Yesterday evening, church leaders of Egypt met with President Morsi. This is how Bishop Mouneer Hanna (Anglican), the man in purple, describes this meeting:
Dear Brothers and Sisters,
Greetings in the Name of our Lord Jesus Christ!
President Mohammed Mursi, the President of the Arab Republic of Egypt, invited the Heads of Denominations in Egypt in order to dialogue with us. The two-hour long meeting was attended by 13 bishops and pastors representing the Coptic Orthodox, the Catholic, the Greek Orthodox, the Anglican, and the Protestant Churches. I, and all my colleagues, appreciated the fact that the President called us twice in less than two months to talk and listen to us. This never happened in the last 30 years.
The President shared with us the reasons behind his recent decisions to dismiss the military chiefs and the cancelling of the constitutional declarations they made. By these decisions the President put an end to the military ruling of the country which started since 1952. He also shared his hopes that the new Constitution would represent the hopes and views of all Egyptian regardless of their religion, ethnic background and political views. This will guarantee the support of the vast majority of people to the new constitution.
President Mursi expressed his deep appreciation of our assurance that we pray for him in our churches. He also assured us that his Islamic faith commands him to be gracious and just with people of other faiths.
The President then gave the opportunity for each of one of us to speak frankly about current situation in Egypt and our hopes for the future. We shared the following points:
We told the President that we are aware that he received a heavy responsibility at a very difficult time in Egypt’s history and we all need to be patient and hard-working in order to see the desired fruits.
The President assured us that he is working to achieve the dream of Egypt: to be a democratic and modern country where the rights of citizenship and the constitution are held up high.
Dear Brothers and Sisters,
Greetings in the Name of our Lord Jesus Christ!
President Mohammed Mursi, the President of the Arab Republic of Egypt, invited the Heads of Denominations in Egypt in order to dialogue with us. The two-hour long meeting was attended by 13 bishops and pastors representing the Coptic Orthodox, the Catholic, the Greek Orthodox, the Anglican, and the Protestant Churches. I, and all my colleagues, appreciated the fact that the President called us twice in less than two months to talk and listen to us. This never happened in the last 30 years.
The President shared with us the reasons behind his recent decisions to dismiss the military chiefs and the cancelling of the constitutional declarations they made. By these decisions the President put an end to the military ruling of the country which started since 1952. He also shared his hopes that the new Constitution would represent the hopes and views of all Egyptian regardless of their religion, ethnic background and political views. This will guarantee the support of the vast majority of people to the new constitution.
President Mursi expressed his deep appreciation of our assurance that we pray for him in our churches. He also assured us that his Islamic faith commands him to be gracious and just with people of other faiths.
The President then gave the opportunity for each of one of us to speak frankly about current situation in Egypt and our hopes for the future. We shared the following points:
- The need to alleviate the current sectarian congestion that leads to recurrent clashes. Ignorance and wrong teaching are behind such congestion. This requires the propagation of the sound and moderate religious teaching of Islam as taught by Al Azhar. There is also a need to improve the religious speech (sermons and teachings) in order to build up the thought of the people.
- The need to care for the education of the new generations so that they become more tolerant and good citizens. We suggested that common values should be taught in schools.
- The importance of applying the rule of law on everyone, especially when sectarian clashes happen.
- The importance of working to relief the suffering of the people by improving the economy, health care and restoring order in the society.
We told the President that we are aware that he received a heavy responsibility at a very difficult time in Egypt’s history and we all need to be patient and hard-working in order to see the desired fruits.
The President assured us that he is working to achieve the dream of Egypt: to be a democratic and modern country where the rights of citizenship and the constitution are held up high.
In the end, we came out of the meeting very encouraged and determined to do our best in order to see the Egypt that we dream of.
Please pray for our President, for all religious leaders, and for our beloved country Egypt.
May the Lord bless you!
+ Mouneer Egypt
The Most Rev. Dr. Mouneer Hanna Anis
Bishop of the Episcopal / Anglican Diocese of Egypt
with North Africa and the Horn of Africa
President Bishop of the Episcopal / Anglican
Province of Jerusalem and the Middle East
The Most Rev. Dr. Mouneer Hanna Anis
Bishop of the Episcopal / Anglican Diocese of Egypt
with North Africa and the Horn of Africa
President Bishop of the Episcopal / Anglican
Province of Jerusalem and the Middle East
3 opmerkingen:
He Jos,
Wat me opvalt is dat er altijd word gesproken over "sektarisch geweld".
