Egypte's Moefti Ali Gomaa heeft boos gereageerd op het voorstel van Zwitserland om geen nieuwe minaretten te laten bouwen in dat land. Hij noemt het een 'schoffering' jegens alle moslims wereldwijd, maar roept moslims op om zich niet te laten provoceren. 'Dit voorstel is niet alleen een aanval op de vrijheid van geloven, maar het is ook een poging de gevoelens van de moslim gemeenschap in en buiten Zwitserland te schofferen', zei Gomaa.
Laat me niet lachen meneer Gomaa. De schaamteloosheid van deze man is wel enorm. Hoeveel kerken mogen worden gebouwd in Egypte? En in de islamitische landen in het algemeen? En in dit geval gaat het enkel over de vraag of nieuwe moskeeen een minaret mogen hebben. Het gaat niet eens over het recht van moskeebouw. Laat de Islamitische wereld eerst maar eens de boter van het hoofd halen, dan hebben ze meer recht van spreken. Voorlopig maakt Gomaa zich ronduit belachelijk. Laat alle moskeebouw in Europa maar gebonden worden aan het recht van christelike in de moslimwereld om hun kerken te bouwen. Tit-for-tat.
maandag 30 november 2009
zondag 29 november 2009
Stephanie in Florence. Ze mist Jouke-Thiemo (deel 4)
Fijne eerste advent! Vandaag ben ik naar de Santa Trinita geweest om een dienst bij te wonen en heb daarna wat gewandeld met mijn kamergenoot Niki en op een terrasje gezeten tegen over de Santa Spirito. De Santa Trinita is grotendeels in de 14e eeuw gebouwd op een 11e eeuwse kerk en is gotisch alhoewel de altaren en altaarstukken vooral 15e eeuws zijn. De cappella Sassetti heeft een prachtige frescocyclus van de Franciscus legende die rond 1485 aangebracht is door Ghirlandaio. De kerk zat verre van vol maar goed, dat heb je als er zoveel kerk in Florence staan. Er zat ook een hond naast mij!
Er vond een marathon plaats dwars door het centrum dus er was een gezellige drukte.
Na zo'n wandeling als vandaag ben ik er weer bewust van dat het wel een heerlijke studie is waar ik mee bezig ben. Ik zie zo veel mooie dingen hier. Ondanks dit alles mis ik mijn vent (de geweldige Jouke-Thiemo) toch wel erg. Ik ben blij als ik er weer ben.
Stéphanie
Er vond een marathon plaats dwars door het centrum dus er was een gezellige drukte.
Na zo'n wandeling als vandaag ben ik er weer bewust van dat het wel een heerlijke studie is waar ik mee bezig ben. Ik zie zo veel mooie dingen hier. Ondanks dit alles mis ik mijn vent (de geweldige Jouke-Thiemo) toch wel erg. Ik ben blij als ik er weer ben.
Stéphanie
zaterdag 28 november 2009
Op weg naar Dallas - Groenland uit de lucht
donderdag 26 november 2009
Manifest voor Advent 2009 van Twentse Predikanten. Geitenwollensokkengeur.
Tientallen predikanten in Twente hebben een 'Manifest van Advent 2009' het licht doen zien. Ze noemen hun manifest een 'boodschap van licht en verbondenheid tegen vervreemding en angst'. Mooi natuurlijk, wie wil dat niet? Op mijn blog Over de Islam lever ik wat kritiek op dit Manifest.
Manifest van Advent 2009 - had wat mij betreft niet gehoeven
Tientallen predikanten in Twente hebben een 'Manifest van Advent 2009' het licht doen zien. Ze noemen hun manifest een 'boodschap van licht en verbondenheid tegen vervreemding en angst'. Mooi natuurlijk, wie wil dat niet?
De predikanten ontmoeten ‘voortdurend voluit geïntegreerde moslims die al hun kaarten zetten op het vreedzaam samenleven en het opbouwen van onze samenleving en niet meegaan in de polarisatie tussen ‘de Islam’ en ‘het Westen’.
Kom op, dames en heren predikanten, ik kan me voorstellen dat jullie best een drukke baan hebben. Ik vermoed dat de meesten van jullie zelden met moslims te maken hebben. De opmerking dat jullie ‘voortdurend voluit geïntegreerde moslims’ tegenkomen lijkt me ronduit onwaar. Natuurlijk, we kennen allemaal geïntegreerde moslims. Maar die zijn vaak zo bijzonder dat hun geïntegreerd zijn ons opvalt. En gaat het dan om moslims, of om mensen uit landen die in meerderheid islamitisch zijn? De geïntegreerde ‘moslims’ die ik ken, doen vaak niets meer aan hun religie zoals die traditioneel door geleerden van de Islam is gedefinieerd.
De predikanten ‘verwerpen [...] de toon van brute belediging, hatelijke hoon en aanzwellende zwartmakerij van mensen en bevolkingsgroepen vanwege hun geloof of levensovertuiging.’ Dat is helemaal terecht natuurlijk. Brute belediging, hatelijk hoon en zwartmakerij zijn ongepast. Maar waar gaat het nu over? Ik verbaas me vooral over de opmerking als zou er sprake zijn van ‘aanzwellende’ grofheden. Is daar nu echt sprake van, toenemende hatelijkheden tegen moslims? Meer dan twee jaar geleden bijvoorbeeld? Meer dan een jaar geleden? Hoe meten we dit?
Gebruiken de predikanten nu zelf ook niet de gespierde en overtrokken taal die ze hun ‘tegenstanders’ verwijten? Me dunkt dat ze de situatie zo zwartgallig neerzetten, dat mensen zich wel vanzelf gewonnen geven voor hun minzame benadering van de problemen. Maar dit door een eenzijdige voorstelling van zaken te geven – waardoor ook de oplossing niet noodzakelijk de juiste is.
Ik heb ook wat zitten peinzen over de volgende zin:
Inderdaad, we moeten elk mensen op zijn merites beoordelen, sterker, we moeten elk mens met de genade van God tegemoet treden. Maar de moslims in Nederland maken deel uit van een eigen subcultuur waar die individualiteit beslist niet zo sterk wordt gevierd als onder de meeste autochtone Nederlanders.
Ik vind deze benadering van de predikanten nogal naïef overkomen. Enerzijds bewonder ik naïviteit. Het heeft iets van de duif die onschuldig mensen tegemoet treedt. Maar een samenleving die naïef honderdduizenden mensen uit een wezensvreemde cultuur heeft geadopteerd, moet de ogen open houden, en een tikkeltje arglistiger zijn dan de duiven.
Kom, predikanten, hoeveel problemen leveren de hindoes in Nederland op? Wat voor ellende hebben we met boeddhisten? Met Joden? Met christenen?
Wat is de religie van de mensen in de Nederlandse gevangenissen? Er is daar maar een groep enorm oververtegenwoordigd. Dat zijn moslims.
