Groeten van de Wegwijs gezinsbeurs

Even een groet uit Utrecht, van de Wegwijsbeurs. Het is nu nog even rustig - over 20 minuten gaan de poorten open. Het staat daar elke morgen om 10 uur zwart van de mensen. Het regent hier straks weer rokken en kinderen, maar nu heb ik nog net even tijd voor een kiekje en om koffie te halen. Alle thuiszitters, ik ben jaloers. Maar vandaag om 4 uur vertrekken de laatste bezoekers en dan mag ik mijn gemangelde lichaam rust geven. Salut!

De kerk als buurtcafe: nein danke

Onlangs deed een amerikaanse organisatie, Group Publishing, een onderzoek onder 800 Amerikanen naar de vraag wat door de mensen als de ‘meest vriendelijke plaats in de stad’ wordt gezien. En gelukkig, naast het eigen woonhuis, scoort de kerk heel hoog. In Nederland zijn we natuurlijk geen Amerikanen, maar ik vond het onderzoek wel leerzaam - vanwege de vooronderstellingen erin.

Chris Howley, de research directeur van Group Publishing, zei dat de resultaten voor de kerk nog beter hadden kunnen zijn. Predikanten zouden nog vriendelijker kunnen zijn. Want op de vraag: ‘wie is de vriendelijkste persoon in de stad’, kwam de predikant beslist niet op de eerste plaats. Hij stond ongeveer op het niveau van de kapper. Daar moet dus wat aan gedaan, want de predikant moet natuurlijk staan op nummer 1 met stip, als de vriendelijkste vent in het dorp.

Opvallend was ook, dat op de vraag waar je het liefst je vrienden ontmoet, de pub het beter deed dan de kerk, en dat terwijl 75% van de respondenten zich Christen noemden. Dus? Dus moet de kerk proberen meer op de pub te gaan lijken?

Informaliteit, vriendelijkheid, een therapeutische omgeving, het lijkt de hoogste deugd van de 21ste eeuw, zegt Mark Galli in Christianity Today.
Hij bedankt ervoor dat zijn predikant zijn ‘buddy’ moet zijn, en dat kerken gezellig als de pub moeten worden.

Kerkzijn wordt gedefinieerd door hoe de bijbel daarover spreekt. Me dunkt dat elke 'therapeutische' benadering tekort schiet. Ik praat liever over de kerk vanuit de ecclesiologie dan vanuit de sociologie. Als we de kerk maar lang genoeg vanuit de sociologie benaderen, gaan mensen de kerk ook precies zo bezien: als een leuke groep mensen waar je het al dan niet prettig kunt hebben. De kerk alleen vanuit de sociologie zien, en de ogen te sluiten voor de kerk als instelling van God zelf, is de dood in de pot.

Als onze predikanten in vriendelijkheid de competitie aangaan met de kapper, en als onze kerken net zo laagdrempelig worden als het buurtcafe, zou dat buitenstaanders meer interesse in het evangelie geven? Of gaan ze de predikant en de kerk geleidelijk meer en meer zien als de kapper en het café? Me dunkt dat als buitenstaanders zo naar ons kijken, we ze bijzonder weinig reden geven om naar de kerk te gaan. En waarom zouden jongelui in een kerk willen blijven die zich niet onderscheid van de kapper en het cafe? Dan kan je net zo goed uitslapen, en in de avond naar het cafe gaan.

Daarom sta ik bij de deur

Het meest ontzagwekkend in de hele wereld gebeurt als mensen de deur vinden- de deur naar God.
Het allerbelangrijkste dat wie dan ook kan doen is de hand grijpen van één van die blinde, tastende mensen, en die op de deurklink leggen – de klink die alleen klikt en opengaat als die ene hand hem aanraakt. Mensen sterven buiten die deur zoals hongerige bedelaars sterven in koude nachten in wrede steden, hartje winter – ze sterven, omdat ze missen wat onder handbereik is.
Anderen leven, aan de andere kant van de deur – leven omdat ze hebben gevonden, ze openen de deur, wandelen naar binnen, en vinden hem.
Daarom sta ik bij de deur.
Samuel Moore Shoemaker

uit www.keltischegebeden.nl

Demonisering door PKN en CVI

Stichting Christenen voor Israël (CvI) heeft zaterdag „met verbijstering” gereageerd op de brief die de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) vorige week aan de Israëlische overheid stuurde, lees ik vanmorgen in het Reformatorisch Dagblad. Wat gebruikt CVI toch altijd gepeperde taal. Los van de inhoud van de argumenten, zulk soort taal helpt toch niets in een gesprek? Volgens CvI heeft de kerk de opdracht om liefde te tonen aan Israël en een dam op te werpen tegen de „demonisering van Israël”. Maar hoe demoniseert CVI al zijn tegenstanders, nu ook de PKN, met zijn zeer gespierde taalgebruik?

Volgens Christenen voor Israël vervalt het moderamen in een „eeuwenoude zonde om op arrogante wijze het Joodse volk de les te lezen.” Je hoort de echo van die woorden van CVI en daarvoor hoef je niet eens goed te luisteren... antisemitisme....

De „onopgeefbare verbondenheid met het volk Israël”, een zinsnede uit de kerkorde en uit de brief, verwordt volgens de stichting zo tot een „krachteloos cliché”. “Velen zijn door dit optreden met schaamte vervuld jegens Israël, jegens de Joodse gemeenschap in ons land en jegens het hoofd van de kerk, Jezus Christus, de Koning der Joden.”

De kerk laat zich op allerlei manieren spannen voor het karretje van de anti-Israëllobby, aldus Christenen voor Israël. Ze constateert dat de Protestantse Kerk zich laat misleiden door valse propaganda. Zo zou de kerk over het beleid van Israël betreffende het renoveren en bouwen van woningen door Palestijnse burgers in Oost-Jeruzalem anders moeten spreken. Ook heeft de kerk volgens CvI geen inzicht in het internationale recht.

Het lijkt me wel duidelijk dat met dit soort taalgebruik en verwijten, CVI niets anders beoogt dan tot zijn eigen achterban spreken. Tot een serieus gesprek leidt dit in elk geval niet.

... als ik uw hand mag vasthouden in het duister...

