een groep rechters gaat op 6 mei besluiten of het parlement moet worden ontbonden. De verkiezingen zouden illegaal zijn geweest. Het parlement bestaat voor 70 procent uit Islamisten. Zo'n groot percentage halen ze zeker niet meer bij nieuwe verkiezingen. Hun aanhangers - je kan gerust zeggen: het volk - zal zo'n besluit met grote nieuwe demonstraties bestrijden.
Ik voorspelde al eerder de chaos voor dit jaar voorbij is, en veel zal afhangen wat op 6 mei wordt besloten. Als het parlement wordt ontbonden is bijna ondenkbaar dat er geen chaos ontstaat, en dan zullen presidentsverkiezingen zeker worden afgelast. Dan is de ellende helemaal niet meer te overzien, want het enige instituut dat dan over is, is de regering - aangesteld door het leger. En die regering heeft geen enkele legitimiteit of gezag.
Egypt, if wisdom isn't shown by the men in power in the days ahead, could turn 2012 from the year in which the gains of the revolution was supposed to be ratified into the year when a long, chaotic period of street power, protest and counter protest, began.
Er is veel boosheid dat de meest populaire kandidaten voor het presidentschap niet mogen meedoen aan de verkiezingen van 23 mei. Dat leidde de afgelopen dagen tot demonstraties, tegendemonstranties en een dozijn doden en tientallen gewonden. De boze burgers zijn vooral radicale moslims, omdat juist hun populairste kandidaten zijn afgewezen.
Wat hangt ons nu boven het hoofd? Een groep rechters gaat op 6 mei besluiten of het parlement moet worden ontbonden. De verkiezingen zouden illegaal zijn geweest. Het parlement bestaat voor 70 procent uit Islamisten. Zo'n groot percentage halen ze zeker niet meer bij nieuwe verkiezingen. Hun aanhangers - je kan gerust zeggen: het volk - zal zo'n besluit met grote nieuwe demonstraties bestrijden.
Ik voorspelde al eerder de chaos voor dit jaar voorbij is, en veel zal afhangen wat op 6 mei wordt besloten. Als het parlement wordt ontbonden is bijna ondenkbaar dat er geen chaos ontstaat, en dan zullen presidentsverkiezingen zeker worden afgelast. Dan is de ellende helemaal niet meer te overzien, want het enige instituut dat dan over is, is de regering - aangesteld door het leger. En die regering heeft geen enkele legitimiteit of gezag.
1 opmerking:
Hallo.
Het gaat met/in Egypte inderdaad de kant op die (o.a) ik al aan zag komen. In de eerste plaats is de laatste "revolutie" helemaal geen revolutie, in de zin van "het oude weg, en iets nieuws ervoor in de plaats".
En, afgezien daarvan, is het gewoon een mathematische rekensom om te bepalen hoeveel de Egyptische economie elk jaar zou moeten groeien om de jaarlijkse (enorme) bevolkings-aanwas te voorzien van werk, huisvesting, gezondheidszorg, en noem maar op. Die economische groei is er niet, de resultaten dus ook niet; dus tel dan maar uit wat er staat te gebeuren. Volgens mij was de enige structuur waarin dit land nog enigzins kon functioneren juist degene die ze nu omver hebben gegooid; een sterke man aan een sterke top, en een bevolking die daardoor wordt geregeld. Die Arabische Lente klinkt erg leuk, maar ze hebben er niets aan gehad, in geen enkel "deelnemend" land truwens. "Kostet viel, und bringt nichts" zoals ze dat in Duitsland plegen te zeggen. Jammer voor Egypte, maar helaas.
Groet, Jan.
Een reactie posten