Geef nou gewoon toe dat Nederland een groot probleem heeft met een deel van de moslims in ons land. Dat er serieuze zorg moet zijn over de integratie, ja de verandering die nodig is, onder een behoorlijke groep moslims. U stigmatiseert de groep Nederlanders die zich zorgen maakt, door hen angst, en vooroordelen, en grofheid te verwijten. Wie stigmatiseert hier nu?
En door de groep mensen te stigmatiseren die zich meer dan u bezorgd lijkt te maken over de situatie, lijkt u weinig bij te dragen aan een serieuze oplossing. U lijkt de zaak te bagatelliseren. Er is wel degelijk een probleem met een deel van de aanhangers van de Islam, en om net te doen of dat probleem los staat van de Islam, is de kop in het zand steken.
Wij, predikanten en kerkelijk werkers van de Protestantse Kerk in Twente, geloven in de Adventsboodschap van hoop en licht en wij verwerpen daarom de geluiden in politiek en samenleving die vervreemding en angst aanjagen en die mensen en bevolkingsgroepen tegen elkaar opzetten.De predikanten constateren ‘dat velen in onze samenleving de gerezen problemen onverkort en zonder nuance verbinden met de godsdienst van veel niet-westerse immigranten: de Islam.’ Dat is inderdaad kwalijk. Je moet de gerezen problemen niet ‘onverkort en zonder nuance’ aan de Islam verbinden. Maar het is toch niet onredelijk om wel enige verbinding te zien? Het manifest lijkt dit geheel te ontkennen.
De predikanten ontmoeten ‘voortdurend voluit geïntegreerde moslims die al hun kaarten zetten op het vreedzaam samenleven en het opbouwen van onze samenleving en niet meegaan in de polarisatie tussen ‘de Islam’ en ‘het Westen’.
Kom op, dames en heren predikanten, ik kan me voorstellen dat jullie best een drukke baan hebben. Ik vermoed dat de meesten van jullie zelden met moslims te maken hebben. De opmerking dat jullie ‘voortdurend voluit geïntegreerde moslims’ tegenkomen lijkt me ronduit onwaar. Natuurlijk, we kennen allemaal geïntegreerde moslims. Maar die zijn vaak zo bijzonder dat hun geïntegreerd zijn ons opvalt. En gaat het dan om moslims, of om mensen uit landen die in meerderheid islamitisch zijn? De geïntegreerde ‘moslims’ die ik ken, doen vaak niets meer aan hun religie zoals die traditioneel door geleerden van de Islam is gedefinieerd.
De predikanten ‘verwerpen [...] de toon van brute belediging, hatelijke hoon en aanzwellende zwartmakerij van mensen en bevolkingsgroepen vanwege hun geloof of levensovertuiging.’ Dat is helemaal terecht natuurlijk. Brute belediging, hatelijk hoon en zwartmakerij zijn ongepast. Maar waar gaat het nu over? Ik verbaas me vooral over de opmerking als zou er sprake zijn van ‘aanzwellende’ grofheden. Is daar nu echt sprake van, toenemende hatelijkheden tegen moslims? Meer dan twee jaar geleden bijvoorbeeld? Meer dan een jaar geleden? Hoe meten we dit?
Gebruiken de predikanten nu zelf ook niet de gespierde en overtrokken taal die ze hun ‘tegenstanders’ verwijten? Me dunkt dat ze de situatie zo zwartgallig neerzetten, dat mensen zich wel vanzelf gewonnen geven voor hun minzame benadering van de problemen. Maar dit door een eenzijdige voorstelling van zaken te geven – waardoor ook de oplossing niet noodzakelijk de juiste is.
Ik heb ook wat zitten peinzen over de volgende zin:
Daarom verwerpen wij elk geluid dat mensen niet aanspreekt op de eigen individualiteit en verantwoordelijkheid, maar hen stigmatiseert met een uiterst negatieve groepsduiding die hen berooft van een naam en een gezicht, ten diepste dus van hun mens-zijn.Op het eerste gezicht kan je het natuurlijk alleen maar eens zijn met de oproep om mensen niet van hun gezicht, hun mens-zijn te beroven. Ik wil in elk geval niet graag iemand van zijn mens-zijn ontdoen. Maar de woordkeus heeft iets wat me dwarszit. Misschien is het dat woord ‘individualiteit’?
Inderdaad, we moeten elk mensen op zijn merites beoordelen, sterker, we moeten elk mens met de genade van God tegemoet treden. Maar de moslims in Nederland maken deel uit van een eigen subcultuur waar die individualiteit beslist niet zo sterk wordt gevierd als onder de meeste autochtone Nederlanders.
Ik vind deze benadering van de predikanten nogal naïef overkomen. Enerzijds bewonder ik naïviteit. Het heeft iets van de duif die onschuldig mensen tegemoet treedt. Maar een samenleving die naïef honderdduizenden mensen uit een wezensvreemde cultuur heeft geadopteerd, moet de ogen open houden, en een tikkeltje arglistiger zijn dan de duiven.
Kom, predikanten, hoeveel problemen leveren de hindoes in Nederland op? Wat voor ellende hebben we met boeddhisten? Met Joden? Met christenen?
Wat is de religie van de mensen in de Nederlandse gevangenissen? Er is daar maar een groep enorm oververtegenwoordigd. Dat zijn moslims.
Geef nou gewoon toe dat Nederland een groot probleem heeft met een deel van de moslims in ons land. Dat er serieuze zorg moet zijn over de integratie, ja de verandering die nodig is, onder een behoorlijke groep moslims. U stigmatiseert de groep Nederlanders die zich zorgen maakt, door hen angst, en vooroordelen, en grofheid te verwijten. Wie stigmatiseert hier nu?
En door de groep mensen te stigmatiseren die zich meer dan u bezorgd lijkt te maken over de situatie, lijkt u weinig bij te dragen aan een serieuze oplossing. U lijkt de zaak te bagatelliseren. Er is wel degelijk een probleem met een deel van de aanhangers van de Islam, en om net te doen of dat probleem los staat van de Islam, is de kop in het zand steken.
Stephanie in Florence: Maarten van Heemskerck (deel 3)
De afgelopen dagen heb ik vooral in de bibliotheek van het NIKI in Florence gezeten en aan mijn scriptie gewerkt. Dat betekent vrij veel lezen en aantekeningen maken. Ik heb een onderwerp waar ik nog een goede onderzoeksvraag bij moet verzinnen maar het zal gaan over Maarten van Heemskerck en hoe zijn reis naar Italie (vooral Rome) invloed op zijn schilderkunst heeft gehad. Hij was waarschijnlijk tussen 1532 en 1536 in Italie en heeft daar in ieder geval meer dan honderd tekeningen gemaakt en een aantal schilderingen. Ik ga, aan de hand van 3 of 4 kunstwerken die voor, na en in Italie zijn gemaakt, kijken hoe zijn reis invloed heeft gehad. Er is natuurlijk al wel over geschreven want Maarten van Heemskerck is binnen de kunstgeschiedenis een bekend figuur, maar hopelijk kan ik met mijn onderzoek aan de kennis toevoegen.