Zoals de regen de sterren verbergt
en de herfstmist de heuvels omhult,
zo verbergen de gebeurtenissen die mij toevallen
voor mij het stralen van uw gelaat.
Toch, als ik uw hand mag vasthouden
in het duister,
dan is me dat genoeg;
ik weet immers dat,
hoewel ik onderweg kan struikelen,
u nooit vallen zult.
Naar Alistair Maclean

De Heer is je wachter,
de Heer is de schaduw
aan je rechterhand:
overdag kan de zon je niet steken,
bij nacht de maan je niet schaden.
De Heer behoedt je voor alle kwaad,
hij waakt over je leven,
de Heer houdt de wacht
over je gaan en je komen
van nu tot in eeuwigheid.
Psalm 121:5-8

Zoals het was, zoals het is,
en zoals het zijn zal
voor eeuwig, genadige God,
Drie-enig God!
Met de eb, met de vloed,
zo is het altijd,
genadige God, Drie-eenheid,
met de eb en met de vloed.
Traditioneel Gaelic gebed,
geleerd van Alexander Macneill (viszouter), Barra

Gedeelte van www.keltischegebeden.nl

Laat me een dienaar zijn, een dorpelwachter

O, laat me een dienaar zijn,
een dorpelwachter.
Mijn hart verlangt maar één ding:
voor altijd uw luister
en uw aanwezigheid te mogen zien,
de woning van de Heer.
O, laat me een dienaar zijn,
een dorpelwachter.

Gedeelte uit morgengebed op www.keltischegebeden.nl

20 miljoen kinderen in Egypte leven onder armoedegrens

Bijna de helft van alle kinderen in Egypte leeft onder de armoedegrens, dus van minder dan 2 dollar per dag. Dit betekent dat 20 miljoen kinderen serieus te kampen hebben met ondervoeding. Dat maakte Sigrid Kaag, de regionale directeur van UNICEF voor het Midden Oosten en Noord Afrika, eerder deze week bekend.

Kaag presenteerde deze cijfers in een studie, Child Poverty and Disparities in Egypt: Building the social infrastructure for Egypt’s future. Ze zei dat het ‘belangrijk [is] om te bezien hoe armoede hun levens beïnvloed, en wat we daaraan kunnen doen, want een kind die in armoede leeft krijgt zelden een tweede kans op onderwijs of een gezond begin van het leven’.

In Egypte is vooruitgang geboekt wat betreft de wetgeving ten aanzien van kinderen en hun rechten, maar door de snelle bevolkingsgroei neemt het aantal straatarme kinderen voortdurend toe. Het rapport meldde bijvoorbeeld dat in Egypte, meer dan 7 miljoen kinderen gebrek hebben aan goed voedsel, of water, of sanitair, goede gezondheidszorg, onderwijs, of huisvesting. Vaak lijden kinderen aan een veelvoud van die problemen. Ongeveer 1.5 miljoen kinderen van jonger dan 5 jaar lijden aan een gebrek aan eten en gezonde voeding. Volgens Kaag kan de cyclus van armoede alleen worden doorbroken als kinderen centraal staan in de ontwikkelingsplannen van het land.

tekort aan gas in Egypte - de armen lijden

Het is weer heerlijk warm in Egypt, maar de afgelopen twee maanden waren erg koud. We leden soms aan een temperatuur van 13 graden overdag. Na 20 jaar in Egypte zijn we zulke temperaturen echt niet meer gewend. Net als in Nederland gaat in zulke perioden het gasgebruik uiteraard sterk omhoog – mensen hebben meer verwarming nodig. Niks zo lekker als op een koude morgen even lekker lang onder de douche staan!

Tijdens onze ‘winter’ in Cairo hoor je op straat vaak het kabaal van de verkopers van stalen flessen met butaangas; zulke heren rijden vaak op hun fiets rond met 4 of 5 gasflessen. Ze hebben die flessen gekocht op distributiepunten, en maken een paar centen winst door met een paar flessen de wijken in te gaan. Op straathoeken houden ze halt om met een dopsleutel op de flessen te slaan. Een enorm kabaal om de buurt te laten weten dat er weer gasflessen te koop zijn.

In ons eigen huis hebben we ‘gewoon’ stadsgas, maar in voorgaande huizen moesten ook wij gasflessen kopen, zowel voor de gaskachels maar ook voor de gasplaat en de oven in de keuken, en voor de warme douche. De directeur van het gasbedrijf in onze wijk legde me jaren geleden uit waarom in Cairo relatief weinig mensen op stadsgas zijn aangesloten; teveel huizen zijn te gevaarlijk voor pijpleidingen. Daarnaast zijn honderdduizenden woningen in Cairo illegaal gebouwd. Als zulke huizen op stadsgas (of het electriciteitsnet) worden aangesloten, betekent dit een de facto erkenning door de overheid. Dat willen de gezaghebbers niet; het is veel handiger om, als er behoefte komt aan het ruimen van zulke illegale wijken, er gewoon de bulldozers op te kunnen zetten met als argument dat het om illegale woningen gaat.

Per saldo betekent dit natuurlijk, dat de meer welgestelden in hun betere en legale huizen, kunnen worden aangesloten, terwijk de armen in hun illegale gebouwen, het met gasflessen moeten doen.

De gasfles – de amboemba – is dus van eminent belang voor de armen. Zonder die fles kunnen ze niet koken. De aanvankelijke aanschaf van de fles is relatief duur, maar daarna kunnen de flessen leeg worden ingeleverd en betalen de burgers alleen voor het gas zelf. Dat is zwaar gesubsidieerd door vadertje staat: Je betaalt voor een 12-liter-fles ongeveer 50 cent, en daar kan je makkelijk een maand mee koken. Maar de afgelopen weken steeg de prijs van de flessen op de markt tot wel 10 euro, wat veel is in een land waar de helft van de mensen al onder het bestaansminimum van 45 euro per maand leeft.

De tekorten ontstonden omdat deze winter niet genoeg butaangas werd aangeleverd door de overheid, en die situatie duurt voort. Vandaar dat momenteel grote boosheid bestaat onder de armen. ‘Elk jaar wordt dit probleem met butaangas wat groter. Waarom neemt de overheid geen actie, en levert ze genoeg aan de burgers’, zei Mahmoed al-Askalani van de actiegroep Burgers tegen Hoge Levenskosten deze week. Om aan hun gas te komen moeten vrouwen nu uren in de rij staan bij distributiepunten, om geluk te hebben als de flessen worden verkocht. Wie te laat komt, kan niet koken.

Op de radio smeekte een jongen deze week om een amboeba voor zijn gezin, zodat zijn moeder kon koken. De presentator klaagde: ‘Is dit waartoe de hoop van de Egyptenaren is gereduceerd? De hoop op een gasfles?’ Roddels in Cairo zeggen dat een gasfabriek is ontploft, en dat daarom het aanbod van gasflessen zo is gedaald. Wie kan zich voorstellen dat het gewoon een kwestie is van slecht beleid waardoor mensen nu veel hogere prijzen moeten betalen voor hun gas, als ze die al kunnen bemachtigen op de markt van vraag en aanbod?

Al-Askalani’s actiegroep zegt dat de vraag naar butaangas deze winter, door het koude weer, met 8% toenam. Daarnaast was de overheid traag met de import van butaangas. De overheid zelf geeft de schuld aan het koude weer waardoor de vraag toenam maar waardoor bovendien de levering van gas uit Algerije en Saoedie Arabie traag zou zijn verlopen. Hoewel Egypte zelf jaarlijks 48 miljard kubieke meter aardgas produceert, moet het jaarlijks voor 2.5 miljard euro aan butaangas importeren omdat het geen geschikte raffinaderijen heeft.