Dit terwijl het vrijwel altijd altijd gaat over aanvallen op een religieuze minderheid in een moslimland.
Als dit niet als zodanig herkent of erkent word is van enige gelijkwaardigheid van de moslimmeerderheid t.o.v de religieuze minderheid geen sprake.
Het pijnlijke is dat een dergelijke gedachtegang niet alleen bij de veel moslims zit ingebakken maar ook in onze eigen media.
Sektarisch geweld in Nigeria, nee, weer christenen aangevallen en vermoord door moslims.
Dat is de waarheid en niets anders.
Ik schrijf hier met opzet een religieuze minderheid, want in Bangladesh en Thailand zie je dat precies hetzelfde gebeurd met hindoes en boeddhisten.
Maar dat ligt natuurlijk aan de V.S en Israel ;)
Gert A
Ja dat in Egypte kerkleiders de zaak voorzichtig benoemen in gesprek met hun president is een kwestie van cultuur en beleefdheid. Iedereen weet wat er wordt bedoeld.
Dat westerse media dat ook doen vind ik ook slap. Het gaat altijd om meerderheden die de verantwoording dragen.
He Jos,
Ik snap je punt, de christelijke leiders kunnen het zich niet permitteren het beestje gewoon bij naam te noemen.
Dat dit beleefdheid is lijkt me stug, zeker als je kijkt na het verleden.
Ik bedoel hoe vaak worden er niet christenen vermoord zonder dat er iemand voor wordt bestraft.
Als moord ongestraft word gelaten kan er alleen nog sprake zijn van een gedwongen soort beleefdheid.
Het lijkt me eerder angst voor dat de boel niet verder escaleert.
Cultuur ? dat werkt dan slechts van 1 kant, wat zou er gebeuren als joden of christenen bijv. huizen gingen platbranden na een verbrand T-shirt.
O nee, slechts een "salafi" Mickey mouse foto is al genoeg voor woedende mensenmassa's, bedreigingen en boycots.
Nee, het is gewoon het Islamitisch superioriteit denken wat geworteld is in de leer en wandel van Mohammed wat de oorzaak is.
Het zogenaamd collectief straffen en een vijandige houding t.o.v anderen zie je vaak in islamitische landen.
Hier word vaak de slachtoffer houding aangenomen, want christenen zijn imperialisten/ kruisvaarders, dus is het logisch
dat moslims zo omgaan met christenen.
Het meest stuitende is dat westerse media dit vaak gewoon overnemen.
Nog beter was deze houding zichtbaar bij "operation restore hope" ('92) in Somalië.
De Amerikanen kwamen daar met de bedoeling de orde te herstellen en daardoor een humanitaire ramp te voorkomen.
Ze werden echter als kruisvaarders gezien en afgeslacht.
De waarheid is gewoon dat in moslimlanden altijd slecht word omgegaan word met minderheden, niet alleen christenen
Het trieste is dan ook dat misschien die Morsi niet eens zo'n kwaaie vent is, maar zijn geloof uiteindelijk zegt dat een anders/niet gelovige hooguit een dhimmi is.
Dus een geaccepteerde ongelovige die bescherming verdient, maar dit wel als gunst.
Een totaal ongezonde en onwerkbare houding die altijd weer problemen geeft.
De meeste moslims worden hier echter gewoon mee opgevoed en weten niet beter.
Ik moet persoonlijk erg lachen als een moslim beweerd dat met de "vrouwen mogen slaan" passage in de koran bedoelt word dat men haar met takje op de wang mag slaan als ze ongehoorzaam is.
Ik denk dat de Islam hier ons een spiegel voorhoudt.
Kennen wij ook niet op basis van ons schrift mensen een mindere positie toe, en draaien wij ook niet om moeilijke gedeelten in de bijbel heen ?
Stof tot nadenken denk ik zo.
Een reactie posten