Wat heb ik behalve studeren gedaan? Ik ben zondag naar St. Mark's Anglican Church geweest en heb na de dienst gezellig met de kerkgangers koffie gedronken en een praatje gemaakt. Ze hadden natuurlijk ook wijn want we zijn in Italie!
Dinsdagavond ben ik met een paar anderen naar twee lezingen van twee promovendi uit de VS geweest. De eerste sprak over een altaarstuk waarvan kennis over de oorsprong verloren was gegaan. De ander hield zich bezig met het ontstaan van banken in de 14e eeuw en hoe deze binnen de steden van Italie functioneerden.
Vandaag ga ik er maar weer eens op uit. Naar het Uffizi museum waar zich een grote collectie Romeinse beelden bevindt. Daar meer over, volgende keer.
Groeten
Stephanie
Wat heb ik behalve studeren gedaan? Ik ben zondag naar St. Mark's Anglican Church geweest en heb na de dienst gezellig met de kerkgangers koffie gedronken en een praatje gemaakt. Ze hadden natuurlijk ook wijn want we zijn in Italie!
Dinsdagavond ben ik met een paar anderen naar twee lezingen van twee promovendi uit de VS geweest. De eerste sprak over een altaarstuk waarvan kennis over de oorsprong verloren was gegaan. De ander hield zich bezig met het ontstaan van banken in de 14e eeuw en hoe deze binnen de steden van Italie functioneerden.
Vandaag ga ik er maar weer eens op uit. Naar het Uffizi museum waar zich een grote collectie Romeinse beelden bevindt. Daar meer over, volgende keer.
Groeten
Stephanie
woensdag 25 november 2009
Twee preken voor zondag: we moeten ons voorbereiden
Zondag (eerste Advent) preek ik 2x in de Chapel of the Cross in Dallas, TX. De twee preken zijn alvast op mijn website gezet - komt u veel fouten tegen dan kan ik me nog op tijd van mijn dwalingen afwenden... HIER staan ze ter inzage.
De preken gaan allebei over de noodzaak van ons voorbereiden, aan de hand van Matteus 22 en Matteus 25. In beide gevallen is sprake van een bruilofstmaal van de zoon van een koning. De ene gelijkenis gaat erover dat veel genodigden weigerden te komen. In de andere zijn sommige genodigenden niet goed voorbereid. Het loopt slecht met ze af. de clou: ga op de uitnodiging in, maar als je dan eenmaal hebt gedaan, zorg dan dat je klaar bent.
De preken gaan allebei over de noodzaak van ons voorbereiden, aan de hand van Matteus 22 en Matteus 25. In beide gevallen is sprake van een bruilofstmaal van de zoon van een koning. De ene gelijkenis gaat erover dat veel genodigden weigerden te komen. In de andere zijn sommige genodigenden niet goed voorbereid. Het loopt slecht met ze af. de clou: ga op de uitnodiging in, maar als je dan eenmaal hebt gedaan, zorg dan dat je klaar bent.
6.25 uur in de morgen en hamburgers braden
Dochter Justine gaat zo naar school, dus ik braad even een paar hamburgers voor haar (3 voor haar, 1 voor mij), voor nu en naar school. Wie heeft bepaald dat hamburgers niet goed zijn voor ontbijt? Ik weet wel dat ik niet erg goed ben in hamburgers maken in de vroege morgen. Rommeltje. Pan aangebakken. Mag onze Egyptische huishoudster straks weer oplossen. Sorry Umm Muhammad. Alles voor mn kinderen.
dinsdag 24 november 2009
Mijn Roosje ik mis je zo... mn lieve dochter
Kijk ik even door een serie fotos die ik nooit bekeken heb.. Wie kom ik tegen? Wat een tranentrekker. Mijn lieve Rosa Maria! Ik mis je zo. Hier zit ze nog, mooi in de stoel in de huiskamer... Nu ploetert ze als stuudje in Utrecht. 3400 kilometer ver. En Leonard Cohen zingt me net van die melancholisch muziek toe.
Fiddler on the Roof
Als Tevye, in ‘Fiddler on the roof’, door de veldwachter gewaarschuwd wordt voor een nieuwe pogrom die een nieuwe golf van geweld zal betekenen voor de Joodse gemeenschap, dan wendt hij zich tot de hemel en zegt:Dit is een citaat uit de Keltische Gebeden die ik dagelijks - met hulp van enkele anderen - verzorg. Kijk eens of het iets voor jou is om die regelmatig 'mee te bidden'.
“Beste God, moest u me echt zulk nieuws sturen?
Het is waar, we zijn het Uitverkoren volk. Maar kunt u af en toe niet eens een ander kiezen?”
zondag 22 november 2009
Stephanie in Florence: Euromachine's in de kerk (deel II)
Vandaag is zaterdag, een rustig dagje in het NIKI maar niet in de stad. Iedereen gaat winkelen bij Versace, Gucci en de H&M! Zondag zitten de meesten in de kerk (?) en ik ook. Ik heb een klein Anglicaans kerkje ontdekt, St. Mark's in een oud paleis dat van de Machiavelli's is geweest. Hier ga ik met een van mijn mede-studenten heen, een Nederlands-gereformeerd zuster.
Gisteren zijn we met een groot deel van de groep waarmee ik hier op het NIKI zit, uit eten geweest. We zitten hier met 14 meiden, kunstgeschiedenis is namelijk voornamelijk een vrouwenvak. We zochten een pizzeria in een echt italiaans buurtje (nou ja, logisch in Italie...) waardoor het een stuk goedkoper was allemaal.
Vandaag heb ik mijn dag door gebracht in de bibliotheek, in mijn kamer (op beide locaties met mijn neus in veel te dikke boeken) en, op een terrasje in de stad waar ik in mijn eentje een kaartje aan mijn oma's heb geschreven. Omdat ik zo in mijn eentje zat werd ik wel aangesproken door de restauranthouder en kreeg ik gratis bakjes koffie. Fijn dat blonde haar! Om in de binnenstad te komen loop ik vanaf het NIKI door een stukje ongeschonden olijfgaard en dan een heel steile weg af (zie foto).
Om jullie nog iets over Florence zelf te vertellen; het weer is heerlijk en het leukste vind ik het wandelen door alle kromme steegjes. Het is indrukwekkend hoe veel kerken Florence heeft en af en toe loop ik een kerje binnen waar het naar wierook ruikt en waar ik een euro in een machine moet stoppen om de kerk te verlichten. Morgen meer over de kerk St. Mark's.