Spanning in Egypte over terugkeer Mohammad el-Baradei

Nobelprijswinnaar en voormalig VN-waakhond voor nucleaire zaken, Mohammad el-Baradei (67), keert vrijdag naar Egypte terug. De veiligheidsdienst van Egypte heeft gewaarschuwd dat het geen grootschalig welkom op het vliegveld van Cairo zal tolereren. Het lijkt of de overheid steeds angstiger optreedt, met de verkiezingen voor een nieuwe president in 2011 in zicht.

El-Baradei heeft gezegd dat hij overweegt aan die verkiezingen mee te doen. Was hij tot het moment van die mededeling nog een gevierde held, ook voor de Egyptische overheid, dat veranderde compleet. El-Baradei kreeg meteen waarschuwingen dat hij zich niks moest verbeelden. Een groots onthaal op het vliegveld zou zijn status in Egypte enorm verhogen. Hij is toch al razend populair, vooral omdat hij als Egyptenaar ook internationaal gerespekteerd is. De politiek geinteresseerden weten dat dit van hun huidige president, Hosni Moebarak, niet gezegd kan worden.

Moebarak regeert Egypte sinds 1981, toen zijn voorganger Anwar Sadat werd vermoord. Sadat had Moebarak als vice-president aangesteld, waardoor hij automatisch de macht kreeg. Elke herverkiezing van de inmiddels 81-jarige dictator was doorgestoken kaart. Het leger hielp hem aan de macht, en wil zelf bepalen wie zijn opvolger wordt. Omdat de indruk van demokratie moet worden gegeven, zullen volgend jaar verkiezingen plaatsvinden, maar niemand twijfelt eraan dat de politieke elite met het leger op de achtergrond, alleen de ‘verkiezing’ van Moebarak’s zoon, Gamal, wil orchestreren.

Op facebook heeft zich een politieke oppositie ontwikkeld die zich sterk maakt voor serieuze verkiezingen, en in de digitale wereld is Mohammad El-Baradei populair. Hij wordt momenteel als de meest geloofwaardige kandidaat beschouwd, maar heeft wel gezegd dat hij alleen zal meedoen als voldoende garanties bestaan dat de verkiezingen werkelijk eerlijk zullen verlopen.

Via facebook is opgeroepen om el-Baradei op vrijdag een heldenwelkom te geven. Veiligheidsofficieren hebben gewaarschuwd dat ze zulke ‘illegale’ bijeenkomsten niet zullen tolereren; er zullen dan ook duizenden militairen op de been zijn om elke vorm van demonstratie uiteen te slaan. Egypte heeft sinds de dood van Sadat onder een noodtoestand gefunctioneerd, wat onder meer betekent dat bijeenkomsten van meer dan drie personen illegaal zijn. Op facebook zijn demonstranten opgeroepen om in kleine groepjes naar het vliegveld te reizen.

Vannacht vlieg ik naar Nederland

Even ter info, ik ben komende week in Nederland. Vanaf morgenochtend 8 uur bereikbaar op +31 (6) 42161872. Wie weet spreken of zien we elkaar.

Jakobus 1:1-27 gecontextualiseerd voor Twitter

De apostel Jakobus (afbeelding), die ons van een fraaie nieuwtestamentische brief voorzag, kon niet voorzien dat we ooit zouden Twitteren. Hij zou het waarschijnlijk onder de verzoekingen scharen waar hij het in zijn eerste hoofdstuk over heeft. Maar om de brief aan mijn twittervrinden mee te geven, plaats ik elke dag een Jakobus-tweet. Hier de eerste 27 dagen, die nu achter de rug zijn. Morgen verder met hoofdstuk 2!

Jak 1:1 – Jakobus dient God en Jezus, onlosmakelijk samen. Logisch, want Jezus is Heer, (Gr) kurios. Dat is de LXX ‘vertaling’ voor JHWH.

Jak 1:2 – Beproevingen moeten ons blij stemmen. En dat in een wereld waarin alles draait om ons gemak. Je zal maar in Haïti wonen.

Jak 1:3 – Beproeving van je geloof maakt je standvastig. Problemen vandaag helpen je om problemen van morgen het hoofd te bieden.

Jak 1:4 – Een mens uit één stuk word je door niet voor de bijl te gaan in beproevingen. Doe ten koste van alles wat God van vraagt.

Jak 1:5 – Wijsheid is “verstandig toegepaste kennis”. Wie heeft daar niet meer van nodig? God wil het geven aan wie er om vraagt.

Jak 1:6 – We kunnen met vertrouwen om wijsheid vragen aan God. Wie aan God’s goedheid twijfelt is als wrakhout in de golven.

Jak 1:7-8 – Als je in twijfel niets van de Heer verwacht, moet je ook niets van Hem verwachten. Vertrouw op Hem en Hij geeft wijsheid!

Jak 1:9 – Christenen die in de hoek zitten waar de klappen vallen, mogen weten dat ze voor God grote waarde hebben.

Jak 1:10 – Rijke christenen moeten beseffen dat hun bezit ze niet belangrijk maakt; die rijkdom zal vergaan als sneeuw voor de zon.

Jak 1:11 – Pas op als je alleen maar oog hebt voor je business; voor je het weet komt er een crisis en je bent alles kwijt.

Jak 1:12 – Gelukkig ben je als moeilijkheden je geloof niet aantasten maar als je God blijft liefhebben. God zal je lonen met eeuwig leven.

Jak 1:13 – Als er verleidingen in je leven zijn, moet je daar God nooit de schuld van geven. Hij heeft daar niets mee te maken.

Jak 1:14 – Je eigen begeerte is de bron van verleidingen die je ervaart. Je wilt iets waarvan God zegt dat het fout is, maar het lokt zo...

Jak 1:15 – Het loopt helemaal verkeerd met je af als je toegeeft aan je begeerten. De zonden die erop volgen, betekenen de dood in de pot.

Jak 1:16 – We weten zo goed hoe de dingen in elkaar zitten, ook wat betreft God. Staan we er wel open voor dat we ons misschien vergissen?

Jak 1:17 – Van God komt alles wat goed is vandaan. Wat lelijk en slecht is komt zeker niet van Hem. Geef hem daarvan dus niet de schuld!

Jak 1:18 – Gods wil met je leven? Dat je werkelijk leeft! Dat je de eerste bent in de hele Schepping. Dat is de volle waarheid!

Jak 1:19 – Ben je van mening dat je iemand de waarheid moet zeggen? Doe dat dan wel in een houding en sfeer van respect voor de ander.

Jak 1:20 – In boosheid en woede op mensen reageren komt niet overeen met de gerechtigheid die God van ons verwacht.

Jak 1:21 – ‘t Woord van God is als een zaad in je geplant; daarin ligt je redding, als je gehoorzaamd. Sta geen wildgroei in je leven toe.

