Gisteren hadden Jan Wolsheimer en yours truly het bescheiden idee dat het vrijwel onmogelijk is om ons door alle 1700 bladzijden van NT Wrights magnum opus, Paul and the Faithfulness of God, te worstelen.Dus hebben we wat peper nodig in de plaats waar de zon nooit schijnt. We zeiden, laten we een leesgroepje beginnen op Facebook en elkaar zo stimuleren om 50 badzijden per week te lezen. Een lumineus idee, al zeggen we het zelf, want voorwaar, in een dag tijd hebben we 31 lezers die mee willen doen. En wie wil als eerste afhaken? Niemand natuurlijk.
NT Wright is de man van de New Perspective on Paul (NPP). Hij heeft over dit thema veel geschreven. Nu staat alles wat nieuw is mij tegen, behalve nieuwe haring, nieuwe boeken en nieuwe postzegels voor mijn Egypte-verzameling. Dus ik begin dit leesavontuur met mijn hakken in het zand.
Als Wright me kan laten zien dat zijn visie op Paulus en het Nieuwe Testament breed gedragen wordt in de kerk van de eerste paar eeuwen, heeft hij me meteen gewonnen. Als hij beweert dat eigenlijk de hele kerk tot Anno Domini Wright het Nieuwe Testament verkeerd heeft begrepen, dan geef ik hem zeer weinig kans me te overtuigen. Ik heb nu eenmaal een hekel aan revisionisme en heb het met mijn paleo-orthodoxe credo ook bijna onmogelijk gemaakt om zoiets serieus te nemen.
Ik ben benieuwd! En hoop door gesprek en discussie met de leesgroep veel te leren.
3 opmerkingen:
Fijn dat niet-theologen als ik ook mee mogen lezen. Het is deel IV in een reeks, zak ik zojuist. Net als met de reeks Bond films weet de maker van geen ophouden. Maar goed, één dezer dagen zal ik vast bestellen. De vluchtelingen in Syrië moeten maar even wachten... De winter is tenslotte lang genoeg.
Wow, m'n pakketje is net binnen. Alsof het Sinterklaasfeest is. Een heel dik boek én nog een heel veel dikker exemplaar erbij. Eigenlijk een kleine bibliotheek dus. Hoe is het toch mogelijk dat één mens in z'n up zo'n enorm boek kan schrijven. En dat naast al die andere boeken van de goede Saint Wright. Mijn brein is een zandkorrel vergeleken bij de grijze cellen van Master Wright. Ik ben weer totaal geïntimideerd. Neigend naar a shot of alcohol en drugs om de pijn te verzachten.
Zo, drie keer is scheepsrecht. Wright legt uit dat de hele maatschappij in Paulus zijn tijd religieus doordrenkt was en dat religieuze lieden ook maatschappelijke functies van belang bekleedden, dan wel als zodanig aanzien genoten. Een kluwen van macht dus die we in onze westerse wereld niet zo kennen. De scheiding van kerk en staat heeft daar voor gezorgd (simpel gezegd in mijn woorden). Maar welke consequenties heeft e.e.a. voor ons verstaan van de bijbel? geen idee. Morgen een leesdagje. Als ik het red, die eerste 37 dagen, ga ik waarschijnlijk meedoen. Als het me de eerste keer al niet lukt, dan begin ik er maar helemaal niet aan. Het Engels is goed te doen, maar wat een gruwelijk ingewikkeld boek zeg.
Een reactie posten