Gegroet,
Stephanie
Gisteren zijn we met een groot deel van de groep waarmee ik hier op het NIKI zit, uit eten geweest. We zitten hier met 14 meiden, kunstgeschiedenis is namelijk voornamelijk een vrouwenvak. We zochten een pizzeria in een echt italiaans buurtje (nou ja, logisch in Italie...) waardoor het een stuk goedkoper was allemaal.
Vandaag heb ik mijn dag door gebracht in de bibliotheek, in mijn kamer (op beide locaties met mijn neus in veel te dikke boeken) en, op een terrasje in de stad waar ik in mijn eentje een kaartje aan mijn oma's heb geschreven. Omdat ik zo in mijn eentje zat werd ik wel aangesproken door de restauranthouder en kreeg ik gratis bakjes koffie. Fijn dat blonde haar! Om in de binnenstad te komen loop ik vanaf het NIKI door een stukje ongeschonden olijfgaard en dan een heel steile weg af (zie foto).
Om jullie nog iets over Florence zelf te vertellen; het weer is heerlijk en het leukste vind ik het wandelen door alle kromme steegjes. Het is indrukwekkend hoe veel kerken Florence heeft en af en toe loop ik een kerje binnen waar het naar wierook ruikt en waar ik een euro in een machine moet stoppen om de kerk te verlichten. Morgen meer over de kerk St. Mark's.
Gegroet,
Stephanie
donderdag 19 november 2009
Stephanie op studie in Florence - deel I
Na een lange reis en veel vertraging met het vliegtuig uit Dusseldorf kwam ik met een medestudent bij het NIKI (het Nederlands Interuniversitair Kunsthistorisch Instituut in Florence) aan om half 11 savonds. Ik dook gelijk mijn bedje in. Ik slaap in de kamer met een vriendin waarmee ik eerder in Firenze ben geweest op een kamer onder in het stapelbed. Deze vriendin heet toevallig ook Niki.
Ik ben ongeveer 3 weken in Florence waarvan ik het grootste deel van de tijd in de bibliotheek van het NIKI zal zitten om onderzoek te doen voor mijn bachelor scriptie. Deze komende dagen moet ik me vooral bezig houden met het lezen van een grote hoeveelheid stof over verschillende onderwerpen binnen het hoofdthema, "Receptie van de antieken door de Nederlanden tussen 1500 en 1800". Af en toe hebben we een college van dr. Kwakkelstein, de directeur van het instituut
Hoewel ik veel te doen heb, ben ik gisteren, mijn eerste volle dag in Firenze, gaan wandelen door de binnenstad. Het is een geweldig mooie stad met veel geschiedenis en cultuur. Het NIKI ligt op de omliggende bergen waarvandaan het uitzicht vanaf het Klooster, de San Miniato alle Monte, over de stad schitterend is.
Vandaag heb ik een boekje gelezen en van het uitzicht genoten en ga nu maar eens leren. Daarom ben ik hier uiteindelijk!
Ciao
Stephanie
Ik ben ongeveer 3 weken in Florence waarvan ik het grootste deel van de tijd in de bibliotheek van het NIKI zal zitten om onderzoek te doen voor mijn bachelor scriptie. Deze komende dagen moet ik me vooral bezig houden met het lezen van een grote hoeveelheid stof over verschillende onderwerpen binnen het hoofdthema, "Receptie van de antieken door de Nederlanden tussen 1500 en 1800". Af en toe hebben we een college van dr. Kwakkelstein, de directeur van het instituut
Hoewel ik veel te doen heb, ben ik gisteren, mijn eerste volle dag in Firenze, gaan wandelen door de binnenstad. Het is een geweldig mooie stad met veel geschiedenis en cultuur. Het NIKI ligt op de omliggende bergen waarvandaan het uitzicht vanaf het Klooster, de San Miniato alle Monte, over de stad schitterend is.
Vandaag heb ik een boekje gelezen en van het uitzicht genoten en ga nu maar eens leren. Daarom ben ik hier uiteindelijk!
Ciao
Stephanie
Leuke klassefoto van Justine - derde meisje van links
Hier een foto van de klas van Justine - allemaal jongens en meisjes van 15 en 16 jaar oud. School: New Cairo British International School - NCBIS
woensdag 18 november 2009
Terug uit de woestijn
Terug van weggeweest! Ik was met ongeveer 35 andere priesters van de Anglikaanse kerk in Egypte op retraite in Wadi Natrun, in het klooster Anba Bishoi. Dit is het klooster waar de paus van Egypte, Anba Sjenoeda III, monnik is geweest en waar hij zich ook vandaag de dag terugtrekt als hij op adem moet komen. Zijn huisvesting hier is niet onaardig (foto).
De priesters waarmee ik stap was, komen uit een verscheidenheid van naties. Naast deze Hollander waren er uiteraard vooral Egyptenaren, maar ook wat Soedanezen, iemand uit Eritrea, een Brit en een Amerikaan. Leuk gezelschap.
De priesters waarmee ik stap was, komen uit een verscheidenheid van naties. Naast deze Hollander waren er uiteraard vooral Egyptenaren, maar ook wat Soedanezen, iemand uit Eritrea, een Brit en een Amerikaan. Leuk gezelschap.
maandag 16 november 2009
Jezus en JHWH - nieuwe korte studie
Op mijn website www.strengholt.info heb ik vanmorgen vroeg een studie geplaatst die ik de afgelopen dagen deed naar de manier waarop Petrus en Paulus, de zuilen van de kerk, de identiteit van Jezus vereenzelvigen met die van JHWH, God van Israel. Voor het geval u zich bezorgd maakt over de wortels van het christelijke concept van Drie-eenheid.
zondag 15 november 2009
Preek voorbereiden in de woestijn: Rom 13, Mat 22
Zonder internet in de woestijn... maar gelukkig kan daar mijn laptop wel gebruiken. Bijvoorbeeld om een preek te schrijven. Ik moet op 29 november in de VS preken over Rom 13:8-14 en Mat 22:1-13. In een Reformed Episcopal Church van Rev John Boonzaaijer (zie foto) - de Chapel of the Cross in Dallas (Texas). Kent u de 20 Boonzaaijer banketbakkers in Utrecht? Dit is een telg van die familie. Van oorsprong uit de Gereformeerde Gemeente (of was het Oud Gereformeerde Gemeente in Nederland?) maar aangetrokken tot een zeer hoogkerkelijke visie op de sacramenten. Zijn Nederlands is prima, en de koffie staat klaar na mijn preek, zei hij :-)
Morgen op retraite in de woestijn
Morgen ga ik met enkele tientallen anglikaanse priesters naar het klooster van Anba Bishoi, in Wado Natrun. Ik heb geen idee wat het programma is - we zijn per slot van rekening in Egypte... maar het wordt wel drie dagen afzien. GEEN INTERNET. Dat is een soort spirituele marathon.