Jak 1:22 – Wie het woord van God alleen hóórt, bedriegt zichzelf als hij denkt dat hij gered is. Dat meet je af aan je handel en wandel.

Jak 1:23 – Wie alleen naar het Woord van God luistert, is als iemand die in een spiegel kijkt: je ziet wie je bent, zonder te veranderen.

Jak 1:24 – Als je het Woord van God wel hoort maar niet doet, is het of je even in de spiegel keek, maar meteen weer vergat hoe je eruit zag.

Jak 1:25 – Je bent gelukkig als je doet wat het Woord zegt. Dat woord bevrijdt je door je te veranderen - als je uitvoert wat het zegt.

Jak 1:26 – Als je je tong niet temt, moet je niet denken dat je religie wat voorstelt; het is waardeloos. Je houdt jezelf voor de gek.

Jak 1:27 – God de Vader wenst dat we net als hij een vader zijn voor wie dat hard nodig hebben. Laat je niet door de tijdgeest beïnvloeden.

Ontmoeting met bisschoppen en priesters van Egypte en Singapore

Vanmorgen van 9-12 was ik bij de maandelijkse 'chapter' meeting van onze Egyptische priesters - met bisschop Moenier en 'voormalig' bisschop Gajus.(midden en rechts op onderste foto) Ik preekte bij de eucharistieviering waarmee we begonnen.(bovenste foto) Dat ging erin als een preek in een ouderling (presbyteros). De meeting vond plaats in een kapelletje van de kathedraal in Cairo.

Daarna kwamen we bijeen in het Guesthouse van de kerk. We hoorden van kanunnik Dr Louis Tay van de kathedraal in Singapore (links op onderste foto) wat hun 'geheim' voor gemeentegroei is. Zijn tips: wees charismatisch, focus op bereiken van jongeren, en wees actief in zending. Dat doet de Anglikaanse kerk van Singapore vooral in landen als Vietnam, Laos, Cambodja.

De intimiteit van de tafel - Henri Nouwen

"De eettafel is één van de meest intieme plaatsen in ons leven. Daar geven we onszelf aan de ander. Als we zeggen, ‘Neem nog wat, laat me je nog wat opscheppen, ik zal je nog een glas inschenken, doe nou maar, geniet ervan’, dan zeggen we veel meer dan onze woorden tot uitdrukking brengen. We nodigen onze vrienden uit om deel van ons leven te worden. We willen dat ze genieten van hetzelfde eten en drinken dat ons laaft. We zoeken naar gemeenschap. Dat is waarom een weigering om te eten en te drinken wat de gastheer voorzet, zo schofferend is. Het voelt als het verwerpen van een uitnodiging tot intimiteit. Hoe vreemd het ook klinkt, de tafel is de plaats waar we voedsel voor elkaar willen worden. Elk ontbijt, middageten, of diner, kan een tijd zijn van toenemende gemeenschap met elkaar." Henri Nouwen

Valt dit onder kindermishandeling?

Morgennacht reis ik naar Nederland met de KLM. Dat is een heerlijke vlucht; 4 uur vertrek ik uit Cairo, en om 7 uur in de morgen land ik op Schiphol. Op het vliegveld van Cairo zal ik mijn tijd gebruiken om een artikel voor het Nederlands Dagblad te schrijven. Komt eraan, Wim!

Twee koffers mag ik meeslepen, en die bewaren we in een loze ruimte boven de badkamer op de benedenverdieping. Gelukkig heb ik een lenige dochter, Justine, die regelmatig omhoog klautert om me te helpen die koffers omlaag te krijgen. Het arme schaap. Valt dit nou ook onder kindermishandeling?

Geen Hallelujah's meer. Vandaag begint lijdenstijd

‘Om onze zonden werd hij doorboord, om onze wandaden gebroken.’ Jes 53:5a

Vandaag is het Aswoensdag. In de meeste kerken wereldwijd begint vandaag de lijdenstijd met een speciale kerkdienst. In deze periode die uitloopt op Goede Vrijdag, staat het herdenken van de dood van Jezus Christus centraal, maar evengoed dat dit lijden nodig was vanwege onze zonden. Dit is daarom een periode van naar Christus kijken, en tegelijk van introspectie. Veel christenen besluiten in deze periode ook tot soberheid, vaak door minder of anders te eten en te drinken dan in de rest van het jaar.

In onze kerk staan we vanavond bij het begin van de lijdenstijd stil door een meditatieve dienst waarin we ons een kruisje van as op het voorhoofd laten zetten. Vanaf morgen wordt het woord ‘hallelujah’ – een woord dat normaal vaak in de liturgie voorkomt – 40 dagen niet meer gebruikt, totdat we het uitjubelen op de Paasmorgen.

De as die we gebruiken is het restant van verbrande palmtakken - takken die we vorig jaar gebruikten voor de viering van Palmpasen.

Mijn blauwe onderbroek en Hillary Clinton in Saoedie Arabie

Ik heb een lichtblauwe onderbroek met een enorm bruine vlek erin. Dat komt doordat in de zomer veel vleermuizen over het balkon vliegen waar onze was te drogen hangt. Die ellendige dieren huizen in een hoge palmboom in de tuin van de buren, en als het donker is genieten ze ervan om over onze tuin te schichten. Mijn onderbroek is een niet te missen object voor de vleermuizen; terwijl ze overvliegen laten ze hun uitwerpselen vallen als natte bommen. Flatsj. ‘Onderbroek van Jos geraakt. Doelwit getroffen. Opdracht vervuld. Keer terug naar basis.’ De vleermuiselijke flatsj blijkt onuitwasbaar.

Zou Hillary Clinton dat nou ook wel eens hebben? Ik moest daaraan denken omdat Mw Clinton deze week in Saoedie Arabie is, en het zou me niks verbazen als ze bij haar toespraak aan het Dar al-Hikma college in Jeddah vragen over slipjes krijgt. Bij dat college werkt professor in de economie Mw Reem Asaad (foto hieronder); die is net begonnen met een campagne om alle dames in Saoedie Arabie over te halen twee weken lang alle lingeriewinkels te boycotten. Langer kan natuurlijk niet, want de Saoedische dames moeten wel winkelen natuurlijk. Maar ze zijn het wel zat om hun meest intieme kledingstukken te moeten kopen in winkels waar alleen mannen werken.

In het aartsconservatieve land werken geen vrouwen in winkels – ze zouden daardoor immers met vreemde mannen in contact komen? Maar als een dame haar slipje moet kopen, staan de heren haar te helpen. ‘Nou mevrouw, ik denk dat u best een maatje kleiner kunt nemen hoor... En wat denkt u van deze roze tanga?’ [Ik weet uit betrouwbare getuigenissen, van horen zeggen, dat ook daar dit soort kledingstukken onder de zwarte Abaya worden gedragen.]

De campagne van Reem Asaad wordt gevoerd via facebook. In Saoedie Arabie zijn alle andere demonstraties verboden. Reem Asaad weet intussen wel dat ze sommige conservatieve islamitische geleerden op haar hand heeft, want er is natuurlijk sprake van een dilemma. Willen die islamitische geleerden dat hun vrouwen en dochters zich de slipjes en bh’s laten aansmeren door vreemde mannen? Dat kan niet natuurlijk. Dus heeft de religieuze politie er vorig jaar al mee ingestemd dat in winkelcentra die alleen voor vrouwen zijn, ook vrouwen in winkels mogen werken. Het Ministerie van Werkgelegenheid heeft zelfs geboden dat in alle lingeriewinkels ook vrouwen moeten werken. Maar die wet is erg onduidelijk, en de meeste dames moeten nog steeds hun inkopen voor het lichaam doen in winkels met mannen.

Reem Asaad is het dus zat. Deze week zit ze als professor in de economie vast op de voorste rij als Hillary Clinton haar college toespreekt. Waarover zouden ze het na afloop onder een kopje koffie hebben? Vast over de actie van Reem Asaad, die intussen de internationale media heeft gehaald.

Hoeveel Egyptenaren heb je nodig om 'even' iets op je computer aan te passen?

Vanmorgen zou Samy 'in een half uur' iets aan mijn computer aanpassen. Dat was rond half 12. Iemand kan dat in een half uur? prima. Wat heb ik me vandaag lopen vervelen. Toen ik om 4 uur weg moest, was het nog niet klaar. En kijk eens hoeveel dames en heren een half uur bezig waren. Ik werd er gek van.... helemaal gek. En morgen gaat dat feest weer verder. Ye Rabb!

Even welkom heten, Tijmen van Eijsden, stagiair in Cairo

Tijmen is gisteren als stagiair bij ons begonnen - hij is een web designer. Hopelijk heeft hij het hier de komende maanden naar zijn zin! Moet wel lukken.

Even een paar plaatjes van Tijmen, zijn uitzicht op het balkon, en de brug die daar pal langs loopt en die voor veel lawaai zorgt. De moskee pal aan de andere kant horen we nauwelijks hier. Of raak je er zo aan gewend?

Terwijl wij het kantoor betraden lag de bewaker nog in de hal van het gebouw te slapen. Lekker veilig wel. :-)

Met Adrienne langs het Salaam ziekenhuis aan de Nijl

Vanmiddag was ik met Adrienne langs het al-Salaam ziekenhuis aan de Nijl; na twee eerdere hernia-operaties, heeft ze weer verschijnselen die niet goed zijn. Ongevoeligheid in de benen. Dus langs de arts die haar twee jaar geleden opereerde.We zaten eerst met 50 mensen in de wachtkamer, en bleven tenslotte samen over. Mijn deugd, twee uur in de wachtkamer met allemaal mensen met rugklachten en dergelijke. Dat ze dit niet iets beter kunnen regelen.

De dokter deed alle mogelijke testjes, duwen, trekken, optillen etc. van de benen van Adrienne. Volgens de dokter is er weinig aan de hand. Hij schreef een paar pillen en prikken voor, en vijf minuten later stonden we weer buiten. De auto stond op een onmogelijke plek geparkeerd, tussen de autos en het afval, en het wegkomen kostte dus ook de nodige tijd. Echt leuk voor mensen met fysieke klachten om zo bij hun auto te komen. Maar ach, het nieuws was goed en Adrienne wandelde, eenmaal thuis, naar een apotheek in de buurt waar de apotheker persoonlijk de naald in de bil zette. Omdat hij niet eerder de naald in het achterste van Adrienne vermocht te plaatsen, deed hij naar verluidt nogal schutterig, maar de prik lukte wonderwel.

Het Concilie van Jeruzalem en de herbouw van het huis van David

Een kritische blik op Handelingen 14:24-15:21

Toen Paulus (zie foto) van zijn eerste zendingsreis terugkeerde naar zijn zendende gemeente in Antiochie, brachten hij en Barnabas verslag uit ‘van alles wat God door hen tot stand had gebracht’. De inhoud daarvan is beschreven in Han 13-14. Samenvattend, ze vertelden hoe God ‘voor de heidenen de deur naar het geloof had geopend’. (Han 14:27, NBV) [Even terzijde, het Grieks zegt dat God voor de heidenen een deur van het geloof had geopend. Het geloof zelf is de deur, lijkt me.]

Maar het duurde niet lang, of Joodse volgelingen van Jezus kwamen uit Judea naar Aniochie, om de gemeente te onderwijzen dat de heidenen weliswaar door de deur van geloof behouden konden worden, maar dat daarbij ook de wetten van Mozes, met de besnijdenis als speerpunt, moesten worden onderhouden. ‘Anders kunnen die heidenen niet gered worden’, preekten deze Christenen uit de theologische stroming der Farizeeën. (Han 15:1, 5, NBV)

Paulus en Barnabas weerspraken deze predikers uit Judea met kracht. Had God immers niet een deur geopend van het geloof? Waarom moest aan deze heidenen dan de wetten van Mozes worden opgelegd? Om de theologische kwestie op te lossen, gingen Paulus en Barnabas met wat andere gelovigen uit Antiochie naar Jeruzalem, om hun visie aan de apostelen en oudsten in Jeruzalem voor te leggen. (Han 15:2)

Onderweg naar Jeruzalem spraken Paulus en Barnabas in Fenicie (het huidige Libanon) en in Samaria met de gelovigen daar, en centraal in hun besprekingen stond ‘de bekering van de heidenen’. (Han 15:3, NBV)

In Jeruzalem werden Paulus en zijn metgezellen door alle leiders ontvangen, en daar vertelden ze wat ‘God door hen tot stand had gebracht’. Lukas gebruikt hier dezelfde woorden als in Han 14:27, en het is dan ook logisch om te begrijpen dat Paulus hier sprak over het feit dat de heidenen tot geloof kwamen in het evangelie, en zich bekeerden. Gelovigen uit de kring der Farizeeën pareerden dit, en bepleitten dat die nieuwe gelovigen besneden moesten worden, en dat hen gezegd moest worden dat ze zich aan de wetten van Mozes moesten gaan houden. (Han 15:5)

Toen deze twee standpunten waren neergezet in dit eerste kerkelijke concilie, barstte de discussie los.