Electriciteit hebben ze er wel :-) dus de laptop gaat mee. Genoeg werk te doen tussen het retraiten door. Maar echt op de hoogte houden kan ik je niet - woensdag krijg je te horen wat ik heb gedaan, met wat plaatjes.
Dit artikel in Al Ahram Weekly geeft een mooi beeld van de kloosters in Wadi Natrun.
Electriciteit hebben ze er wel :-) dus de laptop gaat mee. Genoeg werk te doen tussen het retraiten door. Maar echt op de hoogte houden kan ik je niet - woensdag krijg je te horen wat ik heb gedaan, met wat plaatjes.
Dit artikel in Al Ahram Weekly geeft een mooi beeld van de kloosters in Wadi Natrun.
zaterdag 14 november 2009
Treinramp in Egypt: hashish en wegblijven van werk
In oktober kwamen 18 mensen om bij een trein ramp in Egypte. Een trein reed met volle voort achterop een stilstaande trein. Uit onderzoek blijkt dat:
1. De conducteur van de stilstaande trein had hashish gerookt. De man had zijn trein stopgezet omdat er een waterbuffel op de rails stond.
2. Deze conducteur wachtte 20 minuten met de spoorwegen te waarschuwen dat hij zijn trein had stilgezet.
3. Had hij eerder gereageerd, dan had dat misschien ook niet geholpen. Hij meldde het probleem, maar de man die het bericht moest aannemen was te vroeg van zijn werk naar huis gegaan, en waarschuwde de aanstormende trein dus niet voor de stilstaande trein.
1. De conducteur van de stilstaande trein had hashish gerookt. De man had zijn trein stopgezet omdat er een waterbuffel op de rails stond.
2. Deze conducteur wachtte 20 minuten met de spoorwegen te waarschuwen dat hij zijn trein had stilgezet.
3. Had hij eerder gereageerd, dan had dat misschien ook niet geholpen. Hij meldde het probleem, maar de man die het bericht moest aannemen was te vroeg van zijn werk naar huis gegaan, en waarschuwde de aanstormende trein dus niet voor de stilstaande trein.
Jezus van Nazareth, de JHWH van Israel (4)
Deuteronomium 6:4 zegt, in de NBV:
Hiermee maakte Paulus klip en klaar dat voor hem en de jonge kerk, de identiteit van Jezus Christus absoluut is samengesmolten met die van JHWH. Als dat niet zo was, zouden zijn woorden schandalige heiligschennis betekenen, en suggereren dat er naast de ene God, nog een andere bestond.
Luister Israel: de HEER, onze God, de HEER is de enige.'De HEER' is de weergave van de onvertaalbare Hebreeuwse Godsnaam JHWH. De Septuagint (LXX) heeft daar:
Akoue, Israel, kurios ho theos hemoon, kurios heis esti.Vertaald is dat: Luister, Israel, de Heer onze God, de Heer is één. Paulus schrijft in zijn eerste brief aan de Korinthiers (8:6), in de NBV:
Wij weten: er is één God, de Vader, uit wie alles is ontstaan en voor wie wij zijn bestemd, en één Heer, Jezus Christus, door wie alles bestaat en door wie wij leven.De Griekse tekst hier zegt (en ik laat daarbij wat tekst weg die in dit verband onnodig is):
.... Humin heis theos, ho pateer... kai heis kurios Jesous Christos. ‘Voor ons is één God, de Vader.... en één Heer, Jezus Christus.'Paulus wist drommels goed dat zijn Joodse lezers beseften dat hij met zijn woorden van 1 Kor 8:6 direct refereerde aan het Shema Israel van Deu 8:6. Hij schiep bewust een parallel met dit vers dat elke Jood wekelijks in de liturgie van de synagoge hoorde en dat wekelijks aan het begin van de sabbatsviering in elk Joodse gezin werd gereciteerd.
Hiermee maakte Paulus klip en klaar dat voor hem en de jonge kerk, de identiteit van Jezus Christus absoluut is samengesmolten met die van JHWH. Als dat niet zo was, zouden zijn woorden schandalige heiligschennis betekenen, en suggereren dat er naast de ene God, nog een andere bestond.
Jezus van Nazareth, de JHWH van Israel (3)
Psalm 34:8 en 1 Petrus 2:3-4
Petrus citeert uit Psalm 34 - een Psalm over JHWH, en past zijn citaat op Jezus Christus toe. Dat is heiligschennis, of... de identiteit van JHWH en Jezus Christus is dezelfde.
1 Petrus 2:3-4 zegt, in de NBV vertaling:
Petrus citeert dus ongegeneerd een vers over JHWH uit het Oude Testament, en past dit vers naadloos toe op Jezus Christus.
Petrus citeert uit Psalm 34 - een Psalm over JHWH, en past zijn citaat op Jezus Christus toe. Dat is heiligschennis, of... de identiteit van JHWH en Jezus Christus is dezelfde.
1 Petrus 2:3-4 zegt, in de NBV vertaling:
U hebt toch ondervonden hoe goed de Heer is? Voeg u bij hem, bij de levende steen die door de mensen werd afgekeurd maar door God werd uitgekozen...Het woord ‘Heer’ slaat in deze tekst ontegenzeglijk op Jezus Christus. Het Grieks heeft hier:
ei eyeusasthe hoti Chrestos ho kurios.Dat betekent: '...indien u geproefd heeft dat de Heer goed is.' Petrus citeert hier letterlijk uit Psalm 34:8. De NBV vertaling heeft daar:
Proef, en geniet de goedheid van de HEER.Petrus gebruikt, naar het lijkt, de Septuagint (LXX) als de vertaling van de Hebreewse bijbel. Daar staat in Psalm 34:8:
Geusasthe kai idete hoti Chrestos ho kurios.Dit betekent: 'Proeft en ziet dat de Heer goed is.' Deze Psalm gaat zonder enige twijfel over JHWH. Het Hebreews zegt hier: Proeft en ziet dat JHWH goed is.
Petrus citeert dus ongegeneerd een vers over JHWH uit het Oude Testament, en past dit vers naadloos toe op Jezus Christus.
vrijdag 13 november 2009
Jezus van Nazareth, de JHWH van Israel (2)
Jesaja 8:13 zegt:
In 1 Petrus 3:15 lezen we:
Me dunkt dat als Jezus in de optiek van Petrus niet dezelfde identiteit heeft als JHWH, zijn uitspraak schunnige heiligschennis is. Wie van ons kan een tekst als ‘Heiligt JHWH’ citeren, en vervolgens zeggen: ‘Heiligt Johan Cruijf’, of ‘Heiligt Premier Balkenende’? Dat verwerpen we als spotternij. Petrus was evenzeer schuldig aan spotternij met zijn uitspraak ‘Heiligt Christus als Heer’, tenzij hij serieus bedoelde dat JHWH en de Heer Christus wat betreft identiteit aan elkaar gelijk zijn.