Petrus stond op, en herinnerde de aanwezigen eraan dat ze allemaal wisten dat God hem ‘al in het begin’ had uitgekozen om het evangelie onder de heidenen te verspreiden en hen tot geloof te brengen. Hij refereerde hier aan zijn speciale roeping door het visioen van een laken (zie Han 10). God gaf hem opdracht om dieren te eten die volgens de wetten van Mozes onrein zijn, om hem duidelijk te maken dat hij moest ingaan op het verzoek om aan de heidense Cornelius in diens huis het evangelie te preken. Petrus deed dat inderdaad, geheel in strijd met de Joodse wetten. Door het visioen had Petrus immers geleerd dat hij ‘geen enkel mens als verwerpelijk of onrein mag beschouwen’. (Han 10:28) Petrus constateerde ook ‘dat God geen onderscheid maakt tussen mensen, maar dat hij zich het lot aantrekt van iedereen, uit welk volk dan ook...’ (Han 10:34-35)

Terwijl Petrus die toespraak hield, viel de Geest van God op alle aanwezige heidenen. ‘De Joodse gelovigen die met Petrus waren meegekomen, zagen vol verbazing dat ook heidenen het geschenk van de heilige Geest ontvingen.’ (Han 10:45) Petrus constateerde dat die mensen direct konden worden gedoopt. Lukas, die dit verhaal opschreef, noemde het er niet expliciet bij, maar wat voor de Joodse lezers duidelijk was, was het dilemma van Petrus. Zouden deze mensen niet eerst besneden moeten worden voor hun doop? Hij besloot van niet, want er was immers geen principieel onderscheid meer met de Joodse gelovigen, nu deze heidenen evengoed de Geest hadden ontvangen.

In Jeruzalem wachtte Petrus de nodige kritiek. Hoe durfde hij die onbesneden heidenen te bezoeken en bij hen te eten? (Han 11:3) Hij vertelde over het visioen dat hij had gezien, en dat de heilige Geest spontaan op deze heidenen viel. ‘Als God hun wegens hun geloof in de Heer Jezus Christus hetzelfde geschenk wilde geven als ons, hoe had ik hem daar dan van kunnen weerhouden?’ (Han 11:17) dat stelde de Joodse gelovigen in Jeruzalem gerust: ‘Dan geeft God dus ook de heidenen de kans om tot inkeer te komen en het nieuwe leven te ontvangen.’ (Han 11:18) Nauwkeurig vanuit het Grieks is overigens: ‘Ook aan de heidenen schenkt God dus de bekering tot het eeuwige leven.’

Naar die geschiedenis refereert Petrus in Han 15, op het concilie in Jeruzalem. Hij herinnert ze eraan dat God aan heidenen de Geest geeft zoals hij dat doet aan Joden (Han 15:8). Petrus vat zijn relaas zo samen:

‘Hij heeft geen enkel onderscheid gemaakt tussen ons en hen, want hij heeft hen door het geloof innerlijk gereinigd. Waarom wilt u God dan trotseren door op de schouders van deze leerlingen een juk te leggen dat onze voorouders noch wijzelf konden dragen? Nee, we geloven dat we alleen door de genade van de Heer Jezus gered kunnen worden, op dezelfde wijze als zij.’ (Han 15:9-11)

Toen zwegen de critici stil. Dat was een gepeperde conclusie van Petrus, en tegenspraak was eigenlijk niet goed mogelijk. Paulus en Barnabas vertelden vervolgens opnieuw over de wonderen die God onder de heidenen had gedaan. Als God wonderen doet onder gelovige heidenen die niet waren besneden, waarom zouden de apostelen dan alsnog wetten aan die nieuwe gelovigen opleggen? (Han 15:12)

Dan staat Jakobus op. Was hij de ‘voorzitter’ van het concilie? Hij was in elk geval een leider onder de gelovigen in Jeruzalem. Hij verwijst eerst naar de toespraak van Simon (Petrus), en dat het duidelijk is dat ‘God zelf het plan heeft opgevat om uit de heidenen een volk te vormen dat zijn naam vereert’. (Han 15:14) Hij legt dus de nadruk op het idee dat God zelf het initiatief nam, en dat het altijd in Gods plannen heeft gelegen dat heidenen hem zouden eren. Met deze woorden duidt Jakobus op de heidenen die in die tijd tot geloof kwamen.

Jakobus haalt dan een profetie van Amos aan, om wat daarvoor is gezegd te bevestigen. Hij zegt immers: ‘Dat stemt overeen met de woorden van de profeten...’ (Han 15:15) Wat nu volgt, bevestigt dus wat in de vergadering al is gezegd:

Dan keer ik terug op mijn schreden. Ik zal het vervallen huis van David herbouwen, uit het puin zal ik het weer opbouwen. Ik zal dit huis doen herrijzen, zodat de mensen die overgebleven zijn de Heer zullen zoeken, evenals alle heidenen over wie mijn naam is uitgeroepen... (Han 15:16-18)

Deze woorden van Amos bevestigden volgens Jakobus wat daarvoor in de vergadering is gezegd, en hij concludeert uit al het voorgaande: ‘Daarom ben ik van mening dat we de heidenen die zich tot God bekeren geen al te zware lasten moeten opleggen.’ (Han 15:19)

In de eerste plaats moeten we, logischerwijs, vaststellen dat elke keer als de bekering van de heidenen of het tot geloof komen van de heidenen, op deze vergadering werd genoemd, dit op hetzelfde zal duiden. Het gaat om de heidenen die in die tijd tot geloof kwamen. Dat geldt dus ook voor wat door Amos over de heidenen wordt gezegd. Let vooral op de combinatie van de heidenen en de naam van God in Han 15:14 en 15:16.

Er zijn goede broeders en zusters, die menen dat de woorden over de heidenen die uit Amos worden geciteerd, helemaal niet gaan over de heidenen die in de tijd van de apostelen tot geloof kwamen. Die zien immers in de woorden over de herbouw van het vervallen huis van David een verwijzing naar een toekomstig herstel van Israel. Als dat zo is, dan kunnen de woorden van Amos over het tot geloof komen van de heidenen helemaal niet slaan op de heidenen die in de tijd van de apostelen tot geloof kwamen.

Maar als de woorden van Amos inderdaad gaan over een herstel van Israel in een veel later tijd, en als dus de heidenen die Amos noemt pas in het eschaton tot geloof zouden komen, dan is het wel zeer ongepast van Jakobus om deze verzen te citeren. Hij zou in wezen zijn eigen argument ondergraven. De gelovigen zouden dan reageren: ‘Maar Jakobus, als eerst het vervallen huis van David moet worden herbouwd, en als pas dan de heidenen tot geloof zullen komen, wat zegt dit dan over hoe we vandaag moeten omgaan met heidenen die tot geloof komen? Niks, Jakobus!’

Maar Jakobus is heel nauwkeurig met zijn citaat. Hij bewijst uit de profeten dat God wil dat heidenen tot geloof komen, en dat zegt hij in een vergadering waarin is betoogd door Petrus en Paulus hoe ze met eigen ogen hebben gezien dat die heidenen door God zijn gezegend met de heilige Geest toen ze tot geloof kwamen.

Wat we moeten constateren is, dat de aanwezigen het argument van Jakobus sterk vonden. God zelf had voorspeld, zie bijvoorbeeld bij Amos, dat de bekering ook aan de heidenen zou worden geschonken.