Alleen de HEER [JHWH] van de hemelse machten is heilig...1 Petrus 3:15 zegt:
Erken Christus als heer.Toegegeven, op het eerste gezicht hebben de teksten niet veel met elkaar te maken. Maar als we naar de Griekse bijbelvertaling grijpen die door Petrus en wellicht ook door Christus werd gebruikt, dan lezen we in Jesaja 8:13:
Kurion autov hagiasate: ‘Heiligt de Heer zelve...’Kurion is hier het woord dat voor JHWH, het origineel in het Hebreeuws, wordt gebruikt.
In 1 Petrus 3:15 lezen we:
Kurion de ton Christon hagiasate: ‘Heiligt Christus de [of: als] Heer...’Kurion is hier het woord voor Christus. Zonder enige terughoudendheid wordt een term die over JHWH gaat, op Jezus Christus toegepast.
Me dunkt dat als Jezus in de optiek van Petrus niet dezelfde identiteit heeft als JHWH, zijn uitspraak schunnige heiligschennis is. Wie van ons kan een tekst als ‘Heiligt JHWH’ citeren, en vervolgens zeggen: ‘Heiligt Johan Cruijf’, of ‘Heiligt Premier Balkenende’? Dat verwerpen we als spotternij. Petrus was evenzeer schuldig aan spotternij met zijn uitspraak ‘Heiligt Christus als Heer’, tenzij hij serieus bedoelde dat JHWH en de Heer Christus wat betreft identiteit aan elkaar gelijk zijn.
Jezus van Nazareth, de JHWH van Israel (1)
Over de goddelijkheid van Jezus zijn bibliotheken volgeschreven. Ik wil in de komende dagen een paar bijbelgedeelten ‘ter overdenking’ kort bespreken hier.
Jesaja 45:23 en Filippenzen 2:10-11
In Jesaja 45 is JHWH, de Schepper van hemel en aarde, aan het woord. Keer op keer spreekt hij de woorden: ‘Ik ben JHWH’, vertaald als: ‘Ik ben de HEER’. Heel expliciet zegt hij: ‘Ik ben de HEER, er is geen ander, buiten mij is er geen god.’ (Jes 45:5) Het gedeelte onderstreept dat deze HEER de schepper is van hemel en aarde, oppermachtig, rechtvaardig, de enige God. Herhaaldelijk onderstreept hij dat er geen andere God is. (Jes 45:5-6,14,18,21-22).
Deze JHWH zegt:
Ditzelfde vers van Jesaja wordt door Paulus geciteerd in zijn brief aan de gemeente in Filippi, waar staat:
Waar dit vers van Jesaja ontegenzeglijk spreekt over JHWH, de God van Israel, voor wie een ieder zich moet en zal buigen, zingt de jonge kerk over Jezus Christus als degene voor wie een ieder zich moet en zal buigen. Hier is beslist sprake van een complete identificatie van Jezus van Nazareth met JHWH.
Jesaja 45:23 en Filippenzen 2:10-11
In Jesaja 45 is JHWH, de Schepper van hemel en aarde, aan het woord. Keer op keer spreekt hij de woorden: ‘Ik ben JHWH’, vertaald als: ‘Ik ben de HEER’. Heel expliciet zegt hij: ‘Ik ben de HEER, er is geen ander, buiten mij is er geen god.’ (Jes 45:5) Het gedeelte onderstreept dat deze HEER de schepper is van hemel en aarde, oppermachtig, rechtvaardig, de enige God. Herhaaldelijk onderstreept hij dat er geen andere God is. (Jes 45:5-6,14,18,21-22).
Deze JHWH zegt:
Voor mij zal elke knie zich buigen en elke tong zal bij mij zweren. (Jes 45:23)In dit vers is ‘mij’ ontegenzeglijk JHWH, en elke tong zal zweren bij JHWH.
Ditzelfde vers van Jesaja wordt door Paulus geciteerd in zijn brief aan de gemeente in Filippi, waar staat:
...opdat in de naam van Jezus elke knie zich zal buigen... en elke tong zal belijden: Jezus Christus is Heer. (Filippenzen 2:10-11)Deze woorden die Paulus gebruikt, citeert hij, naar velen menen, uit een lied dat in de vroege kerk werd gezongen.
Waar dit vers van Jesaja ontegenzeglijk spreekt over JHWH, de God van Israel, voor wie een ieder zich moet en zal buigen, zingt de jonge kerk over Jezus Christus als degene voor wie een ieder zich moet en zal buigen. Hier is beslist sprake van een complete identificatie van Jezus van Nazareth met JHWH.
Schande voor Egypte: bus met Algerijnse voetbalteam aangevallen
Egypte is al dagen in opperste staat van voetbalgekte. Morgen (zaterdag) speelt het nationale team tegen Algerije. Egypte moet met minstens 3-0 winnen, anders gaat Algerije naar de WK 2010 en Egypte mag dan thuisblijven.
Tienduizenden Egyptenaren hebben al beloofd dat ze bij het hotel van het Algerijnse team de hele nacht herrie gaan schoppen - en toen gisteren dat Algerijnse team vanaf het vliegveld met de bus naar het hotel reed, werd het met stenen bekogeld door woeste fans. Kijk op deze website voor twee filmpjes die dat laten zien. Drie of vier spelers raakten gewond. Hier ook een filmpje over hoe de spelers geschokt in hun hotel aankomen.
Het volk hier is opgeroepen om kort voor de wedstrijd Ye Rabb te brullen, O Heer, in de hoop dat de schepper van hemel en aarde het Egyptische team barmhartig is. Ik zal niet bidden - ik geloof echt niet dat de Heer van hemel en aarde zich veel om voetbal bekommert - maar mijn steun is dubbel en dwars voor [....]
De kwestie is al dagen zo heftig, dat inmiddels sprake is van diplomatieke problemen tussen Egypte en Algerije. De Egyptische autoriteiten hebben geen probleem met de voetbalgekte. Als je het volk geen brood kan geven, dan in elk geval spelen. De vraag is wat gebeurd als Egypte morgen niet met 3-0 wint, maar dat kan niemand zich voorstellen. Behalve waarschijnlijk de veiligheidspolitie. De stemming hier kan zomaar omslaan en leiden tot antiregeringsdemonstraties.
Tienduizenden Egyptenaren hebben al beloofd dat ze bij het hotel van het Algerijnse team de hele nacht herrie gaan schoppen - en toen gisteren dat Algerijnse team vanaf het vliegveld met de bus naar het hotel reed, werd het met stenen bekogeld door woeste fans. Kijk op deze website voor twee filmpjes die dat laten zien. Drie of vier spelers raakten gewond. Hier ook een filmpje over hoe de spelers geschokt in hun hotel aankomen.
Het volk hier is opgeroepen om kort voor de wedstrijd Ye Rabb te brullen, O Heer, in de hoop dat de schepper van hemel en aarde het Egyptische team barmhartig is. Ik zal niet bidden - ik geloof echt niet dat de Heer van hemel en aarde zich veel om voetbal bekommert - maar mijn steun is dubbel en dwars voor [....]
De kwestie is al dagen zo heftig, dat inmiddels sprake is van diplomatieke problemen tussen Egypte en Algerije. De Egyptische autoriteiten hebben geen probleem met de voetbalgekte. Als je het volk geen brood kan geven, dan in elk geval spelen. De vraag is wat gebeurd als Egypte morgen niet met 3-0 wint, maar dat kan niemand zich voorstellen. Behalve waarschijnlijk de veiligheidspolitie. De stemming hier kan zomaar omslaan en leiden tot antiregeringsdemonstraties.
donderdag 12 november 2009
vanavond en morgenochtend preken over God kennen in zijn huis
Vanavond en morgenochtend heb ik weer het voorrecht het Woord te brengen in St John the Baptist in Maadi (Egypte). Vanavond zullen er hooguit 20-25 mensen zijn, morgen ongeveer 100-110 denk ik. Meer dan 120 mensen passen er echt niet in! Ons kerkje is gebouwd in de jaren '30 van de vorige eeuw voor de Britten die toen in onze wijk woonden. Aan de muren van de kerk hangen bedankjes van Britse en Nieuw Zeelandse militairen die in WOII hier in Maadi gelegerd waren, in barakken net in de woestijn.
Thema van de preek is dat we God leren kennen in zijn woonplaats. Waar 'woont' hij?
Hier de link naar de preek.
Thema van de preek is dat we God leren kennen in zijn woonplaats. Waar 'woont' hij?
Hier de link naar de preek.
woensdag 11 november 2009
Uren in verkeer in Cairo... slotakkoord: Smoke on the Water!
Lange dag gehad - eerste twee vergaderingen, vanmiddag naar binnenstad voor ontmoeting met de Koptisch-Orthodoxe bisschop Antonios Markos. (foto links) Een oude maar nog vitale broeder van 75 jaar of zo. Hij heeft n.b. aan Fuller Seminary in de VS zijn PhD gehaald!; hij heeft sinds 1966 40 kerken in Afrika gesticht. Hij woont al een tijd in Zuid Afrika waar ook een paar kerken zijn ontstaan onder zijn leiding. Wie dacht dat alleen evangelischen zulke dingen doen?
Vanavond twee klanten gesproken, en daarna naar huis. Verkeer zat potdicht maar Radio Nile FM (104.2 FM, ter info) draaide Smoke on the Water. Knetterhard aangezet, hard meegeschreeuwd, dus weer rustig thuis nu na 4 uur in de auto vandaag.
Toen in de bisschop zocht ging ik eerst naar de Kathedraal, waar ik eerst even rust nam in een kleine kapel. Net als een aantal andere bidders.
Vanavond twee klanten gesproken, en daarna naar huis. Verkeer zat potdicht maar Radio Nile FM (104.2 FM, ter info) draaide Smoke on the Water. Knetterhard aangezet, hard meegeschreeuwd, dus weer rustig thuis nu na 4 uur in de auto vandaag.
Toen in de bisschop zocht ging ik eerst naar de Kathedraal, waar ik eerst even rust nam in een kleine kapel. Net als een aantal andere bidders.
dinsdag 10 november 2009
Artikel over de Egyptische gevoelens over Israel
Egypte en Israel sloten 30 jaar geleden, in de Camp David akkoorden, een vrede die er voor gezorgd heeft dat beide landen sindsdien geen oorlogen meer hebben gevoerd. Een normale relatie hebben beide landen echter nooit gekregen. Hoewel de Egyptische regering pleit voor ‘normalisatie’ van de betrekkingen, blijft een groot deel van de bevolking fel tegen elke vorm van vriendelijk omgaan met het buurland. Hierover heb ik een artikel geschreven op www.arabieren.blogspot.com
maandag 9 november 2009
Waar woont God?
Donderdagavond en vrijdagmorgen heb ik weer het voorrecht onze Anglikaanse eredienst in Maadi te leiden, en ik zal daarbij ook preken. Hebr. 10:11-25 staat in het preekrooster. Ik ga het hebben over Heb 10:21, het 'huis van God'. Waar woont God?
zondag 8 november 2009
Iemand interesse in mijn analoge Canon av1 fotocamera?
vrijdag 6 november 2009
Vreugde van aangetekende post in Egypte
Als de Egyptische TNT een aangetekende brief voor ons ontvangt en we zijn niet thuis als ze proberen te bezorgen (in 90% van de gevallen) dan krijgen we van die schitterende briefje op de deurmat. Deze zegt dat het aangetekende poststuk dat op het postkantoor op ons wacht, gericht is aan DE HEER. Geweldig dat De Schepper van Hemel en Aarde post ontvangt. De brief zegt vast dat het is gericht aan De heer Jos Strengholt, maar weet de postbode hier wat mijn naam is...
‘Israel bezoeken is als in het riool afdalen’
Egypte en Israel sloten 30 jaar geleden, in de Camp David akkoorden, een vrede die er voor gezorgd heeft dat beide landen sindsdien geen oorlogen meer met elkaar hebben gevoerd. Een normale relatie hebben beide landen echter nooit gekregen. Hoewel de Egyptische regering pleit voor ‘normalisatie’ van de betrekkingen, blijft een groot deel van de bevolking fel tegen elke vorm van vriendelijk omgaan met het buurland.
Vooral op het gebied van landbouw is sprake van redelijke betrekkingen, en ondanks massaal verzet van de oppositie, heeft de Egyptische overheid ingestemd met de levering van aardgas aan Israel. Er zijn wat Egyptische bedrijven die, zo geheim mogelijk, zaken doen met Israel. Regelmatig bezoeken Egyptische journalisten het buurland, vooral als sprake is van bezoeken op regeringniveau. Maar van serieuze omgang tussen beide landen is het na 30 jaar vrede nog niet gekomen.
Volgens de bekende volkdichter Al-Abnoebi (foto), die voor de regeringskrant al-Akhbar schrijft, zijn de boeren van Egypte, dus het grootste deel van de bevolking, fel tegen normalisatie omdat Israel wordt beschouwd als kwaadaardig en als de dief van Arabisch land. Die boeren beschouwen Israel als de oorzaak van al hun problemen, zelfs als die te maken hebben met landbouwprijzen of kunstmest. ‘Israel heeft de weg gevonden naar Egypte’s bloedvaten, en vergiftigt ons bloed’, aldus Abnoebi. ‘Ik haat de vredesduif, en ik wil niet dat Egypte de rol van vredesduif speelt.’