En de consequentie hiervan is, dat we ook moeten vaststellen dat de aanwezigen begrepen dat de vervulling van de profetie over de herbouw van het vervallen huis van David inmiddels had plaatsgevonden, of op zijn minst, in volle gang was. Immers, de Zoon van David was gekomen, en was door zijn hemelvaart als Koning gekroond. En God vernieuwde zijn volk Israel – velen kwamen tot geloof en ontvingen het eeuwige leven. En toen God met dat herstel begon, kwamen ook de heidenen tot geloof. Precies zoals voorzegd door Amos. Precies zoals ze voor hun eigen ogen zagen gebeuren.

Moordenaars van Christenen in Egypte pleiten 'niet schuldig' te zijn

De drie moslims die worden beschuldigd van het doden van zes Christenen en de bewaker bij hun kerk in Egypte, hebben vandaag bij de start van hun rechtszaak, gezegd ‘niet schuldig’ te zijn. Er is geen twijfel dat deze drie jongemannen het bloedbad hebben aangericht op 6 januari in het Zuidegyptische stadje Nagaa Hammadi, want daar waren tientallen getuigen. Hier een filmpje met beelden van de doden.

Mohammed al-Kammouni, Qoershi Abu al-Haggag and Hindawi Sayyid zeiden echter onschuldig te zijn toen vandaag de aanklacht van moord met voorbedachten rade werd voorgelezen in het gerechtshof in Qena, de provinciehoofdstad dichtbij Nagaa Hammadi. De kans dat ze er mee wegkomen en worden vrijgelaten is niet eens denkbeeldig.

Meteen na het bloedbad waren veel getuigen bereid de jongens als de schuldigen aan te wijzen. Op dit filmpje is te zien hoe druk het was op straat toen het net was gebeurd, met beelden van salchtoffers. Maar de grote vraag is of ze dat ook nu nog zullen doen. Er is in de dorpjes in Zuid Egypte vaak sprake van intense intimidatie tegen de Christenen.

Na het bloedbad vonden ernstige rellen het dorp plaats (zie foto hieronder); de Kopten zijn het meer dan beu om altijd de kop van jut te zijn. Ze klagen over een gebrek aan bescherming door de autoriteiten, en ook dat die autoriteiten vaak a priori de kant van de moslims kiezen. Die vormen per slot van rekening de grote meerderheid in het land.
Anba Kirollos, de bisschop van Nagaa Hammadi (foto hieronder), had weken tevoren al telefoontjes gehad met waarschuwingen voor een aanslag, en dat had hij aan de politie doorgegeven. De bisschop had wegens deze dreigementen de kerkdienst ingekort. Waarom was er dus niet meer politie op de been?

Dat de overheid de kant van de daders heeft gekozen, is voor de Kopten overduidelijk. In Nagaa Hammadi zijn velen er bovendien van overtuigd dat de jongens die de moord uitvoerden, door leiders in de moslimgemeenschap van het dorp zijn aangezet tot deze daad.

Meteen na de rellen die op het bloedbad volgden, zijn tientallen Koptische jongelui gearresteerd. Hoeveel er nu nog vastzitten is niet duidelijk, maar het is een publiek geheim dat de bisschop te horen heeft gekregen dat als de daders beschuldigd worden, deze Koptische jongens nooit meer vrij zullen komen. Niemand in Egypte twijfelt eraan dat ze in het gevang zeer onplezant behandeld (zullen) worden.

Het lijkt er dus op dat, zoals in zoveel eerdere gevallen, de slachtoffers de vernedering moeten dragen. De daders worden vrijgelaten, en de Kopten moeten zwijgen en wachten op een nieuwe moordpartij. De overheid heeft de Kopten bovendien geschoffeerd door openlijk te zeggen dat de aanslag niks met religie te maken heeft, maar dat het gaat om een criminele daad. Hoe stupide denken de autoriteiten dat de Kopten zijn? De Verenigde Staten zien in het incident een bewijs van de ‘atmosfeer van intolerantie’, en dat is volstrekt terecht.

Geweldig! NOS zendt Olympische Spelen online uit!

Prachtig. De NOS zendt al die prachtige sport uit via het internet. Een goede vent bij www.bitterlemon.eu wees me daarop. Maar dan de kleine lettertje, die schetteren pijnlijk in mijn ogen...

Hoera! Vandaag is dochter Stephanie 22 geworden

Fijne dochter van harte! Was ik er maar bij vandaag. Ik ben trots op wie je bent mijn kind. Hier ter verluchtiging van deze opmerking nog een foto van jou met je zussen. Ik weet nog goed hoe je geboorte verliep :-)

Brief van Barnabas (ca 100 na Chr)

De afgelopen dagen ben ik aan de slag gegaan met de Brief van Barnabas, een fraai traktaat van rond het jaar 100. Voor wie interesse heeft in de oudste christelijke literatuur, van net na de afronding van het Nieuwe Testament, zie www.kerkvaderbarnabas.blogspot.com.

Vanmorgen avondmaal in onze kerk - Jos in jurkje

Vanmorgen in kerk, zoals elke week, avondmaal. Ik assisteerde deze week, dus hoefde dienst niet te leiden en niet te preken. In zo'n liturgie moet ik, voor je info:

* Aan het begin van de dienst met acolieten en de dienstdoende priester 'oplopen'naar voren
* vooraan gaan zitten
* evangelielezing doen (zie foto)
* pastoraal gebed
* assisteren bij avondmaal - dat is vooral wijn 'toedienen'
* mensen de opdracht geven de wereld in te gaan.

Een nieuwe lente, geen nieuwe geluid. Wel anders.

Vandaag verhuis ik een aantal blogs naar deze nieuwe locatie. Vanaf nu integreer ik deze blogs:

www.strengholtsvijftal.blogspot.com
www.overdeislam.blogspot.com
www.arabieren.blogspot.com
www.strengholt.blogspot.com
www.redelijk-christelijk.blogspot.com

Alles wat ik daar de afgelopen jaren de wereld inwierp, kan je nu vinden op de plek waar je nu bent,

www.strengholt.blogspot.com

Op die andere blogs, zal je dus niks nieuws meer aantreffen, en ik zal deze spoedig naar de digitale hemel verwijderen.

Verjaardag van mijn lieve dochter en ik kan er niet zijn ;-(

Ik geniet van het leven in Egypte, maar als je dochter(s) in Nederland jarig zijn, en je bent er niet bij, is het even helemaal niet zo leuk... Stephanie wordt zaterdag 22 jaar. En wij zijn hier en zij is 3480 kilometer ver van ons vandaan. Ik troost me maar met Skype. Dag lieve dochter! We houden van je! Hoor je me?

Donderdag kipdag in Cairo

Nu ja, niet generaliseren Jos. Op ons webdesignkantoor wordt op donderdag altijd vrolijk kip gegeten. Afsluiting van de week, want morgen is weer weekend. Morgen zal ik om 10 uur assisteren in St John bij eucharistie, in mn witte jurkje. Misschien moet ik morgen maar een foto daarvan plaatsen hier :-).