Veel media, met hun vakbonden voorop, zijn de felste tegenstanders van normalisatie. De directeur van de Egyptische Schrijversbond, Mohammed Salmawi (foto), waarschuwt nog steeds dat ‘serieuze stappen zullen worden ondernomen tegen elk lid die banden met Israel onderhoudt in het raamwerk van normalisatie.’ Volgens de schrijver Joesif al-Qaid is normalisatie ondenkbaar omdat Israel niet normaal is. ‘Het is niets anders dan een roversbende.’
De sterke antipathie tegen Israel is een krachtig wapen in de handen van de oppositie van Egypte; het is makkelijk scoren door de regering van president Hosni Moebarak te verwijten dat het achter Israel staat en dat het dus de vijand van de Arabieren steunt. Echter, niet alleen vrienden van de regering Moebarak, maar ook leden van de oppositie, vragen om een zakelijker discussie over de betrekkingen met Israel.
Er zijn momenteel veel intellectuelen die zich voor normalisatie van betrekkingen uitspreken. Sommigen wijzen erop dat de Egyptische regering en het parlement voor vrede hebben gekozen, en dat het dus normaal is dat de bevolking dat ook doet. De meeste voorstanders van normalisatie zien dit echter niet in de context van vrede, maar van de voortgaande strijd met Israel. Eerder dit jaar vroeg het intellectuele weekblad Rose al-Joesif zich af: ‘Is het verwerpen van normalisatie nog wel een zinvol wapen, dat moet worden gebruikt om Israel te dwingen tot concessies, of heeft het als wapen zijn effectiviteit verloren?’
Volgens Hoessein Sarag (foto), journalist bij het weekblad Oktober, is het van belangrijk dat Egyptische journalisten Israel bezoeken. ‘Het is geboden je vijand te kennen, en het is een vergissing te denken dat je dit kan doen als je in je kantoor zit of als je uit de Israëlische pers of van hun websites citeert.’ En volgens Wahid Abd al-Magid, onderdirecteur van het gerespecteerde Al-Ahram Centrum voor Politieke en Strategische Studies in Cairo, is het goed voor journalisten om Israel te bezoeken, zolang dat Israel niet in de kaart speelt. Volgens hem is ‘een journalist die naar Israel reist [...] als een loodgieter die afdaalt in het riool; hij moet wel, het is zijn werk.’
Jos M Strengholt, Cairo
geplaatst in het Nederlands Dagblad, 13 november 2009
Vooral op het gebied van landbouw is sprake van redelijke betrekkingen, en ondanks massaal verzet van de oppositie, heeft de Egyptische overheid ingestemd met de levering van aardgas aan Israel. Er zijn wat Egyptische bedrijven die, zo geheim mogelijk, zaken doen met Israel. Regelmatig bezoeken Egyptische journalisten het buurland, vooral als sprake is van bezoeken op regeringniveau. Maar van serieuze omgang tussen beide landen is het na 30 jaar vrede nog niet gekomen.
Volgens de bekende volkdichter Al-Abnoebi (foto), die voor de regeringskrant al-Akhbar schrijft, zijn de boeren van Egypte, dus het grootste deel van de bevolking, fel tegen normalisatie omdat Israel wordt beschouwd als kwaadaardig en als de dief van Arabisch land. Die boeren beschouwen Israel als de oorzaak van al hun problemen, zelfs als die te maken hebben met landbouwprijzen of kunstmest. ‘Israel heeft de weg gevonden naar Egypte’s bloedvaten, en vergiftigt ons bloed’, aldus Abnoebi. ‘Ik haat de vredesduif, en ik wil niet dat Egypte de rol van vredesduif speelt.’
Veel media, met hun vakbonden voorop, zijn de felste tegenstanders van normalisatie. De directeur van de Egyptische Schrijversbond, Mohammed Salmawi (foto), waarschuwt nog steeds dat ‘serieuze stappen zullen worden ondernomen tegen elk lid die banden met Israel onderhoudt in het raamwerk van normalisatie.’ Volgens de schrijver Joesif al-Qaid is normalisatie ondenkbaar omdat Israel niet normaal is. ‘Het is niets anders dan een roversbende.’
De sterke antipathie tegen Israel is een krachtig wapen in de handen van de oppositie van Egypte; het is makkelijk scoren door de regering van president Hosni Moebarak te verwijten dat het achter Israel staat en dat het dus de vijand van de Arabieren steunt. Echter, niet alleen vrienden van de regering Moebarak, maar ook leden van de oppositie, vragen om een zakelijker discussie over de betrekkingen met Israel.
Er zijn momenteel veel intellectuelen die zich voor normalisatie van betrekkingen uitspreken. Sommigen wijzen erop dat de Egyptische regering en het parlement voor vrede hebben gekozen, en dat het dus normaal is dat de bevolking dat ook doet. De meeste voorstanders van normalisatie zien dit echter niet in de context van vrede, maar van de voortgaande strijd met Israel. Eerder dit jaar vroeg het intellectuele weekblad Rose al-Joesif zich af: ‘Is het verwerpen van normalisatie nog wel een zinvol wapen, dat moet worden gebruikt om Israel te dwingen tot concessies, of heeft het als wapen zijn effectiviteit verloren?’
Volgens Hoessein Sarag (foto), journalist bij het weekblad Oktober, is het van belangrijk dat Egyptische journalisten Israel bezoeken. ‘Het is geboden je vijand te kennen, en het is een vergissing te denken dat je dit kan doen als je in je kantoor zit of als je uit de Israëlische pers of van hun websites citeert.’ En volgens Wahid Abd al-Magid, onderdirecteur van het gerespecteerde Al-Ahram Centrum voor Politieke en Strategische Studies in Cairo, is het goed voor journalisten om Israel te bezoeken, zolang dat Israel niet in de kaart speelt. Volgens hem is ‘een journalist die naar Israel reist [...] als een loodgieter die afdaalt in het riool; hij moet wel, het is zijn werk.’
Jos M Strengholt, Cairo
geplaatst in het Nederlands Dagblad, 13 november 2009
donderdag 5 november 2009
vanavond en morgenochtend dienst leiden
Het is weer weekend in Kairo! Vanavond en morgenochtend leid ik onze Anglikaanse dienst hier in Maadi - de wijk in Kairo waar we wonen. Vanavond een dienst met een 'Keltische' inslag. Kaarsen, stiltes, en woorden uit de Keltisch traditie. Taizeliederen erbij overigens, maar ook wat van de Iona community uit Engeland.
Enorm vismaaltijd op mijn kantoor
Heerlijk vis gegeten vanmiddag met een aantal medewerkers. Onze business director gaat vaak vissen in de Rode Zee. Hij kwam vorig weekend met 20 kilo terug en trakteerde ons vandaag op de helft daarvan. Wat een heerlijk schranzen was dat! Temidden van alle stress en frustraties in het werk - ja, ook bij ons - was het leuk even te lachen met onze lui. Misschien hielpen de flessen daar ook wat bij. Ik mocht alleen meedoen als ik voor de nodige gefleste vreugde zou zorgen.
Abonneren op:
Posts (Atom)