Omdat we normaal geen kip eten en het dagelijks voedsel op ons kantoor doorgaans goedkoper is, moeten we er wel zelf voor betalen. Hollanders benne zunig he? 9 pond per halve kip. Ongeveer Euro 1,20. Best te doen vind ik.

Ik werk onder het eten even door, terwijl personeel in keuken zit te nassen. Ik ben een paar nieuwsbrieven aan het produceren, wat klanten aan het vinden, emails behandelen, afspraak maken voor volgende week in Nederland. Leuk, Henk Medema in Amersfoort zien over 8 dagen.

Vandaag is een ploeg van de EO geland voor opnames, en de vier lui zijn in ons andere mediakantoor ontvangen. De docu is vast spoedig op TV in een programma met Andries Knevel - blijf kijken!

'Patroon waarmee orthodoxe christenen in diskrediet worden gebracht'

Ik ben in de stemming om te laten zien hoe gebrekkig het inlevingsvermogen van journalisten is in bijna alles wat met de kerk te maken heeft. Als de kerk maar riducuul kan worden neergezet, is alles geoorloofd, lijkt het wel. Geloven ze nou echt alles wat vreemd is, als het om christenen gaat? De Telegraaf heeft enorm geblunderd met een bericht over de SGP. Ze zijn totaal in een grap van de SGP-voorlichter gestonken, zodanig dat ze een enorme uitglijder snel van hun website hebben gehaald. Daar krijg je nu een error-melding (zie afbeelding)

Ik heb het oorspronkelijke artikel dus snel nog even van de cache gehaald. (zie afbeelding onderaan deze blog)

HP-DeTijd schrijft dit over de canard van de Telegraaf: (zie HIER):

De krant van wakker Nederland blijkt soms niet helemaal bij de pinken. Zo wil er wel nog wel eens een journalist van De Telegraaf een grapje per ongeluk promoveren tot GROOT NIEUWS. Ook vandaag ging het weer helemaal mis. Een overijverige journalist trapte in een geintje van de SGP-persvoorlichter Menno de Bruijne. Wat ging er mis? De partij waar mannen politiek de dienst uitmaken, wacht af of onder gerechtelijke dwang in de toekomst wel vrouwen op verkiesbare plaatsen terecht kunnen komen. Mocht dat het geval zijn – grapte de persvoorlichter – staan de vrouwen klaar. De Telegraaf-journalist snapte het gebbetje niet helemaal en ging in de fout, tot grote hilariteit van de grappenmaker.

Meneer De Bruijne, hoe is uw grap gepromoveerd tot nieuws?
“Ik sprak vorige week in de wandelgangen van de Tweede Kamer een van de journalisten van de Telegraaf. Hij vroeg me hoe de afwikkeling van het proces zou zijn. Ik had zoiets van ‘we wachten het wel af, maar de SGP gaat door, hoe dan ook. De SGP-vrouwen staan achter de SGP mannen en als de nood aan de man komt, zetten we op de kandidatenlijst op 1 Van der Vlies, op 2 mevrouw Van Der Vlies, op 3 Van der Staaij en op 4 mevrouw Van der Staaij. En aangezien de vrouwen achter de mannen staan is het helder hoe het uitpakt.”

En de journalist nam dat serieus?!
“Sommigen hadden direct door dat het een grap was. ANP en NOS hadden direct zoiets van hier klopt iets niet.”

Het kwartje viel niet bij de scribent van De Telegraaf?
“Dat snap ik ook niet. Het zijn stuk voor stuk sympathieke journalisten waar ik goede ervaringen mee heb. Ik ga ook verder niets over hun werk zeggen.”

Er wordt zeker nog wel smakelijk gelachen?
“Toch wel, het is een bak. De mensen hier kennen mijn grapje al heel lang, dus die lachen daar niet meer om.”

Hoe komt dat?
“Ik heb een rubriek in ons partijblad dat heet Haagse Propjes, daar stond het al in. Een voorlichter die ziet dat zijn rubriekje tot opening voorpagina De Telegraaf gebombardeerd is, kan niet anders dan gevoegelijk achteroverleunen en – als dat zou mogen - een sigaartje opsteken.”

Het Reformatorisch Dagblad kon er niet om lachen. In een commentaar schreef de krant onder meer:

Natuurlijk kan men erom lachen dat De Telegraaf erin is gestonken. Evenzo kan men zijn schouders ophalen voor een korte opmerking in een radiouitzending. Maar met elkaar beïnvloeden ze wel de publieke opinie. Terwijl de feiten anders liggen. Zo gaat de krant voorbij aan de manier waarop de SGP met haar principes omgaat. De redactie had beter kunnen weten. Maar wil dat kennelijk niet. Ze kiest voor oppervlakkige journalistiek, die leidt tot stemmingmakerij, die past in het patroon waarmee orthodoxe christenen de laatste tijd in diskrediet worden gebracht.

Dit bericht is overgenomen door www.goedgelovig.wordpress.nl

Iran wil graag aangevallen worden

Iran heeft aangekondigd dat het verder gaat met de verrijking van uranium die voor kernwapens gebruikt kan worden. Wat bezielt president Ahmadinejad? Volgens mij is hij heel rationeel. Hij wil dolgraag dat Israel een aanval uitvoert op zijn nucleaire bedrijven.

Ten eerste zorgt dit ervoor dat hij minder last heeft van zijn binnenlandse oppositie. Binnenlandse oppositie kan doorgaans niet op tegen nationalistisch tromgeroffel. Als Israel aanvalt zal de bevolking van Iran zich uiteraard achter zijn huidige regering scharen.

Maar Iran heeft een nog veel interessanter voordeel bij een aanval door Israel. Iran probeert de laatste jaren uit alle macht om meer invloed in de Arabische wereld te krijgen. Als Iran door Israel wordt aangevallen, zal dat de positie van Sjiieten in de Arabische wereld (Hizbollah, in Syrie, aan de oostkust van het Arabisch Schiereiland) enorm versterken en het zorgt dat zelfs onder de Soennieten, velen naar Iran zullen gaan kijken als de ware regionale leider. Want wie Israel tart en wordt aangevallen, is per definitie de held in de Arabische wereld. De Arabische wereld heeft momenteel geen enkele aansprekende leider, en voor Ahmadinejad is dit dus een heel geschikt moment.

Iran interesseert zich niets voor Palestijnen, noch voor Israel. Het beoogt de hegemonie in de regio, en daarbij kan Israel uitermate behulpzaam zijn, als dat een aanval op Iran uitvoert. En als de VS en Israel niets doen? Dan groeit het aanzien van Ahmadinejad evengoed, want dat zorgt dat hij de geliefde nucleaire wapens krijgt, en dat hij de VS en Israel kan tarten zonder ervoor te betalen.

Dus zitten Israel en de VS met de billen toegeknepen. Welke actie ze ook ondernemen, Iran heeft er baat bij.